Geplaatst Ik heb mijn paard gekocht toen ze 4 was. Ze is nu in april 6 geworden.
Het eerste half jaar ging super. Ze heeft echt een enorm leuk karakter en enorm werkwillig.
Tijdens de zomerperiode is ze heel dun geworden omdat ze met te veel paarden op een te klein stuk land stond. Ik ben dus verhuisd naar een andere stal. Hier kwam ze al heel snel veel aan, tot een normaal gewicht (jheeey).
Na een paar dagen op de nieuwe stal had ze haar ijzer eraf getrapt. Mijn smid kwam snel er een nieuw ijzer onder zetten, maar al snel ging ze op linksvoor kreupel lopen. Twijfels over haar ijzers en een andere smid laten komen. Bleek dat er met links en rechts 2 maten verschil zat en ze vernageld was.
Na een paar weken land rust wilde ik haar weer oppakken maar ze liep weer kreupel, maar dit keer met rechts.
Omdat ik er toen geen logisch rede kon vinden voor het probleem hebben we foto's laten maken, ook omdat er vochtbulten aanwezig waren (vorige DA dacht aan gallen). Hierop was duidelijk bij haar rechter voorbeen een los botfragment te zien bij haar kogel (als gevolg van een trauma, want op 3.5 jarige leeftijd was ze helemaal goed op de foto's, dus geen aangeboren OCD). De gene die op stal de foto's had gemaakt dacht dat dit zelfs niet meer te opereren was.
Wij toch verder gekeken en de foto's naar Utrecht en Bodegraven gestuurd. Utrecht en Bodegraven zeiden dat de operatie prima te doen was met zelfs nog mogelijkheid tot een sprongetje van 60cm.
We zijn op 20 december naar Bodegraven gegaan. Hier zijn alle benen helemaal op de foto gezet en alle andere benen en gewrichten waren helemaal goed
Dus op 21 december 2016 is mijn paard geopereerd. Na de operatie kregen we te horen dat het er van binnen slechter uit zag dan van te voren ingeschat en dat ze dus meer weg hebben moeten halen dan verwacht en gehoopt.Na 2 weken boksrust is mijn paard ingespoten voor de eerste keer.
Daarna hebben we in 6 weken opgebouwd naar 30min stappen. Dit ging niet helemaal zonder problemen aangezien mijn paard een kleine ADHD'er is en als ze zich goed voelt ook graag aan de slag wilt.
Toen we weer langzaam een beetje draf mochten proberen liep ze nog steeds niet goed. De da stelde voor om nog een keer in te spuiten en speciaal beslag te proberen. Mocht dit niet helpen dan voor langere periode het land op en kijken hoe het hersteld.
Het inspuiten en speciaal beslag leken te helpen en we konden langzaam aan weer beginnen met opbouwen!! Super blij
We hebben nog MSM geprobeerd maar hier kreeg ze krampkoliek van. Ook is ze na de operatie gevoelig voor koliek geworden dus dit moesten we extra in de gaten houden, dus met de MSM ben ik gestopt.
Omdat het na een moeilijke periode eindelijk goed ging en ik haar heel graag heel wilde houden heb ik ervoor gekozen om haar te verhuizen naar een andere stal. Hier kan ze op een kleiner stukje het land op zodat ze niet al te gek kan doen en nog meer schade aan haar been kan aanrichten (deze stal kende ik zelf al jaren dus wist dat dit een goede plek voor mijn paard zou zijn).
De eerste paar weken op de nieuwe stal gingen echt super! ze had het meteen naar haar zin en onder het zadel liep ze ook enorm goed.
Na een tijdje kreeg ze alleen weer een enorme koliek aanval (eerst niet duidelijk want ze lag helemaal plat in stal en wilde niet opstaan). Da erbij en gespoeld, en ze moest vooral heel veel bewegen, liefst 2x op een dag longeren of rijden en verder veel stappen tussendoor. Aangezien die verstopping er echt uit moest hadden we dat gedaan.
Na een moeilijke week was de verstopping weg maar wilde ze niet echt meer lopen.
Onder het zadel wilde ze alleen nog lang en laag lopen en was het opstarten heel moeilijk. Dus weer een thermograaf erbij laten komen voor haar rug (ze heeft problemen met haar rug gekregen periode na de operatie). De thermograaf heeft al aantal keer haar wervels weer goed gezet en daarna gaat het vaak weer goed. Nu dus weer maar veel beter werd het niet. Volgens de thermograaf moesten we blijven rijden en oefeningen doen om haar spieren sterker te maken. Na een tijdje werd ze steeds slechter en ging ze bokken van de pijn, ook liep ze weer kreupel. Ik ben toen gestopt en weer contact gehad met de DA.
20 juni zijn we voor de 3e keer naar de kliniek gegaan. Ze liep zowel links als rechts kreupel. met uit verdoven rechts kogel, links hoef en links knie werd ze veel beter. Foto's gemaakt van haar linker hoef en knie en rechter kogel. Hoef was helemaal goed, linker knie gaat iets te hol staan, rechter kogel was artrose vorming zichtbaar wat er voor de operatie nog niet zat.
Na overleggen hebben we de linker knie en hoef ingespoten met ontstekingsremmers en rechter kogel voor de 3e keer ingespoten met ontstekingsremmers en hyaluronzuur.
Na 2 weken stappen en vooral niet gek doen mochten we het weer proberen. Maar helaas was er totaal geen verbetering zichtbaar (volgens da hoe sneller er verbetering na het inspuiten zichtbaar is hoe beter en na 10 dgn moet er zeker verbetering in te zitten). Da zelf ging op vakantie dus we hebben even rustig aan gedaan en goed gekeken wat ze aangeeft.
Nu gisteren de DA weer gebeld en hij stelt voor om weer op de kliniek langs te komen. Het is vrijwel zeker dat ze nu klachten krijgt door compensatie zoals de linker knie die holler gaat staan en de rug klachten, maar dit hebben we nog niet aangetoond. Wat de DA dus nog wil doen, benen uit verdoven en dan rijden, kijken of ze dan kreupel loopt/pijn aan geeft. Maar dan nog als ze pijn aan geeft kan het allemaal uit de kogel komen, en dan kunnen we helaas niks meer voor haar doen.
Ik weet nu zelf dus niet meer zo goed of ik nog een keer met haar naar de kliniek ga. Zeker omdat ze niet erg makkelijk meer te laden is na al die kliniekritjes.
Eerst kon ik nog onder het zadel of zonder zadel met haar stapritjes maken omdat ze in de stap niet kreupel loopt(gelukkig is ze super braaf in het park). Maar de dag erna was ze erg moe en gaf ze veel pijn aan dus daar ben ik mee gestopt. Voor nu besloten er niet meer op te gaan en te kijken hoe haar dag is. Ze komt gewoon in de paddock en op een landje en verder aan de hand lopen tot hoe lang ze wilt en vooral heel veel poetsen en tutten. Ook met dagen waarop het erg warm is merk je duidelijk dat ze minder happy is.
Mijn vraag aan jullie, zouden jullie nog een keer naar de kliniek gaan met haar (ook rekening houdend met wat je eraan hebt t.o.v. de kosten)? of misschien iemand nog andere ideeen?
Hoe jammer ik het ook vind ik hoef haar niet per se te rijden ofzo. Zolang ze zelf een zo goed als pijnvrij en paard waardig leven kan hebben mag ze zo lang bij me blijven als het gaat!! Want ik wil haar echt niet kwijt.
een kleine opsomming van wat we afgelopen 6mnd hebben gedaan aan DA bezoeken:
-DA foto's rechts voor
-kliniek foto's en operatie
-kliniek inspuiten en na verzorging operatie
-DA inspuiten
-DA koliek
-kliniek uit verdoven, foto's, inspuiten
en tussendoor heel veel thermografie behandelingen.
Ze heeft dus helaas het afgelopen half jaar enorm veel meegemaakt
