Ik plaats dit bericht voor een vriendin van mij, eigenaar van bovenstaande kanjer.
Haar paard, tuiger Pim (Larix x gaston),14 jaar, heeft een probleem.
Het is altijd een lekkere frisse en ondeugende tuiger geweest. Met rijden (dressuurmatig) ging het niet van een leien dakje. Altijd schrikken, moeilijk nageeflijk te rijden.
Snel last van (voedinggerelateerde) mok en opgelopen benen.
Een paar maanden geleden is hij een keer uitgegleden op het beton. Klein schaafwondje, verder niks aan de hand.
Een paar weken laten begon hij 'niet lekker' te lopen. Taktfouten. Zadelmaker erbij, ander zadel.
Dit hielp niet, het werd steeds erger. Ze is geminderd met rijden en gaan wandelen en longeren, omdat ze een probleem in zijn rug vermoedde. Met longeren merkte ze dat hij bij het aandraven wat protest gaf en zijn oren plat in zijn nek deed. Hij liep wel, maar niet van harte.
Toen is er een advies gekomen om hem lekker lange lijnen te laten lopen in plaats van op de volte. Dat zou zijn rug misschien verbeteren. In het bos is hij keihard aan de kletter gegaan en heeft een tijd ongecontroleerd geracet.
Sindsdien wilde hij niet meer draven, alleen voorzichtig stappen. Niet kreupel op één been, maar gewoon niet willen lopen. Er zijn toen foto's gemaakt met dit als resultaat:
Links: afgebroken stuk hoefbeen. Rechts: artrose.
Het advies: inslapen of opereren. De revalidatie zou minstens een jaar duren zonder garanties.
We zijn nu op zoek naar vergelijkbare verhalen en hun uitkomsten. Hoeveel hoop is er voor Pim? Wat zou jullie advies zijn?
Hij scharrelt nu wat rond in de wei en trekt soms zelfs nog een sprint.
Hij is nog niet zo oud en het zou zo jammer zijn als het nu al over is!
