Dees: na overleg met meerdere specialisten ter zake is beslist dat het wel degelijk nodig is de fragmenten uit te halen.
Het is een merrie die intensief werkt en het is niet de bedoeling dat de fragmenten uiteindelijk voor schade gaan zorgen.
Want dat doen ze sowieso, vroeg of laat.
Laat staan als ze afbreken en tussen het gewricht schieten, dan is het helemaal om zeep.
Dat risico wou ik mijn dier niet laten lopen!
We hebben het uitgebreid op echo, scan, rx en met een heel team van deskundigen besproken en vroeg of laat zorgen die fragmenten voor kraakbeenschade, alleen al door de continue wrijving langs het kraakbeen.
Om dit te voorkomen, hebben we dus onmiddellijk ingegrepen en tijdens de operatie was te zien dat er inderdaad heel heel lichte krasjes aanwezig zijn op het kraakbeen, deze zijn bijna het vernoemen niet waard en zullen niets van last/schade opleveren maar zo zagen we wel, dat indien we dit niet zouden geopereerd hebben, het kraakbeen alleen maar verder geschaafd ging worden.
Ik heb dus gekozen zeker wel te opereren en alles in het werk te stellen om te voorkomen dat er enige letsels binnenin optreden omdat ik die fragmenten wou laten zitten omdat ik tegen een operatie op zag.
Mijn merrie is ondertussen dinsdag geopereerd en liep dezelfde dag rond alsof er niks aan het handje was/is.
Ze heeft nergens last van, geen pijn, geen zwelling, wordt elke 3 dagen verband gewisseld, moet over 2 weken starten met een revalidatieschema van actief opbouwend stappen aan de hand en zal over 6 weken helemaal terug op en top zijn.
Dan volgt er nog een controle op de kliniek en gaan we door naar aquatraining/hydrotherapie, geen kost noch moeite is me teveel als het om mijn merrie gaat.
Als ik van haar vraag dingen voor me te doen, dan moet ik zorgen dat zij dat ten volle kan en sorry maar ik ging nimmer meer op een paard gaan zitten waarvan ik weet dat er fragmenten in de voorvoeten zitten die elk moment kunnen losschieten of bij elke stap schade aan het veroorzaken kunnen zijn.
Paard maalt er niet om, die merkt niet eens dat er iets gebeurd is, de enige die er blijkbaar van afgezien heeft, is baasjelief!
Had ik gekozen de operatie niet te laten doen, dan kon dat ook, maar dan wisten we dat er ooit een dag kwam dat we het wel dienden te doen omdat op een dag die fragmentjes wel voor kreupelheid zorgen.
Die dag zou dezelfde operatie als nu nodig geweest zijn, met het grote verschil dat alle opgelopen schade niet meer terug te keren zou zijn en dus permanent zou zijn.
Dus als de operatie dan toch moet gebeuren, dan beter voor er schade is dan wachten op een tikkende tijdbom.
Laatst bijgewerkt door
Little_Gift op 23-09-16 15:08, in het totaal 1 keer bewerkt