Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-20 17:58

Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-20 17:58

Mijn pony (98cm) is namelijk spooky geworden in het werk, om specifiek te zijn, voor de wagen.

De onbevreesde pony die ik bomproof kon noemen en bij wijze van spreken iedereen kon mee laten wegrijden zonder bang te hebben dat er iets ging gebeuren, is nu een spooky pony geworden waarbij je je aandacht een hele tijd bij moet houden. Want als je aandacht maar even weg is (bv genieten van de omgeving), kan hij zo ontploffen en aan de loop gaan. Na al die jaren ken ik al z'n aandachtpuntjes zegmaar en weet ik wanneer ik zo'n gedrag kan voorkomen of als ik te laat ben, heb ik hem zo weer terug bij de les zeg maar.

Maar dat gedrag en het niet meer zorgeloos kunnen mennen zorgt ervoor dat m'n plezier erin verdwenen is. Het iedere keer zo opletten en aandachtig zijn, meer als bij een net beleerde, zorgt ervoor dat dit mij bij wijze van spreken uitput en ik mijzelf niet meer kan motiveren om hem weer te op te pakken zoals voor z'n castratie, waarbij ritten van 20km al helemaal geen uitzondering was.

Hijwas een goedgekeurde hengst (bij 2 stamboeken) met vele nakomelingen, die ik besloten heb om na een onvruchtbaar jaar te laten castreren. Er waren zo enkele punten die we medisch, voergezien etc niet konden verklaren en ik dacht dat het met ruinen wel voorbij ging zijn.

Zo dekte hij jaarlijks wel enkele merries en 9 van de 10 keer waren ze bij de eerste ronde gelijk drachtig, alleen dekseizoen 2019 niet..de 5 gastmerries die hij had werden maar niet drachtig, terwijl ze medisch gezien volledig in orde waren. Hij begon vanuit het niets zich tot bloedens toe te schuren, waarbij z'n manenkam zo verhard was dat er ribbels en soort van 'scheuren' ontstonden. Ook zat z'n hele hals vol dikke bobbels zegmaar. Hierbij hebben we zijn bloed uitgebreid laten testen en die kon niet beter zijn als wat hij was.

Uiteindelijk besloten om hem te ruinen, want we hebben/hadden immers een andere hengst (waarbij hij samen stond) en in de toekomst (over enkele jaren) geen problemen wouden..vooral omdat hij tijdens dekseizoen niet kon samen staan bij anderen. En het alleen staan op z'n oude dag in het dekseizoen wouden we hem besparen, naast dat het volgens ons toch onvruchtbaar bleek te zijn.

27 december 2019 werd hij als 11 jarige hengst gecastreerd en de wondgenezing verliep heel vlot, achteraf te vlot met bijhorende gevolgen. Het rijden ging zoals van ouds en hij was juist nog stabieler geworden. Al zag ik natuurlijk verschillen in het werk, maar niet zo zeer negatief.

In februari is een fistelvorming ontstaan en begonnen we met een AB kuur die tot tot 9 mei duurde. De fistelvorming verkleinde en we hadden een goede prognose, tot een korte tijd nadien en het juist groter leek te worden. 9 mei ging hij onder mes en verbleef hij tot half juni in de kliniek. Hierbij werd de fistel die ongeveer 10cm doorsnede was en ontstoken zaadleider weggehaald.

Eind juni mochten we weer voorzichtig terug starten met het trainen en zo begonnen we weer op te bouwen naar ritten voor de wagen. En al vanaf onze 1e rit zag ik al een verschil en helaas negatief. Hij is zo spooky geworden, alsof hij iedere x weer nog nooit voor de wagen heeft gestaan..zo onstabiel is hij geworden qua gedrag. In het overige werk is hij trouwens nog steeds de 'oude' pony.

We hebben medisch alles laten uitsluiten wat we konden uitsluiten: uitgebreide bloedafname, afstelling tuig en wagen, tandarts, osteopaat, benen op foto laten zetten ter controle (omdat hij al reeds artrose heeft na gevolg checkligament scheur).

De enige verklaring die klinieken en dierenartsen mij kunnen geven is dat het zo lang hengst is geweest en dit hem juist zo stabiel maakte in het werk etc. Dat de hormonen het macho gedrag voor de wagen maakte, alsof hij de wereld aan kon en nu dit weg is, hij juist als het ware niet meer weet hoe hiermee om te gaan.

Ik weet niet wat ik met dit topic wil, misschien 'ervaringsdeskundigen' hierin en hoe jullie hiermee zijn omgegaan of wat jullie hebben bijgegeven ter ondersteuning van het spooky gedrag. Ik weet dat er bv supplementen zijn die het gedrag in balans kunnen houden in de zin van dat er bv bij enorme hengstengedrag wel eens monnikspeper etc word gegeven. Maar wat werkt echt én is gezond.

**Geplaatst**: 08-11-20 18:21

Re: Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst: 08-11-20 18:21

Ik zal even goed nadenken. Ik heb mijn (nu ruin) op 10-jarige leeftijd gecastreerd, hij was een hele felle hengst.
Hij is nu eigenlijk nog steeds gewoon verkeersmak, hij heeft een aantal dingen die hij eng vindt, maar volgens mij vond hij die toen ook al eng. Het is al wel even geleden hoor, hij is nu 14.
Voor mijn gevoel is hij niet veel spooky'er geworden, hij heeft nog altijd een grote mond, met een klein hartje.

Nu heb ik hem nooit voor de kar. En ben ik ook niet van plan. Maar ik zal er eens goed over nadenken, welke verschillen ik merkte.

**Geplaatst**: 08-11-20 18:45

Re: Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst: 08-11-20 18:45

Monnikspeper gaat je in deze niet helpen, kamille en zeker icm magnesium zou je wel kunnen proberen.
Hij toont het alleen voor de wagen?
Ook voor de wagen in de bak?
Ook of in andere mate als er andere paarden bij zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-20 18:54

Re: Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-20 18:54

Nee, was als voorbeeld.

Hij toont het inderdaad alleen voor de wagen, in iedere omstandigheden (baan, landweggetjes zonder verkeer, renbaar, in de baketc). Enkel in groep lijkt het minder, maar dan je zie dat hij echt gefocust is op de overige paarden en er dus echt aan 'hangt' qua houvast en stabiliteit..net een net beleerde, die steun steun zoekt bij overige.

**Geplaatst**: 08-11-20 19:21

Geplaatst: 08-11-20 19:21

Door verlaging van het testosteron( een logisch gevolg van castratie) kan je pony idd gedrag verandering laten zien. Vaak is dat bij hengsten die zichzelf stoerder hebben laten zien als dat ze zijn. Geruind is dat terstosteron-stoere gedrag weg en zie je soms een veel onzekerder dier terug.
Mischien met een zelfverzekerd maatje positieve indrukken op gaan doen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-20 19:35

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-20 19:35

Met een maatje gaat, maar dan is hij juist niet zelfstandig omdat hij steun zoekt bij de ander. Dan zie je wel wanneer er spanning aan het opbouwen is, maar hij uit die dan niet. Maar eenmaal volledig weer alleen, zonder houvast van een maatje erbij, dan uit hij die spanning wel in de zin van aan de loop gaan, moeilijk loslaten, wegspringen, weerstand bieden etc.

Het probleem toont zich dus voornamelijk bij het alleen rijden.

**Geplaatst**: 08-11-20 20:21

Geplaatst: 08-11-20 20:21

Mijn vriendje is als 13 jarige gecastreerd, ruim 10 jaar geleden. Hij liep toen al niet meer voor de wagen door een trauma.
Maar na die tijd is hij wel heel bang geworden om klem te zitten. Vast staan kan, maar hij staat nooit op zijn gemak. Trailer loopt hij zo op, maar met het schot er in vind hij eng, dan staat hij te rillen, zonder schot probleemloos omdat hij niet 'klem' zit. In de stal even aansingelen vind hij echt horor. Bekappen terwijl hij vast staat gaat niet lukken.

Verder is hij heel lief, makkelijk en stoer. Groot verkeer, honden, wapperend plastic, andere dingen die je tegen kan komen geeft hij niets om.

**Geplaatst**: 08-11-20 20:50

Geplaatst: 08-11-20 20:50

Als het zelfvertrouwen bij je paard weg is, dan moet je hem dat terug zien te geven. Dat doe je niet door hem in zijn eentje ‘door zijn angst heen te duwen’, zo van ‘kijk maar het was niet eng!’ want zo denkt een paard niet. Hij heeft juist de steun van andere paarden nodig. En geef het ook de tijd. Probeer ook eens om alleen met hem aan de hand naar buiten te gaan, met hem voorop. En als hij dan iets eng vindt, dan ook hem er niet doorheen duwen, maar ‘approach and retreat’, zoals Parelli dat zegt. Zoek het maar eens op. Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-20 20:56

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-20 20:56

Het rare is dat hij meer als voldoende vertrouwen heeft bij alles, zelfs droogmennend. Dan mag je er bij wijze van spreken een bom naast laten ontploffen zonder dat hij er van zal opkijken. Het onzekere, verschietachtige en onvoorspelbare is enkel en alleen voor de wagen. Al de rest zoals droogmennen, aan de hand wandelen, longeren etc is helemaal geen enkel probleem en is het nog steeds de 'oude' pony zoals voor de castratie.

We hebben al geprobeerd met een tijdje enkel met een maatje, maar eenmaal die weg is dan uit het onzekere zich in aan de knetter gaan voor de wagen. Met maatje houd hij enkel die spanning bij zich, zonder het te laten vloeien. Maar het maatje is verkocht en het nieuwe maatje is nog maar enkele keren onder zadel geweest en niet verkeersmak, dus dat is geen optie meer.

**Geplaatst**: 08-11-20 21:35

Re: Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst: 08-11-20 21:35

En als je, ingespannen, met hem aan de hand gaat lopen?
Ik denk toch een paar stappen terugzetten en hem de tijd geven.
Dubbelspan zou ideaal zijn maargoed daar moet je ook maar de optie toe hebben

**Geplaatst**: 08-11-20 22:13

Re: Gedragsverandering in het werk na castratie

Geplaatst: 08-11-20 22:13

ik heb bij een dierenarts gewerkt en idd dit is wat wij veel zagen. Maar het komt vaak ook wel weer goed, je moet alleen anders gaan trainen. Ipv het normaal te vinden dat hij het wel doet moet je hem nu steunen en stoer maken. Leer hem dat hij jou kan vertrouwen in het werk en dat hij het wel kan en dit duurt wel even maar is zeker niet onmogelijk. Overvraag niet maar probeer wel een uitdaging te overwinnen. Dit kan in het begin zijn inspannen en uitspannen en dat soort simpele dingen.

verder zou ik hem ondersteunen, ineens bulten, weken AB, klinkt allemaal alsof er toch energetisch en in de darmflora het niet helemaal tof is. Je zou leem/aarde achtige dingen kunnen bijvoeren als vertargil groene leem superfijn of veendrenkstof of bio-ron moeder aarde of zoiets. En daarnaast probiotica. Het heeft mijn bange ruin stabieler tussen de oren gemaakt. Tevens heeft hij ook veel vertrouwen in mij gekregen al vanuit het wandelen aan de hand, ik hielp hem dan en praatte op een bepaalde toon als hij het eng vond. Uiteindelijk kan ik nu rustig alleen buitenrijden terwijl we eerst elke 10 stappen stil stonden. Hij durft nu het gevaar te onderzoeken en als ik zeg dat hij het kan gaat hij er lags, eenmaal erlangs is meneer super trots en stoer.