Eerst voeren en toen vangen, beledigd dat íe was. Hij wilde echt niet.
Knotten goed doen, poetsen, hoeven vetten, beenbeschermers om, deken op. Al mijn spullen bijelkaar gezocht. En in de trailer zetten....dacht ik.
Pablo (het andere paard dat meeging) liep zo de trailer op. Omar mooi niet dus. Eerst lief geprobeerd, toen iets hardhandiger, maar nog zonder zweep en longe e.d. maar meneer Omar vertikte het. Toen Pablo eruit en nog een keer proberen. Maar nee hoor. De klep vond hij prima, ging hij zo op staan, maar mooi niet dat hij naar binnen ging, DE eikel
. 
Gelukkig was het op dorp en was de trailer eigenlijk alleen maar luxe en om te oefenen, wat we dus nog wat vaker moeten doen!. Ik ben dus over de weg gegaan (alleen "bibber") en ik moest over een stuk waar hij nog nooit geweest was. Maar hoe beledigd hij was bij de trailer. zo'n held was hij op de weg.
Wapperend bouwzeil: is dat eng dan? 
Echt mijn held was het. Ik was dus netjes op tijd. (half uur/uur over de weg).Ik was door de chaos alleen vergeten mijn halster mee te nemen.
Gelukkig kon ik vna mijn lieve instructrice er een lenen. . Alleen heeft hij het halstertouw door de midden getrokken... heb dus net een nieuwe gehaald want dat is wel super banketstaaf om het kapot terug te geven.Toen hij het doormidden had getrokken, liep ik dus met een zere hand maar wist niet hoe het kwam, waarschijnlijk is de musketonhaak tegen mijn hand geklapt.
Maar ja, ik heb me in mijn apepak gehesen (wat ze met de trailer mee hadden genomen) een voorlezer geregeld en ben opgestapt.
Hij was onderweg al zo braaf geweest dat mijn dag niet meer stuk kon. Omar vond het ook supertof, dat merkte ik gewoon aan 'm. Maar die twee schimmels in de losrijbak dat vond hij echt hel gewoon.... Bokken steigeren naar die twee witten (die zelf nergens last van hadden gelukkig). En maar gillen naar Pablo. We ontmoetten ook nog Ocean die bij ons op stal heeft gestaan, haar herkende hij echt.
Toen de bak in. Ik mag zeker niet klagen. Hij was erg kijkering. Mijn wendingen de A-C lijn op zwaaide ik 3 meter uit, maar ja ach hij is nog jong het was de eerste keer op vreemd terrein. Hij is mijn held
. Ik kreeg ook complimentjes over 'm (en over mijn knotten 
)). een paar pasjes heeft hij gegalloppeerd, ach foutje, moet kunnen. Rechte lijnen waren een beetje scheef maar ja, komt goed. Dit was voor de ervaring.Toen de terugweg....
Hij was een nog grotere held. AUto's met trailers neit meer eng, paaltjes langs de kant niet meer eng. vrachtwagen niet meer eng, hij LIEP OVER DE WITTE STREPEN HEEN!!! En hij was zo lief gewoon!
even langs mijn mama gereden (1 minuut om) voor een foto (geen digi jammer genoeg).Toen de knotten uithalen, wat is dat HEL zeg als je met naald en draad gevlochten heb.
Omar staat nu lekker in de wei.
En ik zit met een hand te tikken (ja nog steeds pijn). Ik heb net de HAP (huisartsenpraktijk) gebeld, maar ze ging me helemaal uitvragen. En hoe ik ook aandrong voor een foto (lijkt als of mijn wijsvinger uit de kom is *au*) moest ik het eerst 24 uur aan kijken
muts!!!!!Om drie uur is het prijsuitreiking, Ik ben 3e of 4e van de 4 denk ik. Ben wel benieuwd naar mijn punten.
Dit was het wel zo'n beetje, voor herhaling vatbaar iig, alleen gaan we eerst fijn traileroefenen.
! Sterkte!!! 
!
?? 
