Ik denk dat er een aantal dingen spelen.
1) Ik denk dat de paardensport ook last heeft van de vergrijzing van de bevolking. Het zijn toch vooral de jongeren en jong volwassenen die (nog) paard rijden. En dat is gewoon een krimpende groep. Daar hebben alle sportverenigingen last van. Plus, ergens op een leeftijd tussen 25-35 jaar haken er veel ruiters (voornamelijk vrouwen) af vanwege carrière, kinderen en/of financieel (hypotheek). En deze ruiters, een enkele uitzondering daargelaten, stappen niet weer op als de omstandigheden het weer toelaten. Als ze zijn blijven rijden is het veelal recreatief. En van het selecte gezelschap dat na 10-15 jaar weer opstapt gaat het merendeel ook enkel recreatief rijden en niet meer wedstrijdgericht. Ik zie nu wel de deelnemers uit mijn ponytijd met hun kinderen op concours gaan.
2) Het kostenplaatje. Ik ben er een paar jaar uit geweest door blessure van mijn paard. Ik heb deze week mijn startkaart weer geactiveerd en voor onze eerste wedstrijd ingeschreven. Ik ben me een hoedje geschrokken, 115 euro voor de startkaart en 10 euro per proefje. Ik kan me goed voorstellen dat mensen dat niet willen, of kunnen!, betalen.
En met dat soort bedragen dan ben je al gauw geneigd pas op concours te gaan als je ook winst kan rijden.
3) Het aanbod. Als ik zoek op een straal van 30 km rond mijn woonplaats krijg ik 23 vraagprogramma’s voor juni. Deze beslaan de regio’s Friesland, Groningen en Drenthe. Ok, er zitten ook clinics e.d. bij, maar dan blijven er nog steeds voor elk weekend 2 of 3 keuzes over. Dat is echt belachelijk veel.
Dus, samengevat: demografie + kosten + aanbod = (te) weinig deelname.
Met katten doorgebrachte tijd is nooit verspilde tijd [Sigmund Freud]Sinds wanneer is onwetendheid een opinie? [Dilbert]Niet alles wat staat geschreven is waar. [Mijn vader]Problemen moet je niet kopen, die krijg je vanzelf. [Annekee]ZOLDEROPRUIMING, ik geef van alles en nog wat weg:
*KLIK* en
*KLIK*