Een kleine inleiding.
In september heb ik mijn 1e wedstrijd opgegeven na net een paar maandjes 1 keer per week te rijden. We konden 1 proef starten en we haalden 210,5 punten en een 1e plaats. De wedstrijd daarna wilde ik L1 gaan starten, maar mijn instructie vroeg waarom ik geen selecties mee deed. Na lang twijfelen en overleggen met mijn moeder (het is eigenlijk haar paard en ik reed haar dus maar 1 keer per week en sinds oktober pas 2 keer) heb ik me ingeschreven voor de 2 selecties. Zonder verwachtingen, gewoon meerijden en ervaring op doen op vreemd terrein. Flow bleek op vreemd terrein wel een stuk wakkerder te zijn dan thuis en voor mijn gevoel ging de 1e selectie redelijk, maar niet super goed. Toch haalde ik daar 2 eerste plaatsen, met 199 en 205 punten.
Twee weken later was de 2e selectie al, maar we zaten in een dipje qua rijden en ik qua gezondheid. Door een stomme actie tijdens het rijden had ik vreselijk last van mijn rug. Bij de 2e selectie heb ik minder lang losgereden dan normaal en dat bleek voor zowel Flow als voor mij niet te werken, geen fijne proeven, maar toch nog 186,5 en 194 punten en een 3e plaats. En natuurlijk door naar de kringfinale, omdat ik nog steeds 1e stond in het klassement.
Zaterdag was het zo ver! Van te voren ruim door gesproken wat ik ging doe en hoe ik het ging doen qua inrijden. Het kwam neer op eigen gevoel volgen Na de 2 proeven was ik eigenlijk wel tevreden en dat ben ik bijna nooit. Niet omdat Flow het verkeerd doet, maar omdat ik altijd wel dingen heb die ik beter had moeten doen, waardoor zij beter had kunnen lopen. Natuurlijk waren er nu ook dingentjes, maar ik was enorm trots op haar. Mijn gevoel komt nog niet altijd overeen met het beeld, dus ik had geen idee wat ik kon verwachten.
Bij de prijsuitreiking bleek ik 2 keer 1e te zijn met 213,5 en 217 punten!!!
Een paar foto's die ik gekregen heb
En natuurlijk het overzichtje van dit jaar voordat we de kringkampioenschappen gereden hadden:
[EJL-ITP] En stiekem kwamen de kriebels weer! 2017 met Flow!