Mistral is een 12 jarige vuilnisbak (letterlijk en figuurlijk), vorig jaar eindigde voor ons minder leuk: in september bleek dat bij Mistral aan allebei haar ogen haar hoornvlies kapot was. Hier zijn we tot de kerst mee bezig geweest inclusief 3 weken uit logeren in Utrecht. Persoonlijk was het einde van het jaar ook drama dus 2017 was hard nodig voor ons allebei om er bovenop te krabbelen. En wat voor een jaar was het!
Ik ben bijna afgestudeerd (eindelijk) en daarnaast heb ik zoveel leuke dingen met die geweldige pony gedaan dat het mij leuk leek om het eens op een rijtje te zetten:
Als eerste een foto van waar we vandaan komen (2012):
Een veeeeeelste dikke pony die haar hele leven alleen heeft hoeven eten en af en toe een buitenritje moest doen.
We begonnen het jaar net als velen met sneeuw, ondertussen waren we alweer 2 maanden rustig aan het opbouwen.
En deden we mee met de Prix Caprilli proeven op stal waar we de 1e prijs mee mochten nemen.
In april maakt mijn tante eindelijk de foto's tussen de gele bloemen die ik zo graag wilde!
Ondertussen had ik een startkaart aangevraagd en vlogen we de B door. Om vervolgens ons eerste wedstrijdje buitenaf te rijden en nog wel in het L1. Ik mocht met mijn hoofdstel niet starten door het ontbreken van een keelriem, dus hop het hoofdstel van een stalgenootje geleend en er weer op om alsnog 2 proefjes te rijden. Heel knap 4 winstpunten en dat met een ander hoofdstel en bit!
In juni zijn we met een vriendin naar het strand geweest voor een weekendje waar we het mega getroffen hebben met het weer. Heel trots op die kleine dappere pony die alle grote paarden wel het strand over helpt.
En vervolgens ook zo de zee in loopt...
Om het in juli nog maar eventjes dunnetjes over te doen, met alweer prachtig weer!
Op weg naar haar vakantie adresje even een tussenstop voor een ijsje.
Er werden pony's gezocht voor de ponyrennen op Duindigt voor tv opnames. Helaas was ik te oud maar een stalgenootje durfde het wel aan om met Mistral mee te doen. Dus hup de trailer op richting Wassenaar. Tussen alle snelle eventing en race pony's deed dat brede ding het maar wat goed! En zoals altijd hartstikke braaf, alsof ze er elke dag kwam.
In november maakte we ons debuut in het L2 samen met 2 stalgenootjes. Niet onverdienstelijk met 1 winstpunt! Iets waar ik nooit van had durven dromen toen ik haar voor het eerst zag als boerenpony
In de sneeuw afgelopen week hebben we een heerlijk ritje gemaakt, onze favoriete bezigheid!
Er is niet genoeg ruimte voor alle leuke dingen die we gedaan hebben...
Zo hebben we ons record met springen verbroken en 1 meter gesprongen, wat ik best hoog vond voor een pony van 1.40 met mij als niet springruiter op mijn dressuurzadel. Maar ze had nog ruimte over.
Ze speelt elke week ook voor kinderpony voor haar lieve verzorgster en haar dochter. Hopelijk kan ze nog heel veel van haar leren!
En als klap op de vuurpijl hebben we gisteren meegedaan met de kür op muziek op stal, die we helemaal in het donker als wandelende kerstboom hebben gereden. Alweer geen stap verkeerd gezet natuurlijk, ook niet als de andere paarden het er even niet zo mee eens zijn door al het aanwezige publiek
(kleinste van de 3 uiteraard)Ik ben zo blij met zo'n lieve veelzijdige pony waar ik werkelijk alles mee kan doen! Veel meer kan een mens zich toch niet wensen?!
In 2018 blijven we rustig door trainen en kijken we hoe het in het L2 gaat. Verder blijven we vooral leuke dingen doen en plezier maken!!
Iedereen alvast een fantastisch 2018 gewenst!
