Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
anjali schreef:Brainless:De hond die ergens woont gaat voor,dus als die niet van andere reuen houdt dan zou ik de mijne niet meebrengen als ik daar op bezoek ging. Dan zou je immers een ongezellige visite krijgen.
8nnemiek schreef:Ik zou de organisatie even bellen en aangeven dat de begeleidster bang is voor je honden en vragen of er iemand anders beschikbaar is. Lukt dat niet, dan kun je de honden nog altijd apart zetten of aan de riem houden.
Oakland1990 schreef:Ik zou daarvoor niet van begeleider willen veranderen als deze verder prima haar werk doet. Die honden zijn op dat moment nu eenmaal even ondergeschikt, ze vallen niet om van een uurtje apart te zitten achter bv een kinderhekje, valt te trainen en geef die beesten iets van afleiding. Ik vind het niet de taak van de organisatie om rekening te houden met de honden...
Jouw huis jouw regels vind ik nu niet van toepassing omdat je zelf vragende partij bent...
Shadow0 schreef:Van de andere kant: het gaat om hulpverlening, dan mogen die best iets meer aansluiten bij hun client, en vaardigheden hebben om daarmee om te gaan.
Tieme schreef:nee. als een hulpverlener bang is dan heb je gewoon de hond op te sluiten. zo niet, jammer dan, dan geen hulpverlening. i.i.g. niet van deze persoon. ze zullen vaak hun best doen om een niet bange hulpverlener te zoeken maar hebben ze die niet, dan heb je pech.
je hebt je als hulpvrager ook gewoon aan dingen aan te passen.
Tieme schreef:Shadow0 schreef:Van de andere kant: het gaat om hulpverlening, dan mogen die best iets meer aansluiten bij hun client, en vaardigheden hebben om daarmee om te gaan.
nee. als een hulpverlener bang is dan heb je gewoon de hond op te sluiten. zo niet, jammer dan, dan geen hulpverlening. i.i.g. niet van deze persoon. ze zullen vaak hun best doen om een niet bange hulpverlener te zoeken maar hebben ze die niet, dan heb je pech.
je hebt je als hulpvrager ook gewoon aan dingen aan te passen.
en vaak staat dat ook in de kleine lettertjes van de overeenkomst die ondertekend word.
toen ik kraamzorg kreeg toen kreeg ik van de intaker echt het verzoek om zo nodig de hond op te bergen. zo niet dan konden ze zorg weigeren. ze gingen wel op zoek naar een zorgverlener die geen probleem had met honden maar als die er niet was dan moest de hond apart. honden met `problemen` moesten bij voorbaat al apart. om de zorgverlener te beschermen.
Ik werk al 20 jaar in de thuiszorg en als er collega´s zijn die bang zijn voor honden of niet van honden houden dan wordt er met de zorgvrager afgesproken dat de hond zo nodig apart gezet word wanneer we komen.
Wil diegene dat niet dan hebben ze op dagen dat er een bange collega ingepland staat gewoon pech. geen zorg.
sommige hebben honden die tegen je opspringen enz dus ook niet fijn wanneer je onder de haren en het kwijl komt te zitten en nog naar andere clienten moet. helemaal niet prettig wanneer je ook nog eens totaal niet van honden houd...
we hebben nu een zorgvrager met een hond waarvan bekend is dat hij 2 mensen gebeten heeft of iig niet zo fijn reageert.
Die hond moet apart, ook voor collega´s die niet bang zijn. zo niet, geen zorg.
Dit staat trouwens ook in ons contract die de zorgverlener moet ondertekenen.
hier staan een aantal `regels`.
o.a. dat huisdieren op verzoek apart gezet of verwijderd worden. en bijv. dat iemand even op moment van zorgverlening niet rookt.
wij hebben clienten waar het huis gewoon blauw staat wanneer je langs komt, die blijven doorroken als je er bent. rook is dan zo sterk dat je gewoon staat te hoesten en je helemaal naar rook stinkt wanneer je buiten staat.
die mensen hebben zich aan ons aan te passen.
Shadow0 schreef:Tieme schreef:nee. als een hulpverlener bang is dan heb je gewoon de hond op te sluiten. zo niet, jammer dan, dan geen hulpverlening. i.i.g. niet van deze persoon. ze zullen vaak hun best doen om een niet bange hulpverlener te zoeken maar hebben ze die niet, dan heb je pech.
je hebt je als hulpvrager ook gewoon aan dingen aan te passen.
Respectvolle houding naar je clienten is dat ook "Je hebt je maar aan te passen, had je maar niet een beperking moeten krijgen."
Een mooier uitgangspunt vind ik toch echt dat je als hulpverlener probeert aan te sluiten bij wat iemand nodig heeft. Het doel van de WMO is bijvoorbeeld uitdrukkelijk dat iemand met beperking zijn/haar leven zo gewoon mogelijk kan leven, en dat de zorg daaraan ondersteunend is.
Tieme schreef:toen ik kraamzorg kreeg toen kreeg ik van de intaker echt het verzoek om zo nodig de hond op te bergen. zo niet dan konden ze zorg weigeren. ze gingen wel op zoek naar een zorgverlener die geen probleem had met honden maar als die er niet was dan moest de hond apart. honden met `problemen` moesten bij voorbaat al apart. om de zorgverlener te beschermen.
Saskia9 schreef:Dit gaat om een cliënt met een beperking in de informatie verwerking. Oplossingen en oneliners als 'je moet gewoon niet zo moeilijk doen' zijn dus juist lastig hier. Als je dat als hulpverlening zo gaat stellen snap ik dat je als cliënt gaat afvragen of de match wel passend is.
Gelukkig hier nog? Niet van toepassing,maar de reacties hier zijn wel om te huilen eerlijk gezegd. Het begrip naar mensen naar een beperking toe...
MariekeTV schreef:Ugh ik vind het echt storend hoe makkelijk sommige mensen over honden denken.
Het is "maar" een hond, verder is het ook geen levend wezen met gevoel en dergelijke
Amandavd schreef:MariekeTV schreef:Ugh ik vind het echt storend hoe makkelijk sommige mensen over honden denken.
Het is "maar" een hond, verder is het ook geen levend wezen met gevoel en dergelijke
Wat Jan hierboven zegt gaat mij ook veel te ver maar je hond gaat niet dood van twee uurtjes alleen zitten. Sommige mensen verliezen echt alle realiteitsbesef soms wanneer het op hun hond aan komt. Ik ben ook dol op die van mij maar als ik externe hulp krijg die bang is van de hond dan kan die van mij best twee uurtjes in de bench.