Ik kan je vertellen dat dit grote ellende was. Poes1 bleef boven, Kitten bleef beneden. Als Poes1 eens beneden kwam kijken, was het eerst met ontzettend veel angst voor de kitten. Later veranderde dit in de kitten aanvallen. Was absoluut geen leuke periode en toen ook vaak gedacht waar zijn we aan begonnen. Ik vond het zó sneu voor Poes1, ze voelde zich totaal niet meer op haar gemak. De reden dat we zijn blijven volhouden is omdat de kitten totaal niet gestrest was. Deze negeerde Poes1 en trok zich nergens wat van aan. Gewoon écht een makkelijke kitten die een minuut later alles weer met open blik aanging.
Nu zijn we een goed half jaar verder, en zijn het op hun manier dikke vriendinnen. Het heeft dus wel écht een tijd gekost, maar het was de moeite waard geweest. Ze zijn kwa karakter zo verschillend waardoor het super bij elkaar past. Af en toe is het knokken, maar een minuut later eten ze weer samen uit hetzelfde bakje. We zijn nog niet zo ver dat ze echt samen tegen elkaar ergens gaan liggen, maar ze liggen wel bijv. samen lekker bij ons op schoot, likken elkaar etc.
Al met al heb ik spijt dat ik niet eerder voor een kitten erbij ben gegaan. Ik denk dat als het van jongs af aan gewend zijn, het zó veel makkelijker is. Dus ik zou het zeker doen in jouw geval.
