Oooo dat is niet grappig een weg lopende miep. Fijn dat ze oudjaar goed is door gekomen.
Morgen een spannende dag voor ons oudje. We vonden een plek op zijn buik eerste kerstdag waar ik van al meteen riep das een tumor. De volgende dag de da (oproep) gebeld maar die zei wacht even een dag en ga naar je eigen da, wij kunnen er nu niks aan doen. Dus volgende dag naar onze eigen da en helaas had ik gelijk. Maar de da wilde eigenlijk toch wel opereren. Jamie is nu 13 (wordt 14 in maart) maar zijn hart klinkt nog zo sterk en goed dat ie het wel aan durfde. Dus morgen is de grote dag en wordt ie geopereerd. Hopelijk is dit de enigste plek die ze vinden maar ben er bang voor. Zit toch in de buik en dan is het toch vaak al uit gezaaid. Maar we blijven positief. Moet er niet aan denken om hem te moeten missen. Loopt nog dik 2 1/2 uur per dag en behalve artrose heeft ie nergens last van. Nog super super vrolijk en komt nog met zijn bal aanzetten om te spelen.
Dus duim voor ons.
Jamie na zijn wandeling op oudjaarsdag. Hij wordt een beetje doof dus het vuurwerk hoort ie niet meer.
Fog on her glasses, From the still steaming tea, A book in her hand, As she casually reads.
A catch in her breath, As the Climax grows near, She's deaf to the world : The book's all she can hear.
She's completely lost now, or perhaps she is found,
In this strange paper world
That's far from the ground.