Mijn moeder heeft een nu 6 of 7 jarige blinde herplaatser. Een hele grote reu. Blind geboren, daarna als pup naar een gezin gegaan en met 6 maanden teruggebracht naar de fokker omdat hij daar niet te handelen was. Bij de fokker in een stal gezeten voor een paar dagen en toen door ons mee genomen.

Nu, jaren later is het een lieve hond. Maar hij heeft heel veel moeite gehad met dingen. Dat hij blind was heeft het natuurlijk niet beter voor hem gemaakt, en dat hij een moeilijke start heeft gehad nog minder.

Mijn moeder was in ons dorp één van de eersten, nu wordt je er mee doodgegooid, in alle maten en kleuren