Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-19 22:25

[volg] de drie musketiers en meer

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-19 22:25

Jullie kennen het topic nog wel van Vera, onze aanlooppoes die drachtig was.

Nu heb ik besloten om hier een leuk volg topic van te maken.

Ze hebben allemaal hun eigen karakter, hun eigenaardigheden en hun specialiteiten.

Langzaam zal ik iedere kat voorstellen, met alle leuke verhalen er bij.
De avonturen die ze beleven, de stoute dingen, spannende dingen. Maar vooral gezellig!

Wees welkom in mijn dierenparadijs.
Althans, zo voelt het voor mij.
Want mijn katten, zijn mijn hemel op aarde.

Het TRio.

Afbeelding

Veel lees plezier!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-19 21:00

Re: [volg] de drie musketiers en meer

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-19 21:00

Aller eerst begin ik met Mia.

Mia heb ik anderhalf jaar geleden genomen van een jongen die terug gestuurd werd naar land van herkomst.
Hij moest een nieuw baasje hebben voor z'n poezen.
Echter kon ik toen maar één kwijt, dacht ik.

Mia was een half jaar en opgegroeid met haar moeder en haar zus.
Goed gesocialiseerd voor andere katten maar niet voor mensen.

Geen probleem voor mij, want ik houd wel van een uitdaging.

Alles stond thuis al klaar.

Ik wilde altijd al een kat.
Katten zijn een verrijking van mijn leven.
In het verleden "mocht" het niet in mijn vorige relatie.
Althans, onder vele voorwaarden en zo en niet anders.

Toen ik in mijn eigen woning kwam, relatie beëindigd, mocht ik in eerste instantie géén huisdieren.
Voor konijnen was er wel plek.
Echter waren die niet gelukkig binnen en gezien ik mantelzorg ben voor oma, bracht ik de konijnen naar oma.

En daar zit je alleen.

Mijn huurbaas verbood ook roken in het pand, drugs of overlast.
Van alle drie maakte ik geen misbruik. Roken deed ik al niet. En overlast?
Tja als buurtje zijn hardcore op zette, ging ik los met zingen.

Al met al. Geen last van elkaar
Tot onderbuurman nodig vond om te blowen.
Nu vond ik dat niet zo erg. Maar mijn huis rook ook naar wiet!
En alleen in het weekend is geen probleem, tot het elke dag werd.
Bespreekbaar was het niet, want hij had ook recht op woongeluk.

Na een stevig gesprek met de huurbaas vertelde hij me dat hij er niks aan kon doen.

"Dus eigenlijk mag ik doen en laten in mijn huis, zolang ik geen overlast veroorzaak en mijn huis in staat terugkeer als binnenkomst?"

Het antwoord was ja en dat heb ik zwart op wit laten zetten.

Die middag haalde ik mij een kat op.
Laten ze het maar mooi uit zoeken! Ik neem een kat!

En zo kwam Mia.

Afbeelding

**Geplaatst**: 22-06-19 18:16

Geplaatst: 22-06-19 18:16

Wat Een leuk stel! Maar je woonruimte klinkt niet alsof het er erg aangenaam wonen is

Elke dag in de wietlucht zou me toch wel aansporen nieuwe woonruimte te gaan zoeken.
Maar wat een plaatjes van katten heb je!ben benieuwd naar het verhaal van de ander twee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-19 20:44

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-19 20:44

itsmi schreef:
Wat Een leuk stel! Maar je woonruimte klinkt niet alsof het er erg aangenaam wonen is
Elke dag in de wietlucht zou me toch wel aansporen nieuwe woonruimte te gaan zoeken.
Maar wat een plaatjes van katten heb je!ben benieuwd naar het verhaal van de ander twee.

Hihi dat was mijn vorige woonruimte.
In oktober ben ik ook verhuisd.
Maar ik wilde mijn verhaal in tijdsverloop laten gaan.

Mia was alleen, en dat kon ik merken. Ze was eenzaam.
Gezien ik veel werkte, was dat niet fijn voor haar.
Dus ik ging op zoek naar een maatje.
Het hoefde geen kat voor mij te zijn, maar voor haar
Ik had haar immers uitgezocht en met haar had ik een klik.
Wat voor één bij kwam, boeide me helemaal niks.

Tijdens mijn zoektocht kwam ik een kattenopvang tegen.
Ze had meerdere katers beschikbaar en ik ging kijken.
We hadden Charly afgesproken.
Echter toen ik rond keek, zag ik een klein, vierkant, lelijk mormeltje met rare ogen in zijn kop.
En natuurlijk!!! Was ik opslag verliefd.
"Die kan ik niet mee doen, dat is Alien. Die spoort niet"
Ik bleef naar hem kijken en hij naar mij!
Langzaam kon ik n beetje voer geven.
"Ohkeyy!!" Zei ze huilend. "Ik had nooit verwacht dat mijn downsyndroom kater een huis zou krijgen! Maar het is toch zo."
Na een beetje oefenen kon Alien in de mand.
Thuis stoof hij onder het bed en heb hem daar vanuit gevoerd en water gegeven.
Twee weken lang heeft hij onder het bed gezeten.
Langzaam kreeg hij vertrouwen. En ging hij door het huis.

Hoe langer het duurde, hoe dapperder hij werd! Hij keek naar Mia, hoe zij geaaid werd. En langzaam wilde hij er ook aan geloven!
Alien doopte ik om tot eelie.

Hij werd speels. Actief. Niet bang meer voor mensen.
Steeds vaker kon ik hem aaien. Hij leerde mij te vertrouwen!

Tot ik op een avond thuis kwam, en eelie als een schaduw op de grond lag.
Zijn hart was er mee gestopt.
Mijn verdriet was enorm groot.
Mijn lieve kleine eelie!

Natuurlijk was het niet zo onlogisch.
Eelie was een echte down... Geconstateerd door de dierenarts en zou niet oud worden.
Hij mocht maar een half jaar bij ons zijn.

Afbeelding

En toen was Mia weer alleen.

Dus weer op zoek naar een nieuwe vriend... Dit x een kitten.