Bron: Murielle Mulder Fotografie
Bokker Djilna met Bliksem
Endurance, is dat niet die paardensport waarbij je lange buitenritten maakt? Als heuse leek lijkt dat een logische verklaring voor deze wedstrijden. Hoe anders blijkt het te zijn als Nieuwsredactie lid Anoli een spoedcursus endurance krijgt van Murielle Mulder tijdens het NK in Ermelo afgelopen zaterdag 6 juni. Murielle fotografeert al geruime tijd endurancewedstrijden en rijdt zelf ook, kennis genoeg dus om dat met ons te delen.
Het begint al goed met de opmerking “de eersten starten om 5.30 uur”. Uh, dat is toch wel erg vroeg en Anoli is iets later (lees 10.00 uur) aanwezig op het prachtige terrein van het Nationaal Hippisch Centrum. Ruiters en grooms zijn al druk bezig en na een korte rondleiding over het terrein wordt alles uitgelegd.
Deze dag worden er verschillende afstanden gereden. Zo heb je de CEI*** 160 km, de CEI** 120 km, de CEI* 90 km en ook de CEI** 120 km jeugd en de CEI* 90 km jeugd. Een 160 km, maar ook een 90 km, rijd je natuurlijk niet in één keer uit en daarom rijden de ruiters verschillende etappes. Bij de 160 km begint de ruiter met 30 km om bij terugkomst het paard te laten verzorgen door de grooms en een verplichte rust van 40 minuten te nemen. Tijdens die rust is het verplicht om je paard te laten keuren bij de vetgate. Hier staan dierenartsen die het dier beoordelen op hartslag en eventuele kreupelheden of andere blessures. Binnen twintig minuten na aankomst moet het paard aangeboden worden en een maximale hartslag hebben van 64 slagen per minuut. De andere etappen variëren van 20-35 km, maar na 6 etappen hebben ruiter en paard in totaal 160 km afgelegd in de prachtige en zonnige omgeving van het Nationaal Hippisch Centrum. Voor de andere afstanden gelden ook verschillende etappen met verschillende afstanden en rusttijden.
Op het terrein staan een heleboel grote bakken en emmers vol water, volgens Murielle een waterstraat en nodig om de paarden af te laten koelen en daarmee de hartslag ook naar beneden te brengen. Hoe kan een beetje water gieten nou helpen? Dat blijkt al snel als de eerste ruiters arriveren na een etappe. Ze worden opgewacht door de grooms, waarna zij het overnemen en het dier naar de waterstraat brengen. Daar krijgt het dier letterlijk liters aan koud water over zich heen, het ziet eruit als een “don’t try this at home” situatie, maar de paarden laten het allemaal rustig over zich heen komen en vinden het normaal. Daarna wordt er gestapt en de hartslag gecontroleerd totdat deze zover gezakt is dat het dier aangeboden kan worden bij de vetgate.
Het koelen van een paard, bron: Murielle Mulder Fotografie
Hierna wordt het paard naar een eigen paddock gebracht. Ieder team heeft zijn eigen afgezette stukje gras waar het paard (of de paarden) kan grazen en water, hooi en verschillende soorten voer ter beschikking heeft. De grooms zijn verantwoordelijk voor de paarden in deze rusttijden en houden ook de klok in de gaten. Als ruiter wil je namelijk niet te laat starten aan je volgende etappe. De tijden worden bijgehouden door middel van een GPS systeem dat het paard draagt aan een zwart bandje om de hals. Dit signaal wordt opgevangen tijdens het rijden door de poortjes bij binnenkomst en op die manier kunnen de tijden bijgehouden worden.
Gedurende de dag is de sfeer vriendelijk, mensen maken een praatje met elkaar. Een aangename verrassing om mee te maken. Als leek voel je je zeker niet weggekeken en mensen vinden het leuk dat er interesse wordt getoond in deze tak van paardensport.
De dag vliegt voorbij en al gauw is het tijd voor de finish bij de CEI*** 160 km waarbij de uitslag ook telt voor het NK. De grooms stromen toe en staan te wachten tot de eerste hoofden te zien zijn boven de heg aan het einde van het veld. Joyce van den Berg en Melisa Huijsman komen gelijktijdig de hoek omzetten en zetten onder luid gejuich een stevige eindsprint in. Joyce van den Berg weet als eerste over de finishlijn te komen en dan begint het koelen en stappen van het paard. Het is nog even spannend want Acca D.A. moet nog wel goed door de vetgate komen. Gelukkig is dit ook het geval en na het wegen van de ruiter en zadel is het feest compleet. Joyce van den Berg gaat er met de winst vandoor en is Nederlands Kampioen Endurance.
Om 18.15 uur rijdt Anoli in de auto naar huis, roodverbrand, maar een hoop geleerd over de endurance. Wat in eerste instantie een lange buitenrit leek, blijkt topsport te zijn, waarbij niet alleen een hoop training maar ook heel veel samenwerking en management komt kijken.
Het keuren van het paard tijdens de vetgate, bron: Murielle Mulder Fotografie
Bokker Djilna met Bliksem
Wil je meer foto's zien van het NK op zaterdag 6 juni? Klik dan hier!
Bekijk ook onderstaand filmpje van het NK op zaterdag 6 juni.
Gefilmd door Sofie van Aggelen, enduranceruiter
Altijd leuk om te horen!
) 
