Buitenlandse bloedlijnen binnen KWPN

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
CGJ12

Berichten: 11673
Geregistreerd: 18-07-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-03 11:53

Anna houdt van zorgvuldig geformuleerde antwoorden denk ik.

Net als ik trouwens........

Sprintje

Berichten: 2144
Geregistreerd: 31-03-03
Woonplaats: Emst

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-03 12:55

Anna42"]
[quote="jacobien schreef:
Hoi Anna, maar op deze foto scaat scandic toch ook op 1 schuin geplaatst voorbeen ? Volgens mij hebben alle paarden als ze gaan strekken zo'n moment ....... >;)

Afbeelding


Jacobien ik kom hier nog op terug. Dit aspect wordt in het andere topic behandeld en anders zou ik vooruitlopen op de discussie.
[/quote]


Hihi tromgeroffel ....

Anna42
Berichten: 2001
Geregistreerd: 10-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-03 10:31

Sprintje"]
[quote="Anna42"][quote="jacobien schreef:
Hoi Anna, maar op deze foto scaat scandic toch ook op 1 schuin geplaatst voorbeen ? Volgens mij hebben alle paarden als ze gaan strekken zo'n moment ....... >;)

Afbeelding


Jacobien ik kom hier nog op terug. Dit aspect wordt in het andere topic behandeld en anders zou ik vooruitlopen op de discussie.
[/quote]


Hihi tromgeroffel ....
[/quote]

De romp van het paard hangt als het ware los tussen de voorbenen. Aan de voorkant heeft de romp de vorm van een schip. De romp loopt aan de voorzijde spits toe en de rompwelving begint ongeveer ter hoogte van ellbogen.
Via de borstspieren aan de voorkant is de romp aan de onderkant met de voorbenen verbonden.
Deze borstspieren zorgen voor het stabilisatie-effect van de romp. Daarom moeten de ellebogen van de romp afstaan en niet tegen de romp zijn geklemd omdat ze dan het stabilisatie-effect van de rond gewelfde romp blokkeren.

Via de spieren verbonden met het achterbeen wordt de schouder naar achteren getrokken en daardoor wordt de hoek van de elleboog aan de voorzijde groter. Zo komt de romp aan de voorkant omhoog.

Wat de reden precies is, weet ik niet maar in Nederland leert men over het algemeen om een paard met de zit naar voren te rijden en de achterhand er onder te rijden.
Dit zal vermoedelijk te maken hebben met het feit dat er zo veel niet evenwichtig paarden gebouwde rijpaarden worden geproduceerd.
Deze paarden vertonen de Volbloeddrafbewegingen en stuwen de achterhand omhoog. Om het omhoog stuwen te corrigeren probeert men met de zit de achterhand naar beneden te krijgen.

Het probleem is echter dat men deze rijstijl ook toepast op paarden met WEL een evenwichtige bouw en evenwichtige bewegingen en daarbij een goed functionerend lendenmechaniek.
Bij deze paarden moet de ruiter, om de achterhand via het lendenmechaniek te activeren, het kruis aantrekken door dieper te gaan zitten. Daarmee zakt het darmbeen en wordt de totale mechaniek
van het achterbeen geactiveerd. De achterhand gaat dan meer dragen en is beter in staat om de romp te heffen. Waardoor de voorhand omhoog komt en de bewegingen verruimt kunnen worden.

Op de foto van Scandic zie je dus dat de ruiter niet het kruis aantrekt maar met de zit de romp naar voren rijdt. Inplaats dat de romp nu omhoog komt, gebeurt precies het tegenovergestelde en zakt de romp.
Omdat de romp aan de voorzijde zakt, komt er dus meer gewicht op de voorhand.
Dat meer gewicht moet het paard nu op de voorbenen verwerken.
Daarbij worden de hoeken van de elleboog aan de voorzijde kleiner.
Door de voorwaartse beweging van het gewicht van de massa komt er nu meer druk op de voorbenen te staan.
Dat kun je ook zien aan de kootstand van het rechtervoorbeen.
De romp schuift nu als het ware tussen de voorbenen door en komt over het zwaartepunt. Daarbij komt het voorbeen ten opzichte van de romp schuin onder de massa te staan. Het voorbeen krijgt derhalve meer gewicht te verwerken dan het dragende achterbeen. Je kunt voorts zien dat het voorbeen niet zijdelings van het lichaam staat maar min of meer onder het lichaam om het gewicht op te vangen en om in evenwicht te blijven.

In deze fase staat de achtervoet amper meer aan de grond en draagt dus niet meer maar stuwt alleen nog. Om in het evenwicht te blijven, gaat het paard de achterbenen meer naar buiten zetten.
Deze manier van rijden is dus funest voor een evenwichtig gebouwd paard. Het doet afbreuk aan de prestaties en veroorzaakt een vroegtijdige slijtage.
Alhoewel het op deze foto wat moeilijker te zien, is met deze manier van rijden de nek niet het hoogste punt en lopen de paarden daarbij achter de loodlijn.

Overigens waarschuwt Ernest van Loon al jaren in de Hoefslag voor deze trend. Maar de waarschuwingen van deze ervaren en deskundige rijpaardenman wordt door de moderne goeroes afgedaan als ouderwets en niet meer van deze tijd.
Alsof het dressuurmatig rijden van een goed gebouwd evenwichtig paard onderhevig is aan vernieuwing en niet meer vanuit een dragende achterhand moet plaatsvinden.
Met de voorwielaandrijving van de huidige rijpaarden hebben de goeroes een trukkenpakket ontwikkelt dat door moet gaan voor de klassieke dressuur. Maar voor de paarden leidt de moderne stijl tot nodeloos lijden en heeft het gymnastiseren plaats gemaakt voor een dagelijkse kwelling.
Het is dus een gezamelijk verantwoording van de fokkers en gebruikers om het rijden weer te verheffen tot RIJKUNST.