sorry voor dit deprimerende berichtje maar ik moet het even kwijt door prive omstandigheden maakte ik me al erg druk maar nu mijn merriemeisje ook nog eens gewond is en op de kliniek staat raak ik er echt doorheen.nachten wakker liggen,de hele tijd gestresst,huilbuien en nergens meer energie voor.waarom kan het allemaal nou niet eens gewoon gaan en moet alles met mega obstakels in de weg,overwonnen worden?ik weet wel dat geen enkel leven over rozen gaat maar in mijn leven ben ik nog niet eens in de buurt van de rozenzaadjes...... het is zo moeilijk om dan moed te houden en om dan te blijven knokken en niet op te geven tink is altijd mijn steun en toeverlaat,mijn baken van staan blijven en doorgaan nu natuurlijk helemaal want ik wil dat ze beter word! maar ik vind het zo verschrikkelijk dat het nu niet goed met haar is. sinds ik verhuisd ben met haar alleen nog maar gedonder geweest. kan het nou niet 1 keer eens lekker gaan bij mij?
Dennis v m
Berichten: 5215
Geregistreerd: 07-11-01
Woonplaats: Venlo
Geplaatst: 17-09-02 07:35
je moet effe rusten meid. Effe doorzetten hoe moeilijk het ook is! Veel sterkte ook met tink!
essiedepessie
Berichten: 2628
Geregistreerd: 04-03-02
Woonplaats: Castricum
Geplaatst: 17-09-02 07:39
Ik zou ook ff lekker thuisblijven als ik jou was, ff lekker wat ontspannende dingen doen! Want als je zo blijft doorlopen wordt het alleen maar erger, en ik spreek uit ervaring! Veel sterkte ook met je Paardje!
Natascha
Berichten: 6847
Geregistreerd: 07-02-01
Woonplaats: Ankh Morpork
Geplaatst: 17-09-02 07:52
Neem idd even lekker rust voor jezelf en verheug je alvast op het moment dat je paardje weer terug komt. Dan kun je d'r weer eens goed verwennen. Veel sterkte voor jullie beiden
Barb
Berichten: 12082
Geregistreerd: 24-07-01
Geplaatst: 17-09-02 10:19
neem tijd voor je zelf en kom even helemaal tot rust. Probeer toch wat leuke dingen te ondernemen ook al is dat best moeilijk. Kom op he hou je taai!!
greetje
Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 17-09-02 10:28
Altijd positief blijven denken Sanderijn want dat houd je er bovenop. En bepaalde gebeurtenissen in je leven goed proberen te verwerken en het niet wegstoppen want dan red je het niet. Maar ik kan me nu heel goed voorstellen dat je in een dikke dip zit want degene waar je je hart altijd kon ophalen zit nu in de lappenmand en dat doet enorm zeer. Ik hoop dan ook dat de berichten ten opzichte van je merriemeisje heel goed zullen uitvallen. Knuffel Greetje.
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst: 17-09-02 11:38
Kop op meissie, ff slikken en weer doorgaan. Ik ken het gevoel van steeds die dipjes, je wordt er gewoon zo ziek van, maar ook daaraan komt een eind. Succes meisje! En als je er ff uitwilt... je bent altidj welkom in Lunteren hoor!
Mieke
Berichten: 6925
Geregistreerd: 09-02-01
Woonplaats: NH
Geplaatst: 17-09-02 11:40
Kop op meid. Ooit kom je in wat rustiger vaarwater met een heleboel rozenblaadjes. Ik weet het zeker! (Spreek echt uit ervaring, dacht dat pech me voor eeuwig bleef achtervolgen, maar dat was gelukkig niet zo.) Zoek anders wat troost bij je lieve kat.
Karin
Berichten: 65336
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 17-09-02 11:40
Relax meis... het komt nu ook allemaal wel ineens op je af hè, net verhuisd, Maurice meteen een maand weg en nu ook nog je lieve Tink in het ziekenhuis ver weg. Kan me voorstellen dat je het even allemaal niet meer kunt plaatsen.
Maar zie het ook positief:
- Tink is daar goed onder dak en komt straks kerngezond weer naar huis - Maurice is ook in gedachten bij je en je kunt hem bellen - en wat jezelf betreft: probeer positief te blijven denken, hoe moeilijk het ook is.
Hele dikke knuffel meis!
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 17-09-02 11:46
Sterkte hoor, er komen betere tijden!
Karin
Berichten: 65336
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 17-09-02 11:53
BTW lieve San, kijk eens goed naar je eigen onderschrift...
sl0wm0ti0n
Berichten: 2812
Geregistreerd: 25-11-01
Geplaatst: 17-09-02 12:16
Ik weet precies wat je bedoeld.. In zulk soory situaties vraag je je af, waarom het nou niet een keertje makkelijk kan gaan, waarom er op elk positief iets wel iets negatiefs tegenover staat. Het is even moeilijk, maar je moet proberen niet het uiterste van jezelf te vragen want dan ga je daar echt aan onder door! Neem is een keertje rust, geniet van een boswandeling, blijf gezond eten en drinken. Vooral innerlijke rust ik zÓ belangerijk in zulk soort situaties! Sterkte met alles hoor... !
wendy1
Berichten: 1006
Geregistreerd: 20-06-01
Woonplaats: hoogvliet/rotterdam
Geplaatst: 17-09-02 12:16
Hey sanne, Het komt echt allemaal goed met tink,we gaan zaterdag lekker naar haar toe,en de rest van de week kan je lekker peet vertroetelen. Als je wil waneer en hoelaat maakt niet uit,je mag peet altijd pakken om te tutten en knuffelen.
gelukkig staat tinkie goed daar,en heb je gisteren gezien dat het goed met haar gaat. Als er wat is bellen he ook al is het 4 uur snacht's.
Kussies en veel lief wendy
Desiree
Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 17-09-02 12:22
Ik herken je bericht helemaal! DAt had ik namelijk de eerste 3 maanden dit jaar. Toen kreeg ik namelijk ook het een na het ander voor mijn kiezen. Want iets komt nooit alleen, alles komt altijd gelijk. Maar hier kom je ook weer doorheen hoor.
pniekepnak
Berichten: 4927
Geregistreerd: 04-12-01
Geplaatst: 17-09-02 17:02
Ik herken het ook, ik heb het nog niet zolang geleden gehad. Mijn ouders zaten ver weg in Canada, dus ik moest voor het huis en de dieren zorgen, het ging niet lekker op mijn werk, ik had continu ruzie met mijn vriend, mijn zus lag in het ziekenhuis, en op een gegeven moment had ik het gehad, en voelde ik me net zo als jij nu. En een week later kwam mijn zus uit het ziekenhuis en zag het er meteen al een stuk rooskleuriger uit! Het komt allemaal wel weer goed, als je maar rustig blijft en niet gaat lopen stressen!