Omgaan met faalangst

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Fitzroy

Berichten: 25032
Geregistreerd: 11-01-01

Omgaan met faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-08-02 04:16

Wie heeft last van faalangst en wat kun je er tegen doen?
Bv. literatuur die ik zou kunnen lezen of andere dingen.

Niets is zo eerlijk verdeeld als het verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben.


obsession

Berichten: 3383
Geregistreerd: 26-10-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 07:10

Ik heb er heeeeel erg last van! Op school altijd al! Ik ben er zelfs twee keer door blijven zitten omdat ik het vertikte om een spreekbeurt te houden waarodoor ik een 1 in mijn lijst kreeg en t dus net niet haalde.
Als ik een spreekbeurt moest houden dan begon het al een paar weken van te voren dat ik een rotgevoel kreeg als ik eraan dacht. En dan de weken ervoor! ik sliep niet meer, at amper, mn hele nek zat vol met rode vlekken van de stress!
En op de dag zelf stortte ik in elkaar op school. Sommige leraren begrepen het wel , maar anderen niet en dan moest ik voor de klas. Dat werd natuurlijk tien keer niks want ik kon alleen nog maar stotteren, alles wat ik had voorbereid was ik kwijt en dan barstte ik in janken uit. meestal kreeg ik wel een herkansing maar die deed ik nooit!

Verder heb ik er wel meer last van op bijv verjaardagen. Mij hoor je niet boven de rest uit hoor! Veel te bang dat ik iets stoms zegs...
Met een heleboel dingen heb ik er last van hoor.
Eigenlijk alleen op concours niet zo erg. Ik weet niet wat dat is maar meestal gaat het daaR wel. Ik moet zeggen dat wel errrug op zie tegen het indoorseizoen omdat dan toch vaak alle ogen op jou gericht zijn! Maar goed ik moet me daar ff doorheen slaan en dan is dat vast niet meer zon probleem.

Ik weet eigenlijk geen boeken die je daarvoor kan lezen. Ik heb een tijdje bij een psychologe gelopen maar het klikte niet zo tussen ons dus ik ging daar met veel tegenzin heen en dan werkt het natuurlijk niet. Daarna heb ik er nooit meer wat aan gedaan eigenlijk.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 07:28

Gehad, kan ik gelukkig zeggen Lachen
Relatieveren is in dit geval wel het sleutelwoord. Zet je gedachten op een rijdtje en analyseer dat. En je hebt absoluut iemand nodig die jou leert helpen relatieveren [bijv. je partner].
Wanneer je dat kunt komt de periode van inprenting, je oude foute gedachten vervangen door nieuwe goede gedachten [in de psychologie cognitie genoemd]. Omdat je nu al tientallen jaren in een fout denkpatroon zit duurt het een tijdje voordat je je een nieuw denkpatroon eigen hebt gemaakt. Je moet je hersenen en gedachten ahw omprogrammeren [reset Haha!]
Mocht je meer willen weten, stuur me dan een PB.
Succes

Mirte

Berichten: 2107
Geregistreerd: 18-05-01
Woonplaats: bollendorp

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 08:51

Pfff breek me de bek niet open.
2 Jaar geleden ben ik bij één of andere goeroe geweest, die werkte met bach-bloesems, touch for health en affirmeren. Het laatste komt zeg maar neer op jezelf positieve gedachtes inprenten. Het hielp bij mij nauwelijks, maar nou moet ik zeggen dat de bronnen van mijn faalangst ook niet weg waren.
Eigenlijk merk ik nu dat het stukje bij beetje beter gaat, en gewoon door positief te zijn. Soms gaat het eens wat minder, maar jezelf een schop onder je hol geven helpt soms aardig! En verder, zoveel mogelijk situaties aangaan waar je last van faalangst hebt. Gewenning kan ook al de angst verminderen.

Inzicht zonder handeling brengt geen verandering
*zucht*waarom begin ik steeds te laat om tentamens te leren...

Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 09:00

Ik heb het gehad.

In het orkest waar ik in speel, moest ik wel eens wat alleen spelen. Ik kreeg een hele droge mond, mijn hard ging 1000 keer per minuut, trillende en zwetende handen, waardoor ik geen fatsoenlijk geluid uit het instrument kon krijgen. Ik schaamde me zo erg!

Dit heeft wel een jaar of drie geduurd. In één keer heb ik tegen mezelf gezegd: "en nu is het afgelopen!"

Het koste me heel veel moeite, maar ik ben er zelf bovenopgekomen.

Laui!

Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 09:23

Ik denk dat iedereen er wel in meer of mindere mate last van heeft. Bij mij was het vooral met mijn rij-examen heel erg. De eerste keer werd ik spontaan heel zenuwachtig toen ik zowat een motor omver reed en daarna verknalde ik dus mijn hele examen. De keer daarop was ik van te voren al zo zenuwachtig, bovendien regende het toen pijpestelen, dus dat werd gewoon helemaal niets. De derde keer had ik mezelf ingeprent dat het maar afgelopen moest zijn, ik kon best autorijden, en toen ging het nog steeds niet super (doodzenuwachtig), maar wel voldoende.
Ook met mijn schoolexamens was het vreselijk, de dagen van te voren kon ik eigenlijk niet leren, maar toen ik eenmaal het eerste (redelijk makkelijke) examen gehad had ging het wel weer. Thank goodness. Als ik iets veel achter elkaar moet doen dan wordt t vanzelf minder, maar zoals met rij-examens, dat was echt een ramp! Elke keer zaten er maanden tussen, dat was echt niets...
Wedstrijden rijden is ook heel moeilijk. Endurance is heel relaxt en dan heb ik er niet zo'n last van (ik kan standaard van te voren niet eten en als ik het wel doe ga ik over m'n nek), maar bij dressuur.... pff, ik zat te beven als een rietje en dat droeg ik natuurlijk over op Joop. Die was pas 4 destijds en ik heb toen 2 onderlinge proeven gereden, ze gingen nog best redelijk (143 en 146 pnt), maar ik werd er zo naar van dat ik het daarna nooit meer gedaan heb. Ik durfde het gewoon niet, veel te bang dat ik niet aan mijn eigen verwachtingen voldeed en dat ik achteraf weer zo'n ontzettend rotgevoel zou hebben. Ik vond dressuur echt helemaal niet leuk op die manier. Het is wel blijven knagen, maar ik durf het echt niet meer. Ik rijd liever in m'n eentje voor mezelf!

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

Dees

Berichten: 18857
Geregistreerd: 09-08-01
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 09:26

Ik heb daar op sommige momenten ook nog wel eens last van.
Nooit op school, ik was altijd goed in leren, dus ik had mijn zaakjes dan wel voor elkaar, en ik ben slordig genoeg om het anders niet belangrijk genoeg te vinden...

Wel heb ik faalangst in sociaal opzicht, ik maak een goede eerste indruk, soms wel beter dan ik zelf ben, en zeker in groepen waar mensen erg veel 'gewicht in de schaal hebben" (denk bankdirecteur, burgemeester, advocaten) dan word ik onzeker, ben ik bang dat ik de belofte van de eerste indruk niet waar kan maken...Soms is dat ook niet zo, vaak wel. Maar dat zijn wel de momenten waarop ik mezelf zie als een platte boeretrien in goedkope kleding, die altijd met een lepel eet...onbeholpen en zonder klasse....
Dat is dus mijn faalangst.

En ik had erg veel faalangst bij mijn praktijk examen autorijden. Tja, dat kan je niet uit een boekje leren he, of je '' eruit bluffen'....
Heb eigenlijk nog wel faalangst, zaterdag weer voor het eerst sinds tijden weer eens een proefje starten...ben heel stiekum toch weer zenuwachtig.... Zou dat dan nooit overgaan?

Wat als.... de wetenschap wel gelijk heeft?

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 09:58

Fitz. "Fear and Courage" was verplichte kost tijdens mijn studie. Ik zal de schrijver even voor je opzoeken en het isbn nummer. Bij Atheneum in Amsterdam is het zeker verkrijgbaar.

Jippie heeft gelijk over de denkfouten die ingebouwd zitten en de attributies. Uit je faalangst komen is een moeilijke klus en duurt langer dan je zou verwachten. Het is wel de moeite waard, als je de tijd neemt. Overigens kan niemand anders het voor je oplossen, dat moet je zelf doen. Iemand kan je 1000 keer vertellen dat iets goed is enzovoort, maar pas als je het zelf gelooft, dan zit je in de goede richting. En dus moet je eerste uitvogelen waarom je er niet gelooft.

grassie

Berichten: 4856
Geregistreerd: 13-12-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 10:09

obsession schreef:
Ik heb er heeeeel erg last van! Op school altijd al! Ik ben er zelfs twee keer door blijven zitten omdat ik het vertikte om een spreekbeurt te houden waarodoor ik een 1 in mijn lijst kreeg en t dus net niet haalde.
Als ik een spreekbeurt moest houden dan begon het al een paar weken van te voren dat ik een rotgevoel kreeg als ik eraan dacht. En dan de weken ervoor! ik sliep niet meer, at amper, mn hele nek zat vol met rode vlekken van de stress!
En op de dag zelf stortte ik in elkaar op school. Sommige leraren begrepen het wel , maar anderen niet en dan moest ik voor de klas. Dat werd natuurlijk tien keer niks want ik kon alleen nog maar stotteren, alles wat ik had voorbereid was ik kwijt en dan barstte ik in janken uit. meestal kreeg ik wel een herkansing maar die deed ik nooit!

Verder heb ik er wel meer last van op bijv verjaardagen. Mij hoor je niet boven de rest uit hoor! Veel te bang dat ik iets stoms zegs...


Goh, dat had ik niet van jou verwacht.. (niet banketstaaf bedoelt hoor Lachen )

maar ik herken best veel uit jou verhaal.. alleen in iets mindere vormen.
ik ben gewoon extreem verlegen denk ik. Als ik in een groep vreemden sta hoor je mij niet (veel) zeggen. maar als het daaraantegen allemaal vrienden/bekenden zijn, kan ik wel aardig tetteren Haha!
spreekbeurten zijn een soort nachtmerrie.. ik doe ze dan wel, maar ik slaap de nacht van te voren niet en ben de hele dag tot de spreekbeurt absoluut niet aanspreekbaar. wij hadden er afgelopen jaar 1 in het engels.. dat was helemaal een crime.

Ik heb eigenlijk nog het meest last van faalangst tijdens de gymlessen. Ik ben niet bepaald goed in balsporten, en als we bv softbal doen en ik al weet/denk dat ik een bal die naar me toekomt niet ga vangen, vang ik hem helemaal niet meer. Gevolg is dat iedereen op het veld gaat zuchten en ge-ergerde opmerkingen gaat maken, waardoor mijn zelfvertrouwen helemaal tot 0,0 zakt en daarna helemaaal niks meer vang.
ik ben vroeger wel eens huilend het veld afgelopen. Scheve mond

sporten met vrienden vind ik btw wél heel leuk. dan ben ik ook niet bang om af te gaan, omdat zij mij kennen en ik weet dat ze me niet uitlachen.
maar het blijft rot natuurlijk.. gym is niet voor niks mijn meest gehate vak.

Fitzroy; sorry, ik weet eigenlijk geen boeken oid over dit soort dingen. maar ik vind het wel 'leuk' dat ik niet de enige ben. alle verhalen zijn heel herkenbaar.

Het kan me niet schelen als mijn manieren je niet aanstaan. Ze staan mij ook niet aan. Ze zijn nogal slecht.
Tijdens lange winteravonden treur ik erom. ~Humphrey Bogart

Chita

Berichten: 663
Geregistreerd: 11-09-01
Woonplaats: Krimpen aan den IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 11:52

Ik zat er een paar weken geleden ook aan te denken zo'n topic te starten. Het is bij mij dus best in een erge vorm.
Even een vraagje: hebben jullie ook last van heimwee?
Ik heb dus ook last van heimwee en vraag me af of dat er wat mee te maken heeft. Gelukkig gaat het nu wel beter, ben dit jaar een weekje weg geweest met vriendinnen (in Nederland) en heb er geen last van gehad!

Ook heb ik een soort van faalangst. Maar net zoals Dees niet op school! Leren kan ik wel, dus ook de rep en dit jaar het examen ging makkelijk. Bij mij is het probleem heel erg met nieuwe dingen. Als ik een nieuw vakantiebaantje heb ofzo ben ik bang dat alles fout gaat (ben nu aan het werk, maar voel me hier gelukkig goed en ik weet dat ik dit kan!) Maar ook hiervoor heb ik nachten wakker gelegen.

Deze vakantie heb ik ook een 10 daagse autorijcursus gedaan, veel te zwaar eigenlijk voor mij, kon niet slapen en niet eten (echt waar ben in 2 weken 5 kilo afgevallen). 's Ochtend misselijk, huilen en deprie!

Ik zou er ook graag afkomen en het leuk vinden om bijv op vakantie te gaan. Mijn broer woon in cran canaria en eigenlijk ben ik wel toe aan een weekje vakantie, maar ja een week in een ander land, vliegen...

Verder ben ik dus best gevoelig en best snel emotioneel (als ik bij bekenden ben) Ik ben ook best verlegen en zeg niet veel tegen onbekenden (onzekerheid). Maar als ik iemand ken en me op mijn gemak voel klets ik de oren van iemands hoofd, vonden de leraren ook noooit leuk!

Nou ik hoop dat er iemand tips heeft of gewoon ervaringen van anderen horen is al heel fijn. Ik denk altijd maar dat ik de enige ben met dit probleem

Myke
Berichten: 839
Geregistreerd: 19-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-08-02 12:09

Hi,

Herkenbaar probleem hoor! Praat me er niet van. Ik vind het nog steeds lastig om echt contact met mensen te leggen. Gewoon verlegenheid. Op de middelbare school kreeg ik altijd van een aantal docenten te horen dat ik het toch niet kon. Niet in de bewoording dat ik 'dom' was, maar voor het Atheneum vonden ze me niet geschikt. Tijdens de lessen en bij het teruggeven van het proefwerk was het vaak bal. Lekker een banketstaaf opmerking, of een positieve opmerking in een sarcastisch jasje gestoken. Een vriendinnetje van mij had bijv. dan een punt hoger en ik net een voldoende. Nou, dat werd er ff goed ingesmeerd. Het heeft nogal wat sporen nagelaten als ik eerlijk mag zijn. Ik was toen 13/14 jaar. Tsja, minderwaardigheidscomplex heeft daar ook mee te maken gehad, bij mij dan he. Met sommige proefwerken sloeg ik compleet dicht. Een keer bij een SO van natuurkunde was ik zelf prompt ziek tijdens het proefwerk. Bibberen, zweten, black-out. You name it. Erg vervelend. Maar ik heb toen ik in de vierde zat een cursus gehad bij een instituut dat Compaz heet in Utrecht. Daar zat ik in een groep met mensen die hetzelfde meemaakten op dat moment. Ik kwam er toen achter dat ik eigenlijk helemaal niet 'zo erg' was ivt de 'rest'. Erg he, schaam, schaam. Maar het heeft mij wel geholpen. Het ging deels om een faalangsttraining. Sindsdien heb ik ook geen moeite meer om een grote mensenmassa toe te spreken.

Volgens mij moet je ermee leren omgaan. In jezelf gaan geloven, etc. Ik kan je zo snel even geen tips geven, maar als ik ze heb dan PB ik je even.

Ik ben bij mensen die ik ken, heel rustig en meer luisterend. Als ik met een groep bekenden meega dan zal je mij niet zo snel iets horen zeggen. Maar heel raar, bij totaal onbekenden die mij niet kennen voel ik mij op mijn gemak & zal je mij wel contact zien maken, praten etc. Raar hoor Haha!

Maarre, Chita je berichtje over heimwee is niet zo vreemd hoor. Ik heb er zelf niet zo'n last van, maar het is wel lastig. Ik heb ook een vriendin die enorm last van heimwee heeft en niet graag weggaat. Tot in het extreme.

Zelf slaap ik ook het liefst in mijn eigen bedje en niet bij iemand anders thuis of in een onbekend bed. Alleen bij een vriendinnetje, maar die accepteert mij zoals ik werkelijk ben en daar slaap ik prima.

Eigenlijk moet je die stap voor jezelf gewoon zetten en het doen. Ik heb daar moeite meegehad, maar het wel gedaan. Ik heb een half jaar in Frankrijk gestudeerd & echt de TIJD van mijn leven gehad. Ik heb er veel geleerd, mensen ontmoet en ben zelf gesterkt in mijn eigen 'ikke'. Iedereen in mijn omgeving was verbaasd en overrompeld. Het is mijn keuze geweest en ik ben er best wel een beetje trots op dat ik toch maar gegaan ben Knipoog *LOL*

Succes ermee.

Navy

Berichten: 4501
Geregistreerd: 10-03-01
Woonplaats: Voorthuizen

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 08:42

Behoorlijk wat mensen dus nog.. Ik dus ook, ben er ook 2 jaar geleden door blijven zitten. Leerde me kapot, maar had altijd weer een onvoldoende. Toen naar een andere school gegaan, en voíla, allemaal voldoendes! Alleen met gym blijf ik het houden. Heb ik een hekel aan, doordat ik hjet niet kan. Moet je natuurlijk nooit zeggen, dan gaat het helemaal niet meer, maar goed. Alleen de dingen die echt leuk vindt, lukken me dan ook. Sprinten, verspringen en Hockey enzo..

In de paardensport heb ik er bij Endurance gelukkig geen last van. Wel gigantisch zenuwachtig, maar ik maak daardoor geen vervelende fouten. Bij het springen heb ik het wel gehad, reed elke keer het verkeerde parcours.. Maar, ook dat ging toen ik Navy kreeg wel over, heb toen geen verkeerde parcours meer gesprongen Haha!

Wat Myke zegt, komt mij ook bekend voor, met onbvekenden enzo. Het duurt even voor ik loskom, en ook gesprekken begin mee te voeren.
Ik slaap ook het liefst thuis, een paar nachtjes gaat nog wel, maar daarna word ik chagerijnig enzo. Heimwee enzo. Vervelend, maar ook dat gaat beter.

Succes ermee in elk geval..

Groetjes

Endurance: je paard, jij, een prachtige omgeving en heel veel kilometers worden samen één.

Dennis v m
Berichten: 5215
Geregistreerd: 07-11-01
Woonplaats: Venlo

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 09:50

Ik heb last van faalangst al is dit een stuk minder geworden nadat ik de cursus op school heb gehad. Toen ik nog geen cursus had gehad was het nog best erg maar na de cursus ging het al stukken beter dat merkte niet alleen ik zelf maar ook anderen.

Laui!

Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 10:15

Heimwee, pfff. Alleen weg vind ik heel moeilijk, ik ben toen ik 9 was helemaal alleen een week op kamp naar Terschelling geweest, ik ging half dood, ik vond het echt vreselijk. Ik lag niet te janken in m'n bedje (zo'n watje was ik niet), maar ik vond het helemaal niets, voelde me zo misplaatst daar...
Nog steeds, in een tent kan ik gewoon niet slapen, caravan is ook vreselijk en alleen op vakantie vind ik heel gaaf, maar het liefst heb ik toch een close familielid bij me (vader, moeder, zussen of broer), die kennen mij en daar kan ik tegen aan kletsen etc als ik daar behoefte aan heb. Bovendien hoef ik me dan ook niet constant 'te bewijzen' oid. Als één van mijn ouders op vakantie gaat dan ben ik altijd heel bang dat ze wat overkomt en dat we het dan thuis allemaal op moeten lossen zonder hun, dan ga ik liever mee de afgrond in zeg maar!
En die k-opmerkingen van leraren die ken ik ook. Scheikunde was zo'n vak voor mij. Wat een rampenplan zeg! Die vent vond het kennelijk nodig om op mijn rep te zetten dat ik niet eens kon rekenen, en te zeggen dat ik toch echt harder moest leren etc. Ik leerde dus helemaal niet meer en toen ik een 3 haalde was de maat vol, eind 5e VWO heb ik t laten vallen, dikke mik voor die vent hoor! Nu ga ik een cursus doen en eerlijk gezegd ben ik doodsbang dat ik het NIET in één keer haal en 600 euro weggooi, maar ik wíl het gewoon doen en ik vind ook dat ik het móet doen!

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

Adriana

Berichten: 11102
Geregistreerd: 26-10-01
Woonplaats: Haselau

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 12:07

Dat heb ik dus ook best wel, bij mij heeft het ook verschillende redenen.
Vooral dat met baantjes daarom heb ik die nu ook niet, ik wil eerst op het hbo veel stage lopen, want die heb je om te leren, en daar mijn vertrouwen in werken vergroten.
Ik zeg altijd dat ik maar in 2 dingen goed ben ik kan goed met paarden omgaan en ook met kinderen that's it!

Maar ik vindt het dus totaal niet erg om met vreemde mensen om te gaan, ik vindt het heerlijk om bij vrienden in A'dam te gaan slapen, omdat ik me het meest op m'n gemak voel in een vreemde omgeving.

En idd leraren kunnen heel erg sneu doen op de basisschool werd er tegen mijn ouders gezegd dat ik de mavo niet kon doen, nou die heb ik dus wel gehaald en spw niveau 4 (dan ben je heel veel met jezelf bezig) en ik ga nu beginnen met pedagogiek aan het hbo.

Maar ik vindt het dus dood eng om in een nieuwe klas te beginnen, om daar sociaal te zijn, en al helemaal wat introducties betreft daar doe ik ook nooit aan mee.

XJuul

Berichten: 9577
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Den-Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 12:22

Ik heb ook verschrikkelijke faalangst, niet alleen met testen of examens of wat dan ook. Maar net als Obsession bijvoorbeeld op een verjaardag dat je mij echt geen gesprek zal horen beginnen, straks sta ik voor gek...
Of als ik iemand moet bellen die ik niet ken voor iets zakelijks of serieus, dan kost het eerst een hele tijd voordat ik eindelijk durf te bellen, en dan kom ik ook nog eens amper verder dan mijn naam als diegene opgenomen heeft.

En zo heb ik bijvoorbeeld ook als een Duitser aan mij de weg vraagt durf ik niet in het Duits te antwoorden Verward straks zeg ik wat verkeerd.

Maar goed ,wat je eraan kunt doen weet ik niet, volgens mij moet je jezelf er op een of andere manier overheen kunnen zetten... maar hoe?

28-09-2007
Nothing compares too you...

Adriana

Berichten: 11102
Geregistreerd: 26-10-01
Woonplaats: Haselau

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 12:59

bellen idd hoe kon ik het vergeten!
Dat is ook zoeiets hoe kon ik het vergeten, ik durf alleen maar mijn vrienden op te bellen als ik voor iets belangrijks moet bellen sta ik van te voren al met het zweet in mijn handen.

En dan zegt iedereen 'ze eten je heus niet op hoor, ze kunnen je niet eens zien' aargghh vreselijk!!

Laui!

Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 13:24

ik vind bellen ook heel moeilijk, maar dat heb ik voor mijn werk toch behoorlijk vaak moeten doen. Nu bel ik gewoon en als ze opnemen gaat het wel weer, maar als ik echt vreselijk lang moet wachten tot er opgenomen wordt... brrr! Voor mezelf bellen vind ik nog steeds moeilijk, bijv. met sollicitatie ofzo, ben gewoon bang om iets verkeerds te doen, maar of dat faalangst is? (ik heb het dus niet zo heel erg).
Waar ik helemaal niet tegen kan is als mensen kwaad zijn en ik mag ze gaan opbellen en 't uitleggen, gaat heel vaak gewoon goed en dan vinden ze me vreselijk aardig, maar ik trek t me van te voren al te persoonlijk aan...

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

Haagsemeid

Berichten: 6536
Geregistreerd: 12-05-02
Woonplaats: leidschendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 18:24

Ik heb het met wiskunde...ik klap helemaal dicht en weet dan helemaal niks meer! Daarom ben ik dit jaar ook blijven zitten Scheve mond
Ik weet ook echt niet wat ik eraan kan doen

22 Januari verwachten we ons kleintje

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 19:35

Ik heb ook faalangst.
Gelukkig is het door ouder worden wel minder geworden.

De eerste dag bij een nieuwe baas, verschrikkelijk, alles valt uit mijn handen, ik val bijna over mijn eigen voeten enz.
Nu heb ik dat ook nog als hij in de buurt is, terwijl ik toch echt weet dat hij me niet bijt Haha!

Dat bellen is ook heel erg herkenbaar, een dure rekening hebben wij dus ook niet Haha!

En het ergste is idd op een verjaardag oid, vinden ze me wel aardig, kom ik wel uit mijn woorden, waardoor ik soms ook weer te veel ga l*llen zodat ik maar niet te stil ben Verward

lies

Berichten: 9613
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-08-02 19:45

beetje offtopic misschien, maar is dit nou allemaal faalangst? Kan je heimwee onder faalangst zetten?
En een hekel hebben aan bellen met onbekenden?

Dan heeft iedereen wel een vorm van faalangst. Iedereen kent situaties waarin hij/zij zich ongemakkelijk voelt. Maar dat dit nou met faalangst te maken heeft?

Ik heb dus idd ook dat belprobleem. Als ik een instantie oid moet bellen, stel ik dat uit. Dagen, weken en 'vergeet' het uiteindelijk. Waarom ik er zo'n hekel aan heb, weet ik niet. Maar ik zie het niet als faalangst. Meer verlegenheid, denk ik.

ontopic; Mijn vriend heeft wel ontzettend last van faalangst. Hij denkt ook werkelijk dat hij niets kan. en als hij wat doet, slaat hij helemaal door. Hij wil het tot in de puntjes perfect hebben zodat niemand er commentaar op kan hebben. Maar hij doet alleen iets wanneer hij zeker weet dat hij het kan. Als hij denkt dat het niets voor hem is, geeft hij bij voorbaat al op, omdat hij bang is te falen.

זכור

Fitzroy

Berichten: 25032
Geregistreerd: 11-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-08-02 07:50

Ik versta onder faalangst dat er 'iets' je doen en laten blokkeert omdat je goed wilt presteren, in wat voor opizcht dan ook.

Niets is zo eerlijk verdeeld als het verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben.

Gerrie

Berichten: 4385
Geregistreerd: 18-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-08-02 21:25

wat te denken van dit boek?
Paardrijden
winnen door de kracht van het positieve denken.(Jane Savoie)

Of is Hippocampus misschien iets?

Our only purpose in life is to Love one another.
.....and if we can't do that try not to hurt each other.
-Dalai Lama


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Firebug, gerlindie, GoogleAdsense, lenaa_tje, loadihra, Steeph, Vaiqua en 32 bezoekers