Bokt.nl • het doet zo'n pijn...
Pagina 1 van de 2

het doet zo'n pijn...

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:16
door Tender
nee, ik ben niet van mijn paard gevallen, ik lig voor de zoveelste keer op bed te wachten tot de slaap komt, maar hij komt niet.

Mijn hondje is ziek, erg ziek. Ze wordt komende vrijdag ge-euthenaseerd. en hoewel ik weet dat ik de juiste beslissing neem, doet het zo'n pijn. Terwijl ik dit type stromen de tranen alweer over mijn wangen en het is dat ze nu ind egang ligt, lekker te slpane, anders zou ze nog bij me komen om me te troosten ook. Waar moet ik straks de kracht vandaan halen om haar te troosten? Om haar tot steun te zijn? EN om verder te gaan zonder haar?

Ik weet het niet meer echt niet.

Wie ben ik om over haar leven te beslissen? Om haar te vertellen dat het niet meer kan? Waarom moet dit? Het is niet eerlijk, ik kan het niet, echt niet, maar ik moet...

Ik weet dat het hier over paarden hoort te gaan, maar jullie zijn de enigen waarvan ik weet dat jullie het zullen begrijpen, ik weet van aan aantal mensen dat ze hetzelfde meegemaakt hebben als dat ik nu meemaak, hetzij ook met een hond, hetzij met een paard of een ander dier. Ondanks dat voel ik me heel alleen. Niemand lijkt precies te snappen wat ik voel en wanneer het me overvalt.

Een collega van mij heeft een kindje gekregen, ik ben blij voor haar,. maar iedere keer als ik eraan denk dat zij een nieuw leven erbij heeft gekregen en dat ik een leven moet be-eindigen, dan lopen de tranen weer over m'n wangen....

help me jongens, waar haal ik de kracht vandaan?
hoe moet ik straks verder?

help me alsjeblieft

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:21
door Barb
Ik zit hier met tranen in mijn ogen
Helaas kan ik niks voor je doen, ik wens je
ongelovelijk veel sterkte!!

Je doet wat het beste is voor haar....... Verdrietig

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:21
door Fitzroy
O Tender, ik weet zo goed wat je doormaakt.
Het voelt zo vreselijk om over het leven van je dier te beslissen.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik met je mee leef en ik wens je heel veel sterkte.
Je zult best de juiste beslissing nemen, maar waarom is dat toch zo afschuwelijk?

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:25
door ikke
Waarom doe je jezelf zo pesten door tot vrijdag te wachten? Als de situatie dusdanig is dat be-eindiging de minst slechte oplossing is, dan moet je daar geen week meer mee wachten, vind ik. Als de oorzaak hiervan bij derden ligt, zoek dan een andere.
Het is nooit leuk een dier af te moeten staan, maar als je alles hebt gedaan, er geen noemenswaardige mogelijkheden zijn, dan doe je het goed. Daar mag je verdiet over hebben, dat hoort erbij. Maar laat alle mooie momenten de revue passeren en bedenk dat die herinneringen er voor altijd zullen zijn.
Serkte......

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:34
door Tender
Ikke:
ik snap wat je bedoelt, maar zo acuut is het niet, er is afgelopen week mogelijk kanker geconstateerd en dan wel een zeer agressieve vorm. Met een kleine kans op het feit dat het geen kanker zou zijn maar een ontsteking. Ze heeft dus een 5-daagse antibioticum-kuur gehad, di morgen ophoudt. Morgenavond moet ik weer ter controle heen, maar ik weet genoeg, er is geen enkele verandering opgetreden. De eerste paar dagen had ze nog pijnstillers erbij gekregen, maar om het effect van de antibioticum te kunnen beoordelen is ze nu zonder pijnstillers, tot morgenavond.

volgens de v-arts was ze nog in zodanig goede conditie dat ik haar nog wel een tijdje op pijnstillers mag houden, maar hoeveel ik haar ook zal missen, daar begin ik niet aan. Het is tijdrekken zonder zin, want het afscheid zal toch pijnlijk zijn en zij heeft er ook niets aan die extra tijd.

Waarom vrijdag: niet meteen allemaal beginnen te gillen, maar dan heb ik een vrije dag. En ik wil niet mijn hond achter laten op de kliniek, spuitje en dag mevrouw tot de volgende keer. Ik wil graag dat ze thuis in mag slapen, maar één en ander vergt gewoon wat tijd en die tijd heb ik door de week niet en kan ik ook niet krijgen. Ik zal dus morgen om pijnstillers vragen en een afspraak maken voor vrijdag, maar het idee om haar vrijdagochtend voor de laatste keer te kunnen uitlaten en voeren is zo raar, het voelt zo machteloos, en dat terwijl ik juist degene ben met alle touwtjes in handen.......

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:35
door Anoniem
Lieve Ten, je doet het goed en je neemt de juiste beslissing, voor Bijke. Het doet ongelooflijk veel pijn om de beslissing te moeten nemen, maar zoals je zelf al zegt, ben je het aan haar verplicht.
Ikke heeft wel gelijk, Bijke zal altijd bij je zijn.

Heel veel sterkte en kus!

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:41
door UrbanL
Zucht zwaar he maar je doet het idd goed praat en schrijf het maar van je af. Misschien moet je idd niet tot vrijdag wachten je kan het duidelijk niet meer aanzien. Het is je maatje en helaas moet jij deze beslissing nemen hoe zwaar het ook is.

Heeeeeel veel sterkte en je weet me te vinden Lovers .

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:42
door ikke
Tja, daar kan ik weinig aan toevoegen. Hoewel ik het persoonlijk misschien niet op die manier zou doen, moet je IMO afscheid nemen op je eigen manier, zonder je daar schuldig over te voelen.
Blijft alleen nog dat ik je veel sterkte wens....

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-04-02 22:48
door Tender
dank jullie wel jongens, ik zal de mogelijkheid open houden om haar toch evt morgen nog te laten inslapen, maar ik weet het nog niet, ik weet niet of ik dat kan en of ik haar achter kan laten op die kliniek....

ik zal zo even kijken of P. nog wakker is, dan kan ik daar misschien nog even verder uithuilen...

dank jullie wel, duizend keer dank, ook namens Bijke.......(denk ik tenminste)

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 08:06
door Anoniem
Lieve Bren,
Als Byke kon praten, dan zou 'ie je bedanken. Omdat je je beestje een prima leven hebt gegeven, met een goede verzorging en heel veel liefde. Zoveel liefde zelfs, dat je Byke wilt behoeden voor heel veel pijn en een akelig einde van z'n leven.
Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat je enorm verdrietig bent. Maar voor je diertje is het echt beter zo, en godzijdank ben jij zo verstandig dat je ook nu, op zo'n moeilijk moment, voor het dier kiest en niet voor jezelf.

Da's een van de verantwoordelijkheden die je aangegaan bent toen je met dit dier begon, om te zorgen dat 'ie een kwalitatief goed leven zou krijgen. En dat is je gelukt. Jouw eennalaatste belofte aan Byke is nu dat 'ie niet onnodig hoeft te lijden, maar dat 'ie rustig en pijnloos in mag slapen, met het vrouwtje waar hij zo van houdt bij hem, zodat 'ie met jouw liefde in z'n koppie rustig weg mag glijden in een hele rustige slaap. En als 'ie dan ontwaakt is 'ie in de hondenhemel met onbeperkt botjes kluiven, balletjes zoeken en boompjes plassen.
En die laatste belofte aan Byke maak je ook waar, want dat is dat je 'm nooit zult vergeten.

Sterkte lieve Bren, je maakt een goede keuze.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 08:10
door Letsdunit
Heel veel sterkte
Onze hond is in January ingeslapen, ik ben erbij gebleven.
Als je een goede dierenarts hebt zal die je begeleiden. Die van ons heeft alles uitgelegd en ons alle tijd gegeven om afscheid te nemen. Ik hoop dat die van jou dat ook doet het zal je helpen je verdriet te verwerken.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 08:48
door Dees
Jeetje....
Veel sterkte met deze verdrietige situatie....

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 08:50
door Desiree
Je HOEFT nog niet eens iets uit te leggen, ik snap het zo ook wel. Ik heb zelf ook die rotbeslissingen een paar keer moeten nemen. DAt is HET grote nadeel van dieren. HET is zo'n groot nadeel, dat sommige mensen het niet meer aankunnen en niet meer aan een ander dier beginnen. Ik kan je op 1 vlak geruststellen: nu leef je naar vrijdag toe en je bent nergens anders mee bezig. Dit overschaduwt alles. Maar als vrijdag is geweest, krijg jij rust. Echt waar, let maar op. Want een dier dat pijn lijdt, dat maakt je rusteloos. STraks is je hondje dood. Dood is veilig, volledige rust. niets kan hem dan nog overkomen.
Maar jouw uitspraak doet mij denken aan toen Bessie (mijn vorige hond) toen die destijds doodging. Een week later zag ik iets heel moois: de geboorte van een veulen. De beeindiging van een leven, verdriet, en het begin van een nieuw leven, iets vreugdevols. Je hebt mijn emailadres toch wel he, mocht je willen mailen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 09:42
door Sterre
Och jeetje.. de van ons allen gevreesde situatie Verdrietig , waarvoor woorden te kort schieten....
Ik wens je heel veel kracht en sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 09:55
door Lielle
En ik ken deze situatie ook maar al te goed. Je weet dat je het beste voor je hond doet, maar daar wordt het voor jezelf niet makkelijker door. Sterkte, en die mooie herinneringen blijven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 10:23
door Karin
Ook ik zit hier nu met waterige oogjes. Als er iets verschrikkelijk is in het leven, dan is het wel afscheid nemen van een mens of dier dat veel voor je is gaan betekenen. Wat moet jij je nu machteloos voelen Ten, te weten dat je lieve hond niet lang meer te leven heeft...

Probeer ondanks alles terug te kijken op fijne herinneringen. En ik wens je heel veel sterkte met je beslissing en de aanloop er naartoe, hoe kort of lang die ook nog mag duren.

*knuffel*

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 10:50
door Jura
Wat afschuwelijk voor je... ik kan me je pijn voorstellen. Als ik er alleen al aan denk dat zoiets met een van de paarden zou gebeuren, word ik al helemaal gek. Ik denk dat het juist goed is omhet vrijdag te doen, zo kan je er misschien een beetje naar toe leven en heb je nog een paar dagen om afscheid te nemen. Heel veel sterkte...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 11:01
door Mieke
Dieren zijn fantastisch om te hebben, maar dit soort dingen... moest je niet hoeven meemaken!

Ik leef met je mee en ik hoop dat je uiteindelijk met een lach aan Bijke terug kunt denken.

Heel veel sterkte Brenda.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 11:06
door Mirte
Door dit traject heb ik al een paar keer moeten gaan met mijn honden, en elke keer heeft het mij zo ontzettend veel verdriet gedaan dat ik nooit meer een dier wilde. Maar dan denk ik aan alle mooie dingen die die dieren aan mij hebben gegeven, onvoorwaardelijke liefde is iets wat ik alleen bij dieren heb gezien tot nu toe.
Ik begrijp het zo goed, maar je weet zelf ook dat dit de juiste beslissing is, helaas is de pijn daardoor niet minder, maar valt het wel makkelijker te accepteren. Heel veel sterkte en geloof me, het zonnetje gaat echt weer schijnen ondanks dat het nu lijkt alsof de bodem onder je voeten is weggezakt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 11:55
door ibikus
Vreselijk....
Ik weet heel goed hoe je je voelt, nu doet het zo veel pijn, maar straks voel je je op een rare manier opgelucht.
Dan kijk je terug op de tijd dat je zoveel schik met haar hebt gehad en dat ze nu zo vredig in heeft mogen slapen.

Heel veel sterkte!
liefs, Suzanne.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 12:01
door chantal1
Goh, ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen. Ik sla een beetje dicht bij dit soort topics omdat er dan zelf weer het een en ander boven komt.
Toch wil ik je mijn medeleven tonen. Het is verschrikkelijk dat je dit moet doen maar waarschijnlijk wel het beste. Heel veel sterkte!
In je hart blijft ze altijd bij je...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 12:41
door Tender
lieve allemaal,
zojuist is de beslissing gevallen, ik heb de keus simpelweg tussen vanavond in een steriele kliniek of vrijdag bij ons thuis. IK vond het een moeilijke keus, maar heb toch besloten het thuis te willen laten gebeuren, omdat ik toch heel eigenwijs ben en denk dat dat prettiger is voor zowel Bijke als mijzelf en Peet.

Het vooruitzicht om tot vrijdag met deze last rond te lopen is ondraaglijk, maar dat is dan jammer voor mij. Bijke zal in ieder geval tot die tijd pijnstillers krijgen en ik kan me haar dus achteraf herinneren als een vrolijke blije hond, zonder pijn....

klote dus dat het zo lang duurt, maar ik hoop echt dat dit de goede keus is, of anders in ieder geval goed genoeg...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 12:44
door Jura
Ik vind dat je de perfecte keuze hebt gemaakt, het is toch veel fijner voor een dier om in de vertrouwde omgeving in te slapen? Heel veel sterkte...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 12:47
door Letsdunit
Bedenk goed dat je hondje aanvoelt dat jij je zo rot voelt. Probeer voor hem zo vrolijk mogelijk te blijven en hem een paar goede dagen te geven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-04-02 12:51
door Anoniem
Ik ken het en het is altijd zo moeilijk.
Wel heel fijn dat je het thuis kan laten gebeuren. Lijkt me veel fijner voor de hond.
Ik heb een hond gehad die een tumor zijn kopp had gekregen en daardoor heel onberkenbaar. Ze viel soms zomaar mensen aan. ZE kon niet geopereerd worden en ze werd steeds gekker. Toen hebben we haar ook moeten laten inslapen. Maar ze wou niet. Ze werd helemaal idioot bij de DA. Probeerde steeds nog op te staan ook al werd ze slaperig. Dat was zo moeilijk en dat beeld vergeet ik nooit meer. Maar mijn katten zijn juist heel rustig ingeslapen. En onze oude hond ook.
Aan mijn verhaal heb je dus helemaal niks maar ik wens je wel heel veel sterkte en succes!