jullie wel eens het gevoel een te zijn met je paard? in wat vor 'situatie' was dat?

Uhm. Dat heb ik ook wel eens ja. Weet alleen zo ff niet een situatie maar ik heb dat wel eens volgens mij

eh, dat heb ik de hele dag met Joop... Met Voltrack niet echt, maar met Joop wel, die begrijpt mij tenminste !

mij lijkt het gaaf dat je eerst best veel moeite moet doen, om het vertrouwen van een paard te winnen en dan gaat er opeens een lichtje in zn koppie op van he ze heeft het goed met me voor en vanaf dan heb je echt een band. (Mireille heeft toch ook een hele goede band met Nishrina )

Joop en ik waren in 1 klap verliefd op elkaar, hij is ook vreselijk eenkennig (geweest, af en toe nog steeds). Als ik hem poets staat hij altijd te slapen enzo, terwijl mijn vader en moeder echt niets goed kunnen doen. Bij hem moet je overal de tijd voor nemen, en zelfs als ik haast heb en ff gauw Joop wil doen, dan ben ik er nog erg lang mee bezig! Gewoon echte onthaasting!
Ik vergeet ook alles als ik met hem bezig ben. Hij doet voor mij ook dingen die niemand voor elkaar krijgt. Ik moet er altijd bij zijn als er een vreemde op hem gaat of zich met hem gaat bemoeien enzo, anders is hij heel erg vervelend, en als hij iets niet leuk vind (hoefsmid) dan is hij alleen bij mij echt vervelend. Omdat hij weet dat ik hem 'begrijp' oid. Hij wilde ook altijd alleen met mij de trailer in, als ik er niet bij was ging hij er niet in, en nu trapt hij de hele boel in elkaar als ik er niet bij ben. Mijn vader wilde altijd persé dat hij het ook kon, maar een paar jaar geleden ging het knopje om. We waren een weekend weg, en ik had corvee. Mijn vader zou ze laden, dus eerst Hercie, en toen Joopseltje. Hij heeft hem erop af laten lopen, en op de klep stond hij stil: no way! Nix bozigheid, maar gewoon stilstaan en niet verder gaan. Dus kwam iem zeggen dat ik moest komen. Ik zag hem kijken, oortjes naar voren, van de klep afstappen, en in 1x met mij mee lopen... Vond het wel mooi! Dan voel je je echt speciaal, dat je zoveel voor je beest betekent. Daar heb ik overigens wel 3mnd over gedaan om hem uberhaupt in de trailer te krijgen, en later tijdens zijn dipje weer 3mnd, nu zal ik er wel weer 3 mnd mee bezig zijn omdat hij al 6 mnd niet in de trailer is geweest, en de laatste paar keer een beetje nare ervaringen had.

Menno is ook erg eenkennig moeilijk door andere te poetsten en te rijden. En als hij iemand tolereerd in zijn buurt gaat het niet van harte. Hij is dan niet de Menno die hij wil zijn. (vertaling baasje omverduwen aandacht vragen om snoepjes zeuren staldeur openduwen zodat hij kan kijken enz enz)Dat vind ik af en toe zelf moeilijk om te zien. Bij mij is hij heel open en zichzelf (hmmz zo lijkt het wel alsof ik over iets anders dan een paard praat ) En als er andere in zijn buurt zijn laat hij duidelijk merken dat hij dat niet leuk vind.

Jaaaaaaaaaaaaaaa, dat heb ik iedere dag hoor . Vandaag nog was ik aan het galopperen, Lois was super nageeflijk en lekker rond. Als ik dan denk aan 'verruimen' gaat ie meteen en als ik denk aan 'verzamelen' doet ie dat ook meteen. Ik hoef dan niets te doen, ik denk en hij gaat. Alsof je op een vliegend tapijt over de wolken deint, ik was echt in de 7e hemel .
Maar soms heb ik het ook met uitstappen. Ik zit dan echt te genieten als mijn lichaam zijn bewegingen volgt, heerlijk voelt dat!

ik heb ook wel eens dat ik denk van nu ga ik bij m afwenden en zit nog steeds te twijfelen tussen gebroken lijn of van hand veranderen en als ik dan denk nah ik doe wel gebroken lijn doet hij dat ook zonder dat ik iets doe

als ik in ren galop zit dan zit ik soms echt plat tegen haar aan en gaan we heel erg hard dan heb ik het gevoel dat ik een met m'n paard ben