wat een nacht...
Geplaatst: 30-09-04 07:48
Iets na 3:00 stond de ambulance voor de deur...
Mijn moeder was vannacht naar beneden gelopen om haar medicijnen voor de reuma in te nemen. Plotseling voelde ze zich niet lekker worden. Duizelig, licht in het hoofd en ze begon te zweten. Met moeite is ze naar boven gekomen en daar in elkaar gezakt...
We werden opgeschrikt door mijn moeder die om mijn vader riep. Gelijk stonden mijn vader , zus en ik aan haar zijde. Ze ijlde dat ze het niet meer kon, alles niet meer zag zitten. Heel eng. We hebben haar laten liggen, bij laten komen. Na een tijdje hebben wij haar rechtop laten zitten. Ze voelde zich beter en wou opstaan. Ze liep wiebelig naar de wc. Mijn vader liep achter haar en kon haar gelukkig opvangen toen ze voor een tweede keer in elkaar zou zakken. Moeders op het toilet gezet, even weer bij laten komen en toen naar bed begeleid. Het bed haalde ze echter niet. Dit keer was ze van de wereld. Mijn vader en ik hebben haar in de stabiele zijligging gelegd. Ze verkleurde lijkbleek en haar lippen werden blauw. Mijn vader en zus hebben de ambulance gebeld terwijl ik mijn moeder met een deken bedekte en met haar bleef praten. Ze kwam weer wat bij, lichtelijk verward. Ze voelde zich beter als ze lag.
De ambulance was er zeer snel. Nadat ze mijn moeder het hemd van het lijf hebben gevraagd hebben ze haar onderzocht. Het hartfilmpje liet ons zien dat er niks met haar rikketik was. Gelukkig. Haar bloeddruk bleek echter niet in orde te zijn. Veel en veel te laag! In overleg met het ambulancepersoneel is mijn moeder thuis gebleven. Het ziekenhuis zou er midden in de nacht niet veel aan doen. Ons werd aangeraden om 's morgens de huisarts te bellen om haar een extyra controle te geven. De husiarts zou meer voor haar uit kunnen richten en haar op kortere termijn van de lage bloeddruk af kunnen helpen.
Mijn vader is naar zijn werk gegaan en ik ben bij mijn moeder in bed gekropen. Zo kon ze me altijd vragen iets voor haar te doen. Echt lekker hebben we allemaal niet meer geslapen. Mijn zus en ik leggen mijn moeder lekker in de watten. We hebben haar een beetje in de waasn gelaten dat de huisarts heeft gezegd dat ze veel moet rusten en beter op bed kan blijven liggen. Zo gaat ze tenminste niet aan de wandel en kunnen er geen gekke dingen gebeuren...
Het wachten is op de huisarts.
Mijn moeder was vannacht naar beneden gelopen om haar medicijnen voor de reuma in te nemen. Plotseling voelde ze zich niet lekker worden. Duizelig, licht in het hoofd en ze begon te zweten. Met moeite is ze naar boven gekomen en daar in elkaar gezakt...
We werden opgeschrikt door mijn moeder die om mijn vader riep. Gelijk stonden mijn vader , zus en ik aan haar zijde. Ze ijlde dat ze het niet meer kon, alles niet meer zag zitten. Heel eng. We hebben haar laten liggen, bij laten komen. Na een tijdje hebben wij haar rechtop laten zitten. Ze voelde zich beter en wou opstaan. Ze liep wiebelig naar de wc. Mijn vader liep achter haar en kon haar gelukkig opvangen toen ze voor een tweede keer in elkaar zou zakken. Moeders op het toilet gezet, even weer bij laten komen en toen naar bed begeleid. Het bed haalde ze echter niet. Dit keer was ze van de wereld. Mijn vader en ik hebben haar in de stabiele zijligging gelegd. Ze verkleurde lijkbleek en haar lippen werden blauw. Mijn vader en zus hebben de ambulance gebeld terwijl ik mijn moeder met een deken bedekte en met haar bleef praten. Ze kwam weer wat bij, lichtelijk verward. Ze voelde zich beter als ze lag.
De ambulance was er zeer snel. Nadat ze mijn moeder het hemd van het lijf hebben gevraagd hebben ze haar onderzocht. Het hartfilmpje liet ons zien dat er niks met haar rikketik was. Gelukkig. Haar bloeddruk bleek echter niet in orde te zijn. Veel en veel te laag! In overleg met het ambulancepersoneel is mijn moeder thuis gebleven. Het ziekenhuis zou er midden in de nacht niet veel aan doen. Ons werd aangeraden om 's morgens de huisarts te bellen om haar een extyra controle te geven. De husiarts zou meer voor haar uit kunnen richten en haar op kortere termijn van de lage bloeddruk af kunnen helpen.
Mijn vader is naar zijn werk gegaan en ik ben bij mijn moeder in bed gekropen. Zo kon ze me altijd vragen iets voor haar te doen. Echt lekker hebben we allemaal niet meer geslapen. Mijn zus en ik leggen mijn moeder lekker in de watten. We hebben haar een beetje in de waasn gelaten dat de huisarts heeft gezegd dat ze veel moet rusten en beter op bed kan blijven liggen. Zo gaat ze tenminste niet aan de wandel en kunnen er geen gekke dingen gebeuren...
Het wachten is op de huisarts.