Marcel was een goede vriend van ons, hij heeft een jarenlang gevecht tegen een hele agressieve vorm van MS gehad. De laatste jaren kon hij al helemaal niks meer, bijna niet meer bewegen, niet meer praten, ook kon hij amper slikken zodat eten en drinken hem gigantisch veel energie kostte.
Hij had geen contact meer met familie wegens omstandigheden en daarbuiten had hij alleen ons en wat oppervlakkige contacten. We zijn al heel lang bezig geweest met overplaatsing van Marcel zodat hij in Den-Helder kon wonen vlakbij ons. Doordat de instelling waar hij zou komen zich niet aan de afspraken heeft gehouden heeft hij het niet meer gehaald om hierheen te komen...
Dankzij mijn ex-vriend heb ik hem de laatste maand niet op kunnen zoeken. Gister heb ik een manier gevonden om toch nog naar hem toe te kunnen, ik had een vermoeden dat het de laatste keer zou zijn...
Ik heb hem niet meer kunnen spreken, hij was al ver weg toen ik aankwam. Ik denk dat hij ons wel heeft kunnen horen, maar de kracht niet had om te reageren.
Om 18.00 is Marcel in ons bijzijn overleden... hij heeft vreselijk gevochten, hij wilde absoluut niet dood en was er ook erg bang voor. Ik kon er op het laatste moment niet meer tegen, hij stopte steeds met ademen en dan leek het over te zijn, en dan toch kwam er weer een schok waarin hij nog een hap adem nam. Toen het echt te heftig werd en de adempauzes echt lang werden ben ik buiten de kamer gegaan.
Ik hoop dat Marcel heeft gemerkt dat we bij hem waren en dat hij nu eindelijk de rust heeft die hij zo verdient.
ik herinner me je topic inderdaad nog, over dat het allemaal zo moeizaam ging en dat jullie hem graag wilden helpen
hoop dat hij nu zijn rust heeft gevonden, en dat hij nog heeft gemerkt dat jullie bij hem waren
sterkte!
***Hilde van de Westfriezenhof *** bedankt voor alles meisje ღ Des, Dee, Wis, Quinnie & Hillie ...zo oneerlijk... ஐRust zacht Anne van de Slothoeve Ster SportZ2 startgerechtigd!
Jeetje het zit je allemaal helemaal niet mee. Nu dit ook nog. Ik wens je heel erg veel sterkte. Ik denk dat Marcel jullie wel heeft gehoord, vaak horen de mensen nog heel veel ook al kunnen ze geen reactie meer geven. Fijn dat je toch nog even afscheid hebt kunnen nemen....
Heel veel sterkte meisje....
Wacht niet op later. Als later iets eerder komt, ben je te laat....
Op het eind van mijn geld hou ik altijd een stuk maand over......
jeetje wat verschrikkelijk, heel veel sterkte de komende tijd
'Wil je me alsjeblieft vertellen welke kant ik op moet vanaf hier?' 'Dat ligt er aan waar jij naar toe moet,' zei de kat. 'Dat kan mij niets schelen,' zei Alice. 'Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat' zei de kat.
dat ademhalen is idd heel scarry dat word shiane stokkes genoemd ik weet t verkeerd gespeld Maar fijn dat je er toch nog bij kon zijn, Hij heeft rust...
De geest is helder... Het lichaam is op... De reis begint...
Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug. Dan klommen we de hemel in en brachten we jullie gezond mee terug. Whisper en Shadow Together forever
Alles tegelijk ja, straks is ook alles tegelijk weer over hoop ik.
Het is gewoon een feit dat dit voor Marcel beter is, veel te jong wel 36 jaar, maar zo'n leven als hij had wens je je ergste vijand niet toe. Ik denk dat ik hier wel vrij snel vrede mee zal hebben en aan de mooie dingen die we met Marcel mee hebben gemaakt zal denken.
When I am gone...release me, let me go I have so many things to see and do You mustn't tie yourself to me with tears Be thankful for our beautiful years.
I gave to you my love. You can only guess How much you gave to me in happiness. I thank you for the love each of you have shown But now it's time that I traveled on alone.
So grieve a while for me if grieve you must Then let your grief be confronted in trust It's only for a short time that we must part So cherish the moments locked within your heart.
I won't be far away for life does go on So if you need me, call and I will come. Though you can't see or touch me, I'll be near And if you listen with your heart, you'll hear All my love around you, soft and clear.
And then when you must come this way alone, I'll be waiting to greet you with a smile, and say "welcome home".
by Kahlil Gibran
Hij is jullie voorgegaan, maar zolang jullie hem niet vergeten blijft hij leven...
Dit was een vorig topic over Marcel, jammer dat dat allemaal niet gelukt is voor zijn dood, dat gaf hem hoop, hij wilde zo graag zijn laatste periode vlakbij ons doorbrengen.