Ik heb een trauma van 'vliegende mieren', en daarmee bedoel ik die mieren die als ze wat groter worden op een gegeven moment vleugels krijgen en een soort vliegen worden, geen idee hoe ze echt heten.
Ik ben als de dood voor die dingen omdat wij in huis een plaag ervan gehad hebben. Eerst zaten er wel erg veel op mijn kamer, stond ik om half twee 's nachts te stofzuigen, maar omdat het niet veel nut had ben ik toch maar naar de kamer van m'n zus (die op dat moment godzijdank niet thuis was) gevlucht. Nadat we mierenlokdoosjes neer hadden gezet leek het over te zijn, op een enkele mier na, maar dat vond ik niet zo'n drama. Totdat we gingen verbouwen en mijn vader een muurtje in huis moest slopen. Tegen die muur zat hout, en toen mijn vader dat hout weg haalde, zat er nog een soort 'muur' onder, die bestond uit... miljoenen krioelende mieren... En aangezien ik sowieso al niet tegen krioelende beesten kon, in films bijvoorbeeld, werd ik helemaal gek toen ik het in real life zag!!!
Ik krijg nog steeds de rillingen als ik er aan denk, gatverdegatverdegatverdamme!!!
She got home late, she got home late
She drank so hard the bottle ached