Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-04 16:32

Geplaatst: 31-03-04 16:32

Mag ik je een tip geven? Probeer vooral te vertellen dat je zo'n moeite hebt met eten.... Dat is namelijk iets wat echt levensbedreigend kan worden en met jouw 38 kilo zit je daar niet zo heel erg ver meer vanaf, hoe hard dat ook mag klinken... Ik heb zelf anorexia gehad van mijn 14e tot mijn 17e, en het is kantje-boord geweest. Je ziet zelf al in dat het niet goed gaat zo, vertel het alsjeblieft want anders kan het echt verkeerd aflopen.... Natuurlijk zit het er dik in dat dit probleem veroorzaakt wordt door de ellende thuis, praat daar ook zeker over en neem anders idd iemand mee. Heeeeeel veel sterkte!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-03-04 16:51

Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-04 16:51

Dat vind ik juist het ergste om te vertellen. En ik weet niet wie ik mee zou moeten nemen, geen vriendin in de buurt die het weet. En de dingen die ik zou moeten vertellen zoals jij zei dat durf ik dus juist niet

**Geplaatst**: 31-03-04 16:57

Geplaatst: 31-03-04 16:57

Schrijf je verhaal anders op (of print dit topic uit) en neem dat mee naar je huisarts. Zeg dat je niet goed durft te praten maar het wel op papier hebt gezet. Je huisarts zal dat heus wel begrijpen.

**Geplaatst**: 31-03-04 17:50

Geplaatst: 31-03-04 17:50

Opschrijven wat je dwars zit wil ook nog wel eens werken inderdaad, en het is misschien idd wel een idee om dit topic uit te printen!! Je hoeft dan niks te zeggen zelf en de dokter kan aan je vragen wat hij weten wil (en wat hij weten MOET, om jou te kunnen helpen). Bedenk goed dat hij echt niks tegen je ouders zal zeggen, dat mag hij absoluut niet!! Maar om hulp te krijgen zul je er toch op de een of andere manier om moeten vragen... je mag me anders ook wel pb-en als je wil.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-04 17:55

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-04 17:55

Ben naar de dokter geweest Scheve mond

En ik durfte niets te zeggen.

Heb wel vertelt dat het niet zo goed ging thuis en dat ik niet meer wist wat ik er aan moest doen. Nu zegt ze dat ik depressief ben en moet ik pillen slikken tegen depressie

Weet het nu helemaal ff niet meer. Verdrietig

**Geplaatst**: 01-04-04 18:06

Geplaatst: 01-04-04 18:06

Heeft ze je wel begeleiding aangeboden bij die pillen? Het is namelijk heel erg belangrijk dat je hulp krijgt NAAST die pillen!! Die maken je niet beter, het is alleen een steuntje in de rug TIJDENS professionele hulp... Daar zou ik echt op staan als ik jou was, anders werken die pillen niet zoals zou moeten! Het kan best dat je depressief bent maar dan zal ze je toch echt moeten doorverwijzen of op zijn minst zelf jouw medicijngebruik in de gaten houden...

**Geplaatst**: 01-04-04 19:35

Geplaatst: 01-04-04 19:35

heb je ook hulp aangeboden gekregen via school?
Bij school ben je iedere dag, ze zien je iedere dag en ik denk dat ze ook wel zien dat je brood mager geworden bent, dat je niet lekker in je vel zit, dat je cijfers minder worden en dat je misschien bont en blauw bent.

Van de dokter heb je pillen gekregen en verder?

Meid, neem alle hulp aan, die je maar te pakken kan krijgen, want dit kán je niet alleen oplossen

sterkte

**Geplaatst**: 01-04-04 20:14

Geplaatst: 01-04-04 20:14

Wat ik wilde zeggen is wat alle bokkers zo'n beetje zeggen en waar ik dus ook volledig achter sta. Ten eerste vind ik dat de schuld bij jouw ouders ligt waardoor jij je zo voelt, onbegrepen denk.

Je hebt in ieder geval de eerste stap gezet en dat is naar de dokter gaan, logisch dat je er niet alles uit kan gooien gelijk, wie weet kan je het beste over een paar weken wel gaan, zodat je de moed hebt gezameld om te vertellen wat er precies is. Eén ding vind ik wel goed van je ouders en dat is dat ze vonden dat je naar de dokter moest gaan, dus dat is misschien een heel klein lichtpuntje, ze geven wel degelijk iets om jou, maar weten niet waar ze anders hun emoties moet afreageren en dus wordt jij gebruikt als de zondebok. Probeer je ouders zoveel mogelijk te negeren, ga zoveel mogelijk buitenshuis dingen doen.

Wat anders, als je zover bent dat je de moed hebt gezameld om naar de dokter te stappen om je echte probleem te vertellen, dat je namelijk veel meer dan depressief bent. Qua gewicht kan ik ook zeggen dat je veel te licht bent en dus aan moet komen ipv afvallen! Want ben bijna 16, 1.70 en 55 kg! Dus dat scheelt wel wat..Je zit lichamelijk zowel geestelijk zwaar in de put en ook voor jou komt er ook weer zonneschijn al lijkt dat er hier helemaal geen eind aan lijkt te komen. Heel veel sterkte, als je iets kwijt wilt, dan kan je mij pb'en hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-04 20:01

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-04 20:01

Echt bedankt voor jullie super lieve meelevende berichtjes. Jammergenoeg durf ik nog steeds niet om iemand die ik ken op de hoogte te stellen. Daar heb ik gewoon het lef niet voor. Mijn ouders snappen me gewoon niet echt doen zo stom tegen me. Voel me zo rot en zie het niet meer zitten. Weet niet wat ik moet doen.........

**Geplaatst**: 05-04-04 20:36

Geplaatst: 05-04-04 20:36

Ik denk zelf dat jouw eetproblemen voort kunnen komen om een bepaalde controle te krijgen over je leven. Het niet eten zorgt toch voor een bepaalde controle die je wel zelf kan bepalen.
Mijn advies is om toch via jouw huisarts aan de begeleiding te kunnen komen om je er weer bovenop te helpen.

Voor meer informatie of hulp kun je me altijd even pben, ik wil je graag helpen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-04 16:08

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-04 16:08

Ja, dat zou best kunnen maar ik vind het toch wel gek van mezelf. Ik snap mezelf ook niet helemaal.
En Kimmy: ja, mijn vriendinnen hebben vroeger ook jammergenoeg mijn blauwe plekken gezien enz. Maar ik kon er wel onderuit komen door een smoesje dat ik van de trap af was gevallen. En ze vragen wel veel maar ik durf ze echt niets te vertellen. En ik krijg geen hulp van school want ik durf daar niet naar toe te gaan want ze kennen me daar wel. Enne voor iedereen die een berichtje heeft geplaatst heel erg bedankt!!!