Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-10-19 05:11

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 16-10-19 05:11

Wat als, wat als, wat als.
Kinderen zijn niet gemaakt van porselein. Ze kunnen zich heus wel aanpassen.

En als beide exen het echt niet wilden hadden ze eerder hun mond moeten open trekken en NIET nadat TS, na toestemming te vragen, een huis heeft gekocht en nu dus een hypotheek heeft en mogelijk moet verkopen.
Dat is gewoon bitter zitten doen omdat je iemand het geluk niet gunt.

**Geplaatst**: 16-10-19 07:46

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 16-10-19 07:46

Ik ben zelf 35km verder op gaan wonen omwille van co-ouderschap van kids van mijn vriend. Ik kon dit ook, omdat ikzelf niet gebonden was.

Het liefst wilden we in mijn huis wonen, maar iedere dag ruim een uur in de auto, gedoe rondom sporten, afspreken vriendjes en vriendinnetjes maakte dat we hier niet voor gekozen hebben.

In de basisschoolleeftijd zou het met extra moeite nog wel behapbaar zijn, maar daarna niet meer. Kinderen moeten ook los kunnen komen van hun ouders en niet continu afhankelijk zijn van hun ouders voor het vervoer.

Dus gewoon op de fiets naar school, vrienden en sport kunnen gaan zoals hen dat uitkomt. Hoort bij een stukje zelfstandig worden.

Eerlijk gezegd denk ik dat co-ouderschap aanhouden op deze afstand niet lang gaat werken en dat er een andere regeling zal moeten komen.

Hoe staan de exen daar tegenover?
Ik begrijp jullie heel goed qua samenwonen, maar soms is het wel ..."you can't have it all".

**Geplaatst**: 16-10-19 08:20

Geplaatst: 16-10-19 08:20

Poekkie schreef:
Nikass schreef:
Hoezo dan Poekkie? Kinderen worden nu ook al gebracht naar school en naar vriendjes. Wat veranderd er dan?

Het gaat hier om 3x35 minuten extra ritten per week. Dat is niet niks. Voor een kind een onoverkomelijke afstand in combinatie met vrienden. En TS zegt 'vooralsnog' 1 schooldag, in de toekomst kunnen dit er vast ook meer worden? Dat is zeker geen bullshit. Als ex zou ik dit zelf ook zeker proberen te verhinderen.

Persoonlijk heb ik veel kinderen in mijn omgeving zien breken van dat 'in 2 werelden' leven. TS moet zelf zien wat ze wil, maar die uitleg over dat ze niet egoistisch is ga ik niet in mee, sorry.

Verder hoop ik natuurlijk dat ze gezamelijk een oplossing vinden.

Hoe kom je bij 3 x 35 minuten extra?

**Geplaatst**: 16-10-19 08:25

Geplaatst: 16-10-19 08:25

Nikass schreef:
Poekkie schreef:

Het gaat hier om 3x35 minuten extra ritten per week. Dat is niet niks. Voor een kind een onoverkomelijke afstand in combinatie met vrienden. En TS zegt 'vooralsnog' 1 schooldag, in de toekomst kunnen dit er vast ook meer worden? Dat is zeker geen bullshit. Als ex zou ik dit zelf ook zeker proberen te verhinderen.

Persoonlijk heb ik veel kinderen in mijn omgeving zien breken van dat 'in 2 werelden' leven. TS moet zelf zien wat ze wil, maar die uitleg over dat ze niet egoistisch is ga ik niet in mee, sorry.

Verder hoop ik natuurlijk dat ze gezamelijk een oplossing vinden.

Hoe kom je bij 3 x 35 minuten extra?

Snap ik ook niet goed. Ze gaan nu van 20 naar 35 minuten. Dus dat is 1 dag per rit 15 minuten extra.

**Geplaatst**: 16-10-19 08:25

Geplaatst: 16-10-19 08:25

Wat een gemiep zeg over de tijd. Mijn zoontje van 5 moet elke dag 45 min met de taxi heen reis en terugreis nog een keer. Hij ondervindt er geen hinder van. Hij zit op speciaal onderwijs en dit is de enigste die dit biedt in onze provincie. Er zijn dus kinderen die nog verder moeten. Ook ik denk dat er meer achter zit. Ik krijg zelfs het gevoel dat het gewoon een kwestie van dwarsliggen is.

**Geplaatst**: 16-10-19 09:37

Geplaatst: 16-10-19 09:37

Nagini schreef:
En als beide exen het echt niet wilden hadden ze eerder hun mond moeten open trekken en NIET nadat TS, na toestemming te vragen, een huis heeft gekocht en nu dus een hypotheek heeft en mogelijk moet verkopen.
Dat is gewoon bitter zitten doen omdat je iemand het geluk niet gunt.

Dit is eigenlijk ook het enige wat ik onthoud uit dit verhaal.
Dat er belangrijke beslissingen genomen werden gebaseerd op een afspraak met elkaar en dat die afspraak nu eenzijdig beëindigd wordt. En dat TS nu dus met een huis zit.

**Geplaatst**: 16-10-19 09:57

Geplaatst: 16-10-19 09:57

Dani schreef:
Als ik het goed begrijp wisten de beide exen van het plan en waren ze akkoord tót het huis daadwerkelijk gekocht was. Als dat klopt vind ik het wel een rotstreek om dan pas te protesteren. TS, heb je enig idee waarom beide exen het eerst oké vonden en nu niet meer? Of denk je echt moeilijk doen om het moeilijk doen?

jaloezie laat mensen gekke dingen doen ....schijnbaar zijn ze zelf geestelijk nog niet zo ver!

(heb helaas ook zulke ervaringen en dan zonder kinderen of huwelijk).

**Geplaatst**: 16-10-19 10:07

Geplaatst: 16-10-19 10:07

wemkelover schreef:
Wat een gemiep zeg over de tijd. Mijn zoontje van 5 moet elke dag 45 min met de taxi heen reis en terugreis nog een keer. Hij ondervindt er geen hinder van. Hij zit op speciaal onderwijs en dit is de enigste die dit biedt in onze provincie. Er zijn dus kinderen die nog verder moeten. Ook ik denk dat er meer achter zit. Ik krijg zelfs het gevoel dat het gewoon een kwestie van dwarsliggen is.

Maar dat is toch totaal anders?
Mijn zoontje gaat ook iedere dag met de taxi naar speciaal onderwijs, maar komt wel iedere dag terug in hetzelfde huis. Zelfde straat en omgeving. Vriendjes in de buurt, sporten in de buurt etc. Hij hoeft niet steeds de verkassen van huis. Daar zit nu eenmaal de clou.

**Geplaatst**: 16-10-19 10:26

Geplaatst: 16-10-19 10:26

Nagini schreef:
En als beide exen het echt niet wilden hadden ze eerder hun mond moeten open trekken en NIET nadat TS, na toestemming te vragen, een huis heeft gekocht en nu dus een hypotheek heeft en mogelijk moet verkopen.
Dat is gewoon bitter zitten doen omdat je iemand het geluk niet gunt.

Ik heb uit het verhaal van TS niet helemaal begrepen of er echt toestemming is gegeven. TS zegt:

Citaat:
Waar staat het dan we de het nog niet rond hadden met de exen? We hebben ze beide maanden voor het hele gebeuren ingelicht. Toen er daadwerkelijk een huis was en we niet meer terug konden, kwam er gezeur.

Ze heeft ze ingelicht. Het is natuurlijk vanaf de pc speculeren over hoe dat gegaan is, maar dat heeft wel een grote impact over hoe het verloop van dit proces gaat. Als TS de ex echt alleen heeft "ingelicht" over dat ze gaat verhuizen, is het niet vreemd dat daar problemen van komen. Als er echt een gesprek is geweest waarbij de exen hebben aangegeven daar ok mee te zijn, is het l*llig om daar nu op terug te komen.

**Geplaatst**: 16-10-19 10:29

Geplaatst: 16-10-19 10:29

Speciaal onderwijs is totaal geen vergelijking!!! Daar wonen alle kids verder weg. Daar zal het niet zo zijn dat iedereen veel na schooltijd met elkaar afspreekt en jouw kind vaak niet mee kan doen en buiten de boot valt. En ook al zeg je nu dat ze gewoon kunnen blijven afspreken, in de praktijk zal dat tegenvallen. Dat ga je niet volhouden op de langere termijn.

Ik vind het echt te ver en niet goed voor de kids. Zeker als ze wat groter zijn is het niet te doen. Ik ben het ermee eens: you can't have it all.

**Geplaatst**: 16-10-19 10:43

Geplaatst: 16-10-19 10:43

Dit is gewoon jaloezie. Kinderen krijgen niets van een autoritje.
Ze worden wel beschadigd door ouders die blijven vechten over de ruggen van hun kinderen en die hun ex partners geen geluk meer gunnen.

Een half uurtje, wat een gezeur. Ik ken er zat die verder uit elkaar wonen.

Mijn man komt uit een gescheiden gezin en zijn ouders woonden 2 uur reizen met het OV - want een auto was er niet- uit elkaar... weet je wat hem bij gebleven is?? Niet die afstand of tijd hoor, wel het continu ruziën en zwart maken van de andere ouder. Het niet op een fatsoenlijke manier met elkaar om kunnen gaan terwijl je al met de ellende van een scheiding an sich belast bent...

Ik snap ouders hierin écht niet. Wanneer de ex goed is voor je kinderen en een leuk nieuw gezin kan bieden, omarm dat liever in plaats van dwars liggen en nog steeds ongelukkig blijven...

**Geplaatst**: 16-10-19 10:56

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 16-10-19 10:56

Ik kan best begrijpen dat alle partijen het lastig vinden zo'n verandering, vooral voor de kinderen is het toch lastig als hun (deeltijd) huis verder van school af is. Maar wat wij of jullie er ook van vinden, maakt op zich niet zoveel uit denk ik.

Het lijkt me zaak om uit te zoeken of je nog iets kan bedenken waardoor de exen zich er beter bij voelen. Of dat nu 100% terecht gevonden wordt door wie dan ook doet er niet zoveel toe verder. Als jullie de extra reistijd zoveel mogelijk op je nemen en alternatieven / oplossingen kunnen bedenken waardoor de kinderen en exen er zo min mogelijk last van ervaren en zo min mogelijk beren op de weg zien, of liever nog dat jullie er voordelen van kunnen bedenken...dan is dat winst voor iedereen.

Bijvoorbeeld als ex vindt dat de kinderen te lang in de auto zitten. Bedenk dan hoe je haar een beter gevoel bij zo'n autorit kan laten krijgen. Waarom precies vindt ze het te lang? En op welke manier is die rit juist positief? Dat de kinderen even tot rust kunnen komen? Even op hun gemakje rustig kunnen omschakelen? Dat is ook wat waard

Misschien even hun ogen dicht kunnen doen voor een rustmomentje. Even wat bijpraten. Desnoods dat ze in die tijd even op een Squla-app mogen of iets anders nuttigs ofzo? Er is vast iets te bedenken waardoor ex die autorit als iets nuttigs / goeds kan gaan zien ipv. iets dat ze niet wil.

Of wie weet is er iets op de route dat leuk / goed is voor de kinderen? Bij een oma of andere familie even gedag zeggen? Weet ik het, er is vast iets te bedenken dat goed in het straatje van de ex past

**Geplaatst**: 16-10-19 13:18

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 16-10-19 13:18

Ik ben zelfs samen met mijn moeder 8 jaar geleden verhuisd 45km verder van mijn vader. Ik was toen 16 jaar en ben zelf van school veranderd naar de stad van mijn moeder. Ik werd vaker gebracht en gehaald tussen hun in maar ging ook veel met de bus (1u45min reistijd), dat was zwaar, maar mijn sociaal leven heeft er eerlijk gezegd niet onder geleden. Was ik bij mijn vader dan sprak ik af met mijn vrienden daar en was ik bij mijn moeder dan sprak ik met mijn vrienden af die ik daar had. Zodra ik mijn rijbewijs had was echt een last van mij afgevallen wel, de reistijd werd toen ineens een uur minder.
Hoe oud zijn de kinderen? Ik studeerde toen 2 jaar later af en zou dan sowieso mijn studies nog verder weg doen, waardoor het al bij al mee viel.

Gescheiden ouders is zowiezo niet leuk, maar als ze constant ruzie maken over wie waar en wanneer is, dat is pas stom. Mijn ouders hebben tot de dag van vandaag nog steeds geen goede verstandhouding en dat is nog het zwaarste van allemaal.

**Geplaatst**: 16-10-19 20:49

Geplaatst: 16-10-19 20:49

Saskia9 schreef:
wemkelover schreef:
Wat een gemiep zeg over de tijd. Mijn zoontje van 5 moet elke dag 45 min met de taxi heen reis en terugreis nog een keer. Hij ondervindt er geen hinder van. Hij zit op speciaal onderwijs en dit is de enigste die dit biedt in onze provincie. Er zijn dus kinderen die nog verder moeten. Ook ik denk dat er meer achter zit. Ik krijg zelfs het gevoel dat het gewoon een kwestie van dwarsliggen is.

Maar dat is toch totaal anders?
Mijn zoontje gaat ook iedere dag met de taxi naar speciaal onderwijs, maar komt wel iedere dag terug in hetzelfde huis. Zelfde straat en omgeving. Vriendjes in de buurt, sporten in de buurt etc. Hij hoeft niet steeds de verkassen van huis. Daar zit nu eenmaal de clou.

Ik ben het met Saskia eens dat het iets anders is als je kind verder moet reizen naar school. Maar woont, sport en vriendjes heeft in een andere dorp. Het gaat denk ik in dit geval niet eens zo zeer over die extra tijd dat de kinderen onderweg zijn. Maar meer dat de kinderen een deel van de week in 1 wereld leven en een deel van de week in een andere wereld stuk verder. En dat die werelden lastig te combineren zijn voor die kinderen. En straks praktische problemen gaat geven als sporten, vrienden, stappen, bijbaan. En dat de kinderen gewoon tot zeer late leeftijd afhankelijke zullen zijn van (stief)ouders en niet zelfstandig worden/kunnen handelen. En dat ze daardoor wellicht anders behandeld worden dan leeftijdsgenoten (meer brengen & gehaald worden door ouders etc)

**Geplaatst**: 16-10-19 21:38

Geplaatst: 16-10-19 21:38

Saskia9 schreef:
wemkelover schreef:
Wat een gemiep zeg over de tijd. Mijn zoontje van 5 moet elke dag 45 min met de taxi heen reis en terugreis nog een keer. Hij ondervindt er geen hinder van. Hij zit op speciaal onderwijs en dit is de enigste die dit biedt in onze provincie. Er zijn dus kinderen die nog verder moeten. Ook ik denk dat er meer achter zit. Ik krijg zelfs het gevoel dat het gewoon een kwestie van dwarsliggen is.

Maar dat is toch totaal anders?
Mijn zoontje gaat ook iedere dag met de taxi naar speciaal onderwijs, maar komt wel iedere dag terug in hetzelfde huis. Zelfde straat en omgeving. Vriendjes in de buurt, sporten in de buurt etc. Hij hoeft niet steeds de verkassen van huis. Daar zit nu eenmaal de clou.

Maar dat moeten de kinderen van ts NU OOK AL! Sterker nog, momenteel hebben ze drie huizen. Dus wat verandert er dan ten nadele van de kinderen?

Daantj dat IS dus al zo. Zucht... Ik word er echt een beetje moe van dit steeds te moeten herhalen...

**Geplaatst**: 17-10-19 01:00

Geplaatst: 17-10-19 01:00

mylittlejoy schreef:
Nagini schreef:
En als beide exen het echt niet wilden hadden ze eerder hun mond moeten open trekken en NIET nadat TS, na toestemming te vragen, een huis heeft gekocht en nu dus een hypotheek heeft en mogelijk moet verkopen.
Dat is gewoon bitter zitten doen omdat je iemand het geluk niet gunt.

Ik heb uit het verhaal van TS niet helemaal begrepen of er echt toestemming is gegeven. TS zegt:
Citaat:
Waar staat het dan we de het nog niet rond hadden met de exen? We hebben ze beide maanden voor het hele gebeuren ingelicht. Toen er daadwerkelijk een huis was en we niet meer terug konden, kwam er gezeur.

Ze heeft ze ingelicht. Het is natuurlijk vanaf de pc speculeren over hoe dat gegaan is, maar dat heeft wel een grote impact over hoe het verloop van dit proces gaat. Als TS de ex echt alleen heeft "ingelicht" over dat ze gaat verhuizen, is het niet vreemd dat daar problemen van komen. Als er echt een gesprek is geweest waarbij de exen hebben aangegeven daar ok mee te zijn, is het l*llig om daar nu op terug te komen.

Ik heb dat hier van:

Regallie schreef:
_San87_ schreef:
Maak ik hieruit correct op dat de beide exen eerst akkoord waren, maar toen de koop eenmaal rond was toch bedenkingen kregen?

Dat merk jij terecht op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-19 08:46

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-19 08:46

Poekkie schreef:
Nikass schreef:
Hoezo dan Poekkie? Kinderen worden nu ook al gebracht naar school en naar vriendjes. Wat veranderd er dan?

Het gaat hier om 3x35 minuten extra ritten per week. Dat is niet niks. Voor een kind een onoverkomelijke afstand in combinatie met vrienden. En TS zegt 'vooralsnog' 1 schooldag, in de toekomst kunnen dit er vast ook meer worden? Dat is zeker geen bullshit. Als ex zou ik dit zelf ook zeker proberen te verhinderen.

Persoonlijk heb ik veel kinderen in mijn omgeving zien breken van dat 'in 2 werelden' leven. TS moet zelf zien wat ze wil, maar die uitleg over dat ze niet egoistisch is ga ik niet in mee, sorry.

Verder hoop ik natuurlijk dat ze gezamelijk een oplossing vinden.

Het gaat om 3x 15 minuten. Ex woont nu op 20 min afstand evenals de school. Lezen is lastig schijnbaar.

* ik ga weer verder met waar ik goed in ben, namelijk egoïstisch zijn*
* en ik ga ook maar een psycholoog inschakelen, want ik begrijp dat ik een mega trauma moet hebben door mijn jeugd*

**Geplaatst**: 17-10-19 09:13

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 17-10-19 09:13

@Poekkie
Leven in 2 werelden doen ze sowieso en zullen ze ook altijd moeten blijven doen, aangezien paps en mams uit elkaar zijn en niet meer samen wonen. Die 15min extra reizen 1x per week gaat het dan echt niet erger maken hoor.

Het is juist egoïstisch van de ex dat nu achteraf, als het huis gekocht is, moeilijk gedaan wordt.
Er is vooraf geïnformeerd en gepraat over het kopen van het huis en toen waren er geen problemen en nu het huis gekocht is, gaan ze moeilijk doen.

**Geplaatst**: 17-10-19 14:34

Geplaatst: 17-10-19 14:34

Nikass schreef:
Maar dat moeten de kinderen van ts NU OOK AL! Sterker nog, momenteel hebben ze drie huizen. Dus wat verandert er dan ten nadele van de kinderen?

Daantj dat IS dus al zo. Zucht... Ik word er echt een beetje moe van dit steeds te moeten herhalen...

Maar hoezo wonen de kinderen van de vriend van TS nu ook al bij TS? En de dochter van TS bij haar stiefvader?
Om even de kinderen van de vriend van TS als voorbeeld te nemen. Maar dit geld andersom ook voor TS dochter natuurlijk. Die kinderen hebben nu toch gewoon 2 huizen. 1 bij mama en 1 bij papa. En die 2 huizen staan redelijk bij elkaar in de buurt. Dus die kinderen kunnen nu en later gewoon 1 en hetzelfde leven leiden (qua vriendjes, sport etc) vanuit beide huizen.
Zoals ik begrijp heeft vriend de kinderen 1 doordeweekse dag in de week en 2 weekenden in de maand. Maar hij heeft ook een nieuwe vriendin waarmee hij tijd wil doorbrengen. Dus hij kiest ervoor om ongeveer de helft van die tijd bij TS door te brengen. En de kinderen moeten maar mee. Maar dat is dan maar 1 weekend in de maand en eventueel doordeweeks een bezoekje. Maar dat vind ik niet zo zeer onder wonen vallen maar meer logeren. Als ze naar huis willen dan kan dat in theorie.
Ik bracht vroeger meer tijd door bij mijn opa & oma en sliep daar vaker dan de stiefkinderen van TS bij haar. Dan zou ik volgens jouw theorie daar ook wonen. Terwijl ik dat nooit als mijn huis heb gezien hoor. Ik slaap ook zeker de helft van de tijd bij mijn vriend. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik daar ook woon. En dat ik zijn huis ook als mijn thuis beschouw.

Straks zouden ze niet meer uit logeren moeten (om het zo maar even te noemen) bij TS. Maar is 1 van de 2 huizen die ze thuis noemen verplaats naar een andere omgeving. En kunnen ze alleen terug naar de oude omgeving als ze van ouder veranderen. Hierdoor gaat het gewoonweg moeilijker worden om hetzelfde leven te leiden bij beide ouders.

Ik snap overigens wel dat TS graag wil samenwonen. En gun het haar ook. Zo te horen gaat ze op een fijnere plek wonen, buitenaf met paarden aan huis. En je woont met je geliefde samen. Wat hopelijk alleen maar fijner en prettiger is. En je hoeft minder heen en weer te pendelen en kunt samen 1 thuis maken. En het zou voor haar denk ik zeker prettiger zijn en je leven aangenamer maken. Maar dat wil niet wegnemen dat ik het punt van de exen niet snap. Die snap ik heel goed. En denk dat het voor de kinderen zeker in de toekomst best wel lastig kan zijn, 2 huizen in verschillende omgevingen.

**Geplaatst**: 17-10-19 16:16

Re: als samenwonen niet vanzelfsprekend is

Geplaatst: 17-10-19 16:16

Het zou absoluut mijn voorkeur hebben om hun twee huizen bij elkaar in de buurt te houden; dan zelf maar wat meer heen en weer rijden en wat minder bij m'n nieuwe partner zijn.

**Geplaatst**: 17-10-19 17:23

Geplaatst: 17-10-19 17:23

Maar is het verschil tussen 20 minuten rijden en 35 dan zo essentieel?

**Geplaatst**: 17-10-19 17:26

Geplaatst: 17-10-19 17:26

Het lastige lijkt me dat TS ook nog zelf een kind met bijbehorende vader (ex) heeft...

Denk dat het voor de kinderen fijn is als hun vader en moeder dicht bij elkaar wonen.
Maar dat het ook fijn is als hun nieuwe, samengestelde gezin rust vindt ergens in 1 fijn huis en niet dat dat nieuwe gezin óók nog eens over 2 huizen verdeeld is :(:)

De situatie is gewoon niet ideaal, maar je moet dat nieuwe gezin ook een toekomst gunnen....
er moet vast een manier te vinden zijn waar iedereen vrede mee heeft en waarop iedereen zijn rust kan vinden.

Zoals TS het met haar ex heeft opgelost dat die akkoord ging mits hun kind "bij hem" op school bleef.
De andere ex heeft vast ook wel een kern van wat ze ècht belangrijk vindt, waaraan tegemoet gekomen kan worden?

**Geplaatst**: 17-10-19 17:31

Geplaatst: 17-10-19 17:31

Nikass schreef:
Maar is het verschil tussen 20 minuten rijden en 35 dan zo essentieel?

Ik trek vooral mijn ogen open dat er over '2 werelden' gepraat wordt. Kom op, 35 autominuten, dat is toch een zakdoek? Ik had als puber zat vrienden die even ver of zelfs verder weg woonden.
Over al het andere ga ik me niet uitspreken, dat is te privé en te afhankelijk van verschillende facetten om me daar in te bemoeien.
Maar dat de kinderen ontwricht gaan worden omdat ze 1 dag 15 minuten langer in de auto moeten zitten dan de overige 4 dagen, nee, dat vind ik overdreven.

**Geplaatst**: 18-10-19 23:18

Geplaatst: 18-10-19 23:18

Nikass schreef:
Maar is het verschil tussen 20 minuten rijden en 35 dan zo essentieel?

Nee dat is het niet. 20 minuten afstand is waarschijnlijk ook een ander dorp of andere kant van de stad. Misschien is 20 minuten nog wel zo grens dat ouders van vriendjes nog bereidt zijn om te reizen voor een 'speeldate'. Maar als dat het enige is. Maakt 20 of 35 minuten niks uit. Bij beide afstanden zal het kind niet heen en weer kunnen pendelen op de fiets tussen woonplekken en die activiteiten die het daar heeft omdat het te ver is waarschijnlijk.

Maar over wie gaan die reistijden nou? Misschien begrijp ik TS niet helemaal goed. Maar volgens mij gaat die 20 minuten die 35 minuten worden over TS zelf en haar ex. En hebben ze dat gelukkig ook al weten op te lossen door de afspraak te maken dat dochter in de woonplaats van ex naar school gaat.
Maar gelden deze tijden ook voor de vriend van TS en zijn ex? Dat is mij niet helemaal duidelijk. En hij heeft ook gewoon 2 kinderen die meetellen in dit verhaal. Als de ouders van deze kinderen nu bij wijze van spreken op 5 minuten afstand van elkaar wonen. En dat wordt 35 minuten afstand, dan vind ik het wel een behoorlijk verschil.

Gini schreef:
Ik trek vooral mijn ogen open dat er over '2 werelden' gepraat wordt. Kom op, 35 autominuten, dat is toch een zakdoek? Ik had als puber zat vrienden die even ver of zelfs verder weg woonden.
Over al het andere ga ik me niet uitspreken, dat is te privé en te afhankelijk van verschillende facetten om me daar in te bemoeien.
Maar dat de kinderen ontwricht gaan worden omdat ze 1 dag 15 minuten langer in de auto moeten zitten dan de overige 4 dagen, nee, dat vind ik overdreven.

Een paar vrienden, die je eens per week of maand opzoekt, ergens anders hebben wonen vind ik persoonlijk wel wat anders dan de helft van je thuis plus dagelijkse activiteiten zoals sport en school etc. ergens anders hebben. En dat de afstand dan zo groot is dat die 2 thuizen (is dat een woord?) zeker als kind niet kan combineren. Want ze zijn daarbij constant afhankelijk van de ouders voor vervoer. Naast dat het gewoon gezond is om steeds zelfstandiger te worden, is het ook niet altijd leuk dat je ouders overal van op de hoogte zijn doordat ze je taxi zijn:P

Kinderen zullen vast groot worden. Maar ideaal is anders. En een ander zou wellicht daarom een andere keuze maken.

**Geplaatst**: 23-10-19 15:02

Geplaatst: 23-10-19 15:02

Poekkie schreef:
LWDaisy schreef:
Nou, ik snap het niét van beide kanten.

Hoezo heeft je ex inspraak over waar jij gaat wonen? De kinderen moeten niét van school veranderen en kunnen nog steeds makkelijk dezelfde sport beoefenen en bij dezelfde vriendjes gaan spelen. Ook lees ik dat ze gehaald en gebracht worden. Wat is het probleem? 15min langer in de auto? Een auto is geen microgolfoven dus daar ook geen probleem lijkt mij.

Echt, ik snap niet dat er zo'n drama over gemaakt wordt. Het gaat hier over een kwartier verderop wonen. 15 minuten. Er verandert verder niks.

TS, laat je niks wijsmaken. Je bent helemaal niet egoïstisch, integendeel. Je zoekt, samen met je nieuwe partner, naar een gouden middenweg qua locatie. Daarbij hoeven geen van jullie beide rekening te houden met bullsh!t van jullie exen. Want het ís BS, vermits er verder voor de kinderen niks fundamenteels verandert.

Hooo... dit is wel heel kort door de bocht. Voor de kinderen verandert er zeker niet 'niks' en is bij dezelfde vriendjes gaan spelen helemaal niet meer evident.
Verder is er normaal gezien een ouderschapsregeling en hebben exen dus wel inspraak.

Nou én?
Ze kunnen toch ook nieuwe vriendjes maken in het nieuwe dorp?
Hier zal ik nog eens kort door de bocht gaan: wat als één van de oude vriendjes verhuist? Verongelukt? Geen vriendjes meer wil zijn?

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was, mijn broer was toen 3 jaar.
Wij hadden vriendjes bij mama en vriendjes bij papa. Ik was lid van 2 bibliotheken en 2 maneges. De ene keer bracht mama ons, de andere keer papa. Mijn broer voetbalde bij 1 club en werd de ene keer door mama gebracht, de andere keer door papa. Op wedstrijden was iedereen er. En toen we ouder werden, bracht ik hem met de scooter. Moest ik wel achter de hoek stoppen want dat vond ie genant haha, door de grote zus gebracht worden.

Van zodra je een bepaalde leeftijd bereikt hebt, kan je ook met het OV. Daar is helemaal niks ergs aan! Integendeel, ik zat graag op tram/bus met mijn vriendjes. En een beetje zelfstandig worden is echt geen ramp. Ik ken kinderen van 7 die beter met hun MacBook kunnen werken dan ik met de mijne. Enerzijds zijn ze "al zo groot", anderzijds worden ze klein gehouden.

Leven in 2 werelden... Wat is daar in godsnaam érg aan? Ze leren er van! Mama en papa zijn toch al uit elkaar, daar moet je het niet meer voor laten. Het brengt wat meer regelen met zich mee, maar dat heb je toch al aan je broek zodra je uit elkaar gaat.

Mijn papa heeft vrij lange tijd zijn eigen huis aangehouden, en als we dan bij papa waren gingen we naar het huis van zijn vriendin, daar bleven we vaak ook slapen. Dus mama's huis, papa's huis, en het huis van papa's vriendin + haar 2 kinderen. Ik kwam overal even graag, ik voelde me overal even thuis. Dat geldt voor mijn broer ook. De regels waren overal zowat hetzelfde, ik bedoel, je ouders zijn nog steeds je ouders en ook al zijn ze uit elkaar konden ze wel samen praten over opvoeding. Dus ja, ik "leefde" in 3 huizen, maar moest overal op tijd naar bed, huiswerk maken, tandjes poetsen, ... Zo moeilijk is het niet en het is ook echt zo erg niet.

Ik ben echt héél verbaasd over een aantal van de reacties die ik hier lees. Niet alleen de jouwe hoor!

Ik zeg niet dat het allemaal rozegeur en maneschijn is.
Als ik bij de ene was, miste ik de ander. Ik vergat al eens een boek, of een stuk speelgoed bij 1 van de ouders, maar zo erg is dat echt allemaal niet hoor. Zo ontwrichtend is dat heus niet. Hier, een ei. Leg het er maar onder...

Het gaat hier over 1 KWARTIER verderop. 1 zielig kwartiertje. Niet de andere kant van het land, laat staan van de wereld. Het gaat hier over ouders die allemaal tijd willen doorbrengen met hun kind, over kinderen die geliefd zijn door al hun ouders, stiefouders, stiefbroers/zussen (ben ik even kwijt), wat wil je in godsnaam nog meer? Kinderen zat die 1 van de ouders niet meer zien zodra die uit elkaar gaan, deze kinderen hebben nu gewoon 2 warme nesten om in op te groeien! Ik heb mezelf altijd gelukkig geprezen met mijn uitgebreide gezinnen, meer mensen om van te houden en meer mensen die van mij houden. Meer tuinen om in te spelen, meer slaapkamers om vol speelgoed te stouwen, meer adressen waar de Kerstman passeerde. Het is maar hoe je het bekijkt..