Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-06-19 21:41

Geplaatst: 16-06-19 21:41

Sabri schreef:
Zoals mijn oma en toen ik nog kind was, daar kwam bv de schillen en groenteboer langs de deuren met paard en wagen, de viskar belde rinkelend een keer per week, de melkman bracht de melkflessen aan huis, de ijsco-man, een rijdende minisupermarkt, en nog wat en al die mensen zag en sprak ze wekelijks. Daarnaast kwamen ook veel buren tegelijk daarop af en kreeg je vanzelf in je buurt een praatje en automatische sociale controle.

Dit ken ik ook nog, mijn moeder had een bloedhekel aan die opgedrongen contacten en de benauwdheid van een klein dorp.
Kort daarop zijn we verhuisd

Ik snap je punt wel hoor, daar niet van.

Tip voor alle eenzamen: als je er tijd voor hebt, neem een lieve, sociale hond. Contacten gegarandeerd

**Geplaatst**: 16-06-19 21:46

Geplaatst: 16-06-19 21:46

Wil al een tijdje erg graag een hond, maar woon helaas op 2 hoog en de wachtlijst is hier lang om iets anders te vinden, met een tuin

**Geplaatst**: 16-06-19 23:27

Geplaatst: 16-06-19 23:27

Je kunt toch prima een hond houden op twee hoog? Als je maar genoeg tijd hebt om leuke dingen te ondernemen en bij hem te zijn zodat hij niet teveel alleen zit. Maar dat geldt evengoed voor wanneer je een tuin hebt.
Een tuin is een fijn extraatje, maar je kunt ook zonder.

Ik ken zeker twee mensen echt goed, met een hond op een appartement. Allebei zonder lift, de één drie hoog en de andere twee hoog. Die honden hebben een meer dan gemiddeld prima leven.

**Geplaatst**: 16-06-19 23:59

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 16-06-19 23:59

Voor mij is het niet perse een probleem, maar bij de meeste stichtingen waar de hond vandaan komt of die bemiddeld wel.....

**Geplaatst**: 17-06-19 00:30

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 17-06-19 00:30

Ik voel me ook soms alleen...
Men vriend is wel altijd bij mij maar soms ben je die beu gezien. Of is er toch iets waar je een meningsverschil over hebt.

Ik ben mijn beste vriend bijna 2 jaar geleden verloren. En ik hecht echt heel veel belang aan tastbare herinneringen. Iets heel stoms een stomme sleutelhanger. Maar toen ik dacht dat deze verloren was. Was ik helemaal door aan het flippen.
En mijn vriend is dan nee herinneringen zitten in je hoofd stel je niet aan.

En op die momenten doet het zo een pijn dat ik die vriend niet kan sturen. Van hé joh ik was onze sleutelhanger bijna kwijt. En hij zegt stel je niet aan... vind je dat nog normaal ? :')

Ik kan ook met niemand over die vriend praten. Ja zijn naam valt wel eens. Maar dat is het ook ...
En ik mensen er ook niet mee wil lastigvallen. Als ik er weer eens over droom.
Niet dat ze denken he daar is ze weer.

Ik denk dat ik mij gewoon alleen voel in mijn verlies.

Veel te veel details maar doet gewoon ook eens even goed om dit van mij af te typen.

Ik sta er ook altijd voorklaar om een luisterend oor te zijn naar andere !
Of als mensen contacten zoeken uit Limburg , altijd welkom !

**Geplaatst**: 17-06-19 07:14

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 17-06-19 07:14

Heel herkenbaar dit.
Heb wel vriend, maar toch voel ik me eenzaam. Werk in ploegendienst, dus ben meestal door de week wel druk bezig.
Heb niet veel vrienden meer door verhuizingen, kinderen enz.
En de echte wonen verder weg en ook druk bestaan.

**Geplaatst**: 17-06-19 13:16

Geplaatst: 17-06-19 13:16

_Jody_ schreef:
Voor mij is het niet perse een probleem, maar bij de meeste stichtingen waar de hond vandaan komt of die bemiddeld wel.....

Ja dat klopt en dat is ook heel jammer voor die honden die nu ook zonder baasje in het asiel moeten blijven!

**Geplaatst**: 17-06-19 13:20

Geplaatst: 17-06-19 13:20

Kmbrly schreef:
Ik voel me ook soms alleen...
Men vriend is wel altijd bij mij maar soms ben je die beu gezien. Of is er toch iets waar je een meningsverschil over hebt.

Ik ben mijn beste vriend bijna 2 jaar geleden verloren. En ik hecht echt heel veel belang aan tastbare herinneringen. Iets heel stoms een stomme sleutelhanger. Maar toen ik dacht dat deze verloren was. Was ik helemaal door aan het flippen.
En mijn vriend is dan nee herinneringen zitten in je hoofd stel je niet aan.

En op die momenten doet het zo een pijn dat ik die vriend niet kan sturen. Van hé joh ik was onze sleutelhanger bijna kwijt. En hij zegt stel je niet aan... vind je dat nog normaal ?
Ik kan ook met niemand over die vriend praten. Ja zijn naam valt wel eens. Maar dat is het ook ...
En ik mensen er ook niet mee wil lastigvallen. Als ik er weer eens over droom.
Niet dat ze denken he daar is ze weer.

Ik denk dat ik mij gewoon alleen voel in mijn verlies.

Veel te veel details maar doet gewoon ook eens even goed om dit van mij af te typen.

Ik sta er ook altijd voorklaar om een luisterend oor te zijn naar andere !
Of als mensen contacten zoeken uit Limburg , altijd welkom !

Zou je huidige vriend misschien jaloers zijn op je beste vriend die je verloren bent,en dat hij daarom er niet met je over kan\wil praten? Of begrijp ik je situatie verkeerd?

**Geplaatst**: 17-06-19 15:16

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 17-06-19 15:16

@anjali : toen hij nog leefde was dat zeker wel het geval.
En dat was nog voor wij samen waren. Ben toen kwaad geworden, ofwel ga je gewoon normaal doen of wel word het nooit wat tussen ons.
Maar ik denk wel waar het momenteel misgaat, is dat hij niet echt de pijnen van verlies kent. Ja hij is zijn oma verloren maar zijn reactie ja ze was oud dus dat kon gebeuren.

**Geplaatst**: 17-06-19 16:54

Geplaatst: 17-06-19 16:54

anjali schreef:
_Jody_ schreef:
Voor mij is het niet perse een probleem, maar bij de meeste stichtingen waar de hond vandaan komt of die bemiddeld wel.....

Ja dat klopt en dat is ook heel jammer voor die honden die nu ook zonder baasje in het asiel moeten blijven!

Ja dat is inderdaad zo. Maar dat geldt ook weer niet overal en voor elke hond.

**Geplaatst**: 18-06-19 00:11

Geplaatst: 18-06-19 00:11

anjali schreef:
Ja dat klopt en dat is ook heel jammer voor die honden die nu ook zonder baasje in het asiel moeten blijven!

Dat vind ik nou ook, hier hebben ze meer ruimte en aandacht dan dat ze in het asiel zullen krijgen.

Nikass schreef:
Ja dat is inderdaad zo. Maar dat geldt ook weer niet overal en voor elke hond.

Nee dat is waar, maar wel voor de rassen waar ik voor val

**Geplaatst**: 18-06-19 13:20

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 18-06-19 13:20

@Jody,voor welke rassen val jij dan?

**Geplaatst**: 18-06-19 21:42

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 18-06-19 21:42

Nou, ik meld me ook even hoor!

Het is niet persé zou dat ik nou echt heel eenzaam ben, want ik heb genoeg mensen waar ik wel prima mee op kan schieten het is alleen zo bij mij dat het na een poos altijd van 1 kant moet komen (die van mij) en daardoor vallen vriendschappen uit elkaar... Ook zit ik vaak niet lekker in de groep wat mij dan weer heel onzeker maakt en ik trek me dan ook veel aan wat anderen van mij vinden en dat is heel lastig soms

Ook op de stal waar ik mijn vp heb voel ik me niet altijd gewenst en dat maakt dan ook wel dat ik er met minder plezier heen ga soms! Dit is even in het kort gezegd hoor hahahaha

**Geplaatst**: 21-06-19 10:21

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 21-06-19 10:21

Ik ga me ook melden... Mijn examens zijn gedaan en heb nu 3 maanden vakantie. 1 juli begin ik met full time werken voor een maand. Maar nu heeft de ene helft van mijn vrienden nog examens, de andere helft woont ver weg, en heb niet echt het gevoel dat zij veel moeite willen doen voor mij. Mijn relatie is sinds kort gedaan en de bijhorende vriendengroep moet ik daar ook vaarwel bij zeggen. Mijn moeder werkt full time dus die zie ik ook weinig en zit dan vaak alleen in een heel groot huis. Voel me tenslotte dan ook gewoon niet zo lekker in mijn vel en heb het gevoel dan echt heel eenzaam te zijn.

Misty: Dat gevoel heb ik met veel vrienden ook van mij, vooral met vriendinnen. Mijn mannelijke vrienden doen vaak veel meer moeite voor mij. Is het een optie om van stal te veranderen? Want dat is wel echt niet leuk.

**Geplaatst**: 21-06-19 11:24

Geplaatst: 21-06-19 11:24

NoLimit_93 schreef:
Hier herken ik mezelf ook echt in terug. Sinds januari in Aruba en wel wat contacten gelegd maar nog geen vast groepje oid. Veel groepjes zijn al gemaakt en het is lastig om ertussen te komen. Wil mezelf ook niet blijven opdringen aan mensen. Heb nu één kennis/collega met hetzelfde probleem dus hopelijk kan ik daar een beetje close mee worden.

Wat 'fijn' dat ik niet de enige ben. Vind het soms zo jammer dat er alleen maar positief gesproken wordt over emigreren, maar dat hier nooit echt over gepraat wordt. Terwijl ik dit van zoveel mensen hoor die naar een ander land verhuisd zijn. Hopelijk kan je toch terecht bij die collega en kan je zo wat contacten leggen.

Hier gaat het intussen wel wat beter. Heb op het werk een fijne groep meiden gevonden waar ik het goed mee kan vinden, en we zijn intussen een boekenclub gestart met iedereen die graag en veel leest. Alleen loopt mijn contract in september af en ik wil sowieso ander werk zoeken, dus dan zie ik hen ook weer minder.

Heb mezelf ook een schop onder m'n kont gegeven en ingeschreven voor een cursus Zweeds leren. Ik wil die taal al jaren leren maar doe het nooit, en zo kom ik ook weer eens bij wat andere mensen. Vorige week de eerste les gehad en het was best tof

Zo heb ik in mijn vrije uren ook weer wat extra te doen. En ook wel een beetje trots op mezelf dat ik het gedaan heb want ik voel me altijd zo ongemakkelijk bij nieuwe mensen

**Geplaatst**: 21-06-19 11:27

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 21-06-19 11:27

wat goed bezig Yasmine!

mag je trots op zijn.

hier gaat het ook goed, ik laat het idee van dat ik een vriendengroep moet hebben ook steeds meer los en ben blij met de leuke contacten die ik heb.

**Geplaatst**: 21-06-19 12:26

Geplaatst: 21-06-19 12:26

Citaat:
Misty: Dat gevoel heb ik met veel vrienden ook van mij, vooral met vriendinnen. Mijn mannelijke vrienden doen vaak veel meer moeite voor mij. Is het een optie om van stal te veranderen? Want dat is wel echt niet leuk.

Ik heb daar mijn verzorgpaard... Dus als ik wegga heb ik direct geen verzorgpaard meer, dus dat maakt dat ik wel blijf. Dus ja... Als ik het echt niet meer trek dan zal ik er nog weleens over nadenken, maar ik probeer het nog wel even vol te houden

**Geplaatst**: 21-06-19 17:47

Geplaatst: 21-06-19 17:47

Hier moest ik dan weer even hard om lachen tussendoor :')

**Geplaatst**: 01-07-19 20:19

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 01-07-19 20:19

Ik lees al een tijdje mee in dit topic, maar reageer elke keer weer niet. Te confronterend of zo. Maar zit nu echt ff in de prut.

Het is eigenlijk zon beetje het enige in mijn leven waar ik nog geen vrede mee gesloten heb en wat ik ook heel moeilijk vind om toe te geven, maar ja, ik ben dus ook best eenzaam.

Heb een paar hele goede vriendinnen. Wat dat betreft ben ik misschien rijker dan vele andere mensen, maar ik spreek en zie ze niet zo heel vaak. Een paar keer per maand wat appjes over en weer, een keer per maand eens bellen en eens per twee maanden of zo spreken we af. Echt van die vriendschappen waarvan je gewoon weet dat het goed zit en dat ze er altijd voor je zijn. Hoe vaak of hoe weinig we elkaar ook zien. Maar ook vriendschappen die geen dagelijks ritme hebben.

Maar verder ben ik single, sociaal niet zo handig en spontaan. Ik heb moeite met mensen contact te maken op persoonlijk vlak. Zit sinds een maand op een nieuwe opdracht van mijn werk en heb echt weet moeite om goed in de groep te liggen.

Het is niet eens dat ik denk dat ze me niet mogen, of dat het niet gezellig kan zijn. Maar van die kleine dingen. Mensen komen nooit naast mij lopen of zitten, ik sluit altijd aan bij anderen, anderen sluiten nooit aan bij mij. Dat automatisch graviteren naar elkaar, richting mij gebeurd dat gewoon niet. Je voelt je dan haast getolereerd i.p.v. gewenst.

Ook het “het moet altijd vanuit mij komen” herken ik wel. Al is het dat ook niet helemaal. Maar gewoon. Dat ik gewoon bij niemand diegene ben die als eerste in hun hoofd komt als ze iets leuks meemaken en dat aan iemand willen vertellen. Of niemand als eerste aan mij denkt om mee te vragen als ze iets willen gaan doen.

Ik herkende mezelf heel erg terug in wat iemand anders hier schreef. Weet even niet meer wie. Maar ik ben een heel introvert persoon. Mensen kosten mij energie en ik heb niet zon hele hoge sociale behoefte. Ik ben heel graag alleen en kan me in mijn eentje meer dan prima vermaken. Één afspraak in het weekend dan voelt mijn weekend soms al vol en ik snak vaak naar “lekker even helemaal niks of niemand”. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen behoefte heb aan contact. Geen behoefte heb aan iemand die ook eens aan mij vraagt hoe mijn dag was als ik thuis kom. Dat ik niet ook behoefte heb om me gewenst en gewild te voelen.

**Geplaatst**: 28-08-19 10:16

Geplaatst: 28-08-19 10:16

fleurtjeuh schreef:
Dankzij dit topic heb ik mijn vroegere vriendin een bericht gestuurd gisteren en we zijn aan het appen

nadat ze had aangegeven het druk te hebben anderhalf maand geleden heb ik af en toe een berichtje gestuurd met de vraag hoe het gaat enzo.
Anderhalf maand liet ze niks horen.
Vandaag een berichtje gestuurd dat ik me wat zorgen maakte om haar omdat ze helemaal niks liet horen.
Ze heeft toch geen behoefte aan contact laat ze net weten..
Pfff
Voel me zo poedersuiker nu..

**Geplaatst**: 28-08-19 10:26

Geplaatst: 28-08-19 10:26

fleurtjeuh schreef:
fleurtjeuh schreef:
Dankzij dit topic heb ik mijn vroegere vriendin een bericht gestuurd gisteren en we zijn aan het appen

nadat ze had aangegeven het druk te hebben anderhalf maand geleden heb ik af en toe een berichtje gestuurd met de vraag hoe het gaat enzo.
Anderhalf maand liet ze niks horen.
Vandaag een berichtje gestuurd dat ik me wat zorgen maakte om haar omdat ze helemaal niks liet horen.
Ze heeft toch geen behoefte aan contact laat ze net weten..
Pfff
Voel me zo poedersuiker nu..

ah! maar daar kan jij niks aan doen, niet jouw fout. dus niet persoonlijk aantrekken hoor :(:)

**Geplaatst**: 28-08-19 10:28

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 28-08-19 10:28

Maar het is wel heel persoonlijk..

**Geplaatst**: 28-08-19 10:59

Geplaatst: 28-08-19 10:59

fleurtjeuh schreef:
Maar het is wel heel persoonlijk..

Het is moeilijk! Maar probeer het om te draaien. Ze is je niet waard...

**Geplaatst**: 28-08-19 11:02

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 28-08-19 11:02

Naast mijn vriend is ze de enige die weet wat ik allemaal heb meegemaakt en heb gedaan..

**Geplaatst**: 03-09-19 15:58

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 03-09-19 15:58

dat is moeilijk als iemand anders er geen behoefte meer aan heeft :(:)

Kennen jullie The Yes Theory? Een groep jongemannen uit Venica, USA die zichzelf uitdagen buiten hun eigen comfortzone te gaan ( Seek Discomfort)
Ze hebben een youtube kanaal en hebben echt super leuke filmpjes. Ook over het benaderen van vreemden (vreemden zijn misschien wel vrienden die je nog niet ontmoet hebt) en het praten ermee

Ze hebben ook een leuke online community op FB

Wellicht ook wel voor jullie een aanrader om eens te bekijken