Bokt.nl

Sani schreef:

Zoals ik het lees probeer jij op de twee middagen dat je oppast die kinderen op te voeden/ te veranderen.
Omdat jij die andere dagen er niet bent en de ouders zelf er geen moeite in stoppen wekt het bij jou alleen maar ergernissen en irritaties (en conflicten met kids) op.

Ik zou of voor jezelf kiezen en hier stoppen of doen zoals de ouders het doen en je erbij neer leggen dat het niet gaat werken..
Of het komt zover dat de ouders je ontslaan/de laan uitsturen als oppas..

siepenteun schreef:

Sinds begin oktober pas ik naast mijn werk als onderwijsassistent elke woensdag en donderdagmiddag op een jongetje van net 7 en een meisje van 4. Ze zijn in de zomervakantie hier komen wonen en aangezien ze nog op school in de oude buurt zitten, is er in plaats van dat ze naar de bso gaan 4 middagen per week een oppas. Dit zijn al 3 verschillende. Ouders hebben allebei een drukke baan en werken ook nog in de avond.

Dit vind ik opzich wel wat vreemd. Waarom kunnen de kinderen niet in de oude buurt naar de bso? 3 verschillende oppassen is inderdaad wat veel en kan voor de kinderen ook niet heel erg duidelijk zijn, maar als het een tijdelijke oplossing is, komen ze er vast wel doorheen.

Eerste even iets over het meisje:

Wat mij opvalt is dat ouders eigenlijk alles toelaten. Wilt het meisje van 4 chips, kruidnoten en chocolade in de middag is dat prima, terwijl ze van mij eerst fruit moeten eten uit school en daarnaast best iets lekkers mogen (1 ding kiezen) Ze zijn met haar bij de fysio geweest en blijkt overgewicht en een benedengemiddelde conditie te hebben, ben daar dus best strikt in. Omdat ze bij haar ouders eigenlijk alles mag en het als ik nee zeg gillen, huilen en roepen dat ik niet meer aardig ben.

Hoe weet je dat de ouders alles toelaten? Je bent er natuurlijk niet altijd bij en dat een kind van 4 reageert met nee gillen op een relatief onbekend persoon, vind ik helemaal niet zo raar. Dat hoeft dus niets te zeggen over hoe de ouders daarmee omgaan.

Vanmiddag hadden wij weer een situatie. Ik kwam haar met de bakfiets uit school halen en ze wilde zelf perse op de loopfiets naar huis. Ze zitten midden in de stad op school en daarnaast is 5km dan best ver . Ik zei dat ik het geen goed idee vond, maar dat ik als we thuis waren gerust de hele middag met haar wilde fietsen. Dit gesprekje hadden in de gang op school en ze begon weer te huilen, schreeuwen en zelfs mij te slaan. Ik werd wel even boos omdat ik haar nog geen minuut had gezien en geen zin had in een soap midden in de gang met heel wat ouders eromheen en hield voet bij stuk. Na een kwartier krijsen besloten dat ze dan een straat op de stoep wel mocht en daarna in de bakfiets ging. Na veel gemopper is dit gebeurt. Ook als ze valt (of ergens een blauwe plek heeft), of geen zin meer heeft is het huilen en schreeuwen dat ik nooit meer mag komen.

Dit vind ik echt geen abnormaal gedrag voor een 4 jarige. Ik denk dat naarmate je elkaar beter leert kennen, dit gedrag ook afneemt. Jij bent de zoveelste oppas die 'even komt vertellen hoe ze de dingen gaan doen' en dat is gewoon lastig. Jullie hebben (nog) geen band en met dit soort gedrag proberen kinderen ook uit om te kijken wat ze aan je hebben.

Dan het jongetje van net 7. Jongetje mag alles kijken op YouTube en hij is vooral geintresseerd in alles met wapens, vermoorden en bloed. Ook mag hij van ouders fortnite spelen en vind verder alles zonder wapens stom en saai. Nu heb ik een verbod ingesteld op alles met wapens en mag hij van mij geen bloederige games op de iPad spelen. Ik werk zelf ook in groep 3 en probeer dingen met hem te doen, die ik ook met mijn leerlingen doe qua spelletjes en standaard in de speeltuin te spelen. Maar om buiten te komen is het al een strijd om de afstandsbediening te krijgen. Eenmaal buiten heeft hij het naar zijn zin, maar vanwege zijn bloederige interesses haken buurtgenootjes af.

Als hij van zijn ouders dat soort dingen mag spelen, heb jij grof gezegd het nakijken en vind ik het eerlijk gezegd raar dat jij een verbod instelt. Of jij het er mee eens bent of niet, het is niet jouw taak om regels te veranderen. Wel kun je hem natuurlijk proberen mee naar buiten te krijgen en daar andere spelletjes met hem proberen te doen, lekker voetballen ofzo. Maar het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Je kunt bijvoorbeeld ook voorstellen om lekker even naar buiten te gaan en dat hij aansluitend dan een half uurtje mag spelen. Door nu alles te verbieden wat van de ouders wel mag, creëer je alleen maar afstand mee.

Eerst gingen wij ook op woensdagmiddag naar voetbaltraining. Vader vond voetbal maar niets en was blij dat ik met hem daar naartoe ging. Hij probeerde er alles aan te doen dat zijn zoontje ging stoppen en dit is nu gebeurt omdat ze vonden dat de wedstrijden te verschillend qua tijdstippen waren. Dit terwijl het jongetje het super leuk vond en ook lekker sociaal bezig was.

Dit is natuurlijk wel een beetje vreemd, maar ik vind het ook erg tricky om de uitspraak te doen dat vader er alles aan deed hem van de voetbal te krijgen.

Ik ben erg van structuur aan kinderen bieden, maar ouders totaal niet. Hoe kan ik dit met ze bespreken? Ik denk er soms over om te stoppen want ik merk dat de verschillen qua ideeën hoe je met kinderen omgaat zo verschillend zijn met mijn mening over kinderen. Daarnaast was het jongetje gisteren toen ik er was aan het overgeven (bleek ook koorts te hebben). Komt vader thuis en zegt hij ja je krijgt nu 10 euro omdat je hebt overgegeven . Dit is toch ook niet normaal of zijn er meer mensen die dit doen?

Ik snap dat jij bent van structuur bieden, maar wat is structuur? En waaraan merk je dat de ouders dat niet bieden? Ik weet niet op welke basis je als oppas aangenomen bent (als echte oppas of als opvoeder), maar in beide gevallen is de opvoeding van de ouders leading. De enige manier waarop je imo dingen zou kunnen bespreken, is door dingen aan te dragen die je graag met de kinderen zou doen en of zij daar ook voor zijn. Maar uiteindelijk bepalen de ouders en heb je eigenlijk niets te zeggen. Als er heel erge dingen gebeuren, kun je daar natuurlijk melding van maken bij een instantie, maar dat lijkt me op dit moment niet. En als het echt niet strookt met jouw ideeën, is er denk ik maar 1 oplossing en dat is stoppen.

Edit: aangepast, drukte al op verzenden

lieveli schreef:

Gelukkig trekt een ieder daar z'n eigen grens. Hier komem schietspellen en speelgoedgeweren er niet in.

lieveli schreef:

Gelukkig trekt een ieder daar z'n eigen grens. Hier komem schietspellen en speelgoedgeweren er niet in.

lieveli schreef:

Gelukkig trekt een ieder daar z'n eigen grens. Hier komem schietspellen en speelgoedgeweren er niet in.

Furrow schreef:

Maar is het niet al lang geweten dat geweldspelletjes geen geweld triggeen, dat hebben ze mij toch altijd gezegd.

n_love_qwert schreef:

lieveli schreef:

Gelukkig trekt een ieder daar z'n eigen grens. Hier komem schietspellen en speelgoedgeweren er niet in.

Ja en die ouders trekken dus net zo goed hun eigen grens. En die mag verschillen van die van TS. En anders gaat ze maar ergens anders werken

Furrow schreef:

Maar is het niet al lang geweten dat geweldspelletjes geen geweld triggeen, dat hebben ze mij toch altijd gezegd.

Werecat schreef:

Furrow schreef:

Maar is het niet al lang geweten dat geweldspelletjes geen geweld triggeen, dat hebben ze mij toch altijd gezegd.

Jawel in zekere zin. Verdiep je in Bandura met het modelleren. Het experiment van met de bobo doll is hier een groot voorbeeld van.

Wel enigszins offtopic.