Relatieproblemen... Graag advies.

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
Yellowbird

Berichten: 778
Geregistreerd: 05-09-09

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-11-18 17:31

Heb ook in een lange relatie gezeten waar ik 4 jaar eerder uit had moeten stappen.
Iedere keer zei.ik weer, ik ga bij je weg, en iedere keer bleef ik toch.
Totdat mijn zus een koffertje is komen inpakken en me mee heeft gesleurd naar mijn ouders.
En wat ben ik blij dat ik door heb gezet, had ik veel eerder moeten doen.
Ook ik bleef voor het vertrouwde en het was heel akelig om opnieuw te moeten beginnen.
Maar echt waar, het is het beste dat ik ooit heb gedaan!

Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen met welke keuze je ook maakt. Maar als ik jouw berichten lees, denkik dat je de keuze al heb gemaakt, maar nog niet uit durft te voeren.
Probeer de kracht te vinden en verbaas jezelf met hoe sterk je bent.

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly


BigOne
Berichten: 37975
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-11-18 17:45

Ts, mocht je hulp willen met alle papieren doorspitten, ik weet misschien wel iemand in jouw buurt die er rustig een avond voor wil gaan zitten met je. Die kan misschien wat praktische zaken voor je op een rijtje zetten.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

Tallie1979
Berichten: 22720
Geregistreerd: 16-08-02
Woonplaats: Rucphen

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-11-18 17:57

Een vent die 3 jaar terug al zei dat hij bij je blijft om het huis is geen knip voor de neus waard.

Hoewel de woningmarkt nu wel heel goed is en het moment om te verkopen nu perfect is! Dus ergens is de 3 jaar wel positief uitgepakt.

Neem een goede advocaat in de arm, laat het huis te koop zetten en wegwezen! Hou er wel rekening mee dat je waarschijnlijk wel de aller slechtste kan van deze vent te zien gaat krijgen en dat hij je emotioneel helemaal kapot gaat proberen te maken. Aangezien je nu niet sterk in je schoenen staat, gaat het hem waarschijnlijk nog lukken ook.

Steun op je familie en je ware vrienden, je gaat ze nodig hebben. Uiteindelijk zal het je rust geven, maar je zal door een diep dal gaan.

Maar bedenk jezelf; Ieder diep dal kent ook 2 pieken! ;)

Sterkte meis, het is vreselijk!!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 12:59

Suzanne F. schreef:
Alle 4 je beestjes pakken en naar je ouders! Je moet wel een laag zelfbeeld hebben om dit over je heen te laten gaan. Jij bent meer waard dan dit hoor, dat kan je toch niet over jezelf laten zeggen? En dat door 2 mensen waar je om geeft?


Klopt, mijn zelfbeeld is enorm slecht. Ik ben ermee bezig, maar het is echt moeilijk om het te veranderen.


Tallie1979 schreef:
Een vent die 3 jaar terug al zei dat hij bij je blijft om het huis is geen knip voor de neus waard.

Hoewel de woningmarkt nu wel heel goed is en het moment om te verkopen nu perfect is! Dus ergens is de 3 jaar wel positief uitgepakt.

Neem een goede advocaat in de arm, laat het huis te koop zetten en wegwezen! Hou er wel rekening mee dat je waarschijnlijk wel de aller slechtste kan van deze vent te zien gaat krijgen en dat hij je emotioneel helemaal kapot gaat proberen te maken. Aangezien je nu niet sterk in je schoenen staat, gaat het hem waarschijnlijk nog lukken ook.

Steun op je familie en je ware vrienden, je gaat ze nodig hebben. Uiteindelijk zal het je rust geven, maar je zal door een diep dal gaan.

Maar bedenk jezelf; Ieder diep dal kent ook 2 pieken! ;)

Sterkte meis, het is vreselijk!!


Klinkt dramatisch, maar ik denk dat het ergste van hem al heb gezien. Zodra we ruzie hebben gaat mijn neutrale modus aan en hoor en voel ik nog maar weinig. Mijn familie en vrienden zijn gelukkig op de hoogte, ook hoe hij kan doen als hij op z'n ergst is... En ik ben van plan om gewoon heel open en eerlijk te blijven daarover.


bigone schreef:
Ts, mocht je hulp willen met alle papieren doorspitten, ik weet misschien wel iemand in jouw buurt die er rustig een avond voor wil gaan zitten met je. Die kan misschien wat praktische zaken voor je op een rijtje zetten.


Dit zou heel erg fijn zijn... Ik heb net een rechtsbijstandverzekering afgesloten al denk ik niet dat het mij gaat helpen omdat we niks officieels op papier hebben staan, en ik heb contact opgenomen met het juridisch loket wat ik kan verwachten als we uit elkaar gaan met de woning zonder samenlevingscontract. Ik ga graag ook nog op jouw aanbod in.


Mer1980 schreef:
Ik ga grotendeels met Charmings mee hierboven, alleen ga ik nog eens tapje verder. Als jullie de financiën allemaal op 1 rekening laten komen start vast je eigen rekeningnummer op waar je je eigen salaris kan laten storten, al is het ter voorbereiding, pak de dingen die je dierbaar zijn vast in (foto's, paspoort, kleine dingetjes die je niet wil missen). Als jij een weekje uit huis gaat kunnen mensen die depressief zijn en agressief reageren op veranderende situaties ook rare dingen doen en soms is dat dingen stukmaken van de partner.

Als je het gesprek aan gaat hou het bij jezelf, ga niet beschuldigen, ga niet verwijten geven, dat zal hij waarschijnlijk al genoeg doen. Hou het bij jezelf geef aan dat jij je niet meer goed voelt in de relatie, dat jij geen toekomst meer ziet. Dat je hem een fijn leven gunt, maar dat jij ook verder moet. Dat je graag om de tafel wil om dit netjes af te ronden.

heel veel sterkte... het zal even heel vervelend zijn, maar ik denk dat je je binnen een maand nadat je weg bent al beter voelt dan ooit.


We hebben beiden een eigen rekening en één gezamenlijke rekening waar elke maand voldoende op wordt gestort om alles te betalen. Ben zo blij dat ik nooit mijn eigen rekening heb opgegeven.

Qua je tips over 'het gesprek': erg nuttig. Ik hoor uit verschillende hoeken dat ik in ik-vorm moet praten en het bij mezelf moet houden. Dat hij dingen kapot maakt in een opvlieging ben ik bekend mee, hou ik rekening mee.


CharmingS schreef:
Makkelijk hoe mensen reageren met "spullen pakken en wegwezen". Alsof je even een pakje boter gaat halen bij de supermarkt. Ook nog ff lekker er inwrijven dat ze 3 jaar te laat is, lekkere reactie 8)7

Ik kom uit een soortgelijke relatie waarin het bijna begint te lijken alsof de TS een relatie met mijn ex heeft. En inderdaad zal de ts vanzelf bij hem weggaan, alleen het stuk daar naar toe is ontzettend eng en lastig.

Het is weer helemaal op 0 beginnen en alles achterlaten wat je samen hebt opgebouwd, en die stap is niet zo makkelijk als dat hier word gesuggereerd.

Denk dat de TS meer baat heeft bij goede tips en adviezen ipv te horen krijgen dat ze daar weg moet gaan, want denk dat ze dat zelf ook wel weet.

Mijn tip aan jouw TS, wat ik ook heb gedaan. Pak een tasje met kleding voor een weekje en ga even bij je ouders, familie of vriendin slapen. Zet alles voor jezelf in een rustige omgeving op een rijtje, schrijf het desnoods op als je bang bent dat je het vergeet, en ga daarna in gesprek met je vriend over hoe het nu verder moet. Want wat ik uit jouw verhaal kan halen is er geen respect van zijn kant en geen vertrouwen vanuit jouw kant. En die 2 dingen zijn echt het belangrijkste in een relatie.

Heel erg veel sterkte hiermee. Het is moeilijk maar als het eenmaal achter de rug is voel je jezelf 1000x beter :(:)


Haha ja, ik weet het inderdaad wel. Er is *iets* dat me tegenhoudt en ik kan zelf niet goed verwoorden wat het is. Een tasje kleding pakken en eventjes weg is vaak in me opgekomen, lijkt me heerlijk, alleen: mijn dieren. Ik heb 2 papegaaien en die pak ik niet zo gemakkelijk in. De 2 honden zouden wel mee kunnen. Ik weet niet zeker of partner voor de vogels zorgt als ik hem zou zeggen dat ik even een weekje pauze wil van hem. Bij een gewone vakantie doet hij dat wel. Maar ik zou niet verbaasd zijn als hij zou zeggen: stik erin en blijf maar weg.

* even tussendoor: wat een boel reacties! Pff heb ook al veel lieve PBtjes mogen ontvangen. *



Temeraire schreef:
Ik begrijp dat je het spannend vind om de stap te zetten om weg te gaan, maar is het vooruitzicht om nog langer bij hem te blijven niet nog veel beangstigender?


Gek genoeg: neuh. Ik zou prima nog jaren zo door kunnen gaan, mezelf wegcijferen kan ik heel goed, word ik gelukkig, nee, maar als hij het prima zo vindt.. Klinkt echt absurd hè? Als ik zijn dromen waar kan maken zou dat mooi zijn, mijn eigen dromen zijn mwah niet zo belangrijk, probleem is alleen: volgens mij heeft hij geen dromen meer met mij. Ik voel me wel een beetje awkward als ik dit zo uitspreek. Yep ik cijfer mezelf weg.


Emmaa_ schreef:
Voor mij zijn dit geen relatieproblemen, maar zit jij gewoon in een enorm giftige relatie. Ieder mens verdient beter dan een relatie waarin ze af en toe vlagen van liefde krijgen en het voor de rest maar moeten doen met uitbarstingen en genegeerd worden. Je bent 27, je hebt nog een heel leven voor je. Zie jij jezelf echt 80 worden met een man die jouw passie voor dieren niet deelt? Die tegen jouw beste vriendin zegt dat hij je eigenlijk niet wil? Die je negeert en uitbarstingen heeft?


Ai.. Pijnlijk. Nee ik zie mezelf niet oud worden met hem. Waarom blijf ik? ... Ik kan het zelf niet goed uitleggen. Ik wil hem graag helpen, ik zie dat hij worstelt met zichzelf. En weet dat hij echt wel van me houdt. Ik ben vrij romantisch en misschien schep ik een ideaalbeeld waar ik aan vastklamp. "Het kan nog beter worden, onze liefde overwint alles!" Zoiets.... (only it doesn't.)


Blacky94 schreef:
TS, volgens mij heb jij je keuze al gemaakt. Je moet je ook afvragen, blijf je nog samen uit angst om alleen te zijn, of omdat je van hem houdt? En als ik je laatste stuk zo lees, krijg ik het idee dat het voornamelijk dat eerste is.
Ik ben begin dit jaar ook uit een relatie van 2,5 jaar gestapt die, iig voor mij, niet gezond was. En, zeker achteraf gezien, had ik daarin zeker het laatste jaar al steeds meer twijfels over en wist ik eigenlijk ook wel dat er geen toekomst in zat. Maar ik ben net als jij een ''fixer'', dacht dat dingen nog wel konden veranderen en beter konden worden. In mijn geval was het weliswaar geen 10 jaar, maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en dat was doodeng, maar gaf ook zoveel meer lucht en rust!

Sindsdien ben ik zoveel vrolijker, gezelliger en relaxter dan in het laatste jaar/1,5 jaar van die relatie. Vrienden om me heen zeiden hetzelfde en waren blij dat ze eindelijk de ''oude ik'' weer terug hadden.
Nu scheelde het wel dat ik officieel nog thuis woonde, ondanks dat ik 99% van de tijd bij hem was. Ik had dus ook wel de nodige zooi om te verdelen en mee terug naar huis te slepen. Maar net wat je zegt, dat zijn maar materiele zaken, dat komt echt wel goed!

Nadat het uit was riep ik dat ik de komende 2,5 jaar geen relatie meer wilde. Ik wilde rustig en zonder gedoe mijn school kunnen afmaken en daarna zou ik wel weer verder zien. Echter leerde ik een aantal maanden later mijn huidige vriend kennen. Inmiddels kennen we elkaar bijna 5 maanden en zijn we 4 maanden samen. En echt, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest binnen een relatie. En ik weet dat het begin altijd leuk is en dat dat altijd nog veranderd naarmate je langer samen bent, maar als ik zie hoe makkelijk dingen nu gaan, hoe goed hij met mijn vrienden kan en hoeveel lol we samen hebben maar ook hoe goed we over dingen kunnen praten, dan is dat zo'n verschil met mijn vorige relaties en zelfs de eerste maanden daarvan. Nu zou ik het niet per se aanraden, zo snel op elkaar, maar soms loopt het ook gewoon zo.

Echt meid, je bent nog jong en er is zoveel meer in het leven. Ik gun je dat geluk ook. En het begin zal misschien even k*t en huilen zijn, dat is ook heel normaal, maar dat wordt vanzelf echt beter! Ik vind het dan ook erg knap van je dat je het ondanks alles nog 3 jaar hebt volgehouden, maar ik hoop ook dat je je eigen gevoel achterna durft te gaan. Heel veel succes en sterkte! Mocht je je hart willen luchten mag je altijd een PB sturen, maar voel je vooral niet verplicht.


Heel fijn om te lezen dat je nu een fijne relatie hebt. Soms loop je er inderdaad tegenaan. Misschien stond je toen ook meer open voor liefde. Ja, de eerste maanden zijn altijd fijner en leuker, maar dat hoeft niet per se af te zwakken hoor ;-)


Es_ther schreef:
Lieve TS, wat ben jij een sterke vrouw! Ik had het echt niet getrokken hoor.
Mijn advies is ook, weggaan bij hem. En ja, dat is eng, moeilijk en verdrietig, maar je bent 27! Je kan nog zo veel leuke dingen doen, je bent nog jong, je moet er van genieten!
Het leven is te kort om te piekeren :).


Sterk (koppig) en tegelijkertijd ook heel zwak :(

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 13:22

Maartje9 schreef:
Jemig wat een verhaal. Ik denk dat hij ontzettend blij mag zijn met een vriendin als jij. Maar wees ook eens lief voor jezelf! Wat ik hier lees is echt niet oke. Wat hij over je gezegd heeft, daar schrik ik echt van. Of dat nou wel of niet gemeend is vind ik niet eens relevant, alleen al uit respect naar je vriendin zeg je dat gewoon niet! Maar ik begrijp je ook wel, zo lang samen is niet niks en dat gooi je niet zo maar weg. En als je er voor kiest om weg te gaan dan zul je hartstikke verdrietig zijn en dat zal best heel moeilijk zijn. Maar je zal echt zien dat dat verdriet slijt! Echt waar, je wordt er alleen maar beter van. Jouw tijd komt dan echt vanzelf wel.

Ik herken mezelf hier deels ook in, zij het een veel kortere relatie, en achteraf denk ik, waarom ben ik in godsnaam niet eerder weg gegaan? Ja ik was verdrietig, maar ik ben nu alweer bijna een jaar samen met de allerliefste jongen die ik me ooit kon voorstellen. Ze bestaan echt!


Fijn dat je nu zo'n lieve jongen hebt. En je hebt gelijk: gemeend of niet, zoiets had hij nooit mogen zeggen of denken. Zelfde met uitschelden, vind ik. En weggaan is moeilijk, je bent toch tien jaar bezig iets op te bouwen (oke misschien niet tien jaar, gezien de minder leuke dingen) en om dat zo op te geven is echt lastig. En ik blijf maar denken: wat als het na tien jaar in elke relatie zo gaat? Sommige mensen blijven maar hameren op 'dat dipje'. Ik denk niet dat dit een dip is. En ik hoop bij god dat het niet altijd zo gaat...

san4nie schreef:
Lieve ts, heb je wel door hoe zo’n sterke vrouw jij bent? Dat jij zo lang op deze manier hebt kunnen leven. Je bent een doorzetter. En jij komt er echt wel overheen als je afscheid van hem neemt.

Heel veel sterkte de komende tijd :(:)


Grappig, ik voel me helemaal niet sterk juist. Ik ben juist zo'n twijfelaar, uitsteller, besluiteloos.

linnie050 schreef:
Zorg dat je de belangrijkste zaken al regelt.
Licht je ouders in.
Je verblijf voor jou en de dieren.
En ga navragen hoe het zit met jullie huis in jullie geval.
Hebben jullie gezamelijke rekeningen?
Heb je eigen spaargeld kan hij daar bij?

Heel veel sterkte


Ouders zijn ingelicht, ik kan bij hen terecht met alle dieren, huis heb ik nu nagevraagd bij het juridisch loket, we hebben één gezamenlijke rekening, hij kan niet bij mij rekeningen/spaargeld. Gelukkig.


SolarHertog schreef:
Ach wat een verhaal, en zo herkenbaar. Ik heb ook problemen gehad in mijn relatie. We vulden elkaar niet meer aan en gingen naast elkaar leven.

Ik heb mijn verhaal op BOKT verteld en daar gaf iedereen mij het advies om te stoppen met de relatie.

Echter, dit heb ik niet gedaan. Ik heb mijn gevoel gevolgd. Ik heb gevochten voor mijn relatie en gewonnen. Ik ben zo gelukkig, tuurlijk hebben wij mindere dagen.

Volg je gevoel, jij weet wat je moet doen.

Soms is het goed om even niet te praten, maar gewoon te doen. Ga samen leuk een stuk wandelen, of lekker in de auto rijden. Samen dingen doen, weer een team worden. Ik denk dat alles wel gezegd is, en dat jullie nu vooral weer bij jullie gevoel moeten komen. Leuke dingen doen helpt om te zien waarom je hem zo leuk vind of vond. Schrijf voor jezelf op wat je nodig hebt in een gezonde relatie. En volgens mij lopen jullie beiden tegen hetzelfde aan, jullie hebben veel behoefte aan liefde. Geef elkaar en knuffel en voel.


Hier ben ik dus wel bang voor. Dat ik niet meer wil knokken en dan toch een potentiële goede relatie weggooi. Wandelen en dergelijke vindt hij niet leuk om te doen. Een team zijn we denk ik nooit echt geweest, we hebben altijd veel voor onszelf alleen gedaan.. Ieder z'n eigen weg.

xGoldenHero schreef:
Lieve TS,

Al die jaren heb je op je tenen gelopen, alles maar gepikt wat hij tegen en over je zei, zijn gedrag en zijn verwijten naar jou.

Blijkbaar denkt hij heel laag over je; ze blijft toch wel.

Denk nou toch eens aan jezelf. Jouw leven is van jou en van niemand anders! Dus richt het in zoals jij het wil. En zo te lezen past je vriend hier absoluut niet in.

Regel je zaakjes, kom op voor jezelf. Bereid je goed voor en ga eventueel met je vader of moeder om te tafel zitten wat je zoal moet regelen. Zo werk naar het uitmaken toe.

Stuur je vriend daarna een appje dat je om (tijd) met hem wilt praten. In het gesprek gelijk aangeven luister, dit wordt geen leuk gesprek. Je geeft de hoofdlijnen uit je openingspost hier aan en zegt meteen wat er na dit gesprek gaat gebeuren.

Alsjeblieft, geef hem geen ruimte om ineens lief te gaan doen en je proberen op andere gedachten te brengen want meid, je weet zelf ook dat het na een poosje weer precies zo gaat als dat het nu gaat.

En dan kost het maar wat meer moeite en geld, daar kom je echt wel uit. Als je maar voor ogen houdt wat jij wilt, en niet wat jij voor hem wilt.

Heel veel wijsheid gewenst


Grappig dat je dit zegt: "ze blijft toch wel". Ik heb hem dat eens op de man af gevraagd, of hij dat idee had. Ik weet niet meer goed wat hij antwoordde, het was niet erg duidelijk.. Volgens mij denkt hij dat echt. Hij zei laatst ook: "Je zegt telkens dat het niet goed gaat, maar daar ben ik het niet mee eens, het gaat prima."

Op dat soort momenten ben ik echt flabbergasted.

Siesjuh schreef:
Als ik jou verhaal zo lees, heb jij je beslissing allang gemaakt...
Je zit al zolang in deze situatie en ik snap echt dat je niet zomaar wilt opgeven. Maar het moet van 2 kanten komen he. En soms is het gewoon te laat.
Je zegt dat je de definitieve stap nemen heel eng vindt...is het geen idee een time out te nemen? Ik weet niet of je bijvoorbeeld makkelijk met je dieren bij je ouders terecht kunt, maar misschien worden de dingen duidelijker en tastbaarder als je uit de situatie bent. En dan wordt het waarschijnlijk ook makkelijker om de definitieve punt te zetten.


Bij een time-out idee zegt hij dat ik weg kan blijven. Hij wil er niet aan beginnen. Dat was althans enkele jaren geleden zo. Ik weet niet hoe hij er nu over denkt. Kan me voorstellen dat er niet veel veranderd is over zijn ideeën daarover.

tyleysmiley schreef:
Ik moest na het lezen van je verhaal aan dit nummer denken... https://youtu.be/2EwViQxSJJQ


Was ik maar zo sassy!

Kelly_Taco schreef:
De markt is goed.. verkoop je huis met winst en ga lekker voor jezelf iets opbouwen.
Tijdelijke pijn is geen pijn... de pijn die je nu hebt blijft zolang je bij hem zit.
Kort antwoord maar mooier is het niet.

Je leven omgooien is altijd lastig, we zijn gewoontedieren.
Maar de gewoonte waar jij in verzeild bent geraakt is toch gewoon zeilen tegen de storm in.


Ja, de gewoonte doorbreken is echt moeilijk. Ik hou ook enorm van mijn huis. Pffffff. :(

anjali schreef:
MarjanB schreef:
@anjali wat is daar nu zo anders aan? Ongelukkig zijn blijft hetzelfde getrouwd of niet..

Ts heel veel sterkte! Als ik het zo lees zou ik ook weg gaan. Maar.. ik weet ook uit ervaring dat het een moeilijke stap is en vooral als je er nog niet helemaal klaar mee bent.

Met mijn ex heb ik op papier opgesteld wat van ons samen was en wie wat kreeg. Dit beiden ondertekend en ook aan gehouden. Verder geld op gezamenlijke rekeningen verdeeld enz. Alleen moet je ex dan wel mee willen werken. Wie weet kan je iemand om hulp vragen?

Nou,ik ben Rooms-Katholiek en daar is het (Kerkelijk!) huwelijk een sacrament,wat je maar 1 keer in je leven mag ontvangen. Als je dan dus gaat scheiden,mag je (voor de Kerk) niet opnieuw trouwen. Uiteraard zijn er veel mensen die niet R.K. zijn en voor wie deze regels niet gelden.Bovendien is ts dus (gelukkig maar in dit geval!) niet getrouwd. Overigens is dit dan ook in juridisch opzicht,wat betreft de verdeling van het bezit,heel wat gemakkelijker.En het is niet zo dat ik geen medegevoel heb in relatieproblemen hoor,integendeel,maar gevoelens zijn niet te beoordelen,maar de praktische problemen die eruit voorkomen,daarvoor is het wel mogelijk advies te geven.Omdat daar wetten en regels voor zijn.


Ik ben heel blij dat we niet getrouwd zijn. Ik ben niet gelovig, maar trouwen wil ik graag maar één keer doen.

Met de juiste welteverstaan!

Josienx schreef:
Ach dit is ontzettend zwaar en moeilijk. Niemand kan voor jou een beslissing nemen of zeggen wat je moet doen. Het advies wat ik je kan meegeven is voor jezelf te kiezen en na gaan wat je zelf wilt. Als je nog niet klaar bent om weg bij hem te gaan, dan moet je dat ook niet doen. Maar ga wel wat meer dingen doen die jij leuk vindt, en niet perse voor hem. Misschien word je daar wat zelfverzekerder van en ga je lekkerder in je vel zitten waardoor je beter kan inzien wat je nou wel en niet wilt, ook met hem! :)


Ik ben bezig met veel leuke dingen doen voor mezelf. Gevolg: minder vaak thuis/samen met partner, klagende partner omdat we niks samen doen of ik hem nooit mee vraag.. Maar als ik thuis ben hebben we nauwelijks contact (ligt ook aan mij).

Anoniem

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 13:28

Pfoe dat was even hard werken om zoveel mogelijk berichten te beantwoorden.

Wil nog graag even een update doen. Heb het gevoel dat ik ook wel wat goede dingen moet vermelden, tevens omdat het ook inzicht geeft in waarom ik zo twijfel.. En wat dat 'iets' is dat me hier houdt.

Partner heeft voor het eerst gesprekken met een professionel, om de twee weken. Dat gaat heel erg goed. Gisterochtend had hij weer een gesprek waarvan hij positief weerkwam. Na met mij gepraat te hebben voelde hij zich weer slecht. Mijn lichaamstaal was niet wat hij had verwacht. Ik was wel begripvol en steunend, maar mijn houding vond hij 'schouderophalend'. Ik heb hem gezegd dat ik niet anders kon reageren dan ik heb gedaan (heb gezegd dat hij goed bezig is en aangeboden te helpen met bepaalde zaken, zo moet hij stressvolle dingen vermijden voor hem, bijv de feestdagen) omdat ik ook een beetje op ben. Daar hebben we best een lange emotionele ruzie over gehad. Hij ging daarna naar werk en ik ging met een vriendin winkelen. Toen ik thuiskwam trof ik een huilende partner aan. Hij voelde zich niet fijn en had me gemist. Voor mij echt een emotionele achtbaan. In de ochtend lijkt hij hard en onbereikbaar en in de avond is het een kleine jongen die zo breekbaar is als wat. We besluiten een leuke avond te hebben, kijken samen een filmpje en krijgen later in bed de slappe lach. We hebben elkaar gekust en dat voelde weer fijn. Ik word zó heen en weer geslingerd. Zoals gisteravond; dat wil ik. Maar gisterochtend was het weer een drama. Beschuldigt hij mij ervan dat ik geen moeite meer doe. Dat hij als enige z'n best doet. Waar hij vooral vaak op hamert is respect en zelfreflectie. Bij die woorden klap ik dicht en denk ik: laat maar. Ja en amen. Sorry zeggen op de goede momenten en verder gaan.

BigOne
Berichten: 37975
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 13:32

Ts, dat redden van een man gaan de meeste vrouwen aan onderdoor. Want karakters kun je nooit veranderen. Ik heb je kwestie voorgelegd en diegene zegt dat contact met juridisch loket prima is. Wat je voor nu kunt doen is kopieën maken van alle belangrijke papieren. Jullie hebben samen een huis dus zal je jouw deel van de hypotheek moeten blijven voldoen ookal ben je daar weg. Je krijgt bij het juridisch loket wel antwoord op de vraag hoe je hem kunt dwingen om je uit te kopen of de woning te verkopen, tot die tijd aan je verplichtingen blijven voldoen. Hebben jullie ook geen testament oid op gemaakt ?? Zo ja, ook kontakt met notaris opnemen om dat te wijzigen zodat hij niet erft. En zie waar hij nu mee bezig is, jij krijgt de zwarte piet, jij bent de oorzaak, jij zorgt er voor dat hij zo is. NEE DUS, het is zijn probleem dus laat los en sluit af want je word aan alle kanten bespeeld .

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

MariekeS_

Berichten: 4699
Geregistreerd: 17-01-08
Woonplaats: Den Bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 13:40

Wat een rot situatie zeg TS. Ik kan alleen maar meegaan met de rest dat jij meer waard bent dan dit..

Iets wat je in je laatste post zei triggert mij:
Citaat:
En weggaan is moeilijk, je bent toch tien jaar bezig iets op te bouwen (oke misschien niet tien jaar, gezien de minder leuke dingen) en om dat zo op te geven is echt lastig.

Wat heb je precies opgebouwd in de afgelopen 10 jaar? Want een team zijn, wederzijds respect, vertrouwen, liefde, een gezin, samen zorgen voor de dieren etc is het allemaal niet...

Hoe ik deze vraag stel komt misschien hard over, maar ik denk dat het beantwoorden ervan je wel kan geruststellen dat je best zonder hem kan...


TROY (2019) & LAYS (2014)

BigOne
Berichten: 37975
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 13:42

Volgens mij is er de jaren dat je samenwoont alleen masr afgebroken i.p.v. opgebouwd. Je hebt het grote voordeel dat je met alle beesten weg kunt.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

Princesj

Berichten: 4540
Geregistreerd: 02-01-06
Woonplaats: Almere

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 14:22

Hebben jullie gezamelijke therapie, of is dat overwogen dat te gaan doen?

Gulonia (Biscayo x Wolfgang), Femke (Jouwe 485 x Doaitsen 420), Nipine KN (Nizar VS x Triton), Nika van Wieringen (Kadar x Nizar VS)

Relaxed

Berichten: 26401
Geregistreerd: 01-06-05

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 14:38

Echt waar, dat je de afgelopen 3 jaren zo hebt volgehouden is zoveel moeilijker dan nu de knoop doorhakken en gaan :j Ook na je laatste update, jullie halen elkaar naar beneden en werken elkaar tegen.. Wát een energie moet dat kosten, ik wil er niet eens aan denken :n Er is zoveel gebeurd, dat valt niet meer te fixen, vertrouwen is zo beschadigd, volgens mij vooral bij jou.
Dat hij nu aan zichzelf werkt is heel goed, maar als de liefde over is, dan is het gewoon klaar..

moonfish13
Berichten: 18215
Geregistreerd: 20-08-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 14:52

Been here done that, dat heen en weer slingeren gaat niet stoppen.
En je komt daar straks veel beroerder uit dan je nu denkt, ik dacht ook alles wel te kunnen redden, en kamp nog steeds met de gevolgen.
Hij zou op zijn minst begrip kunnen tonen voor het feit dat jij het nu moeilijk hebt, zonder de schuld weer bij jou neer te leggen.
Pas als hij dat doet kan je verder, en dat gaat gewoon niet gebeuren.
Gun jezelf je geluk en vertrek, zéker omdat je niet eens je huisdieren achter durft te laten bij iemand waarmee je al 10! jaar samen bent.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 15:14

bigone schreef:
Ts, dat redden van een man gaan de meeste vrouwen aan onderdoor. Want karakters kun je nooit veranderen. Ik heb je kwestie voorgelegd en diegene zegt dat contact met juridisch loket prima is. Wat je voor nu kunt doen is kopieën maken van alle belangrijke papieren. Jullie hebben samen een huis dus zal je jouw deel van de hypotheek moeten blijven voldoen ookal ben je daar weg. Je krijgt bij het juridisch loket wel antwoord op de vraag hoe je hem kunt dwingen om je uit te kopen of de woning te verkopen, tot die tijd aan je verplichtingen blijven voldoen. Hebben jullie ook geen testament oid op gemaakt ?? Zo ja, ook kontakt met notaris opnemen om dat te wijzigen zodat hij niet erft. En zie waar hij nu mee bezig is, jij krijgt de zwarte piet, jij bent de oorzaak, jij zorgt er voor dat hij zo is. NEE DUS, het is zijn probleem dus laat los en sluit af want je word aan alle kanten bespeeld .


Thanks, dit vind ik hele nuttige info. We hebben geen testamenten. Het wordt denk ik de woning verkopen, we kunnen het geen van beiden alleen dragen.

moonfish13 schreef:
Gun jezelf je geluk en vertrek, zéker omdat je niet eens je huisdieren achter durft te laten bij iemand waarmee je al 10! jaar samen bent.


Daar zeg je me wat.


Relaxed schreef:
Echt waar, dat je de afgelopen 3 jaren zo hebt volgehouden is zoveel moeilijker dan nu de knoop doorhakken en gaan :j Ook na je laatste update, jullie halen elkaar naar beneden en werken elkaar tegen.. Wát een energie moet dat kosten, ik wil er niet eens aan denken :n Er is zoveel gebeurd, dat valt niet meer te fixen, vertrouwen is zo beschadigd, volgens mij vooral bij jou.
Dat hij nu aan zichzelf werkt is heel goed, maar als de liefde over is, dan is het gewoon klaar..


Daar ben ik ook bang voor. Ik hou van hem, wil graag dat het goed gaat met hem, maar de liefde is op denk ik.


Princesj schreef:
Hebben jullie gezamelijke therapie, of is dat overwogen dat te gaan doen?


Dat was het 1e advies van mijn therapeut, toen ik de vorige keer iets van therapie voorstelde was het antwoord "Er is niks aan de hand" en "Ik ga niet veranderen", dus deze keer heb ik hem de keuze gegeven OF relatietherapie OF therapie voor hem alleen. En hij koos voor therapie alleen. Daarin komt naar voren dat hij een burnout heeft, maar "ons" wordt niet echt besproken heb ik het idee.

Gotovic
Berichten: 54
Geregistreerd: 26-05-15
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 15:38

TS, mag ik vragen hoe lang je al concreet plannen hebt om weg te gaan? En echt weet dat je het uit wil maken en niet meer van hem houdt?

Ik heb namelijk zelf ook wel eens van die periodes dat ik mijn vriend (wonen inmiddels al wel 4 jaar samen) niet kan uitstaan. Hij heeft wat mij betreft ook onvergeeflijke dingen gedaan (niet vreemdgaan gerelateerd) en ik heb het misschien in die 4 jaar tijd ook zeker 3x serieus uitgemaakt. Ik heb meerdere redenen om bij hem te blijven die niet per sé gerelateerd zijn aan hem en dat weegt bij mij ook wel mee telkens. En hoe sterk ik mezelf die 3x heb wijsgemaakt dat ik niet meer van hem houd, ben ik telkens na 1 tot een aantal dagen weer teruggegaan omdat hij dan weer een lief berichtje stuurde of iets dergelijks en ik blijkbaar toch nog wel van hem hield. Inmiddels gaat het beter, ook omdat hij zelf bijgedraaid is. Ik heb een aantal jaar met PTSS geworsteld (nog steeds, maar kan er nu beter mee omgaan). Hij kwam net uit een relatie waarbij zijn ex ook extreme psychische problemen had en daardoor had hij eigenlijk ook vaak een instelling van "Niet weer" of "Pff, nu even niet" Terwijl ik hem zo hard nodig had. (Familie en vrienden wonen ver weg) Hij is zeker de eerste 2,5 jaar van onze relatie enorm egoïstisch geweest en heeft dit ook zo geuit (en toegegeven). Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik hem al die dingen misschien wel nooit meer ga kunnen vergeven, maar dat ik hem wel de kans wil geven omdat mijn hart blijkbaar wel bij hem wil zijn (terwijl mijn hoofd weleens schreeuwt: Weg daar!) Gelukkig is hij de laatste keer erg geschrokken, mede omdat ik me nu ook ingeschreven heb bij verschillende woningstichtingen en ook een plan heb voor als het uit gaat. Hij weet dat ook, ik heb altijd gezegd: Als er iets speelt dan zal ik je dat altijd zeggen en als je daar niet mee akkoord gaat dan is deze relatie niet 'meant to be'. Hij is nu dus wat ingebonden en gaat zich, ondanks dat er nog genoeg te wensen valt, al beter gedragen als een (volwassen) partner.


Als je meer wil weten over mijn situatie kan je me altijd een pb sturen.


Ik vertel je dit niet zozeer omdat ik je wil pushen om je vriend nog een kans moet geven. Ik ken je situatie niet, je vriend niet. Die keuze is aan jou. Maar ik zie een heleboel reacties van: "weg daar" Dus ik wilde je eigenlijk een beetje een handvat en een spiegel bieden die een andere kant belicht.

Eponastable

Berichten: 3577
Geregistreerd: 29-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 15:44

Beste TS,

Ik reageer hier al jaren niet meer maar jouw bericht sprak me enorm aan.
Ik vind het heel jammer om te lezen dat je nu de laatste 3j een relatie hebt waar je niet 100% jezelf kan zijn.
Dat je tot de ontdekking kwam van de berichten tussen je partner en je ex-vriendin is misschien wel een soort van "redding" geweest.
Ik had eigenlijk gehoopt dat hij zou beseffen wat hij deed, wat hij heeft, en dat het gras niet altijd groener is aan de andere kant. Want zeg nu eerlijk... er werd waarschijnlijk wel geflirt tussen beide.

Voor jou vind ik het jammer dat hij nu 3j lang zijn hoofd laat hangen en niet inziet wat een sterke vrouw er achter hem staat.
Ik weet dat je hem graag ziet, dat hoef je ons niet uit te leggen.
Maar lieve meid, je gaat hier aan kapot gaan en wij zouden niet willen dat je dan achterom kijkt en spijt krijgt dat je hem nog zo lang kansen gegeven hebt.
Ik heb vaak motto's in mijn leven en diegene die nu bij mij hoort is 'liefde overwint alles' maar ik kan je niet beloven dat het bij jullie ook zo zal zijn.
Je bent sterk, je houdt dit gedrag al 3j vol en ik kan alleen maar zeggen respect.

Misschien moet je op een rustige manier afscheid nemen van elkaar want 10j is niet niets.
Misschien zal het verbreken van jullie relatie hem helpen om dit te overwinnen.
Heel misschien gaat hij inzien wat hij al zo lang verkeerd doet in de relatie...
Heel erg misschien zou dit een wake-up call kunnen zijn voor hem en geloof me, even op jezelf en alleen zijn is zo een verademing.
Maar aan de andere kant geloof ik best dat de praktische kant voor de woonst en dieren niet makkelijk zijn.
Kunnen jullie niet week om week iets doen met het huis? jij een week, hij een week? gewoon tijdelijk?

Je gaat je uiteraard vastklampen aan die kleine positieve dingen die uit zijn gesprekken voort zullen komen maar zoals eerder beschreven kan je niemand zijn persoonlijkheid, zijn denken, zijn doen en zijn karakter veranderen.

Mijn mening: Ga even uit elkaar om wat bij te tanken.

Ik wens je heel erg veel moed!

BigOne
Berichten: 37975
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 16:05

Hij heeft een burn-out?? Al drie jaar??? Kom nou, en jij mag dat nu weer oplossen?? Meis, maak je plan en vertrek, echt, had je drie jaar geleden al moeten doen en helpen gaat hem niet worden. Hij zit alleen op meelevende woorden en oei wat ben je zielig te wachten en vooral, jij moet doen wat hij zegt.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

Angeliquee18

Berichten: 2593
Geregistreerd: 17-11-10
Woonplaats: alphen aan den rijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 16:29

Hoi lieve ts, Wat zit jij in een vreselijke situatie.
Ik begrijp je al te goed, anderhalf jaar geleden heb ik voor dezelfde keuze gestaan.

Wat ik je echt mee wilt geven,
"Voor jezelf kiezen, hoeft niet definitief het einde te zijn."

Mijn vriend ( nu inmiddels man ) was ook een onwijze zak, om het even bot te zeggen, ik herken hem onwijs in je verhaal.
En al wist ik dondersgoed dat ik beter verdiende, bleef ik toch.
Tot op een dag dat ik het echt niet meer trok, Heb op een ochtend al mijn spullen gepakt en ben vertrokken.

Wij zijn zo'n 3 maanden uit elkaar geweest, ik had mijn eigen huisje genomen, en ben op eigen benen gaan staan.
Dit is de beste keuze geweest die ik ooit heb kunnen maken.
Vriend is toen ik weg was, helemaal in elkaar gestort, want toen besefte die pas waar die mee bezig was.
Hij is echt 180 graden veranderd.
En ook al kan hij nu soms nog heel raar uit te hoek komen, het blijft ook karakter.
Ben ik zelf wel sterk genoeg geworden om mijn grenzen te blokkeren.

Kies voor jezelf meid, echt waar.
Jij kunt hem niet 1 2 3 veranderen.
Bouw je eigen leven op, als jullie liefde echt zo voorbestemd is, Komt dat echt wel weer goed.
Laat hem eerst maar bewijzen, in jou leven, dat hij je waard is.

Mocht je even een babbel nodig hebben, je mag me altijd een pb sturen!

Als liefde het enigste word,
waar je je aan vast kunt houden ♡

Blog Wolter&Angelique
https://www.facebook.com/WolterAngelique-1997556280328153/

japielover

Berichten: 3521
Geregistreerd: 25-03-04
Woonplaats: Ede & Varsseveld

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 17:03

ik reageerd nu even kort want ik ben op mn werk.

maar ik weet hoe moeilijk het is.
ik zal je vanavond een PB doen iets uitgebreider.

maar als je in de buurt woont zou ik je zo een plekje aan bieden incl je diertjes want ik weet hoe k*t dit kan zijn

Japie&Nodin :+:
Maystro Y;(

Nikass

Berichten: 16484
Geregistreerd: 27-04-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 17:43

Hoi ts, ik weet niet of dit al gezegd is. Ik las dat je een RB verzekering hebt afgesloten, dit is heel nuttig, maar deze helpen je niet bij problemen in de relatiesfeer.
Ik heb toen ik mijn relatie beëindigde en mijn ex daar niet mee kon leven (zachtjes uitgedrukt) een "gewone" advocaat moeten inschakelen (en betalen -O- )

Ik weet uit ervaring hoe je heen en weer geslingerd kan worden. Je wilt dat "kleine kind" dat hij soms is, niet in de steek laten, je bent loyaal, je kan zijn pijn niet zien... Ik had daar tenminste heel veel moeite mee en was op het moment dat hij huilend en smekend voor me zat ook (bijna) in staat om te zeggen: "het komt wel goed, ik blijf wel". (en daarom heeft het bij mij ook jaren geduurd voor ik de stap echt kon zetten)
Maar dan zou ik de situatie moeten hebben accepteren, want hij was nooit veranderd. En dat neem ik hem niet eens kwalijk; ik verander ook niet. We zijn wie we zijn.
En ik kon ook met hem lachen, echt de slappe lach, er waren echt wel goede momenten, en momenten zonder stress. Maar ik miste altijd iets. (eigenlijk best veel, achteraf gezien)
Ik heb me ook achteraf schuldig gevoeld, wat had ik hem aangedaan? Daarbij vergetend of vergoelijkend wat hij mij had aangedaan.
Het kostte tijd om te realiseren dat ik hem niets heb aangedaan; ik heb alleen ervoor gekozen om mijn leven anders te leven, zonder hem. Dat is mijn goed recht, en niets om me schuldig over te voelen.

Suzanne F.

Berichten: 48888
Geregistreerd: 03-03-01

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 18:06

Rechtsbijstand sluit inderdaad familierecht uit.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

Avalanche

Berichten: 15759
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 18:13

Ik vraag me af of je hier wat hebt aan familierecht, tenzij er een samenlevingscontract is. Ik geloof niet dat dit het geval is hier?

Dan lijkt me rechtsbijstand een betere optie. En als die issues in de relatiesfeer uitsluiten dan wordt het civiel recht, denk ik.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.

Sinéad O'Connor 1966-2023

justkid

Berichten: 11814
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Caitwick

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 18:14

Heb jij zelf ook therapie nodig?
Je kunt alleen jezelf gelukkig maken en ik denk dat jij dat moet leren.
Waarom vind je zijn geluk belangrijker dan dat van jezelf, ik denk dat het antwoord daarop het probleem is waar je zelf mee aan de slag moet.
Jullie zitten in een giftig patroon wat jullie beide in stand houden, hij gedraagt zich als een enorme banketstaaf en een klein kind en jij laat het allemaal gebeuren.
Dat iemand dit patroon moet doorbreken lijkt me duidelijk, ik denk dat wanneer jij het niet doet dat hij er uiteindelijk mee kapt wanneer hij een ander vindt.

Ik vind het echt heel erg om te lezen dat je jezelf zo naar beneden haalt. Het is jouw leven, je hebt er maar een en het kan ook zo voorbij zijn. Maak jezelf gelukkig, laat jezelf vrij.

Mopjemop

Berichten: 1376
Geregistreerd: 24-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-18 18:15

japielover schreef:
ik reageerd nu even kort want ik ben op mn werk.

maar ik weet hoe moeilijk het is.
ik zal je vanavond een PB doen iets uitgebreider.

maar als je in de buurt woont zou ik je zo een plekje aan bieden incl je diertjes want ik weet hoe k*t dit kan zijn



Dit is echt super aardig :j

BarbaravdW

Berichten: 958
Geregistreerd: 31-07-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-18 08:22

Anoniem schreef:
Gek genoeg: neuh. Ik zou prima nog jaren zo door kunnen gaan, mezelf wegcijferen kan ik heel goed, word ik gelukkig, nee, maar als hij het prima zo vindt.. Klinkt echt absurd hè? Als ik zijn dromen waar kan maken zou dat mooi zijn, mijn eigen dromen zijn mwah niet zo belangrijk, probleem is alleen: volgens mij heeft hij geen dromen meer met mij. Ik voel me wel een beetje awkward als ik dit zo uitspreek. Yep ik cijfer mezelf weg.



Ook ik herken jouw verhaal, lijkt op mijn ex. Bovenstaand stukje had ik destijds kunnen schrijven... Ik ben ook niet zelf vertrokken; hij wilde "opeens" scheiden (we waren getrouwd, geen kinderen). Achteraf gezien het beste wat me kon gebeuren en ik had zelf moeten vertrekken, meteen na de eerste pittige (agressieve) ruzie.
Wat mij enorm geholpen heeft is mijn paard en katten. Katten om savonds en in bed mee te knuffelen. Paard om dagelijks mezelf naar toe te slepen en buiten te komen/onder de mensen te zijn.
Heb zsm een woning gezocht, tijdelijk bij mn ouders gewoond. En toen ik eindelijk op mezelf was, eigen huis, rust aan mn kop, toen ontdekte ik hoe fijn het leven is zonder iemand in je leven die zoveel energie zuigt.
Het aller aller belangrijkste dat ik geleerd heb is een soort persoonlijke mantra geworden. "Ik ben niet verantwoordelijk voor iemand anders zn geluk, ik kan en moet en hoef alleen voor mijzelf te zorgen".
Ik snap dat je je wiebelig, onzeker, twijfelend en zwak voelt. Maar dat ben je niet. Je hebt je eigen gevoel, je eigen geluk aan de kant gezet voor een ander. Maar jouw dromen zijn belangrijk, en zouden het belangrijkst moeten zijn in jouw leven. Luister maar eens naar het lied "ik hou van mij" van Harry Jekkers. Mijn lijflied geworden!

Elisa2

Berichten: 36490
Geregistreerd: 31-08-04

Re: Relatieproblemen... Graag advies.

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-18 08:47

Ik herken dat, dat als je aangeeft dat het niet goed gaat in je relatie dat je partner dan zegt dat alles prima gaat en er niks aan de hand is. Dat voelt echt zo naar omdat al jouw gevoelens gebaggataliseerd worden en niet serieus genomen worden.

Daarnaast lees ik een hoop manipulatie in je relatie TS, hij wordt verdrietig van jouw lichaamstaal? tja..hoe zou dat nu komen? oftewel hij legt de verantwoordelijkheid van zijn eigen gevoelens bij jou neer, terwijl er juist dan zelfreflectie nodig is in de zin van..goh, misschien is er eerst iets nodig van mij voordat de lichaamstaal van mijn partner veranderd?

Nu weet ik dat veel mannen (no offence) moeite hebben met dit soort dingen te begrijpen, ze zijn toch anders "bedraad" in hun hoofd qua emotionele dingen/ inlevingsvermogen etc.
Maar dat geeft hem geen recht om jou zo te behandelen, dus als je niet bij hem weg wilt..(of nog teveel twijfelt) dan denk ik ook dat het een heel goed idee is dat je zelf in therapie gaat.
Om je eigenwaarde op te krikken, je eigen identiteit te vinden en ook te leren wat jij zelf wel of niet wilt en daarin je grenzen leren te bewaken.
Want ik denk ook dat jullie in een destructrief patroon terecht gekomen zijn, waar beide verantwoordelijk voor zijn.

Verder denk ik dat bovenstaande reacties ook heel verhelderend en behulpzaam kunnen zijn, een relatie goed houden is niet "makkelijk". Ups en Downs zijn normaal..maar het overheersende gedeelte behoort wel een Up te zijn en geen Down.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Anne., AnoukS_, Femke_Tweety, fleurtjeuh, Flux, henshem, judith_irene, katinker, Lalidan, liedje89, Mo_86, moonsparkle, Sabbientje, Travel_me, veerledec, YandexBot, zuperzmoker en 60 bezoekers