Rchell schreef:Waar het hem voor mij vooral in zit is het nonchalante manier van het omgaan met een (mogelijk) kinderleven. Het ach het loopt allemaal wel los, ik doe wat ik zelf wil ongeacht dat het medisch advies anders is.
Ja dat herken ik enorm. Een destijds vriendin van me werd zwanger, in een onstabiele relatie van een paar weken, gepland zwanger ook nog. Rookte als een ketter, dat soort dingen.
Heb me er kapot aan geërgerd. Kindje werd geboren en kon binnen een paar maanden een zware operatie ondergaan omdat een orgaan slecht ontwikkeld was. Houdt hier het hele leven schade van over.
Ja ik snap je. Ik heb de vriendschap zelfs verbroken. Wat een dom gedrag, en nog zielig doen ook. Ja snap ik.
Echter is jou schoonzus nog niet zwanger, en misschien slaat ze straks wel om als een blad aan de boom. Wacht het even af. En richt je vooral op je zelf, je eigen gezondheid en relatie.