Ik zoek tips en ervaringen van stiefmoeders/stiefkinderen (wat is 'stief' toch een naar klinkende term) over bijvoorbeeld de eerste keer elkaar ontmoeten, samenwonen etc. Met name ervaringen van tieners, of partners die met kinderen van die leeftijd te maken hebben zijn welkom. Ik kom vooral veel tegen over scheidingen waar kleine kinderen bij betrokken zijn, en vind weinig over tieners. Boeken over dit thema mogen ook zeker aangeraden worden
Langere versie;
Sinds een half jaar ben ik (30) samen met mijn ontzettend lieve vriend (49). Wij kenden elkaar vanuit een vereniging en zijn langzaam meer voor elkaar gaan voelen. Hij was op dat moment nog samen met zijn ex, samen hebben zij drie dochters die dit jaar 11, 15 en 17 jaar oud worden. (groep 8, vwo4 en 1e jaars HBO)
Hij heeft hij zijn gevoelens voor mij al heel snel met zijn ex besproken. Zij hebben ervoor gekozen dit nog een tijdje stil te houden ivm eindexamens van de oudste dochter. Na de eindexamens zijn de kinderen ook op de hoogte gebracht en is de scheidingsprocedure gestart. Die scheidingsprocedure loopt nog steeds, er is uiteraard veel boosheid bij zijn ex maar met hulp van een mediator lijkt alles op een 'redelijke' manier geregeld te kunnen worden. De kinderen praten af en toe met een kindercoach, zodat zij ook aan kunnen geven wat ze willen in de toekomst.
Vriend woont inmiddels op een kamer (en bij mij), de kinderen thuis bij hun moeder, en hij ziet ze meestal 3x per week (2x komen ze bij hem eten, tussendoor helpen met huiswerk/coachen sportteam/helpen de computer aan de gang te krijgen en dat soort dingen). Contact van Vriend met de kinderen is gezien de omstandigheden goed, ze bellen/appen hem voor allerlei dingen en de afspraken samen zijn gezellig
Ondanks dat krijgen de meiden (en ook Vriend en ik) natuurlijk veel te verwerken. Ik zou graag tips en ervaringen lezen van andere vrouwen of tieners in deze situatie. Wat vind/vond je fijn en wat juist niet? Hoe en wanneer heb je de nieuwe partner van je vader/moeder (of kinderen van je partner) voor het eerst ontmoet? Hoe liep het toen jullie (of je ouder met nieuwe partner) gingen samenwonen? Is er een boek wat je inzicht gaf in die periode?
Hoe wij het nu doen; We volgen het tempo van de meiden. Vriend vertelt wel af en toe wat over me, of over wat we samen zijn wezen doen. Als ze er om vragen mogen ze ook gerust foto's zien van ons samen (of mij ontmoeten) maar niks moet. We nemen bewust hele kleine stapjes.
Tegelijk is er ook de realiteit dat we in een klein dorp wonen en elkaar makkelijk zouden kunnen tegenkomen op een onverwacht moment. En speelt ook dat het huis waar Vriend en zijn ex woonden verkocht moet gaan worden, en beiden een eigen huis gaan kopen. Vriend verwacht dat er rond april een nieuw huis gekocht kan gaan worden, en als alles zo goed blijft gaan als nu doen wij dat samen. De kinderen zullen dan ook een deel van de tijd bij ons wonen, en het zou lastig zijn als we elkaar dan pas net kennen. Kleine stapjes dus, maar wel stapjes blijven zetten.
Dat lijkt goed te gaan. Soms is er natuurlijk boosheid ("Denk maar niet dat ik haar ooit ga accepteren!"), soms ook nieuwsgierigheid (de oudste was door mijn straat gefietst om te kijken of ze me zag
ze hadden me gegoogled etc).Ik heb zelf 0,0 ervaring met pubers, behalve dat ik er zelf ooit een was
Ik vind het moeilijk om mijn rol te bepalen als ik de meiden over een tijdje ga ontmoeten. Ik wil hen uiteraard niet het gevoel geven hun moeder te 'vervangen', maar ben straks wel een van de volwassenen in huis. Ik heb nog totaal geen beeld bij hoe zoiets zou gaan, en dat vind ik best lastig. Alle tips en ervaringen zijn dus van harte welkom 
Live a life you will remember. 
Wanneer en op welke manier heb jij de vriendin van je vader voor het eerst ontmoet? 
Edit: als zij bijvoorbeeld roept: he, wa? herhaal ik eerst: wat zeg je? voor ik antwoord geef. 
), mee op stap, mee naar school en voor ik het wist kroop ze 's nachts tussenin. Dat was voor mij wel een dingetje, maar tegelijkertijd smolt ik toen dat wurmpje tegen me aan kroop.
