Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
wittepit schreef:Dat rustig aan doen... het zijn geen peuters meer. De insteek is om sowieso te gaan samenwonen, ik denk dat ze de geforceerdheid van het niet samenwonen haarfijn aanvoelen en zich daarin "opgelicht" (het valse hoopverhaal) gaan voelen tegen de tijd dat jullie dat wel doen, net als dat ze het niet zullen waarderen als jullie meteen gaan samenwonen.
Dus... ik val weer in herhalingen
Blijheid schreef:Nog even in het algemeen; Jullie reacties komen bij ons allebei behoorlijk hard binnen soms. Het slingert ons best heen en weer, wat kunnen we doen, wat moeten we doen, wat is realistisch?pipodipo schreef:Even heen ontnuchterend maar je bent toch voor jezelf alleen maar op zoek naar een manier om zo snel mogelijk zo zeker mogelijk te zijn van je nieuwe relatie. Je brengt het nu onder het mom van die kinderen, maar gaat het niet gewoon over jezelf? Dus meer van hoe haal je de vis binnen en hoe kom je er zo gunstig mogelijk voor te staan in de ogen van die papsie.
rainbow8 schreef:Alle adviezen hier zijn vanuit eigen perspectief geschreven (de mijne incluis).. Dus doe wat je zelf het beste lijkt.. In de ogen van een ander doe je het toch nooit goed..
troi schreef:Ze weten dat er een ‘andere vrouw’ is, dus snappen ze ook best dat er een mogelijkheid is tot kennis maken. Menig puber zou dat aanvoelen als drammen vrees ik. Echt, ik zou tien stappen terug nemen. Geduld nu gaat zich later uitbetalen.
sneeuwpop schreef:Laat hem dan af en toe bij jou komen, maar laat zijn (nieuwe)huis nog even het domein zijn van de kinderen en hun vader.
watchthesky schreef:Ik vind het ook wel jammer dat er hier heel veel zure reacties komen van mensen die zelfs als volwassene (nog steeds) op de een of andere manier zeggen dat ze hun ouders liever doodongelukkig samen hadden gehad dan gelukkig met een ander... Ik zou het heel erg vinden als ik vandaag zou horen dat mijn ouders (of in ieder geval een van hen) jaaaaren van hun leven miserabel met elkaar of juist alleen (dus wel gescheiden maar geen nieuwe partner) zijn geweest omwille van mij.
Mijn ouders zijn trouwens ook niet meer samen, maar ik was nog heel erg jong en kan me geen issues herinneren.
Suusjepluus schreef:Overigens Wittepit, wanneer ik iemand die ik amper ken geen $@%# mag vinden, vind ik het ook niet netjes om mij (die jij ook amper kent) egocentrisch te noemen...
watchthesky schreef:Ik vind het ook wel jammer dat er hier heel veel zure reacties komen van mensen die zelfs als volwassene (nog steeds) op de een of andere manier zeggen dat ze hun ouders liever doodongelukkig samen hadden gehad dan gelukkig met een ander... Ik zou het heel erg vinden als ik vandaag zou horen dat mijn ouders (of in ieder geval een van hen) jaaaaren van hun leven miserabel met elkaar of juist alleen (dus wel gescheiden maar geen nieuwe partner) zijn geweest omwille van mij.
Mijn ouders zijn trouwens ook niet meer samen, maar ik was nog heel erg jong en kan me geen issues herinneren.