Ik wil niet mijn hele hebben en houwen op internet gooien maar ik ben vroeger ook gepest en dat heeft zeker gevolgen gehad. Het heeft gezorgd dat ik terechtkwam in foute relaties, ongezonde relaties. En dat ik een heel naar persoon werd, het sloeg eigenlijk de hele andere kant op om. Pas veel later na depressies en diepe dalen is dit helemaal goedgekomen. Ik denk pas sinds mijn 30e dat ik eindelijk ben wie ik moet zijn. Dat ik weet wie ik ben, dat ik sterk ben en dat ik tevreden ben met een innerlijk soort rust. Het maakt me nu ook niet meer uit wat mensen vinden of zeggen. Ook het ontmoeten van pesters doet me niks meer. Ik heb geen antwoorden nodig en ik hoef ook niet te spuien over wat er is gebeurd. Dat is een fase die je doorgaat voor de verwerking. Ik ben deze gelukkig voorbij. Maar pesten heeft zoveel invloed op je leven. Op je zelfbeeld maar ook op de zelfontwikkeling. Dat wordt echt onderschat.
"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"