Bokt.nl

Maanlicht schreef:

Ja, het is ook eng. Je zit in je vertrouwde omgeving, het voelt net alsof je niet weg kán gaan. Ik ben heel erg blij dat ik het gedaan heb en voet bij stuk heb gehouden. Nu was het voor mij makkelijker omdat we al niet meer samenwoonden, ik ging studeren in een andere stad en had daar een studentenkamer. Ik moest sowieso altijd naar hem toe komen, hij is in die tijd misschien 2 keer bij mij geweest, en ik was elk weekend bij hem gedurende het laatste jaar. Het was heel lastig, nadat ik had uitgesproken dat het klaar was belde hij me constant, stond weken later opeens uit het niets voor mijn deur met een grote bos bloemen etc. Maar het was echt de beste beslissing.

Nu heb ik een partner gevonden die echt compleet anders is. Hij is ook wel eens lui, maar werkt hard en heeft ambitie. En daarnaast houdt hij zielsveel van mij en ik van hem.

Pipodipo schreef:

Sorry als ik een beetje achterloop in het verhaal, maar ik wilde wel even zeggen dat ik je een dapper ding vind. Je hebt waarschijnlijk gewoon gelijk als je je hart laat spreken over de feiten die je kent en dan weet je wat je moet doen. Kop op, je doet het heel goed.

Hevonen schreef:

Sunnda schreef:

Je mag als moeder ook niets meer.
Als mijn kind met zo'n laml*l getrouwd was bouwde ik een kasteel om haar terug te halen als dat nodig moest zijn.

In het buitenland leven, andere keuzes allemaal prima. Maar niet zo'n relatie waar al 100000 mensen ingetrapt zijn en dan toekijken hoe mijn dochter 100001 zou zijn die de jaren vergooid om iemand te redden die vanaf dag 1 nooit te redden is geweest. Bokt staat vol met topics van vrouwen die iemand willen redden. Ik ken er geneen met goede afloop.

Hartverwarmend en ik snap je helemaal, Sunnda. Ik zou ook alles doen om mijn kinderen gelukkig te maken, maar de enige zinvolle keuze is de keuze van TS zelf. Ze moet voor zichzelf kiezen.

Vaak zie je pas achteraf hoeveel je in een ander hebt geïnvesteerd en hoe weinig er terugkwam. En als je pech hebt: hoeveel je jezelf hebt opgegeven voor die ander.

silverdapple schreef:

Aan het begin van je verhaal schreef je dat hij heeft gezegd dat jullie elkaar in een moeilijke periode voor hem hebben ontmoet. Nadat ik dat had gelezen, verwachtte ik eigenlijk de vooruitgang te zien. Maar TS, die kwam in mijn ogen niet.

Hij is niet veranderd, maar uit zijn gedrag op een andere manier.

Je man is onverantwoordelijk: dat is nooit veranderd. Daarnaast heb ik het vermoeden dat jij dénkt dat hij rekening met je houdt, maar dat in werkelijkheid niet doet. Je keuzes steunen is lekker makkelijk, want dan hoeft hij niet met een weerwoord te komen. Je alleen op vakantie te laten gaan ook, want dan hoeft hij lekker niets te plannen en te regelen. Net zoals jou alle ideeën w.b.t. quality time te laten bedenken. Tot slot doe je dan ook nog het huishouden, naast dat je het inkomen verzorgt.

De gevoelens die jij aangeeft vanaf het begin af aan al te hebben (het gevoel alles te moeten regelen, eenzaam te zijn, enz.) zijn gedurende de relatie eigenlijk niet veranderd, want je voelt dat nog steeds. Eén gevoel dat wel is veranderd, is jouw gevoel voor hem.

TS, ik denk persoonlijk dat het voor jou tijd is om een andere weg in te slaan. Denk na over wat je echt wilt van een partner en vraag jezelf af of hij dat überhaupt bieden kan. Dat je nu veel voor lief neemt, wilt niet zeggen dat je het immers ook echt wílt of in eerste instantie had verwacht.
Zoals iemand eerder heel mooi zei: het wordt tijd dat jij jezelf als eerste prioriteit stelt.

En niet banketstaaf bedoeld, maar een partner die je keuzes steunt maar je wel 3 weken de denktijd geeft, klinkt niet echt als een steunende partner.
Het is jij en je partner versus het probleem. Niet jij versus je partner.

Happyfeet2 schreef:

Hij beloofd daar telkens beterschap in (na de verhuizing wordt het beter... Na mijn operatie wordt het beter..na de vakantie is het beter) en het lukt niet.

O ja, en hier wilde ik nog even op reageren. Onthoud goed dat verandering (mede als geluk en de meeste andere gevoelens) vanuit jezelf komt. Dat kan je niet aan een situatie of gebeurtenis binden. Als hij wil veranderen, doet hij dat meteen. Niet pas wanneer...

DatBenIkNou schreef:

/quote]]Ik heb een Nederlandse vriend en ook die doet vrij weinig tot niets in het huishouden, beetje mannen eigen denk ik. Al is het inderdaad wel bloed irritant dat als jij een dag hard gewerkt hebt en meneer heeft een vrije dag dat je thuis komt en alle zooi ligt er nog ..[/i]

Giolli schreef:

Ik heb jou altijd een sympathieke bokker gevonden en nu ik dit lees, verbaasd het me eigenlijk niets. Je bent zo goed voor een ander, dat je zelf op plek 2 komt.

De manier waarop van je moeder is misschien niet tactisch, alhoewel.. Die van mij was me komen halen vrees ik.

Geloof dat welke keuze je ook maakt de juiste is en alles zal uiteindelijk anders worden, wat je ook gaat kiezen. Je bent enorm dapper en een goed mens.

Astrid_Brann schreef:

Hoe is het gegaan bij de psycholoog? En zijn "ultimatum" is ook al voorbij, hoe ging dat?