Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-06-18 12:22

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 12:22

Hier ook een sentimentele doos.
Vorige auto (fiat punto uit 98 geloof ik) was mijn 1e auto. Ik noemde hem altijd brummel, inclusief een grasmatje met beestjes op de hoedenplank en een naambordje met brummel

Meneer had veel kunststof onderdelen aan de binnenkant en aan de buitenkant, die heb ik allemaal helblauw geschilderd

Nooit grote problemen gehad tot ik 1000 in een apk moest stoppen.
Ik heb nog overwogen om hem te laten repareren. Tijdens het kijken voor andere auto's, is op de terugweg de motor opgeblazen (auto viel uit en er kwam rook onder de motorkap vandaan), heb huilend de anwb gebeld dat mijn auto dood was :')

. Ding heeft mij nooit in de steek laten, genoeg dingen meegemaakt en altijd veilig thuisgekomen. Heb nu Brummel de 2e (een punto uit 2004, Brum voor intimi). Ook nu moet ik langzaamaan op zoek naar een ander en dat is toch best lastig

Brum heeft mij ook nooit in de steek gelaten, maar is het afgelopen jaar 2 keer aangereden. 1e keer alleen wat cosmetische schade (ik stond in een parkeervak en een ander rijdt zo mijn vak in $:\$ ) en de 2e keer is meneer gesandwiched. Hij rijdt nog wel maar voorbumper zit vast met tiewraps en er zal vast onzichtbare schade zijn. Eind oktober moet hij voor de apk, maar ik houd mijn hart vast

**Geplaatst**: 14-06-18 12:29

Geplaatst: 14-06-18 12:29

O, zo herkenbaar hier!
Autootje nieuw gekocht en na 21 jaar was die echt op. De gaten vielen in de chassisbalken en met een heleboel kleine leeftijdsgebonden kwaaltjes was er geen redden meer aan.
Ik heb hem zelf naar de sloop gereden.
Het ergste vond ik het leegruimen van het dashboardkastje, mijn halve leven bleek daarin verstopt te zitten. Toen moest ik echt even slikken.

**Geplaatst**: 14-06-18 12:44

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 12:44

Zinzi je hebt pb.

Maar zo te lezen meer mensen die echt moeite hebben. Vooral het ontmantelen van autos dat al het eigen eraf en uit is.

Eerste auto een citroen visa gekocht van verzekeringsgeld omdat klassiek brommen gejat was. Voor 500 gulden geloof ik. Van mijn zus die hem gekocht had om nog een jaar mee te rijden. Wij hebben hem nog twee keer door apk kunnen krijgen alles was verroest endoor behalve de dragende delen. Op het laatst bij linker bochten sloeg motor af starten was eerst tik met hamer op het blok. Maar bij een ns staking moest ik naar utrecht vanaf lelystad. Op snelweg terug rechterwiel begon wat raar te voelen. Thuis bleek de boel afgebroken door roest. Heb huilend en stapvoets hem naar de sloop gereden.

Gister staan peuteren gelukkig de roze lowlands invalide sticker eraf gekregen. Die zit nu op plastic en hopelijk wil ie nog plakken. Vorig jaar is hij van ruit gewisseld toen oude ruit kapot was. Een braking sticker kunnen redden ook. De rest helaas. Hopelijk dadelijk met een normaal sticer beetje meer eigen weer.

**Geplaatst**: 14-06-18 12:51

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 12:51

Oooo, ik herken het. Heb de luxe met 2 leuke autotjes te kunnen rijden, een Nissan Almera en een Ford fiesta, beide heerlijke auto's met 1 grote maar..... er kan geen trailer achter. Ieder ander had de auto's verkocht en een grotere teruggekocht, maar ik wil mijn feestje en mijn groene monster niet kwijt.
Serieus dilemma dus. Ik wacht nu maar tot mijn nichtje een rijbewijs heeft. Misschien wil zij 1 van de auto's een goed huisje bieden.

**Geplaatst**: 14-06-18 13:33

Geplaatst: 14-06-18 13:33

Siersma schreef:
Zo herkenbaar. Heb inmiddels a heel wat jaren mn rijbewijs en ook al heel wat autos gehad maar eigenlijk iedere keer doet t weer pijn. Mn eerste auto heb ik nog steeds spijt van dat ik die verkocht heb. Ik heb ook net een laar weken een andere auto en hoe lekker die ook rijd, ik mis mn Smart. Smart verkocht omdat ie op was en mn vent er niks meer aan wou doen. Maar oh wat heb ik t er moeilijk mee. Wilde er ook niet bij zijn dat ie wegging. Sentimentele muts die ik ben ...

Dit inderdaad, de Smart. Mijn 1e autootje. Ik kocht hem met een nieuwe motor met 3000KM op de motor en moest hem na 2/3 jaar wegdoen met 18000KM omdat er €1000 aan kosten aan kwamen. Ik heb nu een Daihatsu Sirion 2, ook een onwijs fijn autootje die me nooit in de steek laat maar god wat mis ik mijn Smart. Met zijn Turbo vloog ik elke luxe auto voorbij. Laatst kwam er een klant van me aanrijden in een gloednieuwe Smart, wat stond ik er jaloers naar te kijken. Het is dat een Smart voor nu met de honden eigenlijk te klein is voor me, en mijn huidige auto niet veel meer oplevert dan de sloopwaarde. Maar ooit, ooit komt er weer een Smart. Liefst Fuchsia roze

https://www.autoweek.nl/rijimpressie/sm ... rive-2017/

**Geplaatst**: 14-06-18 13:40

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 13:40

Hier ook een sentimentele muts...
Mijn trouwe polootje werd voor de km die ik ermee reed te duur, en zou met pijn in mijn hart eruit moeten... echter had ik er een kleinigheidje aan waarvoor ik hem toch even naar de garage heb gebracht, uiteindelijk is er zonder overleg voor dik 400 euro aan versleuteld terwijl hij dat niet meer waard was. Toen besloten hem toch nog een jaar te houden, maar dan ging hij over op de zaak van mijn vriend en kreeg ik een andere auto, die is er nu, staat een mooie Mercedes voor mijn deur maar gister moest ik wat verder weg en dan is de polo toch 2x zo zuinig dus heb ik weer lekker in m’n Polotje mogen rijden...

**Geplaatst**: 14-06-18 13:47

Geplaatst: 14-06-18 13:47

Ooooh zo herkenbaar _O-

Niet al te lang geleden nog...de Daihatsu Cuore (ons Krobke)...
Beessie heeft 175.000 kilometer op de teller staan, is uit 2001, en de 2 redenen waarom ze op de sloop belanden zijn doorgaans roest of een kapotte motor.
Laten wij nou net dus eentje hebben met een kapotte motor. Het is een 3-cilindertje, maar hij liep nog maar op 2 daarvan :(:)

Dus ja...wat doe je dan? Goedkoop en zuinig koekblikje op wielen. Emotionele waarde (m'n moeder heeft hem gekregen van mijn, inmiddels overleden, opa en oma). Makkelijk hondenautootje, en altijd startklaar (oke, behalve die ene keer dat ik met een slechte accu per ongeluk de radio en lampen aan had laten staan terwijl de auto op contact stond

).
Maar goed, toen kwam de vraag, wat doe je dan? Een nieuwe auto kost ook meteen weer een flink bedrag, en afgezien van wat roestplekjes is het nog altijd een heerlijk bakje...

Je gaat dan natuurlijk naar de sloop, hoopt op eentje die vanwege roest daar is beland, en hoppakee _O-

150 euro en 2 dagen werk, maar hij doet het weer <<)

**Geplaatst**: 14-06-18 14:09

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 14:09

Die van mij staat er inmiddels zo bij, elke keer als ik het zie kan ik wel huilen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-06-18 19:18

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-06-18 19:18

Vanavond naar de garage, even kijken wat de kosten zijn. Garagist zei al dat het best goed mee valt, hangt er alleen van af of de rubbers van de ophanging los te krijgen zijn of dat de volledige arm vervangen moet worden.
Ik ben er toch serieus over aan het denken om mijn beestje nog maar een jaar door te rijden en hem gewoon te laten maken

Een nieuwe auto is wel mooi maar deze is zo oud en vertrouwd.

Gelukkig ben ik niet de enige die zo sentimenteel is voor haar auto. Mijn vriend is daar kei hard in. Oprijden het tot het niet meer kan, afdanken en een nieuwe kopen.

**Geplaatst**: 14-06-18 19:27

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 14-06-18 19:27

Mannen kennen die emotie niet geloof ik. Mijn vent wisselt vaker van auto dan van onderbroek zeg ik wel eens haha( uiteraard netjes elke dag een schone onderbroek aan). Hij zegt nu al dat ie volgend jaar de cabrio wil verkopen en een andere wil, ik wil t nog helemaal niet ukteraard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-06-18 21:29

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-06-18 21:29

Dat hier nu niet echt maar de emotie is ver zat!

Hmmm armen van de ophanging zitten tussen de 40 en 60 euro, lampje is al gemaakt en nu hangt het tarief aan werkuren er vanaf of de bout gemakkelijk los komt. Zo niet is het nieuwe bouten bestellen, de oude eraf lossen en eruit kloppen en dan kan het nog eens hoog op lopen.
Zodra hij een prijs heeft van de ophangingen gaat ie bellen om te overleggen.

Even over gepraat om misschien toch maar een andere te kopen maar dan draait mijn maag echt een keer om haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-18 18:36

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-18 18:36

Nou ik kick het topic maar weer omhoog

Ophangingsarmen zijn 100 euro per stuk met werkuren komt dat tussen de 250 en 350 uit. Afhankelijk of hij de bout er goed uitkrijgt anders kan dat bedrag nog eens snel oplopen.
Banden zijn 225 euro met leggen dus in totaal een plaatje van 500 euro en misshien meer.

Pfoe pfoe het kost me allemaal wat hoor....

**Geplaatst**: 21-06-18 09:16

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 21-06-18 09:16

Heb zelf net weer een andere auto heb er niet veel moeite meer mee, mijn eerste auto wel.. dit is mijn nieuwe auto.

Afbeelding

**Geplaatst**: 21-06-18 09:43

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 21-06-18 09:43

Ik ken het verhaal

Mijn smart viavia gekocht. Heerlijk 5 jaar erin gereden (was toen ik hem kocht al 11 jaar oud met slechts! 25.000 km op de teller) Na 4 jaar kwamen de eerste problemen, maar gelukkig mijn stiefpaps die automonteur was geweest en behalve een brug alles in huis had om dingen te maken.

Uiteindelijk heeft hij het 2 jaar geleden begeven. Motor lekte olie en een nieuw motorblok zou 1.900 kosten. Had 1.800 betaald voor het auto'tje. Meer dan 200.000 km op de teller op het oorspronkelijke motor blok (smart staat bekend dat het bij 100.000 een nieuwe motor moeten hebben, het zijn nu eenmaal stadauto's en geen grote afstanden auto's)

Heb hem voor de onderdelen verkocht. Janken, niet normaal. Heb nog steeds de papieren en onderhoudsboekjes liggen. Soms gewoon een traantje als ik er langskom.

Gelukkig de mazzel gehad dat ik een 1 jaar oude Suzuki Celerio heb kunnen kopen. in 2019 pas apk, spint al een poesje.

**Geplaatst**: 21-06-18 09:45

Geplaatst: 21-06-18 09:45

Wij hadden aan onze auto toch elk jaar wel tussen de 600 en 1000 euro kosten. Dat weegde niet meer op tegen wat het ding waard was. Hebben m ingeruild, nieuwe auto gekocht, half jaar later lag de oude in stukken, was financieel total loss. Het uitruimen en afscheid nemen deed wel even pijn, maar met de nieuwe (was ook echt nieuw 3,5 jaar terug) mogen we tenminste alle milieuzones in.

**Geplaatst**: 21-06-18 09:56

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 21-06-18 09:56

Jeetje.... ik heb met geen enkele auto problemen gehad met wegdoen, behalve met mijn El Camino.... een amerikaan uit 1977 die ik 13 jaar gehad heb en tevens mijn boktnaam) !!! Deze was een paar jaar geleden dermate verrot dat er óf een giga-restauratie aankwam óf ik kreeg een Blazer K5. ( mijn avatar).
Omdat de Blazer tóch makkelijker is met spulletjes vervoeren dan een open laadbak voor de K5 gekozen...

Man, wat een spijt !!!! nog steeds!!! Mijn El Camino rijft nog steeds rond, is verkocht aan een dame ( weer een vrouw) die er hondenvoer in rondreed, andere motor erin.... zucht !!! Heb een mega airbrush-schilderij van hem in de woonkamer.... ja dat was echt mijn grote liefde !!!!

Als mijn paard er niet meer is gaat de K5 eruit en koop ik direct weer een El Camino uit 1977 !

**Geplaatst**: 21-06-18 10:09

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 21-06-18 10:09

Ik kan niet wachten tot mijn kia eindelijk op is. Ben helemaal niet tevreden over dat ding.

Mijn vorige auto, een Hyundai, mis ik nog altijd.

**Geplaatst**: 21-06-18 10:16

Geplaatst: 21-06-18 10:16

Ik kan echt geen afscheid nemen van mijn auto en gelukkig hoeft dat ook niet.

Inmiddels rij ik mijn Seat Leon uit 2008 al 7 jaar en hebben we er samen al meer dan 100.000 km opzitten.
Mijn auto is echt niet zomaar een stuk blik voor mij.
Als hij bij de garage is geweest en ik haal hem later op dan tovert hij altijd weer een glimlach op mijn gezicht als ik hem zie.
Alle imperfecties laat ik altijd maken, want zo’n deukje in een deur bijv kan echt niet!
Van de week startte hij niet, ik kan me dan echt de hele dag rot voelen en zorgen maken, want ik weet weg gaat hij niet dus het gaat sowieso geld kosten.
Gelukkig heb ik een kundige kennissenkring met goede inkoopmogelijkheden, dus met €120 voor een nieuwe accu rijd hij nu weer als een zonnetje.

Ik kan je gevoel dus helemaal begrijpen en moet er niet aan denken hem weg te doen, het is echt mijn vriendje. Als hij ooit wel weg moet zal ik zeker wat traantjes laten.

Dit is mijn “kindje”.
Afbeelding

**Geplaatst**: 21-06-18 10:34

Geplaatst: 21-06-18 10:34

Herkenbaar.... ik heb inmiddels heel wat jaartjes geleden flink moeite gehad mijn stokoude Volvo 740 stationwagen weg te doen. Lelijkste auto ooit. Groot, log, lekker veel wegenbelasting ook uiteraard, maar niet kapot te krijgen. Bouwjaar 1985.
Ding had meerdere keren enorme klappers gemaakt, en na een paar van zulke flinke ongelukken was de schade aan de buitenkant te groot om op te lappen. Overigens allemaal ongelukken veroorzaakt door anderen, en ik ben er van overtuigd dat met een hoop andere auto’s de afloop heel anders was geweest. Ik heb oa een keer een iemand achterop gehad terwijl ik stil stond in een file (snelweg), hij is vol achterin gereden. Hij zat in een Opel omega, die na de crash een compleet ander model had en een stukje korter was, ik had een nieuwe trekhaak nodig zo’n beetje

Mijn broertje heeft er ook ooit een flink ongeluk mee gehad, buiten zijn schuld. Hij sloeg af op een grote kruising (N-weg) met stoplichten, en er kwam een dronken idioot vol rechtdoor die zijn Citroën met volle snelheid in het zijscherm en de deur parkeerde. Citroën kon gelijk naar de sloop, daar was niets van over, en de Volvo was weer prima na een ‘nieuwe’ deur en zijscherm van diezelfde sloop. Ding was niet eens krom.
De genadeklap was een vrachtwagen die de chauffeur niet op de handrem had gezet en die bij ons achteruit van de afrit af kwam rollen, steile afrit van een dijk af. Volvo werd door de vrachtwagen langs een betonnen rand geduwd, en bovendien was de klap aan de voorkant ook niet zachtjes. Schade weer alleen aan de buitenkant, maar teveel kosten om zelfs met slooponderdelen te fixen. Dus einde verhaal, er stond intussen ruim 7,5 ton op de teller

**Geplaatst**: 21-06-18 10:38

Geplaatst: 21-06-18 10:38

Ik ben wel gek geloof ik ik kijk niet naar de waarde van de auto maar naar hoeveel kost de reparatie en hoeveel ben ik kwijt voor betere auto

Ik heb een fiat bravo multijet sport 2.0l
Italiaantje dus.... gekocht in 2010 met 59000 op teller dieseltje

2012 wat een ramp jaar in 2 maanden tijd word ik 3x aangereden de spuiter zag um terug komen.
2013 kreeg ik in 5 maanden 3x flinke kosten. Totaal 4200€

Maar voor 4200€ rij ik geen nieuwe auto.
Daarna tot heden geen grote kosten meer maar een beurt kost wel 600-1200€ per keer

Is nu 11 jaar 196000 op de teller en hoop dat ie nog even mee gaat want ik heb nog te weinig gespaard voor betere auto

**Geplaatst**: 21-06-18 11:15

Geplaatst: 21-06-18 11:15

Tigress schreef:
Ooooh zo herkenbaar
Niet al te lang geleden nog...de Daihatsu Cuore (ons Krobke)...
Beessie heeft 175.000 kilometer op de teller staan, is uit 2001, en de 2 redenen waarom ze op de sloop belanden zijn doorgaans roest of een kapotte motor.
Laten wij nou net dus eentje hebben met een kapotte motor. Het is een 3-cilindertje, maar hij liep nog maar op 2 daarvan
Dus ja...wat doe je dan? Goedkoop en zuinig koekblikje op wielen. Emotionele waarde (m'n moeder heeft hem gekregen van mijn, inmiddels overleden, opa en oma). Makkelijk hondenautootje, en altijd startklaar (oke, behalve die ene keer dat ik met een slechte accu per ongeluk de radio en lampen aan had laten staan terwijl de auto op contact stond ).
Maar goed, toen kwam de vraag, wat doe je dan? Een nieuwe auto kost ook meteen weer een flink bedrag, en afgezien van wat roestplekjes is het nog altijd een heerlijk bakje...

Je gaat dan natuurlijk naar de sloop, hoopt op eentje die vanwege roest daar is beland, en hoppakee
150 euro en 2 dagen werk, maar hij doet het weer

[ [url=m/YlwOmd.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/d4XtSK.jpg]Afbeelding[/url] ]

Ooh dit hadden wij ook precies!
Ook een cuore, een rode dan wel. Ding was aardig snel nog. Niet verroest maar wel 295000 op de teller. Ding miste op en gegeven moment ook een cilinder. Eigenlijk zonde dat we die naar de sloop hebben gebracht maar konden geen andere motor ervoor vinden. Anders had ik het wel geweten!

Daarna een twingo gehad maar daar liep de motor ook van kapot.
Nu een polo en na 2 dagen laswerk en 220 euro aan onderdelen toch door de keuring gehaald. Staat inmiddels 342000 op de teller maar dieseltje loopt nog super.

Enige auto die hier niet weggaat is onze golf gti uit '98. Daar staat inmiddels 330000 op. Bij 3 ton (dat was in december) hebben we nog de kop laten reviseren en nu loopt 'ie weer als de brandweer. Daar moet wel iets heel gek mee gebeuren wil die weggaan

Scheelt dat mijn vriend monteur is en veel zelf kan, anders was het wel anders en was de kop niet eens gereviseerd :')

**Geplaatst**: 23-06-18 07:48

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 23-06-18 07:48

Ach wat een verhalen.
Enerzijds zou ik een andere auto willen want ze ( mijn astra ) is 17 jaar oud .
Interieur versleten.
Buitenkant ook niet meer strak.
Maar ze rijdt gewoon zo lekker.
En start altijd.

**Geplaatst**: 23-06-18 08:12

Geplaatst: 23-06-18 08:12

Heel herkenbaar :))

Ik snap het nooit van mezelf want ik ben redelijk nuchter.

Mijn auto heeft een naam gekregen en ik snap nog steeds niet hoe (wie geeft zijn auto nou een naam

) maar iedereen weet hoe belangrijk broemie voor mij is :+:

ik vrees het moment dat de kosten niet meer opwegen..maar voorlopig genieten we nog samen.

**Geplaatst**: 23-06-18 09:04

Geplaatst: 23-06-18 09:04

Ts fijn dat je pruttel weer kan rijden even. $*\o/*$

Volgende week is het hier zover -O-

dan zijn eind van de week beide gebakjes toch echt weg. Maf nieuwe bus staat op parkeerplaats. Woensdag opgehaald en niet meer in gekeken. Moet vanbinnen schoon gemaakt. Moet er eea aan doen maar voelt zo als niet van mij

. Iedereen oh wat een mooie bus. En waar gaat mijn hart sneller van slaan van mijn gele roestbak. Zucht :roll:

**Geplaatst**: 23-06-18 09:27

Re: Waarom is afscheid nemen zo moeilijk?

Geplaatst: 23-06-18 09:27

Oei, ik ben dan hier de enige die dat gevoel totáál niet herken. Nochtans ben ik een erg sentimenteel iemand. Maar euh, het is een auto, een ding op 4 wielen. Is die aan vervanging toe? Fijn, dan komt er toch gewoon een andere?