Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Dannon schreef:Sees schreef:Jeetje dames en heer, petje af voor jullie. Ik zou het retezwaar vinden alleen.
Bedankt!!! Maar je moet ook gewoon genieten van de leuke momenten... Zometeen even dochterlief naar haar kickboxles brengen... en dan uurtje pokemon spelen met mijn zoontje terwijl wij wachten, fijn wat 1 op 1 tijd
Storm schreef:Sees schreef:Jeetje dames en heer, petje af voor jullie. Ik zou het retezwaar vinden alleen.
Soms is het met partner zwaarder dan zonder.
Mallow schreef:Hoi! Mag ik me hier ook melden alleenstaande mama van 2 zoontjes van 4 & 2 jaar. Ik ben nu een jaar uit elkaar met hun vader en moet zeggen dat dit het meest leerzame jaar is wat ik tot nu toe heb ervaren
Dannon schreef:Thuis is niet een stapel stenen voor kinderen; thuis is waar papa en/of mama is Als jij er bent, en er voor haar bent, is de wereld goed, en is elk huis thuis
Dannon schreef:Heel herkenbaar hoor... Ik merk dat ik ook wel meer aan de beschermende kant ben gaan zitten sinds de scheiding.
Nu komt dat hier ook een beetje door de vrees dat alles wat er mis gaat (een schrammetje door te vallen bijvoorbeeld) gelijk onder een vergrootglas ligt van of je wel een goede vader bent.
Ik weet dat meer vaders daar last van hebben... Maar hebben jullie ook wel eens dat gevoel als moeders, van daarom extra voorzichtig denken te moeten zijn?
Dieselpaard schreef:Dat gevoel herken ik dan weer niet. Kind valt nou eenmaal en t is altijd maar hopen dat t niet keihard tegen de tafelpunt aan is. Professionals herkennen hopelijk wel het verschil tussen mishandeling en vallen...
Hier moet ik wel m’n kind ‘beschermen’, omdat vader een kort lontje heeft en geen vaste thuissituatie. Ik zorg er dus voor dat hij alleen hier z’n kind kan zien. Natuurlijk ga ik dan ook wel de deur uit, omdat hij ook alleen moet kunnen zijn met z’n kind. Hij vertelt wel eerlijk of ie boos heeft moeten zijn of niet. Tis dan niet zo dat hij zoonlief pijn doet, maar hij schreeuwt wel makkelijk tegen z’n kind op die momenten en dat vind ik echt vreselijk verdrietig...
Tink89 schreef:Dieselpaard schreef:Dat gevoel herken ik dan weer niet. Kind valt nou eenmaal en t is altijd maar hopen dat t niet keihard tegen de tafelpunt aan is. Professionals herkennen hopelijk wel het verschil tussen mishandeling en vallen...
Hier moet ik wel m’n kind ‘beschermen’, omdat vader een kort lontje heeft en geen vaste thuissituatie. Ik zorg er dus voor dat hij alleen hier z’n kind kan zien. Natuurlijk ga ik dan ook wel de deur uit, omdat hij ook alleen moet kunnen zijn met z’n kind. Hij vertelt wel eerlijk of ie boos heeft moeten zijn of niet. Tis dan niet zo dat hij zoonlief pijn doet, maar hij schreeuwt wel makkelijk tegen z’n kind op die momenten en dat vind ik echt vreselijk verdrietig...
Dus hij schreeuwt tegen het kind en heeft een kort lontje en jij laat hem toch met hem alleen? Dat snap ik dan weer niet zo goed.