Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-18 15:09

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 10-11-18 15:09

Ik weet niet of je bij mij in de buurt woont, maar je mag hier ook altijd een keer een bakkie komen doen

**Geplaatst**: 10-11-18 19:49

Geplaatst: 10-11-18 19:49

fjaril schreef:
Dankjewel, je zegt precies wat ik van binnen ook ergens voel.
Maar toch voelt het ook of het hele gezin, het lot van de familie op mijn schouders rust.
Het is moeilijk om daar los van te komen.

Binnen bepaalde grenzen is dat zo: hun lot op jouw schouders. Zo is het altijd gegaan en zo is het voor hen makkelijk.
Zo te horen barsten ze stuk voor stuk nog net niet van de negativiteit.
En ze hebben "dus" een zondebok nodig.
Alles wat fout gaat: neerleggen bij Fjaril.

Gewoon een ziek systeem. :(:)

En ik gun het ze van harte : ze zullen het wel moeilijk krijgen zonder die zondebok.

En natuurlijk is het lastig om uit dit patroon te stappen. Eric Laarakker mag graag zeggen 'genezen gaat een beetje van 'au'' - het echte werk is om de diepere, ziekmakende lagen aan te spreken en daar dingen te veranderen.
Sowieso niet makkelijk. - en afdeling manipulatie is jou ook keer op keer gezegd (tot van de week aan toe) dat je koste wat het kost in hun patroon moet blijven.

*trekt lange neus*

Mooi niet, dus!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-18 22:40

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-18 22:40

Dankje Jolien, dat lijkt me fijn! Ik zal het onthouden

Janneke, inderdaad.. als je iedereen zo conditioneer dat alle verantwoordelijkheid en schuld op de schouders van de zondebok hoort, kan je als rest van het gezin doen of er niks aan de hand is en leuk verder leven.
Het is zo ziek.
Ik hoop van harte dat ze het moeilijk gaan krijgen. Maar als ik weg ben, kunnen ze met zijn allen doen of het misbruik er niet is. Ze staan met hun gezichten dezelfde kant op. Één front tegen mij.
Dus denk ik dat ze het wel fijn vinden als ik er niet ben.
Hoewel het mooiste natuurlijk zou zijn als ik ook zou doen of er niks aan de hand is.
Ze doen er alles aan om mij in hun patroon te houden en ik ben benieuwd wat voor pijlen ze nog op hun boog hebben.
Het lijkt wel een rauwe, pijnlijke soap-serie waar ik niet uit kan stappen.

Ben het betoog van mijn zusje weer wat te boven. In die zin dat ik er niet meer de ganse dag over nadenk. Ze heeft wel wat bij me gebroken. Ik zal mijn wonden moeten likken en weer door..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-18 11:09

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-18 11:09

De afspraak bij de politie voor een melding staat...

**Geplaatst**: 12-11-18 11:35

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 12-11-18 11:35

Succes meid!!!

**Geplaatst**: 12-11-18 11:45

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 12-11-18 11:45

Succes. Gaat er iemand met je mee? Dat zou ik wel overwegen ter steun.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-18 13:40

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-18 13:40

Dankjewel!
Ja, een vriendin gaat met me mee

**Geplaatst**: 12-11-18 18:45

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 12-11-18 18:45

Succes! Fijn dat een vriendin met je mee kan gaan! Dat zal vast een hele steun voor je zijn.

**Geplaatst**: 12-11-18 19:10

Geplaatst: 12-11-18 19:10

fjaril schreef:
De afspraak bij de politie voor een melding staat...

Wow! Gewoon wow.

Je hebt steeds meer de touwtjes in handen zeg.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-18 19:35

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-18 19:35

Het voelt echt goed dat ik deze beslissing heb gemaakt. Of ik de rij mensen die achter me staan groter heb gemaakt.
Het moment dat om de gegevens van mijn pa werd gevraagd, was wel even een 'help, wat doe ik??' moment. Maar ik ben trots op mezelf dat ik het gedaan heb.
Ze verliezen hun grip op mij.

Vanmorgen moest ik naar mijn psych. We hebben het gehad over het betoog van mijn zus van vorige week. Toen ik erover praatte, moest ik meteen weer huilen.
Hij vond het heel bizar en zei ook wat jullie al gezegd hadden. Dat het wel in het plaatje past. Ik word in een positie gedwongen en als ik daar uit dreig te stappen, doen ze er alles aan om me er weer terug in te krijgen.
En omdat ik de eerste ben die uit het systeem stapt, is het extra moeilijk.

**Geplaatst**: 12-11-18 19:53

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 12-11-18 19:53

Knapperd ben je!

**Geplaatst**: 12-11-18 21:35

Geplaatst: 12-11-18 21:35

fjaril schreef:
De afspraak bij de politie voor een melding staat...

Goede actie! !!!

+:)+

:

Fijn dat een vriendin mee kan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-18 20:21

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-18 20:21

Lieveli, dankjewel

Janneke, ik ben heel blij dat ze mee kan! Ze heeft in hetzelfde schuitje gezeten, dus weet precies waar ik doorheen ga.

Ik voel me depri.. het leven, de maatschappij gaat als een film aan me voorbij of ik er niet echt deel van uit maak. Mijn huishouden ligt al stil sinds woensdag. Het lukt me niet. Ik hang op de bank met mijn mobiel en sleep me naar verplichtingen. Het scheelt me allemaal even niet en het liefst lig ik in bed en ben ik er even niet.
Ik ben bang dat ik dit niet kan bijsturen.
Telkens als ik moet huilen, hoor ik de stem van mijn zus als een echo in mijn hoofd: 'Je moet je er niet zo door laten leiden..'
Ik wil slapen en wakker worden als dit dal voorbij is..

**Geplaatst**: 13-11-18 20:34

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 13-11-18 20:34

wat vervelend. :(:)

Heb je wel eens medicatie overwogen? Ik grijp er ook niet graag naar, maar het kan je wel even uit het donker halen. voor een tijdje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-18 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-18 20:41

Ik heb anderhalf jaar geleden bijna een half jaar venlafaxine geslikt. Dat haalde net de scherpste randjes van mijn stress eraf, maar verder merkte ik er naast de bijwerkingen niks van. Soms denk ik er wel weer over, maar zolang ik het zonder medicatie red, liever zonder.
Voor het akkefietje met mijn zus voelde ik me op zich prima. Dit heeft me net weer uit mijn evenwicht gebracht. En daarbij de politie en mijn tante, alles bij elkaar.
Als er nou iets zou zijn wat ik op dagen als deze kan slikken, waardoor die donkere wolk niet zo aanwezig is..

Ik slik wel extra vitamine d, omdat ik bekend met met een winterdip.

**Geplaatst**: 13-11-18 21:39

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 13-11-18 21:39

Gun jezelf even de tijd om dit te verwerken en je balans te hervinden na de heftige dagen. Je zou het kunnen vergelijken met een soort van virtuele hersenschudding die je hebt opgelopen.
Dus een time-out is wel gerechtvaardigd.

**Geplaatst**: 13-11-18 21:44

Geplaatst: 13-11-18 21:44

fjaril schreef:
Ik heb anderhalf jaar geleden bijna een half jaar venlafaxine geslikt. Dat haalde net de scherpste randjes van mijn stress eraf, maar verder merkte ik er naast de bijwerkingen niks van. Soms denk ik er wel weer over, maar zolang ik het zonder medicatie red, liever zonder.
Voor het akkefietje met mijn zus voelde ik me op zich prima. Dit heeft me net weer uit mijn evenwicht gebracht. En daarbij de politie en mijn tante, alles bij elkaar.
Als er nou iets zou zijn wat ik op dagen als deze kan slikken, waardoor die donkere wolk niet zo aanwezig is..

Ik slik wel extra vitamine d, omdat ik bekend met met een winterdip.

Je kunt ook denken aan oxazepam of lorazepam, die kunnen je op zware momenten even er doorheen helpen. Dat zij nu wel ideaal zijn

**Geplaatst**: 13-11-18 21:50

Geplaatst: 13-11-18 21:50

fjaril schreef:
Als er nou iets zou zijn wat ik op dagen als deze kan slikken, waardoor die donkere wolk niet zo aanwezig is..

Ik slik wel extra vitamine d, omdat ik bekend met met een winterdip.

...voor duistere tijden heb ik in het keukenkastje: 'adaptonyl', een mengsel van kruiden om beter bestand tegen ellende te zijn. Gewoonbij een goede drogist (niet de trekpleister).
Verder heeft de drogist ook gaba om net wat makkelijker te slapen/ minder te stressen,
idem salvia officinalis.
Spaart je de nare bijwerkingen van de "pammen" uit!
En L-tryptofaan (op lege maag, eventueel bij de maaltijd vitamine B complex bijnemen, van de combinatie kan je lichaam serotonine maken).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-18 23:00

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-18 23:00

Senna, een timeout heb ik wel nodig zeg.. Had verwacht dat ik er wel een paar dagen door van de kaart zou zijn, maar dit.. het is niet eens dat ik concreet somber ben door wat ze zei, laat maar zeggen. Maar ik ben gewoon helemaal somber, alles voelt donker, alles kost twee keer zoveel moeite.
Ik heb gelukkig nog wel zin in de dingen die ik in het verschiet heb. Dus dat is een lichtpuntje en hopelijk kan ik me daar tegen die tijd wat aan optrekken.

Jolien, ik zal het onthouden. Mocht het niet meer lukken, weet ik waar ik de huisarts om kan vragen. Het is al fijn om te weten dat zoiets een optie zou zijn.

Janneke, dankjewel! Helpt het jou echt? Heb weleens van die dokter vogel tabletten georobeerd tegen de zenuwen, maar die hielpen niks, ook niet in dubbele dosis. Net als Bach rescue spray. Bijna het hele flesje leeg, geen verschil.
Moet je hier een spiegel van opbouwen of merk je dezelfde dag nog verschil?

**Geplaatst**: 14-11-18 20:59

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 14-11-18 20:59

Fijn dat je nog wel wat licht ziet, dat het zo donker en somber kan zijn herken ik, dat vond ik al eenzaam terwijl ik een goede relatie had, ik kan me niet voorstellen hoe het is om dit door te maken als je geen relatie hebt :(:)

Ik zag deze voorbij komen, en ik moest aan jou denken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-18 12:40

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-18 12:40

Het is vaak ontzettend zwaar. Maar toch, iedere keer als ik er niet meer doorheen zie, gebeurd er iets waardoor ik weer verder kan.
Gisteren belde een vriendin, dat was fijn. Zaterdag ga ik naar haar toe. Het gaat iets beter.
Vandaag is het D-Day! Ik ben best wel zenuwachtig. Maar het voelt goed om te doen.
Mijn vriendin zei gisteren ook: hij verdiend gewoon straf!

Wat een mooie quote, Jolien. Toepasselijk

Het valt me op de dat ik dit jaar ineens de schoonheid van de herfst weer zie. De afgelopen jaren was ik zo somber dat ik gewoon vergeten was hoe mooi het is.

**Geplaatst**: 15-11-18 15:52

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 15-11-18 15:52

Wat een wijze en fijne woorden in je tekst Fjaril. Ik heb het gevoel dat je nu heel anders bent dan in het begin.

Volgens míj was het toen standaard k*t. Nu ben je, ondanks de stress om de aangifte en het gedoe van je zus, toch in staat om de pracht van de herfst te zien.

Je hebt durven huilen bij je psych.

En bij elke aanval van anderen, die je 1 stap achteruit zetten, zet je er daarna weer 2 vooruit.

Neem je tijd vandaag. Wees lief voor jezelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-18 21:42

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-18 21:42

Klopt!
Het is allemaal in een stroomversnelling gekomen nadat ik tijdelijk met mijn ouders gebroken heb.

Zoals ik er nu in sta, ben ik kan er over uit dat ik aangifte wil doen. Ik kan mezelf nooit eerlijk in de spiegel aankijken. Altijd dat kleine meisje van vroeger dat me zal verwijten: was ik het niet waard?
Ik zal het mezelf nooit vergeven als ik de verjaringstermijn voorbij zal laten gaan zonder er iets mee te doen.

Ik weet niet of ik hier wat over het gesprek kwijt kan? Omdat er dus zeer waarschijnlijk nog een aangifte aan zit te komen.
Het was in ieder geval positief.
Ik ben met een big smile en bijna tranen in mijn ogen naar huis gereden. Ik voel me zoveel lichter.

**Geplaatst**: 15-11-18 21:56

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 15-11-18 21:56

Geen idee of het verstandig is. Heb er - gelukkig- geen ervaring mee.

Ik sta ervan te kijken dat je je zo veel lichter voelt. Ben heel blij voor jou op dit moment.

Hád je nog wat aan je vriendin? En heb je eigenlijk al wat laten doorschemeren naar je tante?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-18 22:00

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-18 22:00

Dankjewel

Waarom sta je ervan te kijken?
Ik had echt wat aan mijn vriendin! Ze was niet bij het gesprek zelf aanwezig, maar daarna nog uitgebreid geluncht en even gewinkeld. Had het wel nodig om alles te spuien bij iemand.
Mijn tante heb ik binnenkort een afspraak mee.