Bokt.nl

Cayenne schreef:

Heb je al eens noise cancelling headphones gebruikt? Die filteren de omgevingsgeluiden weg en dan is het echt muisstil! Een verademing! Je hoort dan echt totaal niets.

LoveBodin schreef:

Als jij in Enschede woont kan je zeker de Veste in de gaten houden. Een vriend van mij huurt daar een studio en krijgt gewoon huursubsidie .
Ik denk dat dat voor jou namelijk heel fijn zou zijn!

Hannanas schreef:

En voel je niet apart en raar TS.
Er zijn twee zijden van de medaille.
Je ouders reageerden/reageren weinig begripvol en vooral problematisch. En voor jou is het erg lastig. Natuurlijk heb je nog hulp en oplossingen nodig. Maar ik hoop ook dat je de andere kant in kan gaan zien en zo in je kracht komt te staan (ik heb het idee dat je het zo lastig vind om voor jezelf op te komen omdat er iets te weinig naar je geluisterd is vanuit je opvoeding over wat je verteld dat je vroeger jezelf al uitte over oppaskinderen etc). Besef je zelf dat je nu ouder bent en kunt gaan kiezen voor jezelf. Je bent niet raar, je bent gevoelig en dat is ook zeker een grote kracht.

Wat zijn jouw kleuren? Iedereen is uniek. Als iemand in zijn eigen kleuren staat dan gaat diegene optimaal z'n eigen kwaliteiten benutten. Lief, rustig, gevoelig, zacht, kwetsbaar zijn allemaal oke en heel erg waardevol. Die kwaliteiten zijn nodig.

Blijf jezelf dan kom je er wel!
Ik hoop dat het minder heftig voor je wordt en/of dat je snel heerlijk rust en stilte vind.

waxmeltsenzo schreef:

Gewoon een andere kamer huren. Misschien met een andere student huurder gaat het beter? Of kijken of je gewoon ergens een zolder kan huren ofzo? Verder zou ik ook even langs de huisarts gewoon vertellen hoe het is.

Janneke2 schreef:

Ik herken je gevoeligheid voor geluid.
En ook het patroon dat stress de gevoeligheid verhoogt en er een vicieuze cirkel ontstaat.

Doorbreken van die cirkel: er zijn erg veel methoden om stress te verminderen.
En: met gespecialiseerde kinesiologie kun je je 'filtersysteem' aanpassen, in het officiële jargon 'reticulaire formatie' (oude term: reticulair activerend systeem - het systeem van genetwerkte hersenkernen kan ook dempen).
...en dat dempen is precies wat je wil!

Beiden luchten enorm op, maar deze meneer is niet de enige student in het huis en als jij de volgende dag college hebt, mag hij daar best rekening mee houden!
(Of misschien is appjes sturen toch wel handiger dan face to face - stoere knullen worden liever niet ten overstaan van vrienden tot de orde geroepen.)

safina schreef:

Ik kan ook niet tegen drukte en lawaai in huis. Zo'n huis vol kinderen zoals jij beschrijft: binnen een dag kan je me afvoeren naar een gesloten afdeling van een psychiatrische kliniek. Waar ik het vervolgens ook niet uit zou houden, want ook daar is het vaak druk en lawaaiig. Maar ik heb er ook last van met studeren in de bieb, op het werk etc. Ik blok gewoon externe prikkels vrij slecht. En ik word het gigantisch druk van in mn kop. En als ik er niet aan kan ontsnappen, dan kan het me echt aanvliegen en raak ik geirriteerd. Dat vind ik het vervelende als je thuis last hebt van lawaai van anderen: je kunt er niet van weg.

Ik heb er in de afgelopen 44 jaar nog geen oplossing voor gevonden. Ja, ik woon heerlijk buitenaf in alle stilte. Op mijn werk heb ik een eigen kantoor. Dat zijn de voordelen van een goede baan en een goed inkomen. Dan kan dat allemaal. Maar dat heb ik natuurlijk ook niet heel mn leven gehad. Als ik terugdenk aan die drukke studentenhuizen, buren met honden die de hele dag blaffen, werkplekken in van die vreselijke kantoortuinen, gabberhouse bovenburen. Die ene buurman die met gamen zn geluid altijd op maximaal zette, die ene buurvrouw die haar keiharde wekker s morgens minimaal 5x op snooze zette, dat jankende kind in die flat waar ik ooit woonde....

Ik heb in mindere tijden wel eens overwogen om in een stacaravan te gaan wonen. Dat leek me betaalbaar en je hebt geen directe buren. Een bejaardenhuis leek me in die tijd ook wel wat. Of een varend woonschip (kan je makkelijk verhuizen). Of letterlijk een hutje op de hei. Het is nooit zover gekomen. Maar ik ben verdomd blij dat ik nu woon zoals ik woon. Ik moet gewoon niet wonen met vreemden binnen gehoorsafstand. Ben ik niet geschikt voor.

Dus ik heb geen oplossing voor je. Ik kan je eigenlijk alleen maar sterkte wensen. En hopelijk troost de gedachte dat je niet de enige bent een beetje.

anjali schreef:

Ts,ik voel met je mee.Maar voor een studentenhuis is het bij jou nog rustig hoor,want normaliter wordt daar nachten doorgefeest.Dat s'nachts de keuken gebruiken is niet abnormaal.Heb je je al ingeschreven bij een woningcorporatie,want voor jou is een zelfstandige woonruimte natuurlijk veel beter.Misschien ben je nog te jong,maar er zijn altijd wachtlijsten. En anders met medische indicatie een urgentieverklaring krijgen.

safina schreef:

Misschien nog een tip: hang een briefje op bij de supermarkt, zet een oproep op FB: "student zoekt zeer stille en rustige woonplek" Best veel mensen willen niet verhuren aan studenten, omdat studenten lawaaiig zijn. Dus misschien vind jij wel je gouden match: iemand die ook houdt van rust. Zo heb ik ooit als student een kamer gehuurd bij een bejaarde dame in een dorpje net buiten de stad. Heerlijk!

Lucia88 schreef:

Hoi TS, herkenbaar stukje!

Ik heb ook eens met een paar van dat soort studenten gewoond terwijl ik er s ochtends vroeg uit moest om te werken en hun tot laat doorfeesten... Echt niet leuk!
Ik sliep met oordopjes in, kussen op m'n hoofd en radio naast m'n hoofd aan zodat ik alleen dat hoorde.
Verhuizen was echt de enige mogelijkheid, ze vonden zichzelf namelijk niet luidruchtig en dan wordt het een lastige discussie!

Zoek een fijn nieuw plekje voor je, er zijn vast mensen met een zolder of aanbouw die het verhuren in die omgeving!

Xxxx schreef:

Al die reacties van 'huur gewoon iets anders' snappen volgens mij niet helemaal hoezeer je klem zit als woningzoekende jongere. Ik ben nu zelf 24 maar ik ben jaren op zoek geweest naar een rustige woonplek, ivm extreme misofonie en een gehoorprobleem waardoor ik letterlijk elk geluid op hetzelfde volume en dezelfde intensiteit hoor. Geldt ook voor zicht trouwens, ik zie echt alles in mijn blikveld. Dus 's avonds ben ik standaard helemaal gesloopt. Ik heb de eerste anderhalf jaar van mijn 'uit huis gaan' in een studentenhuis met 13 anderen gewoond. Seks, drugs, alcohol, frikadellen met ketchup die om 3 uur 's nachts door de gang heen vlogen, slaan met de branddeuren... Je kunt je voorstellen dat ik hier aardig wat ruzies en vijanden heb opgebouwd. Zou ze stuk voor stuk niet meer tegen willen komen nu. Daarna een half jaar in een studentenhuis met 6 anderen gewoond. Directe buurvrouw had de tv altijd vreselijk hard staan, liet haar gebruikte maandverbandjes open en bloot op de badkamervloer liggen, liet eten rustig 6 weken op het aanrecht liggen schimmelen totdat iemand anders het opruimde en weigerde stelselmatig om haar kattenbakken te verschonen waardoor er weken achtereen een pertinente ontlasting geur in huis hing. In het studentenhuis daarna heb ik welgeteld 6 weken gewoond, ivm een huisgenote exact zoals jij beschrijft. Ik stond altijd on edge, durfde mijn kamer niet uit als zij er was en had dagelijks extreme huilbuien.

Zo heb ik nog wel meer leuke voorbeelden, maar die zal ik iedereen besparen. Bottom line: ik wéét wat je voelt. Ik wéét hoe machteloos je je voelt. Ik heb geluk dat ik een paar jaartjes ouder ben waardoor ik een zelfstandige studio van €500,- incl kan betalen. Ik snap dat dat voor jou waarschijnlijk te hoog gegrepen is, dus hier wat 'goedkopere' tips waar je hopelijk wat aan hebt:

- wat verhuizen betreft: zoek het buiten de steden, zelfs buiten de buitenwijken. Jammer dan dat het verder weg van school/werk is, maar de energie die je nu ongewild verspild aan je zintuigen laden volledig op in een dorp/platteland. De energie die je overhoud kan je dan gedeeltelijk steken in een iets langere ov-reis, maar netto houd je meer energie over (geloof me!). Ik woon nu in een 7000-inwoners-tellende schubberkutteveen dorpje in the middle of nowhere en het is HEERLIJK. Het is zo'n dorpje met allemaal rijke, gepensioneerde bejaarden met grote huizen. Ik woon op 30 seconden lopen van de appie heijn en de rest van het centrum en toch, door de manier waarop de straten zijn aangelegd, hoor ik nada aan winkelend publiek, omdat ik aan het einde van een doodlopend straatje woon. Heerlukkkk.! Zoek het dus in dorpen. Zoals eerder gezegd zijn er véél ouderen die kamers aan willen bieden, maar geen typische studenten willen. Jij zou misschien wel eens de perfecte match kunnen zijn! Vaak zijn deze kamers ook echt niet duur.
- noise canceling headphones werken inderdaad vooral tegen lage tonen, als je een krijsend kind naast je hebt gaat die je dus niet helpen. Integendeel, je hoort het erger. Wat echt heel goed helpt tegen omgevindsgeluid is filmmuziek! Dat is namelijk gemaakt om alle regionen van het oor aan te spreken. Dus alle toonhoogtes door elkaar waardoor je van de buitenwereld nikssss meer meekrijgt, zonder dat je het op achterlijk hoog volume hoeft te zetten. Er is een gigantisch scala aan epic filmmuziek aanwezig. Mijn go-to nummer is nog altijd 'Harry's Wondrous World' van Harry Potter. Als je wilt kan ik je via PB nog wel wat meer aanbevelen! Het gevaar namelijk met 'normale' muziek aanzetten is al gauw dat het maar een deel van de tonen blokkeert, waardoor je het harder en harder en harder gaat zetten en je dus op een gegeven moment overprikkeld raakt van je eigen muziek. Ben je nog verder van huis! Plus, met filmmuziek op je oren creëer je vanzelf een awesome filmscenario in je hoofd. Bonus!
- kijk voor 1-persoons antikraak. Bij veel antikraak opties woon je samen met anderen, maar er zijn soms ook opties voor één persoon! Altijd goed om je voelsprieten gespitst te houden.
- last but not least: weet dat je niet alleen bent. Als je met iemand wilt praten die weet waar je het over hebt, stuur een pb'tje. Twee mensen bedenken meer oplossingen dan één op zo'n moment!

Hoop dat het misschien een beetje heeft geholpen. Voor nu in ieder geval: STERKTE!

maaikemuis schreef:

Waar je ook nog naar kunt kijken is of je bij een hospita op kamers kan gaan. Mijn broertje kon destijds geen kamer in Delft vinden en heeft noodgedwongen bij een ouder stel een kamer gehuurd. Hij wilde na een jaar heel graag weg, want het was er in zijn ogen vreselijk saai. Om 22.00 stil, geen bezoek. Maar ook twee hele lieve gepensioneerde mensen die het gezellig vonden een student over de vloer te hebben.

Zijn cijfers waren het eerste jaar heel hoog!