Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-11-17 19:24

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 19:24

Ik vind het altijd jammer om te lezen dat mensen het zien als liegen tegen hun kind. Sinterklaas heeft iets magisch en het is een traditie. Al decennialang is het elk jaar het enige waar heel Nederland samen is.

**Geplaatst**: 23-11-17 19:37

Geplaatst: 23-11-17 19:37

Druif_01 schreef:
Al decennialang is het elk jaar het enige waar heel Nederland samen is.

Nou... dat valt de laatste jaren anders behoorlijk tegen

Mooi TS dat je er over nadenkt om het op een 'alternatieve' manier te doen. Ik ben zelf wel met het geloof in de sint opgevoed en toen ik er achter kwam dat het niet echt is heb ik me echt nog wel een poosje verschrikkelijk gevoeld

vond het echt niet leuk en voelde me er heel erg beschaamd over, dat weet ik nu nog precies. Sinds ik weet dat de sint niet bestaat is eigenlijk ook het hele gebeuren verpest voor mij. Vind het echt een klote'feest' en het kan mij niet snel genoeg weer voorbij wezen.

Hoewel ik het niet als traumatisch heb ervaren is dat de reden dat ik het net zoals jij ga uitleggen mocht ik ooit kinderen krijgen. Samen met het feit dat ik het niet eens ben met het sinterklaasfeest in zijn huidige vorm. "Traditie" my ass

**Geplaatst**: 23-11-17 19:45

Geplaatst: 23-11-17 19:45

Mijn dochter was zelf al heel scherp toen ze klein was. Ze was 4 of 5 toen ze aan mij vroeg: Mama, brengen Sinterklaas en zwarte Piet nou de cadeautjes of leg jij ze neer? Toen heb ik gewoon eerlijk gezegd dat ik dat deed. Oh dat dacht ze ook eigenlijk al. En dat was het. Ik lieg niet tegen mijn kind, voor niks niet dus ook voor de Sint niet. Dus toen ze het vroeg heb ik eerlijk antwoord gegeven.
Kinderen die een beetje opletten en kunnen nadenken weten zelf al dat het niet klopt. Ik vind alleen dat je als ouder de leugen niet bewust in de lucht moet houden, zelfs als ze er naar vragen.

Laatst bijgewerkt door Suzanne F. op 23-11-17 19:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-17 19:47

Geplaatst: 23-11-17 19:47

Wij hebben een soort middenweg.
Ik ga in iedergeval nooit actief zeggen dat hij op het dak loopt etc.
Zoals Suzanne hier boven schrijft is ook mijn instelling
Kinderen geloven voor een groot deel wat ze willen geloven.
Mijn kind ziet altijd overal krokodillen en denkt dat eenhoorns bestaan.
En wat met kabouters en zeemeerminnen.
Je kan ze ook moeilijk alle fantasie ontnemen.

**Geplaatst**: 23-11-17 19:48

Geplaatst: 23-11-17 19:48

Ik heb er zelf geen trauma aan over gehouden en onze kinderen ook niet.(inmiddels 9 en 12)
Zeker toen wij plechtig beloofde dat we het echt nog zouden vieren.

(Nee das een grapje....maar ze waren wel blij dat we het zouden blijven vieren)

**Geplaatst**: 23-11-17 22:24

Geplaatst: 23-11-17 22:24

Memories schreef:
Mooi TS dat je er over nadenkt om het op een 'alternatieve' manier te doen. Ik ben zelf wel met het geloof in de sint opgevoed en toen ik er achter kwam dat het niet echt is heb ik me echt nog wel een poosje verschrikkelijk gevoeld vond het echt niet leuk en voelde me er heel erg beschaamd over, dat weet ik nu nog precies. Sinds ik weet dat de sint niet bestaat is eigenlijk ook het hele gebeuren verpest voor mij. Vind het echt een klote'feest' en het kan mij niet snel genoeg weer voorbij wezen. Hoewel ik het niet als traumatisch heb ervaren is dat de reden dat ik het net zoals jij ga uitleggen mocht ik ooit kinderen krijgen.

Hier precies zo vandaar dat ik tegen mijn zoon heb vertel dat Sinterklaas niet echt bestaat maar we de gedachtegang van Sinterklaas wel elk jaar vieren.

Ik denk dat het vooral belangrijk is om te kijken naar je kinderen en hoe je het als ouder wilt doen. Er is in mijn ogen geen goed of fout alleen je eigen opvoeding en de keuzes die je maakt over de opvoeding van je kinderen.

**Geplaatst**: 23-11-17 22:44

Geplaatst: 23-11-17 22:44

Wij hebben altijd de waarheid verteld. Kinderen nooit voor gelogen. (Klinkt wel een beetje zwaar zo haha).

Mooie is dat ondanks ze weten hoe het zit ze elk jaar zo mee gaan in het verhaal. Maar als ze vragen hoe het zit vertellen we hoe het echt is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-17 22:45

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-17 22:45

leuk te lezen dat er nog mensen zijn die de gedachtengang volgen.

en natuurlijk is er geen juist en onjuist.
iedereen doet ermee wat hij/zij zelf wil,en het ene kind is ook het andere niet.

**Geplaatst**: 23-11-17 22:52

Geplaatst: 23-11-17 22:52

Als er een ding was uit mijn kindertijd dat ik geweldig vond was het toch wel dat geloof in de sint en de kerstman en paashaas. Gewoon nog niet in de harde werkelijkheid moeten leven maar heel even mijn leven kunnen denken dat stoute mensen een roe in hun schoen kregen. Dat er magische wezens bestonden die alle kinderen over de hele wereld gelukkig maakten. Soms wou ik dat ik vandaag nog in Sinterklaas kon geloven.
Naarmate ik ouder werd, werden veel dingen minder logisch. En op een bepaald moment heeft mijn moeder besloten me de waarheid te vertellen. Daar heb ik absoluut geen trauma van opgelopen, had alleen maar het idee "oh ja, dan toch niet? Ik had er al zo'n idee over..." Ik weet alleen nog dat mijn moeder eventjes niet goed wist wat te antwoorden toen mijn vervolgvraag was "oh...dus de paashaas..kerstman...dan is Jezus ook allemaal verzonnen?", maar dat "was dan toch nog iets heel anders" en dat vond ik dan weer raar

.
Maar ik hoop dat mijn kinderen met evenveel enthousiasme en geluk kunnen uitkijken naar de komst van alle magische mensen en wezens zoals ik mijn jonge kindertijd heb beleefd.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:10

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 23:10

Het is ook wel sterk leeftijd afhankelijk.
Een 7 jarige die nog in sinterklaas geloofd vind ik wel een beetje sneu voor het kind.
Met 3-4 is waarheid en droom sowieso nog niet echt duidelijk gescheiden.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:19

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 23:19

Ik vond Sinterklaas altijd zo'n magische tijd dat ik dat later voor mijn kinderen ook wil.

Maar zodra ze niet meer geloven, dan niet meer. Zoals al eerder gezegd moet je dat gewoon op zijn beloop laten denk ik. Ik, mijn broertje en zusje, zijn er allemaal vanzelf achter gekomen dat hij niet bestond omdat er puzzelstukjes op hun plek vielen. (Op 5 december moest mama 10x naar boven, vlak daarna werd er op de deur geklopt en stond er een volle zak, etc...) We zijn er alle 3 niet minder van geworden.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:27

Geplaatst: 23-11-17 23:27

Sizzle schreef:
Het is ook wel sterk leeftijd afhankelijk.
Een 7 jarige die nog in sinterklaas geloofd vind ik wel een beetje sneu voor het kind.
Met 3-4 is waarheid en droom sowieso nog niet echt duidelijk gescheiden.

Waarom is dat sneu? Ik vind 7 nog jong hoor. Hier in de klas van mijn dochter (7) geloofd iedereen nog. Ik vind het juist mooi om te zien hoe ze erin op gaan en er van genieten. Mijn oudste dochter (wordt zaterdag 10) vroeg net voor ze 9 werd of hij echt bestond. En toen heb ik de waarheid verteld. De meeste in haar klas waren ruim 8/ begin 9 toen het ze verteld werd/ze er achter kwamen.
Mijn dochter heeft het totaal niet als vervelend beschouwd dat ze er echt in geloofde en er nu achter kwam dat het niet helemaal waar is. Zij vond het achteraf echt leuk dat ze zo geloofd heeft. En zelf herinner ik het me ook zo!

Ik zie het zelf totaal niet als keihard liegen tegen je kind. Natuurlijk verzwijg je één en ander en speel je wat mee, maar ik vind dit echt niet schadelijk voor een kind hoor. Ik zie mijn kind liever zichzelf helemaal inleven in sinterklaas en zwarte piet, dan dat ze alles van de keiharde wereld meekrijgen en overal de waarheid maar over moeten weten.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:38

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 23:38

Wij maakten toen al surprices op de basisschool. Met een jaartje of 5 kwam ik erachter en dat weet ik nog precies.
Juist het hele gebeuren er omheen als je weet dat het nep ik vind ik veel leuker dan het geforceerde sprookje.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:48

Geplaatst: 23-11-17 23:48

Sizzle schreef:
Wij maakten toen al surprices op de basisschool. Met een jaartje of 5 kwam ik erachter en dat weet ik nog precies.
Juist het hele gebeuren er omheen als je weet dat het nep ik vind ik veel leuker dan het geforceerde sprookje.

Hier wordt surprise gedaan vanaf groep 5, dan zijn ze rond de 8/9 jaar oud. Rondom mij hoor ik eigenlijk niet dat ze eerder al surprises doen. En dan nog wordt het gedaan als zijnde ''sinterklaas helpen'', zodat kinderen die dan nog geloven (toen nog de halve klas) er niet direct raar bij staan te kijken.

En mijn oudste vindt het inderdaad nog steeds geweldig hoor, ondanks dat ze precies weet hoe het zit. Maar mijn jongste geniet er ook intens van. Wij, en ook zij niet, ervaren het niet als geforceerd sprookje. Ik denk dat dat meer de ouders zijn die er niet van houden om er zo in op te gaan.

**Geplaatst**: 23-11-17 23:58

Geplaatst: 23-11-17 23:58

Ik vond het net omgekeerd, ik vond alles veel leuker en spannender toen ik het niet wist

. Hier was ik overigens bijna 8 en mijn moeder vertelde het omdat ik toch wel veel vragen begon te stellen. De meeste van mijn klas geloofden toen nog en begonnen stilaan argwaan te krijgen. Ik geloof dat rond 9 zowat het kantelmoment was, wie daarna nog geloofde werd een beetje (je bent zelf ook maar kind hé) vreemd aangekeken.

Ik denk dat het daarmee trouwens ook niet zo erg was om de waarheid te horen. Ik had tegen die leeftijd immers zelf al door dat er veel niet klopte. Had ik als vijfjarige met zoveel minder logisch denkvermogen en zoveel meer fantasie abrupt te horen moeten krijgen dat het allemaal vals was dan had ik daar misschien meer moeite mee gehad. Misschien.

**Geplaatst**: 24-11-17 00:01

Geplaatst: 24-11-17 00:01

Ik zou mijn kinderen dit sowieso niet wijsmaken, onzin. Ik was er zelf achter toen ik vier was en toen was de link al snel gelegd met de kerstman, paashaas etc.

Mijn moeder heeft dat altijd jammer gevonden en heeft me ook echt toegesproken dat ik het andere kinderen niet mocht vertellen totdat het op school werd vertelt. In groep 5, bovenbouw, want Ja, surprises...

Allemaal verontwaardigde kinderen, diep teleurgesteld, huilen en weet ik wat niet allemaal.

Ik heb daar dus echt helemaal niks mee.

**Geplaatst**: 24-11-17 00:10

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 24-11-17 00:10

Ik heb altijd geweten dat Sinterklaas niet echt was, maar hoe en of mijn ouders daar een actieve rol in hebben gespeeld, dat weet ik niet.
Het is gewoon voor mij altijd zo geweest, Sinterklaas en Piet werden gespeeld door andere mensen en dat was het.
De enige 'magie' die er lang is geweest, is hóe die zak met cadeautjes ineens voor de deur stond.
Pas jaren later viel het kwartje dat die bij de buren in de schuur stond, en de buurman op het raam bonsde

En geen trauma's, niks. Heb het altijd leuk gevonden.

Ik kan je goed volgen TS

**Geplaatst**: 24-11-17 11:35

Geplaatst: 24-11-17 11:35

Sizzle schreef:
Het is ook wel sterk leeftijd afhankelijk.
Een 7 jarige die nog in sinterklaas geloofd vind ik wel een beetje sneu voor het kind.
Met 3-4 is waarheid en droom sowieso nog niet echt duidelijk gescheiden.

De gemiddelde leeftijd waarop kinderen met vragen komen ligt rond de 8 a 9 jaar. Dus waar dat "sneu" voor een 7-jarige vandaan komt?
Mijn dochter zit als 7 jarige in groep 5, is een klas overgeslagen en is dus de jongste in de klas. Alleen geloofd de hele klas nog gewoon, en die misschien al enigzins twijfelen schieten zo weer terug n het geloven omdat ze er gewoon deel van uit willen maken. Nu hebben we hier een dorpsschooltje van ongeveer 110 leerlingen, dus misschien dat dat scheelt.

Wat ik dan weer niet kan/wil geloven en sneu vind is dat kindjes van 5 surprises maken voor elkaar, dan geloven ze grotendeels nog gewoon, stellen nog weinig vragen en gaan nog op in de fantasie. Leg dan de surprises maar eens uit, denk niet dat ze dat goed begrijpen op de leeftijd.

**Geplaatst**: 24-11-17 12:19

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 24-11-17 12:19

Ik ken in mijn persoonlijke omgeving eigenlijk echt niemand met een trauma. Voor iedereen was het horen van de waarheid gewoon een nieuwtje maar niets van hele verontwaardigingen ofzo. Ik vraag me af of het misschien ligt aan hoe en wanneer je het vertelt. Hier is er alleszins niemand in mijn omgeving die het spel niet gaat spelen want iedereen vond het superleuk.

**Geplaatst**: 24-11-17 12:33

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 24-11-17 12:33

Mijn zoontje geloofd nog heilig in Sinterklaas, maar zit helaas wel op de leeftijd dat zijn vriendjes stilletjes aan de waarheid kennen. Ik twijfel dan ook heel erg om hem de waarheid te vertellen, omdat ik liever heb dat hij het van mij hoort dan van andere kinderen.

Het is een lief ventje, maar kan soms heel onverwachts uit de hoek komen. Bij zaken waar ik bang ben dat hij het er moeilijk mee zal hebben, haalt hij slechts zijn schouders op en gaat door met spelen, bij andere (voor mij) kleine dingen kan hij volledig overstuur raken. Iemand een tip om dit aan te pakken? Hij is ruim 6 jaar.

**Geplaatst**: 24-11-17 12:36

Geplaatst: 24-11-17 12:36

TS ik lees dat jouw oudste 5 jaar is. Op die leeftijd hebben ze nog het "magisch denken". Kinderen kunnen dan fantasie en realiteit nog niet van elkaar onderscheiden. Dikke kans dat jouw kind dus wel in Sinterklaas gelooft, gewoon omdat hij hem op verschillende plekken tegen komt. Het meest bekende voorbeeld is ooit op tv geweest: juf verkleed zich, voor de ogen van haar kleuterklas, als Sinterklaas. Maar eenmaal verkleed wás ze voor de kinderen toch echt Sinterklaas, geen twijfel.

In deze link wordt het nog eens uitgelegd: https://www.dokterdokter.nl/gezond-leve ... n-geloven/

**Geplaatst**: 24-11-17 12:40

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 24-11-17 12:40

@Poetser, ik zou het niet vertellen in deze tijd van het jaar. Nu zit hij middenin het Sinterklaasgebeuren. Wij hebben het in de nazomer gedaan. Sint was nog niet in aantocht en mijn kind was toen alweer wat ouder wat het ook gemakkelijker maakte.

Hier ook eentje die nog heilig geloofde toen we het vertelden hoor. Wij hebben gezegd dat Sinterklaas wel ooit geleefd heeft, lang geleden. En dat hij een grote kindervriend was. Dat de mensen dat zó mooi vonden dat ze het na zijn overlijden zijn blijven voortzetten.

**Geplaatst**: 24-11-17 12:40

Geplaatst: 24-11-17 12:40

Ik hou ook niet zo van dat liegen tegen kinderen, maar je kan het ook gewoon een beetje in het midden laten. Bij mij vroeger ging het vrij spontaan omdat andere kindjes bij mijn broer in de klas al hadden vertelt dat Sinterklaas niet echt was, mijn ouders wilden er ook niet over liegen, dus 'echt' geloofden wij niet. Desondanks was Sinterklaas nog steeds leuk en spannend, bij jongere kinderen is de scheidslijn tussen echt en nep niet zo sterk aanwezig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-17 12:41

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-17 12:41

@ estja,dat is ook wat ik zeg,bv op school gaat hij helemaal op in het sint-gebeuren,geen haar op zijn hoofd die zal roepen van 'die is toch niet echt',maar eenmaal thuis,en hij vertelt erover,dan is het eerst het magische en kort daarna komt dan de realiteit en zegt hij bv dat deze sint een bril droeg en dus zeker niet dezelfde meneer was als in de winkel laatst.

dat is net het mooie eraan.
hij weet het wel,maar toch gaat ook hij helemaal op in al het magische errond.

**Geplaatst**: 24-11-17 12:56

Geplaatst: 24-11-17 12:56

Waarom is een 7 jarige die nog gelooft zielig? Onze dochter gelooft nog, maar stelt wel vragen. Ik laat haar zelf nadenken over hoe en wat. Maar haar conclusie is, de Sint bestaat. Wie ben ik om dat haar af te pakken? Ik heb zelf fijne herinneringen aan de onbezorgde tijd dat ik nog in Sinterklaas geloofde. Dat gevoel en die herinnering gun ik haar ook.

in groep 5 beginnen ze met surprises. Dus als ze er tegen die tijd nog heilig in gelooft ga ik haar wel uitleggen hoe het zit.