Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
Pseudea
Berichten: 14
Geregistreerd: 02-10-17

Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-10-17 12:42

Dag Bokt,

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount. Indien je dingen uit mijn verhaal herkent en denkt te weten wie ik ben, gelieve mij dan te contacteren via PB.

Een aantal maanden geleden leerde ik een jongen kennen. Een gemeenschappelijke kennis had me vooraf kort even gewaarschuwd dat de jongen in het verleden wat problemen heeft gehad met drugs. Meer werd er eigenlijk niet gezegd.
Om een lang verhaal kort te maken, heb ik de laatste tijd vrij regelmatig contact gehad met de jongen. Vanuit de omgeving werd dat ook wat aangemoedigd, omdat de jongen niet veel vrienden had en baat zou hebben bij contact met een 'goed' meisje als ik.

Ondertussen merkte ik af en toe dat hij loog over bepaalde dingen. Hij heeft me veel verhalen verteld, maar die verhalen zijn niet altijd consistent. Mijn eerste idee was dat zijn liegen een vorm van aandacht zoeken was.
Ook ving ik af en toe op dat er wat problemen waren thuis, hij vertelde me meerdere keren dat er meningsverschillen waren. Hij vertelde me dat zijn vader slechte dingen over mij en anderen zei, maar omdat ik er al een tijdje aan twijfel of hij wel de waarheid vertelt besteedde ik daar niet te veel aandacht aan.

Tot de boel echt ontplofte. Hij stuurde me een bericht dat hij in het ziekenhuis was, dat zijn vader hem had aangevallen. Zijn vader zegt dat hij zichzelf heeft verwond, hij beweert van niet. Later belde hij me dat de politie hem naar de spoedpsychiatrie had gebracht ter observatie. Er was op dat moment sprake van een langdurige gedwongen opname. Hij smeekte me bijna om hem te komen bezoeken, ik was heel erg geschrokken en besloot om even langs te gaan.
Na de verplichte observatie belde hij me op dat hij met ontslag mocht, op voorwaarde dat er hem iemand kwam ophalen bij wie hij voorlopig kan verblijven tot de situatie thuis wat gekalmeerd was. Vroeg me of ik die persoon wilde zijn. Blijkbaar hadden ze in de kliniek geoordeeld dat de situatie niet ernstig genoeg was voor een gedwongen opname. Ik had gevraagd om een gesprek met zijn dokter, omdat ik wilde weten in hoeverre hij een gevaar is voor zichzelf of anderen. In de kliniek aangekomen was de dokter echter al vertrokken, en werd de jongen zonder aarzelen met me mee naar huis gestuurd.

Daar zat ik dan, met een jongen die mogelijk suïcidaal of gevaarlijk is en die geen onderdak had. Naar huis wou hij zeker niet gaan, en verder kon hij nergens naartoe. Hij is in staat om zichzelf een hoop problemen op de hals te halen. Omdat ik niet op mijn geweten wil hebben dat er iets zou gebeuren besloot ik hem mee te nemen naar huis. Dat betekent wel dat ik op dit moment een heel zware verantwoordelijkheid voor hem moet dragen. Ik weet niet of en wanneer hij een andere verblijfplaats zal vinden. Hij is 21 jaar, heeft geen werk, geen studie, geen rijbewijs, geen vaste verblijfplaats, geen vrienden of familie bij wie hij kan of wil aankloppen, en geen dagbesteding.
Ik weet vrij zeker dat hij over bepaalde zaken liegt, maar kan niet inschatten in hoeverre hij dat zelf beseft. Ik merk dat er in zijn verhalen wat inconsistenties zijn op vlak van tijd/plaats, maar de emoties die hij toont lijken echt. Ik weet niet of hij beseft dat het leugens zijn, of dat zijn realiteitszin zo sterk verstoord is dat zijn verhalen voor hem als echt aanvoelen.

Tijdens zijn opname in de spoedpsychiatrie heb ik hem verschillende keren gevraagd of hij een langdurige opname wou of zag zitten, maar door eerdere problemen met het gerecht zei hij heel erg bang te zijn om 'opgesloten' te worden. Ik had liever dat hij bij mij was dan dat hij ontsnapte uit de kliniek en ging rondzwerven, met de mogelijke gevolgen die daaraan verbonden zouden kunnen zijn.
Op dit moment logeert hij dus bij mij thuis. Hij neemt wel zijn verantwoordelijkheid in het huishouden; hij doet de afwas, maakt schoon, gaat naar de supermarkt en helpt in de tuin. Maar ik heb ook mijn emotionele bagage, en om verschillende redenen is de situatie voor mij op lange termijn niet houdbaar.

Ik wil graag op zoek naar een oplossing die voor iedereen werkt, en daar wil ik het liefste zijn ouders ook bij betrekken. Hij wil het liefste geen contact met zijn ouders. Daarom heb ik een gesprek met hen gevraagd, waar de jongen zelf niet bij aanwezig (en niet van op de hoogte) was. Beide ouders geven aan dat terug bij hen gaan wonen op dit moment geen optie is. Financiële steun willen ze wel geven, maar omwille van zijn woede-uitbarstingen en onvoorspelbaar gedrag zien ze het niet meer zitten om hem in huis te nemen. Niet omdat ze hun verantwoordelijkheid niet willen opnemen, maar gewoon omdat ze allebei ten einde raad zijn. Bij mij is hij rustiger, maar dat komt ook omdat ik hem niet uitdaag of met zijn leugens confronteer. Zijn ouders geven ook aan dat, als de woede-uitbarstingen onder controle zijn, hij wel terug naar huis kan.

Willen jullie even met me meedenken? Houd er wel rekening mee dat we in België wonen, en dat bepaalde zaken op vlak van hulpverlening iets anders zijn dan in Nederland.

Bedankt!


LoveBodin

Berichten: 4340
Geregistreerd: 18-12-09
Woonplaats: Under The Northern Lights

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 12:46

Pff, dat is even heftig TS! Dat hij 'zomaar' bij jouw in huis komt!
Ik vind het wel jammer dat ze hem gewoon bij je 'dumpen' en dat jij het eigenlijk mag uitzoeken...
Mag ik vragen hoe oud jij zelf bent?

Now Tom said, "Mom, wherever there's a cop beating a guy, wherever a hungry newborn baby cries
Where there's a fight against the blood and hatred in the air, look for me, Mom, I'll be there
Wherever somebody's fighting for a place to stand or a decent job or a helping hand
Wherever somebody's struggling to be free, look in their eyes, Ma, and you'll see me"

Anoniem

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 12:51

Poeh heftig hoor. Je zou aanvankelijk zeggen laat het hem zelf uitzoeken, maar als hij verder geen vangnet heeft, betekend dat hij op straat komt. Krijgt hij verder wel hulp? Therapie? Dat zou ik anders zeker als voorwaarde stellen.

geerte

Berichten: 6987
Geregistreerd: 26-11-06
Woonplaats: Amersfoort

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 12:53

Lastig zeg, ik kan je ook niet veel tips geven.

Maar ik wel even zeggen dat ik jou een top mens vind dat je dit doet.
Super dat mensen zoals jij nog steeds bestaan, maar blijf ook zeker om jezelf denken. Kom voor jezelf op en laat je niet afschepen bij instanties. Het moet niet zijn dat hij zich straks beter voelt en jij helemaal in de put zit.

Dus even een enorme knuffel voor jou, want het is niet niks. :(:)

Sometimes i wonder if all this is happening, because i didn't forward that email to 10 People.
[BM] Spelletjes spelen omgeving Amersfoort/Utrecht
geerte @ [BM] Online pubquiz

DJZ

Berichten: 3077
Geregistreerd: 30-12-08
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 12:54

Jeetje.. zware, maar dappere beslissing..
Is er nog een mogelijkheid om in contact te komen met zijn hulpverlening toen hij was opgenomen?

Kaaaren
Berichten: 3984
Geregistreerd: 02-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 12:54

Ik zou ook zo snel mogelijk aansturen op therapie, jij geeft hem een veilige omgeving. Ik zou er een einddatum aan vast koppelen, dat motiveert hem misschien om aan zijn gedrag te werken, en geeft jou rust om dat het maar voor een bepaalde periode is.

Diddykong

Berichten: 1462
Geregistreerd: 09-05-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 13:14

Hoi TS

Ik vind het heel lief van je dat je iemand die problemen heeft wil helpen. En dit is een verschrikkelijk moeilijke situatie. Hij is meerderjarig dus in die zin mag en kan hij zelf beslissen over zijn toekomst en zijn de ouders ook niet meer verantwoordelijk voor hem. Als in de zin dat je ze kunt dwingen of druk kunt zetten.

Ik zou beginnen met een goed gesprek met deze jongen. Wat wil hij nu verder voor de toekomst? Ziet hij dat hij een probleem heeft en wil hij daar behandeling voor? Of vindt hij vooral dat de wereld een probleem heeft met hem en dat alles door een ander veroorzaakt wordt? Weet ook dat jij hem niet kunt helpen, híj moet nu een succes van zijn leven gaan maken. Leg dus in dat gesprek de verantwoordelijkheid terug bij hem. Hij heeft nu een probleem met onderdak, jij wilt meedenken maar kunt dit niet oplossen. En geef daarbij ook je grens aan, dat hij bijv 3 weken bij jou mag wonen, maar dat je wilt dat hij daarna weg gaat. Je geeft hem tijd om een andere oplossing te zoeken, maar je lost het niet voor hem op. Ik voorzie dat dit lastig gaat worden. Hij gaat zich misschien heel afhankelijk opstellen, dat hij niemand heeft behalve jou enz. Maar weet ook dat zolang jij voor hem zorgt, hij ook niet zo hard hoeft te veranderen. Gaat hij dan op straat zwerven, dan so be it, want daardoor komt hij zichzelf tegen en kan hij gaan werken aan hulp. Maar zolang dit niet uit hemzelf gaat komen, ga jij de hele kar trekken, afspraken maken met ggz, hem achter zn broek aan zitten om iets te doen. Totdat de bom barst en of jij helemaal uitgeleefd bent of hij in een agressieve bui wat doet. Wees dit alsjeblieft voor. Dan kun je hem ook blijven steunen, want als het escaleert zul je dat daarna niet meer doen. Als je er uitgeput van raakt ook niet meer. De enige basis voor een goede verstandhouding is dat je erkent daar allebei een volwaardig deel aan te hebben, en je beide daarin je verantwoordelijkheid neemt. Ik schat in dat hij dit heel moeilijk vindt.

Qua praktische zaken, ik neem aan dat hij nog wel bij de instelling onder behandeling is? Probeer samen met hem een afspraak bij maatschappelijk werk te maken. Zij kunnen praktische zaken zoals bijv een uitkering aanvragen, hulp bij inschrijven bij een woningbouwvereniging enz. Dat hoef jij niet allemaal zelf te doen. Jouw "taak" is eigenlijk gewoon een lieve vriendin zijn, zijn verhaal aanhoren en eventueel hier en daar een klein hulpje. Waak ervoor deze grens te houden, want als dit niet lukt gaat dit voor jullie allebei schadelijk zijn.

Pseudea
Berichten: 14
Geregistreerd: 02-10-17

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-10-17 13:40

Even kort een antwoord op jullie vragen:

Ik ben zelf 26 jaar.

Hij heeft helemaal geen vangnet, krijgt geen hulp en is niet in therapie.
Ik kan de psychiater van de kliniek wel contacteren, maar daar is hij na één dag al op ontslag gestuurd dus ik denk niet dat ze me daar veel kunnen vertellen.

De laatste dagen heb ik vele met hem gesproken. Ik heb hem gevraagd om in therapie te gaan, en daar is hij min of meer bereid toe. Alleen zal hij daar volgens mij zelf nooit actie voor ondernemen.
Hij stelt zich inderdaad zeer afhankelijk op. Hij weet dat de situatie maar tijdelijk is, maar lijkt niet echt bezig te zijn met zoeken naar een oplossing. Hij laat het wat over zich heen komen.

Anderzijds ben ik al heel blij dat hij heeft ingestemd om mee te gaan naar een psychiater, want zo ver hebben zijn ouders hem nog nooit gekregen.

Praktisch gezien is ook weinig mogelijk, voor een uitkering of sociale woning komt hij niet in aanmerking.

Blue_Monday
Berichten: 581
Geregistreerd: 28-05-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 13:49

Pseudea schreef:
Even kort een antwoord op jullie vragen:

Ik ben zelf 26 jaar.

Hij heeft helemaal geen vangnet, krijgt geen hulp en is niet in therapie.
Ik kan de psychiater van de kliniek wel contacteren, maar daar is hij na één dag al op ontslag gestuurd dus ik denk niet dat ze me daar veel kunnen vertellen.

De laatste dagen heb ik vele met hem gesproken. Ik heb hem gevraagd om in therapie te gaan, en daar is hij min of meer bereid toe. Alleen zal hij daar volgens mij zelf nooit actie voor ondernemen.
Hij stelt zich inderdaad zeer afhankelijk op. Hij weet dat de situatie maar tijdelijk is, maar lijkt niet echt bezig te zijn met zoeken naar een oplossing. Hij laat het wat over zich heen komen.

Anderzijds ben ik al heel blij dat hij heeft ingestemd om mee te gaan naar een psychiater, want zo ver hebben zijn ouders hem nog nooit gekregen.

Praktisch gezien is ook weinig mogelijk, voor een uitkering of sociale woning komt hij niet in aanmerking.


Hoezo geen uitkering ? Hij heeft geen werk toch? Waarom komt hij daarvoor niet in aanmerking?

Kaaaren
Berichten: 3984
Geregistreerd: 02-04-07

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:09

Via de huisarts kan je ook naar een praktijk psycholoog en die kan dan weer doorverwijzen.
Fijn dat hij daar wel voor open staat :)

MarliesV

Berichten: 15147
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:11

Poe, krijg hier wel enigsinds alarmbellen en zo bij. Maar dat zie je zelf waarschijnlijk ook wel in.

Ik zou hem duidelijke voorwaarden stellen over:
* hulp zoeken via de huisarts (deze week ga je er nog heen)
* financiële bijdrage aan eten, drinken, gas/water/licht enz.
* contact op wekelijkse basis met zijn ouders. Ook al is het een kop koffie buiten de deur van 10 minuten, maar zij hebben zo te lezen het beste met hem voor.
* hoe er gewerkt gaat worden aan een toekomst zonder op jou te leunen.

Als ik het goed begrijp ben je niet al jaren bevriend met deze jongen en heb je hem uit een soort medelijden/anders staat hij op straat in huis genomen. Vind het dapper en dom tegelijk.
Hoop ontzettend dat dit goed afloopt. Dat hij niet tegen jou zo uitvalt.

Heb je geen moeite om hem te geloven? Mijn eerste gedachte is: zijn vader heeft hem niets gedaan, dit deed hij zelf.

Pas goed op jezelf! Pas op dat je niet teveel betrokken raakt (of zelfs verliefd)! En besef je goed dat je geen therapeut bent en dit ook niet voor hem kan zijn!
Laatst bijgewerkt door MarliesV op 02-10-17 14:15, in het totaal 1 keer bewerkt

Life is short....SMILE while you still have teeth!

bruintje123

Berichten: 14667
Geregistreerd: 30-06-14

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:12


&if=1 zet dit achter een url en zie alleen de foto's in een topic.

Goof

Berichten: 28599
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:15

Allemachtig, wat een situatie.
Volgens mij is dit echt geen wenselijke situatie, zeker als hij geen toekomstbeeld heeft en actie wil ondernemen. Jij bent nu bijna een zorgverlener, maar ook zijn financiele hulp. Hij leeft op jouw kosten? Hoe lang wil je dat blijven doen?

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:29

Allereerst een knuffel en schouderklop voor jou TS. Vind het heel erg lief wat je voor hem hebt gedaan en doet.

Maar wat ik wel mis in dit verhaal is het meedenken van zijn ouders. Dit is wel een beetje makkelijk zo van ze, om hem nu jouw "probleem" te laten zijn omdat het bij hun thuis niet werkt. :=
Hopelijk komt er snel een oplossing. Pas je wel een beetje op jezelf?

pateeke
Berichten: 2207
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 14:30

Je hebt in BE geen verwijzing nodig om je aan te melden voor hulp van een psycholoog. Je kan wel naar een CGG gaan, maar helaas zijn daar lange wachtlijsten. Een privé-psycholoog kan wel, maar is veel duurder.
Weet dat hij psychologische hulp via sommige mutualiteiten beperkt terugbetaald krijgt.
Misschien kan je hem in tussentijd in contact brengen met Uilenspiegel? Of daar zelf even je licht opsteken... het is een vereniging van en voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Ze reageren ook regelmatig activiteiten. Verder kan je inderdaad bekijken of hij bv in aanmerking komt voor begeleid wonen.
Tegemoetkomingen is lastig, maar indien er een diagnose gesteld is, kan je mss toch kijken of een uitkering van fodsz mogelijk is.
Ik kan je alvast aanraden contact op te nemen met een maatschappelijk werker. Zij kennen de regelgeving en kunnen begeleiden op verschillende vlakken.
Blijf verder ook goed voor jezelf zorgen. Het is heel prettig dat je hem wil helpen, maar weet dat het ook met jou heel wat kan doen. Zoek dus op tijd zelf ook een luisterend oor.
Als je meer info wil /.hulp bij je zoektocht naar ondersteuning voor hem, stuur dan maar een PB. Veel succes!

Pseudea
Berichten: 14
Geregistreerd: 02-10-17

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-10-17 15:16

Hij krijgt geen werkloosheidsuitkering omdat hij nog nooit gewerkt heeft. Een andere uitkering heeft hij ook niet omdat er geen officiële diagnose is. Financieel wordt hij echter nog gesteund door zijn ouders. Hij draagt ook zijn steentje bij in het huishouden en betaalt mee voor de dagelijkse dingen. Hij leeft dus niet op mijn kosten.

We hebben afgesproken dat ik een afspraak voor hem maak met een psychiater. Dit omdat we het belangrijk vinden dat de optie medicatie ook bekeken wordt.

Ik mis inderdaad ook wat input van zijn ouders. Langs de ene kant heeft hij financieel niks tekort, maar langs de andere kant denken ze niet echt actief mee over een oplossing. Ik snap wel dat ze al heel veel geprobeerd hebben, en het gevoel hebben dat ze geen vat op hem krijgen. Tegenover hen heeft hij altijd hulp geweigerd. Ze hebben allebei het gevoel dat ze machteloos staan tegenover zijn woede-uitbarstingen en leugens. Ze hebben me tijdens ons gesprek praktisch gesmeekt om te zorgen dat hij hulp krijgt en aanvaardt.
Maar ik vind het een beetje jammer dat ze niet zelf contact met me hebben gezocht, niet zelf hebben voorgesteld om te zoeken naar een oplossing. Ik snap dat het voor hen lastig is, maar dat maakt het voor mij niet minder lastig. Ze zijn allebei blij dat hij (voorlopig) geen woede-uitbarstingen heeft bij mij, maar ik houd mijn hart vast voor de dag dat ik iets verkeerd zeg of doe. Hij denkt heel zwart-wit, ik kan echt niet inschatten hoe hij op dat moment zal reageren.
Daarnaast steek ik hier ook veel tijd en energie in. Ik neem verlof om ervoor te zorgen dat hij hulp krijgt, moet mijn leven plots helemaal anders organiseren, dingen stiekem doen om te vermijden dat ik hem kwaad maak, ...

Goof

Berichten: 28599
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 15:22

Pseudea schreef:
Daarnaast steek ik hier ook veel tijd en energie in. Ik neem verlof om ervoor te zorgen dat hij hulp krijgt, moet mijn leven plots helemaal anders organiseren, dingen stiekem doen om te vermijden dat ik hem kwaad maak, ...


Ik vind dat persoonlijk geen houdbare en al helemaal geen gezonde situatie. Hij is niet eens je partner of broer of nabije familie. Je kan je eigen leven toch niet, voor onbepaalde tijd!, aan de kant gooien voor iemand die zelf nergens actie op onderneemt?
Spaar je verlof en laat hem zelf een afspraak maken. Offer niet je leven op om nobel te zijn voor een ander.

fokfanaat

Berichten: 20205
Geregistreerd: 21-10-02
Woonplaats: Uut Uune

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 15:22

oh ik zou hier niet aan beginnen, als hij zulke nare woede-uitbarstingen kan krijgen is het een kwestie van tijd dat hij die ook op jou gaat botvieren als je wel een keer dingen moeten doen of zeggen die niet in zijn straatje zijn.

ik zou hem best steunen, maar niet te dichtbij halen.

dat zijn ouders er zo instaan is ook niet voor niets!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 15:24

Lief dat jij de afspraak wil maken, maar ik zou dat echt door hem laten doen. Laat hij zelf maar de verantwoordelijkheid nemen, dat is niet aan jou. Gewoon een ultimatum stellen, of je gaat er zelf achteraan, of je hebt tot het einde van de maand onderdak.
Jij doet nu hetzelfde als zijn ouders, hem de hand boven het hoofd houden. Geloof me, als je dat nu al gaat doen, gaat hij in de toekomst echt niet denken 'goh zal ik dat zelf maar eens doen'.

Dus direct grenzen stellen, voor jouw eigen gemoedsrust en energie.

bruintje123

Berichten: 14667
Geregistreerd: 30-06-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 15:45

Citaat:
maar ik houd mijn hart vast voor de dag dat ik iets verkeerd zeg of doe. Hij denkt heel zwart-wit, ik kan echt niet inschatten hoe hij op dat moment zal reageren.
Daarnaast steek ik hier ook veel tijd en energie in. Ik neem verlof om ervoor te zorgen dat hij hulp krijgt, moet mijn leven plots helemaal anders organiseren, dingen stiekem doen om te vermijden dat ik hem kwaad maak, ...

En morgen, liever vanavond, weer terug naar zijn ouders brengen.
Die zijn verantwoordelijk, jij niet.
Dit moet je echt niet willen, hier moet je echt niet in willen staan.
Erg laag ook dat ze jou zo gebruiken omdat ze blijkbaar weten dat je niet kunt weigeren.
Dit mag echt niet :n

&if=1 zet dit achter een url en zie alleen de foto's in een topic.

BigOne
Berichten: 38035
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 15:52

Tja, die woede uitbarstingen zullen bij jou ook komen wanneer je hem goed duidelijk maakt dat dit verblijf voor even is. Ik herken je verhaal een klein beetje qua aandoening , hebben ooit zo'n persoon opgevangen. Tot het hem duidelijk werd dat hij terug moest, toen was het huis te klein en is hij met vier politieagenten uit ons huis gehaald. Was een beetje Yekyl en Hyde figuur. Zolang er geen eisen werden gesteld , prima en anders ging het fout. Psychotisch en niet zo'n klein beetje ook. Zorg ervoor dat je heel duidelijk bent en kap af dat hij voor langere tijd bij je kan blijven.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

pateeke
Berichten: 2207
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 16:02

Pseudea schreef:
Daarnaast steek ik hier ook veel tijd en energie in. Ik neem verlof om ervoor te zorgen dat hij hulp krijgt, moet mijn leven plots helemaal anders organiseren, dingen stiekem doen om te vermijden dat ik hem kwaad maak, ...


Jij moet je leven niet anders organiseren, maar je doet het wel omdat je een medemens wil helpen, wat heel fijn van je is natuurlijk... Zorg echter dat er ook iets voor jou overblijft qua verlof enz. Dit hou je misschien even vol, maar ook niet lang...
Daarnaast zou ik je aanraden om héél omzichtig om te springen met 'dingen stiekem doen' om te vermijden dat hij kwaad wordt. Je kan beter van in het begin duidelijk zijn en grenzen stellen dan dat hij erachter komt dat je niet eerlijk tegen hem bent geweest, want dan ben je nog veel verder van huis...

Florenc
Berichten: 1436
Geregistreerd: 14-09-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 20:31

Pseudea schreef:
Tot de boel echt ontplofte. Hij stuurde me een bericht dat hij in het ziekenhuis was, dat zijn vader hem had aangevallen. Zijn vader zegt dat hij zichzelf heeft verwond, hij beweert van niet. Later belde hij me dat de politie hem naar de spoedpsychiatrie had gebracht ter observatie. Er was op dat moment sprake van een langdurige gedwongen opname. Hij smeekte me bijna om hem te komen bezoeken, ik was heel erg geschrokken en besloot om even langs te gaan.
Na de verplichte observatie belde hij me op dat hij met ontslag mocht, op voorwaarde dat er hem iemand kwam ophalen bij wie hij voorlopig kan verblijven tot de situatie thuis wat gekalmeerd was. Vroeg me of ik die persoon wilde zijn. Blijkbaar hadden ze in de kliniek geoordeeld dat de situatie niet ernstig genoeg was voor een gedwongen opname. Ik had gevraagd om een gesprek met zijn dokter, omdat ik wilde weten in hoeverre hij een gevaar is voor zichzelf of anderen. In de kliniek aangekomen was de dokter echter al vertrokken, en werd de jongen zonder aarzelen met me mee naar huis gestuurd.


Voordat ze in het ziekenhuis over gaan tot gedwongen opname, moet er al sprake zijn van een heel acute psychiatrische 'crisis'. Iemand die op het moment van de beoordeling geen acuut gevaar vormt voor zichzelf of voor zijn omgeving, op basis van geestestoestand, zal nooit gedwongen opgenomen worden.

Daarnaast, weet je in welke mate hij effectief psychische problemen heeft? Of zijn zijn problemen drugsgerelateerd en een gevolg van misgelopen opvoeding en sociale omstandigheden? Naar hulpverlening toe is dat namelijk een héél erg groot verschil. En eerlijk gezegd, afgaande op wat jij hierbij meegeeft, vermoed ik dat het geen psychische problematiek is....

In het eerste geval, contacteer eens het mobiel crisisteam vanuit jouw regio, en bespreek met hen even de opties. In het tweede geval zou ik proberen om het CAW eens te contacteren, kijk wat zij kunnen betekenen, en indien zij niet kunnen helpen: vraag hen om een specifieke doorverwijzing. Zij moeten het netwerk hierin kennen. In het tweede geval, zou ik ook proberen hulp aan te rijken, om dan zo snel mogelijk weg te geraken. Je wil hier niet in gesleurd worden. Ik heb al heel erg veel "goeie" meisjes met de verkeerde jongens zien omgaan... willen 'helpen', of het foute ervan niet inzien.... om zo meegesleurd te worden in de miserie. Heel erg, maar loslaten dan!

GDG

Berichten: 4848
Geregistreerd: 11-04-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-10-17 20:44

bruintje123 schreef:
En morgen, liever vanavond, weer terug naar zijn ouders brengen.
Die zijn verantwoordelijk, jij niet.
Dit moet je echt niet willen, hier moet je echt niet in willen staan.
Erg laag ook dat ze jou zo gebruiken omdat ze blijkbaar weten dat je niet kunt weigeren.
Dit mag echt niet :n


Ik ben het met je eens dat dit geen houdbare situatie is, maar ik ben het niet eens dat zijn ouders haar gebruiken. Hij zat in opname en TS heeft er (om voor mij onbegrijpelijke redenen) voor gekozen om hem op te halen en hem bij haar te laten verblijven, dat hebben zijn ouders niet aan haar gevraagd.

TS, ik vind het persoonlijk onverstandig dat je je zo centraal geplaatst hebt in deze situatie. Ik begrijp heel goed dat je wil helpen, maar dit klinkt echt niet veilig.

koeien op de weg...

Pseudea
Berichten: 14
Geregistreerd: 02-10-17

Re: Jongen met psychische problemen opgevangen, maar wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-10-17 07:20

Ik besef wel dat dit geen gezonde situatie is, maar weet niet hoe ik dit kan oplossen zonder incidenten. Hij weet dat hij niet bij me kan blijven wonen, maar ik ben echt bang dat hij anders gewoon op straat gaat zwerven.

Florenc, hij is ook heel goed in liegen en manipuleren. Als iemand andere mensen aanvalt en zichzelf ernstig verwondt vind ik dat er wel sprake is van een crisis. Maar hij weet zijn verhaal ook zo om te buigen dat het in zijn voordeel spreekt. Op dat vlak vind ik dat er onvoldoende communicatie is tussen de politie, spoedeisende hulp en de dokters op de afdeling. Hij kon daar eigenlijk vertellen wat hij wou.
Ikzelf denk dat zijn problemen een gevolg zijn van ernstige trauma's in zijn kindertijd en erfelijke factoren. De problemen zijn al op jonge leeftijd gestart, en voor zover ik kan inschatten is zijn druggebruik eerder een gevolg dan een oorzaak van zijn mentale toestand. Voor zover ik weet is hij op dit moment ook clean, ik heb toch nog geen enkele keer de indruk gehad dat hij onder invloed was.

Ik zal eens proberen of ik in contact kan komen met een mobiel crisisteam.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: BelgenGek, Besje, CarpeDiem_, DotBot, Eefje_Sammy, fransje23, friezenfan2, Gea99, Googlebot, Joesje, kimmetje26, L_iek, Lijsken, Lizzy__87, Mandy92, Marocje, Melissa0304, Mo_86, mvdende, Nathalie18x, ontherun, ryukapple, shannen6, Soepkipje, tienus63, Ubermetrics, Vernon en 52 bezoekers