Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-17 08:43

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-17 08:43

Zo voelt het gelukkig ook.

**Geplaatst**: 09-11-17 10:32

Geplaatst: 09-11-17 10:32

Penny_Shadow schreef:
Weer even een berichtje. (...) Ze vroeg me hoe de EMDR therapie gaat.

Ik merk dat mijn eigen houding en gedachte over dingen anders begind te worden. Oa hoe ik over mijn vader denk. Ik zie zelf ook dat hij niet meer het zelfde is, maar met het oog op kinderen krijgen vind ik het heel erg lastig om dat los te koppelen.

Eh... om wat precies los te koppelen?
(En moet dat los gekoppeld?)

Citaat:
Al zegt mijn hoofd steeds vaker dat het wel goed komt, maar mijn hart is het daar nog niet 100% mee eens.

....leuk, dat je hoofd dit zo ervaart!
En praat oa met je therapeute over 'dat je hart het daar niet mee eens is'. Daar kan iets belangrijks in zitten.

Citaat:
Ook heb ik het out of the blue zo gruwelijk verdrietig kunnen zijn om alles en te gelijkertijd om helemaal niks

"...laat maar gewoon gebeuren"

.
Noem het rouw, noem het verwerken, maar ook wellicht 'gewoon' vermoeidheid

Citaat:
maar ook omdat ikzelf een ander persoon blijk en andere mensen anders blijken.

Ja - dat kan nogal een revolutie zijn.
Alles 'gaat schuiven', of nu ja: heel veel.

Citaat:
Mijn gedachtes veranderen. Wat dat betreft zijn mijn hart en mijn hoofd in oorlog met zijn twee. En die strijd is ontzettend vermoeiend.

Aj...
Punt 1: waarom is er een strijd? Zijn het zaken die echt diametraal tegenover elkaar staan?
Of is het dat je hoofd sneller verandert dan je hart...? (Dat kan, maar is in zichzelf nog geen reden tot strijd.)
En je kunt in jezelf een mediator aanstellen: beide partijen mogen voluit hun zegje doen en dan onderhandelen over de vraag 'wat gaan we nu doen'?

Citaat:
Maar ik krijg langzaam aan wel weer een beetje het gevoel lucht te hebben. Het mag weer zeg maar. Ik krijg weer wat meer uit handen. Echt heel fijn.

$*\o/*$
Fijn...!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-17 13:05

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-17 13:05

Ik denk dat ik dat wel los van rlkaar moet gaan zien, omdat mijn vader niet meer de zelfde man is al 20 jaar geleden. Mijn toekomstige kinder zal ik altijd beschermen en nogsteeds niet alleen laten met hem. Maar het is niet zo fair om mijn vader maar te blijven vergelijken met de man die hij NU is.

Zo merk ik ook dat ik aan het veranderen ben. Ik kan mijzelf niet blijven vergelijken met het kleine meisje van 20 jaar terug. Dat zou ook niet eerlijk zijn tegenover elkaar.

Wbt mijn hart. Het ene moment ben ik met hoofd en har volledig van overtuigt dat ik kan beginnen aan kinderen. Het andere moment zijn mijn hoofd en hart in tweestrijd of dat wel verstandig is en alle andere bezwaren die ik kan verzinnen.

Die vdrschuiving is zeker gaande. Een stukne loyaliteit staat mij daar wel bij in de weg.

Ik denk dat het een combi van beide is. Dat mijn hoofd en hart niet even snel veranderen, maar ook dat sommige dingen die ik heel graag wil in mijn hart loodrecht tegeniver mijn gedachten in mijn hoofd staan.

Toch gaat het wel de goede kant uit. Zoals bijv het idee van het weghalen van de spiraal was in eerste instantie voor mijn vriend. Ik zal er niet omheen draaien. Maar ik voel steeds vaker dat het meer voor mijzelf zal zijn. Dan voel ik opeens zo'n kracht in mij. En dan "overvalt" het leven mij weer en draai ik weer mee in de alledaagse "sleur".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-17 11:23

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-17 11:23

Argh. Negatieve mensen.... wat moet je er mee. Ik zou ze willen kunnen bannen uit mijn leven. Ik heb al genoeg oliebol van mijzelf.

Beetje lastig als je ze soms nog tegen gaag komen irl...

**Geplaatst**: 13-11-17 12:59

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 13-11-17 12:59

Ik zou er niet zo vanuit gaan dat je vader veranderd is. Het is mogelijk dat hij pedoseksueel of pedofiel is en dat zijn stoornissen die niet zomaar even "over" gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-17 13:03

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-17 13:03

Babootje schreef:
Ik zou er niet zo vanuit gaan dat je vader veranderd is. Het is mogelijk dat hij pedoseksueel of pedofiel is en dat zijn stoornissen die niet zomaar even "over" gaan.

Daar ga ik ook zeker niet van uit.

Maar daar buitenom is hij als persoon zelf zeker wel veranderd.

**Geplaatst**: 13-11-17 17:59

Geplaatst: 13-11-17 17:59

Penny_Shadow schreef:
Babootje schreef:
Ik zou er niet zo vanuit gaan dat je vader veranderd is. Het is mogelijk dat hij pedoseksueel of pedofiel is en dat zijn stoornissen die niet zomaar even "over" gaan.

Daar ga ik ook zeker niet van uit.

Maar daar buitenom is hij als persoon zelf zeker wel veranderd.

Het lijkt me ook wel ingewikkeld. Hij is natuurlijk niet alleen diegene die jou iets verschrikkelijks heeft aangedaan. Hij is bovenal je vader... Ik weet natuurlijk niet hoe jij dat ervaart, maar mij lijkt dat best dubbel.

Geef je om je vader?
(Als je daar liever geen antwoord op geeft snap ik dat natuurlijk.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-17 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-17 10:47

safina schreef:
Penny_Shadow schreef:
Daar ga ik ook zeker niet van uit.

Maar daar buitenom is hij als persoon zelf zeker wel veranderd.

Het lijkt me ook wel ingewikkeld. Hij is natuurlijk niet alleen diegene die jou iets verschrikkelijks heeft aangedaan. Hij is bovenal je vader... Ik weet natuurlijk niet hoe jij dat ervaart, maar mij lijkt dat best dubbel.

Geef je om je vader?
(Als je daar liever geen antwoord op geeft snap ik dat natuurlijk.)

Grappig dat je dat vraagt.

Een paar maanden terug stelde mijn sysgheem therapeut mij de zelfde vraag. Toe zei ik glashard en zonder te verblinken of te verblozen dat ik mijn vader haat.

Nu weet ik het niet zo goed. Hij zal nooit mijn aller grootste vriend worden om wat hij gedaan heeft, maar ik kan niet constant maar het plaatje van 20 jaar geleden over de persoon die hij nu is heen leggen.

Dat is imo echt niet eerlijk. Ik ben ook niet meer dat kleine meisje van toen. Ik ben ook een volwassen vrouw geworden.

Als ik er dan nu nog een keer over adenk of ik om mijn vader geef. Dan is het antwoord ja. Ja. Ik geef om mijn vader. Als persoon hoe hij nu is. En als persoon hoe hij vroeger op de vaderlijke momenten is geweest. Het is echt niet allenmaal slecht geweest natuurlijk.

Maar er zijn een aantal enorme poedersuiker momenten geweest die tot een paar maanden terug mijn hele leven bepaalde. En of hij dat nou bewust heeft gedaan of niet. Dat weet ik niet. Ik weet ook niet of ik dat wel wil weten.

Feit blijft dat mijn toekomstige kinderen hier niet aan bloodgesteld gaan worden. Daar zorg ik persoonlijk voor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-17 14:16

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-17 14:16

Oke. Dit had ik niet zien aankomen.

Met dat ik bovenstaande typ, zit ik bij mijn moeder thuis. Misschien niet het meest handige moment, maar zo is het gegaan.

Ik ben in huilen uitgebarsten, voor mijn moeder compleet onverwacht en ze begreep er natuurlijk niks van.

Ik heb haar verteld waarvoor ik therapie heb. Ik heb haar verteld van mn vader.

Ze was geshokeerd, verdrietig en ze voeld zich schuldig. Ook is zij verbaast.

We hebben 3 uur lang gepraat over alles en over niks.

Aan de ene kant voor ik me opgelucht en aan de andere kant niet.

**Geplaatst**: 15-11-17 14:38

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 15-11-17 14:38

Ow dat is wel even heel heftig, voor jullie beiden denk ik! Maar wel fijn dat je je opgelucht voelt! En ik snap dat het ook dubbel voelt. Het zal bij je moeder ook even moeten bezinken denk ik.

**Geplaatst**: 15-11-17 14:42

Geplaatst: 15-11-17 14:42

Owjee, wat heftig joh! Dat het er zomaar allemaal uitkwam ineens! Ik wil je graag even een hart onder de riem steken. Ik heb er zoveel bewondering voor hoe krachtig en wijs je bent in deze emotionele achtbaan! :(:)

Hoe is het nu met je? En met je moeder?

**Geplaatst**: 15-11-17 14:47

Geplaatst: 15-11-17 14:47

Hopelijk ervaar je straks de opluchting van 'een geheim minder om mee te dragen'.
Veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-17 15:13

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-17 15:13

Sandyislief schreef:
Ow dat is wel even heel heftig, voor jullie beiden denk ik! Maar wel fijn dat je je opgelucht voelt! En ik snap dat het ook dubbel voelt. Het zal bij je moeder ook even moeten bezinken denk ik.

Het moet zeker bezinken bij haar.

safina schreef:
Owjee, wat heftig joh! Dat het er zomaar allemaal uitkwam ineens! Ik wil je graag even een hart onder de riem steken. Ik heb er zoveel bewondering voor hoe krachtig en wijs je bent in deze emotionele achtbaan! Hoe is het nu met je? En met je moeder?

Ik voel me gebroken. En opgelucht. En verdrietig. En bang. Echt alles tegelijk. Behalve boos. Ik ben niet boos. Echt helemaal niet.

Mijn moeder wist echt van niks. Zij is boos en verdrietig en ze voelt zich schuldig. Maar ze kan moeilijk schuldig zijn als ze van niks wist. Dat heb ik haar op haar hart gedrukt. Ze hoeft zich niet schuldig te voelen. Zoals ik zelf al dacht, als ze dit had geweten had ze dingen heel anders aangepakt.

senna21 schreef:
Hopelijk ervaar je straks de opluchting van 'een geheim minder om mee te dragen'.
Veel sterkte.

Nog niet helemaal. Ik moet mijn vader nog concronteren. Nu heb ik haar "opgescheept" met een heel groot geheim. Ik heb haar vraagt om dit niet met papa te bespreken totdat ik daar klaar voor ben.

**Geplaatst**: 15-11-17 15:28

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 15-11-17 15:28

Jeetje wat een heftige ontwikkelingen!
Dapper van je zeg.

Sterkte met hoe het verder gaat.

**Geplaatst**: 15-11-17 15:49

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 15-11-17 15:49

Heftig zeg. Wat ontzettend stoer van je.
Ik zou me nu alleen niet in je moeder willen verplaatsen.
Komt je vader thuis en moet zij doen alsof er niks aan de hand is. Lijkt me niet makkelijk voor haar.
Maar ja dat is niet jou probleem!

**Geplaatst**: 15-11-17 16:10

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 15-11-17 16:10

Dat is zo en dat zal TS zich ook realiseren. Haar wereld zal ook overhoop liggen, ja.
Maar het moest er een keer uit en goed dat je dat toch hebt gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-17 18:05

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-17 18:05

Ik vind het ook heel lastig. Ik scheep mijn moeder op met een enorm geheim. Iets wat ik al 20 jaar doe. En ik vraag aan haar, terwijl ze (denk ik) met een hoop vragen zit, om haar mond dicht te houden. Het is wel haar levenspartner waar we het over hebben.

Ze had wel al een vermoeden dat ik Penny_shadow ben. Oa door de spelfouten die ik soms maak. Dat komt door de dyslexie.

**Geplaatst**: 15-11-17 18:26

Geplaatst: 15-11-17 18:26

Hoe moeilijk dit nu ook voor jullie is, maar ik denk dat een moeder dit toch wil weten.
Hij is haar levenspartner, maar jij bent haar kind.

Ze had dus zelfs al een vermoeden....
Dan is het helemaal goed dat je het nu hebt vertelt.
Heel veel sterkte samen. Jullie zijn dapper.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-17 20:11

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-17 20:11

Dat was ook een van haar vragen. Waarom heb ik het niet eerder verteld.

Ik heb het haar uitgelegd en ze snapt het helemaal

**Geplaatst**: 15-11-17 22:44

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 15-11-17 22:44

Wat dapper van je TS, wat een opluchting maar tegelijkertijd wat een lastige situatie. Maar jij komt hier zeker uit, dat heb je afgelopen tijd wel bewezen!

**Geplaatst**: 16-11-17 00:42

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 16-11-17 00:42

Ooh TS wat ben je dapper en wat heb je al een stappen gezet.

Je moet echt trots zijn op jezelf hoor.

Het feit dat je je vader anders gaat zien betekend voor mijn gevoel dat je het aan het verwerken bent en het je minder raakt. Je kunt objectiveren en op basis daarvan beslissingen maken. En het zijn je eigen beslissingen ipv dat je dingen voor je vriend doet.

En ook dat je het aan je moeder hebt verteld vind ik dapper. En ja zij zal het nu zwaar hebben en misschien erg in 2strijd. Maar je hebt het verhaal aan een naaste gefaan. Qeer een grote stap in de verwerking

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-17 10:03

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-17 10:03

Joltsje schreef:
Ooh TS wat ben je dapper en wat heb je al een stappen gezet.

Je moet echt trots zijn op jezelf hoor.

Het feit dat je je vader anders gaat zien betekend voor mijn gevoel dat je het aan het verwerken bent en het je minder raakt. Je kunt objectiveren en op basis daarvan beslissingen maken. En het zijn je eigen beslissingen ipv dat je dingen voor je vriend doet.

En ook dat je het aan je moeder hebt verteld vind ik dapper. En ja zij zal het nu zwaar hebben en misschien erg in 2strijd. Maar je hebt het verhaal aan een naaste gefaan. Qeer een grote stap in de verwerking

Hoe ik tegenover mijn vader sta voelt voor mij idd zoals jij het omschrijft. Ik kan relativeren wat er is gebeurt en hoe hij nu is.

Mijn moeder was wel gelijk heel duidelijk dat de kleinkinderen gewoon nooit en tenimmer gaan blijven logeren. Ze wil zichzelf als zondebok opofferen (dat zij de rede is waarom de kinderen niet kunnen logeren), maar dat ga ik niet doen.

Dan zou ik haar de schuld in de schoenen schuiven van iets wat ze niet gedaan heeft. Dat zou zo oneerlijk zijn en zo zit ik niet in elkaar. Mijn vader is hier de schuld van, hij mag die last bij zich dragen, niet mijn moeder. Nooit niet.

Hoe ik dat tegen die tijd aan mijn kinderen ga uitleggen weet ik nog niet. Dat zie ik dan wel.

Ik heb enorm het gevoel het nu ook aan mijn vader te willen vertellen. Ik wil niet dat mijn moeder dit bij zich draagt en het hier niet met hem over kan hebben. Ik kan me zo goed voorstellen dat ze zo veel vragen heeft. Voor mij, maar ook voor hem. Dat kN ze nu niet met heb bespreken.

Ik heb dus ook besloten dat ik het boek morgen open ga doen aan mijn vader. Dan wordt het zijn verantwoordelijkheid. Dan draag ik de last van het geheim niet meer bij mij.

Ik kwam er niet onderuit dan ook te vertellen waarom mijn zusje in therapie is. Zij krijgt eind deze maand haar aller eerste sessie EMDR. Zij staat aan het begin ondanks de hoeveelheid therapie die ze al heeft gehad. Ik ben er van overtuigt dat de EMDR haar enorm gaat helpen.

Feit is wel dat zij haar verhaal moet doen wanneer ZIJ daar klaar voor is. Maar als ik morgen mijn verhaal ga doen dan zal ik ook vertellen over de rede van de therapie van mijn zusje. Omdat dit kracht bijzet in mijn verhaal, maar nog belangrijker mijn zusje begrip zal geven. Ik hoop dat zij ook de kracht gaat vinden om dit van haar los te maken. Dat verdient ze zo! Maar wel op haar moment. Ik heb dus ook de afspraak met mijn moeder dat zij het er niet met mijn zusje over heeft. Dat ze echt moet wachten totdat mijn zusje er klaar voor is. En dat is ze op dit moment gewoon verre van.

Ik ben er zo enorm klaar mee om dit bij mij te dragen. En ik ben er zo klaar mee om generatie op generatie uit disfunctionele gezinnen te komen. Hier stopt het. This is the end of the line, and now GET OUT! Het is klaar, over en uit. Ik leg de verantwoordelijkheid bij hem en bij mij stopt het. Ik ga er voor zorgen dat ik een "normaal" (wat is normaal?) gezin kan gaan stichten. Dat heb ik verdient en alles en iedereen er omheen.

**Geplaatst**: 16-11-17 10:28

Geplaatst: 16-11-17 10:28

Wat klink je ongelooflijk sterk en dapper TS!
Ik je topic in stilte gevolgd maar ik zie je bij ieder bericht groeien.
Ontzettend veel respect voor jou

**Geplaatst**: 16-11-17 10:52

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 16-11-17 10:52

wauw TS!!!! wat ben je inderdaad sterk. bijna de tranen in mijn ogen.

jij gaat dat stomme misbruik te boven komen. wat je zelf zegt. hier stopt het. we gaan verder in een goeie wereld. jou kids zullen opgroeien zonder deze ellende.

je moeder klinkt wel heel erg lief

**Geplaatst**: 16-11-17 11:21

Re: Ik ga het gevecht aan. (Sexueel misbruik)

Geplaatst: 16-11-17 11:21

Ts wat ben jij stoer.
Ik vind je enorm gegroeid, geestelijk.
Als je het je vader verteld hoop ik dat je moeder erbij is. Of iemand anders om je te steunen.