Emotie blokkade, heel veel moeite om te zeggen wat er dwars zit, dichtslaan tijdens een gesprek/discussie/ruzie zijn de problemen die de laatste tijd een beetje te veel worden en ik word er moe van..
Ik kan niet zeggen wat mij dwars zit, tijdens een goed gesprek of een discussie. Ik klap dicht en zeg geen woord meer, terwijl ik in m'n hoofd van alles eruit heb gegooid.
Ik kan niet zeggen wat ik voel, zelfs een dankjewel komt er niet uit. Wat is dit?
Ik heb altijd al moeite gehad om te praten, om alles een keer goed eruit te gooien. Ik ben altijd bang dat mensen dan een verkeerd beeld krijgen van mij en dit gaat zo ver, dat ik op de crematie van m'n vader niet wilde huilen, omdat ik mij groot wilde houden en sterk, bang dat mensen wat zouden denken.
Ik merk aan mijzelf én aan mijn vriend dat het z'n hoogtepunten gaat bereiken, omdat mijn vriend wel een prater is en ik juist niet. Voor hem is het lastig, omdat hij niet weet wat mij dwars zit of wat er door m'n hoofd spookt. Het enigste wat ik zeg, om het simpel uit te leggen, is dat ik continue met mezelf in discussie ben, maar het gaat veel dieper dan dat.
Ik word er moe van, waarom kan ik geen normaal gesprek voeren zonder dicht te slaan? Zonder bang te zijn wat andere mensen van mij denken of zeggen.
Ik ben ook zo'n iemand die geen fouten toegeeft, puur uit zelfbescherming, want ik wil mezelf niet zwak opstellen..
Ik heb diverse gesprekken met een psycholoog gehad, maar tot nu toe heeft niks geholpen en ik ben eerlijk, als ik na 2 gesprekken geen verbetering merk, kom ik niet meer.
Wie heeft voor mij de oplossing? Want dit kan niet meer zo, ik word moe van mezelf en ik wil dit niet meer voor mezelf en mijn vriend.
