Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 18:58

Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 18:58

Of toch gewoon de beruchte "midlifecrisis"?

Ik ben nu 31, heb een lieve vriend, een koophuis, een hond en momenteel even tussen 2 banen.
Kinderen heb ik niet en heb niet het gevoel dat kinderen mijn leven zullen verrijken. Dus geen kinderwens (op dit moment)
Ik moet nu na 8 jaar op zoek naar ander werk, want m'n contract wordt beëindigd en heb op dit moment ook geen werk-verplichtingen meer. Ik zit nu dus thuis om me volledig te kunnen richting op mezelf en nieuw werk.

Maar op dit moment weet ik dus even niet meer wat ik nu precies zoek, wat ik wil met m'n leven. Niet qua werk en dus ook zoekende naar mijn "doel in het leven". Ik kijk soms jaloers naar mensen die het wel allemaal voor elkaar lijken te hebben, die ergens voor de volle 100% voor gaan zonder zich druk te maken om wat de rest van de wereld van ze vind.
Ik zie overal beren op de weg, ben bang dat ik voor gek wordt verklaard, dat ik domme keuzes maak.
Maar ik sta dus wel open voor andermans ziens/levenswijze, wil meer leren over hoe andere mensen in het leven staan.

Ik ben bang dat ik nu al een domme keuze heb gemaakt. -O-

Juist door het gevoel te hebben om mezelf opnieuw te moeten uitvinden, heb ik (uit eigen beweging!) vandaag een soort van bijbelles gehad van 2 Jevoha's Getuigen. Ik vond het een heel fijn gesprek en 2 fijne mensen, maar wel een beetje een onbehaaglijk gevoel naderhand. Ik ben namelijk al vanaf het eerste contact bang voor wat anderen ervan vinden, heb het tot nu dan ook aan niemand verteld. Bang dat mensen me voor gek verklaren dat ik deze mensen überhaupt heb uitgenodigd, ookal vond ik het gesprek dus wel echt prettig.
Ik heb een christelijke opvoeding gehad, maar 20 jaar er nooit meer iets mee gedaan. Vooral omdat ik tot nu toe een religie nu iets "van deze tijd" vond en nog steeds niet weet of het wel in mijn leven past.

Ik voel me dus letterlijk een zoekende in de woestijn en heb eigenlijk niet echt een vriendin waar ik dit mee durf te bespreken. Vandaar dus dit topic, want dat voelt toch veiliger zo vanachter de laptop :')

Om dus even mijn warrige verhaal een beetje te verduidelijken;
Doorgaan met deze zoektocht naar mezelf, maar wel via de huisarts/psycholoog/levenscoach, want dit is een typische "midlifecrisis"?
Of toch me verder verdiepen in meerdere religies om te kijken of ik daar vind wat ik mis in het leven?
Of een combi van beide?
Zijn er bokkers die ook met zoiets hebben geworsteld en wat hebben jullie gedaan? Hoe ging jullie omgeving hiermee om als je wel een vrij rigoureuze beslissing hebt gemaakt?

**Geplaatst:** 11-03-17 19:02

Geplaatst: 11-03-17 19:02

Midlifecrisis zou een beetje vroeg zijn volgens mij....het heeft wel een naam...iets met dertigers

Is de remonstranten niet iets voor je. Klinkt als een kerk van nu.
https://www.remonstranten.nl/wat-geloven-wij/

Laatst bijgewerkt door NatasjavE op 11-03-17 19:06, in het totaal 1 keer bewerkt

That awkward moment when someone yells at you for clicking your pen and you have to click it one more time to use it....

**Geplaatst:** 11-03-17 19:05

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 11-03-17 19:05

Óók hierover is een boek geschreven. "Het dertigers dilemma".

Books, minds and umbrella's only work when they are open.

**Geplaatst:** 11-03-17 19:06

Geplaatst: 11-03-17 19:06

senna21 schreef:
Óók hierover is een boek geschreven. "Het dertigers dilemma".

Dat was de term die ik zocht. Dank je wel.

That awkward moment when someone yells at you for clicking your pen and you have to click it one more time to use it....

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 19:09

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 19:09

Ja dat wist ik ook, maar wist ook het goede woord niet :')

zat met quarterlife in m'n hoofd maar daar vond ik me wat te oud voor

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 19:10

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 19:10

senna21 schreef:
Óók hierover is een boek geschreven. "Het dertigers dilemma".

Boek voor op m'n to-read list!

NatasjavE schreef:
Midlifecrisis zou een beetje vroeg zijn volgens mij....het heeft wel een naam...iets met dertigers

Is de remonstranten niet iets voor je. Klinkt als een kerk van nu.
https://www.remonstranten.nl/wat-geloven-wij/

Dit klinkt wel als iets wat bij mij zou kunnen passen. Iemand hier ervaringen mee?

Laatst bijgewerkt door NoTwixLeft op 11-03-17 19:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 11-03-17 19:17

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 11-03-17 19:17

Is je vriend op de hoogte van het gesprek met de jehova's getuigen?
Want indien je besluit je aan sluiten bij deze beweging moet je wel realiseren dat je relatie dan over is, tenzij hij zich ook aansluit.
Dat zou wel een nieuwe impuls aan je leven geven, maar misschien iets teveel impuls ;

**Geplaatst:** 11-03-17 19:20

Geplaatst: 11-03-17 19:20

Als je het gesprek met de JG heel prettig vond en meer wil weten over God zou ik gewoon eens een alpha cursus doen ergens.
Laagdrempelig leren over God en wat het christelijk geloof inhoudt. Dan kan je daarna kijken of je er wat mee wilt of niet.

Is ook wat minder 'dwingend' dan de JG. Want dat betekent wel gelijk heel veel voor je leven

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 19:25

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 19:25

_lautje_ schreef:
Is je vriend op de hoogte van het gesprek met de jehova's getuigen?
Want indien je besluit je aan sluiten bij deze beweging moet je wel realiseren dat je relatie dan over is, tenzij hij zich ook aansluit.
Dat zou wel een nieuwe impuls aan je leven geven, maar misschien iets teveel impuls ;

Dat wordt wat teveel impuls

Nee, mijn vriend is heel erg anti religies. Zoeken naar mezelf prima, maar ik moet hem er niet mee lastig vallen als het om een geloof gaat. Hij weet er nog niets van en dit heb ik ook heel duidelijk gezegd in het gesprek met de mensen vandaag.
Ik wil het niet geheim voor mijn vriend houden, maar ik weet dat ik voor mezelf eerst meer duidelijkheid moet hebben voor ik hem dit vertel.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 19:29

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 19:29

verootjoo schreef:
Als je het gesprek met de JG heel prettig vond en meer wil weten over God zou ik gewoon eens een alpha cursus doen ergens.
Laagdrempelig leren over God en wat het christelijk geloof inhoudt. Dan kan je daarna kijken of je er wat mee wilt of niet.

Is ook wat minder 'dwingend' dan de JG. Want dat betekent wel gelijk heel veel voor je leven

Dank! Ga ik zeker naar kijken!

**Geplaatst:** 11-03-17 19:31

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 11-03-17 19:31

Waarom deze religie en geen andere ?

**Geplaatst:** 11-03-17 19:35

Geplaatst: 11-03-17 19:35

Omdat ik van jongs af aan al Jehovah's getuige ben, heb ik nooit naar een doel in mijn leven hoeven zoeken. Of een antwoord op levensvragen. Die staan gewoon in de bijbel dat toch bij nadere bestudering een vrij hedendaags boek blijkt te zijn.
Toch herken ik het 30-ers gevoel wel. Bij mij zat dat met name in de keuze; houden we ons leventje zoals het is of kiezen we voor kinderen. Het oer-moeder gevoel was me niet aangeboren om het maar zo te zeggen. Daarbij komt ook dat mijn zusje een meervoudig gehandicapt kind heeft gekregen (als gevolg van zwangerschapsvergiftiging) en maar al te duidelijk was hoe je leven dan kan veranderen.
Uiteindelijk is het er toch van gekomen. En was het op dat moment nog niet eens een "bewuste keuze" want slordig geweest met anticonceptie die ene keer. En juist die ene keer was het dus raak.
En welkom. En ik heb ervan genoten (wat minder van de zwangerschap; dat vond ik vreselijk).
Ik waarbij het moedergevoel absoluut ontbrak, heb ervan genoten. Ook van de problemen die er echt wel waren.

**Geplaatst:** 11-03-17 19:40

Geplaatst: 11-03-17 19:40

Ik adviseer ook de alpha cursus, bij veel kerken te volgen.
Best lastig om even niets te hebben als baan. Ik herken het wel hoor, dat midlife gevoel. Het is ook goed om in zo'n periode te reflecteren en keuzes te maken die bij je passen.Succes!

**Geplaatst:** 11-03-17 19:44

Geplaatst: 11-03-17 19:44

Ik ben waarschijnlijk een beetje het andere uiterste. Als me iets leuk lijkt dan doe ik het gewoon en wat anderen daar van vinden is me echt een dikke vette biet

Als het dan achteraf toch niet zo'n geweldig idee was dan doe ik weer wat anders. Het is ook geen enkel probleem om van gedachte te wisselen vind ik.
Ik heb echt een hekel aan mensen die blijven hangen in: maar 5 jaar geleden zei je nog...... Who cares wat iemand 5 jaar, 5 maanden, 5 dagen geleden vond.
Vandaag is een nieuwe dag $*\o/*$

Dus lijkt het je wat om je bij een geloof aan te sluiten, gewoon doen. Blijkt het toch niet, blijf dan ook niet tegen je zin hangen,

**Geplaatst:** 11-03-17 20:12

Geplaatst: 11-03-17 20:12

_lautje_ schreef:
Is je vriend op de hoogte van het gesprek met de jehova's getuigen?
Want indien je besluit je aan sluiten bij deze beweging moet je wel realiseren dat je relatie dan over is, tenzij hij zich ook aansluit.
Dat zou wel een nieuwe impuls aan je leven geven, maar misschien iets teveel impuls ;

Nou nou, dat is wel erg kort door de bocht. Ik ken er genoeg waarvan de partner geen Jehovah's getuige is.
Als je elkaar niet vrij kunt laten, zegt dat ook iets over je relatie.

Dwingend, tja, ik heb dat niet zo ervaren. Dat ligt misschien aan je thuisbasis. Je hebt inderdaad (zo noem ik dat "zwarte kousen" JG's, maar dat zit meer in de mensen als in het geloof zelf). Mijn ouders lieten mij een vrije keuze en zo doe ik dat ook bij mijn dochter. Je houden aan Gods geboden (die voor ons welzijn zijn gegeven) is ook iets dat voor ieder ander (christelijk) geloof zou moeten gelden.

Ik zou zeggen: als je het zoekt bij religie. Doe gewoon een "vergelijkend warenonderzoek" en kijk waar je een antwoord kan vinden op de vragen die je hebt en wat het best bij je past.
En laat je geen angst aanpraten. Een bijbelcursus met Jehovah's getuigen betekent niet automatisch dat je er ook 1 moet worden.

**Geplaatst:** 11-03-17 20:22

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 11-03-17 20:22

Is het echt in religie dat je wil gaan zoeken hoe nu verder? Want mij lijkt het dat je inderdaad nu jezelf de vraag stelt is dit het nu ? 31 Zijn?
Maar het gras is niet groener aan de andere kant . Op alle vlakken dan bedoel ik.
Ik denk dat jij nood hebt aan een goede gesprekspartner die jou de juiste vragen stelt waarop jij uit en in je gevoel het antwoord moet gaan zoeken.
En zo bewust word ga ik mijn leven een andere wending geven of juist niet.
Maar ik weet nu niet of jij zorgen hebt in je leven ? Maar vergeet niet een leven dat gewoon zijn gangetje gaat zonder zorgen daar zouden veel mensen voor tekenen ook al ziet het er een beetje saai uit soms.
En soms moet je ook gewoon ontdekken dat je droom die je beetje bij beetje werkelijkheid kunt laten worden door inderdaad het roer om te gooien misschien helemaal niet bij je past . Maar dat weet je enkel als je het probeert.

Connemara pony's zijn dé leukste pony's !

#paddyfromculmore
http://mijnpaardinbeweging.com Sportmasseur voor paarden

**Geplaatst:** 11-03-17 20:37

Geplaatst: 11-03-17 20:37

Ik zit in bijna hetzelfde scenario hoewel ik pás 23 ben. Wie ben ik, wat wil ik en hoe ga ik verder in mijn leven? In plaats aansluiten bij een religie (ik ben agnost maar wil nergens bij aangesloten zijn behalve het spaghetti monster

) zoek ik het antwoord voornamelijk in mijzelf en dat is voornamelijk; doe wat je leuk vindt en voldoening in krijgt. Ongeacht wat het is. Want het leven ís kort. Dus geniet van die tijd.

Daarnaast bij de vraag; wie ben ik en wat je is mijn doel in het leven? Klinkt meer als dat jij zoekt naar je identiteit. Probeer dat zelf in te vullen, ipv het te laten invullen door een ander (religie) ténzij jij je daar prettig bij voelt.

"Unable are the loved to die, for love is immortal." - Emily Dickinson

**Geplaatst:** 11-03-17 21:12

Geplaatst: 11-03-17 21:12

Ik ben wat ouder dan jij en heb een tijd geprobeerd meer zoals anderen te zijn.. als kind vond ik altijd al andere dingen leuk, dacht ik anders en deed ik anders waar ik vaak commentaar op kreeg, als volwassene probeerde ik me aan de normaal aan te passen en nu probeer ik juist weer mezelf te zijn.

Waarom zou je niet domme fouten maken en dingen proberen? Dan heb je in ieder geval iets geprobeerd!
Is het niet veel dommer om niks te doen en bang te zijn wat anderen denken en van je vinden? Hoe zou je het liefst op jezelf terug willen kijken als je later oud bent?
Ik heb het gewoon nodig om één keer in de zoveel tijd figuurlijk mijn hele leven door elkaar te husselen, naar de enorme hoop te kijken en mee te nemen wat ik de moeite waard vind en de rest proberen achter me te laten, of te verbeteren.

In mijn familie heb ik meerdere Jehova's getuigen en vroeger ben ik heel vaak met mijn oma mee geweest, nog altijd voelt het als een fijne familie, de mensen die ik daar van ken.
Het is trouwens helemaal geen probleem als een partner andere keuzes maakt, juist binnen dit geloof word je heel vrij gelaten, kinderen worden bijvoorbeeld ook niet gedoopt, pas op latere leeftijd als je die keuze zelf wil maken kan je gedoopt worden, dat vind ik persoonlijk wel heel mooi.
Als je er nieuwsgierig naar bent zou ik me er gewoon een tijdje in verdiepen, daar wordt je nooit dommer van en het mooie is.. ga je na een tijdje weer een andere richting op, dan mag je dat mooi helemaal zelf weten!

Sometimes you win en sometimes you learn.

**Geplaatst:** 11-03-17 21:29

Geplaatst: 11-03-17 21:29

Het is heel normaal dat je rond de 30 jezelf vragen gaat stellen en gaat zoeken naar je ware ik. Het heeft ook te maken met een stuk zelf acceptatie en berusting. Vaak heb je je dromen die je als kind had niet waar kunnen maken en ben je op vele punten tekort geschoten en heb je het gevoel dat je gefaald hebt. Het is de kunst om dan jezelf te accepteren en te kunnen zeggen: het is goed zo, ik heb gebreken, ik ben niet perfect maar ik ben ik. Ik heb geleerd, ik ben sterker geworden en ik ben goed zo.
Dat ga je in een passende kerk ook vinden. Dat Jezus jou liefheeft en waardeert om wie je bent. Je mag er zijn.

Is mindfulness niks voor je? Je moet op zoek naar jezelf. Wie ben ik, wat maakt mij gelukkig, waar wil ik heen, wat kan ik betekenen voor anderen etc.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

**Geplaatst:** 11-03-17 21:30

Geplaatst: 11-03-17 21:30

NoTwixLeft, ik vind het helemaal niet gek dat je het gevoel hebt dat je op onderzoek wilt naar het doel in je leven en op zoek naar jezelf. Wat bedoel je met dat je bang bent om 'domme keuzes' te maken en waarin zie je 'beren op de weg'?

Zelf ben ik (tot morgen

) 26 jaar en zelf ben ik een christen. Niet het type 'je mag niks doen op zondag' of het zingen van psalmen op orgelmuziek, maar ik noem mezelf meer een volger van Jezus. Ik vind het leven met God een avontuur en ik vertrouw volledig op hem, wat ontzettend veel rust geeft. Ik geloof dat God ontzettend veel van ieder mens houdt en dat hij dolgraag een relatie met ons wil aangaan en ook jou met open armen zou willen uitnodigen om hem te leren kennen (als liefdevolle vriend).

Als je meer wil weten, mag je me berust pb'en

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 21:31

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 21:31

420BlazeIt schreef:
Waarom deze religie en geen andere ?

Zoals ik ook iemand antwoorden via pb; Omdat deze in de buurt zat en ze graag aan huis komen.

@Babootje; Daar ging dit eerste gesprek dus ook vooral over. Als je de bijbel leest en begrijpt, kan de bijbel je helpen in je leven. En de stukken die dit gesprek erbij werden gepakt passen voor mijn zienswijze heel goed.
Maar omdat de bijbel voor meerdere religies iets betekend hoef ik me niet blind te staren op 1 geloof op dit moment. En dat vind ik dus wel heel fijn. Ik heb ook niet het idee gehad dat ze me zouden gaan dwingen om toe te treden tot hun kerk, dat gevoel heb ik jaren terug bij een andere kerk wel ervaren terwijl dat toen niet eens een gesprek met mij was.

@RuthenRoos Dat is dus ook misschien wel een reden van dit topic. Reflecteren, keuzes en (via) anderen ervaringen meekrijgen

@Sizzle normaal ben ik ook wel een beetje zo. Maar ik probeer wel altijd een goed overwogen keuze te maken en met mijn keuzes niet tot andermans last te zijn. Misschien houd ik nu wel teveel rekening met anderen...

@kitobeer Dat gevoel speelt ook zeker mee! Ik ben nu 30+ en wat heb ik nu eigenlijk bereikt tot nu toe? En is het wel wat ik wil? En wat heb ik nodig om dat gevoel een plek te geven.

@Bralindy jij zit gewoon al lekker in je quarterlife crisis

Maar ben het zeker met je eens dat ik mijn leven niet op zo'n manier wil laten invullen door een religie. Net als een gewone relatie moet het een aanvulling zijn op mn leven niet een invulling.

@SparklingApp Ik heb al gemerkt dat als ik meer mn best doe om "normaler" te zijn om minder leuk ik het leven vind. En misschien moet ik ook gewoon net als jou de boel eens flink wakker schudden, het roer omgooien. Dat zal sowieso een mooi leerproces zijn.

Ik ben trouwens ook blij om wat positieve geluiden te horen over JG! Ik heb ze redelijk onbezonnen uitgenodigd, wel dus wat ongemakkelijk daarna om reacties van anderen, maar ik ben dus wel echt geïnteresseerd in hun zienswijze in het geloof. Ik hou van het leren kennen van vreemden en luister graag naar ze om er van te leren.

**Geplaatst:** 11-03-17 21:33

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 11-03-17 21:33

Op wat voor manier denk je anderen tot last te zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-17 21:45

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-17 21:45

@Suzanne mindfulness doe ik sinds kort ook, maar ik zou daar misschien iets meer begeleiding in kunnen zoeken. Ga het meenemen iig!

@RianneB heb stiekem ook een beetje faalangst en vooral angst om mezelf en anderen teleur te stellen. Gooi daarom ook misschien soms te snel de handdoek in de ring.

Dat versterkt dus ook een beetje door mijn angst om anderen tot last te zijn. Klein voorbeeld; pasgeleden mezelf geblesseerd waardoor ik 2 weken de hond niet zelf uit kon laten en mn vriend moet gewoon 40uur werken dus Ik voel me al heel bezwaard om dan mensen te vragen om mijn hond uit te laten. Bang dat ze me als een last ervaren.

**Geplaatst:** 12-03-17 14:49

Re: Zoektocht naar .... mezelf? God? Iets?

Geplaatst: 12-03-17 14:49

Ik ben dan misschien nog geen dertig maar herken je vragen wel. Maar, waarom zou je anderen teleurstellen? Je leeft voor jezelf.

Misschien een idee om te werken aan je faalangst?

Het voorbeeld met het uitlaten van de hond, je kan niet voor anderen mensen denken. Dat kunnen ze alleen zelf, als ze je als een last ervaren zullen ze dat hopelijk tegen je zeggen. Niet te bang zijn om andere mensen om hulp te vragen.

Wel goed van jezelf dat je bezig gaat met het beantwoorden van vragen die je hebt. Daar kan menig mens een voorbeeld aan nemen.

**Geplaatst:** 12-03-17 14:59

Geplaatst: 12-03-17 14:59

Het voorbeeld met hond snap ik ergens wel, dat is ook best wel veel werk als iemand dat langere tijd moet doen.
Maar 2 weken en dan enkel even overdag
is dan voor een thuisblijf vrouw/man dan wellicht weer een kleinigheid als de hond niet meteen 2 uur lang gewandeld moet worden.
Echter ken ik dan weer niemand die niet overdag werkt dus dan loopt dat spaak.
Ik vraag ook liever niet iemand willekeurig om onze huisdieren te verzorgen als het geen noodzaak ik behalve als het een over en weer is.
Daarom ik heb ik momenteel daar een betaalde vakantieservice voor.
In het geval van een hond kun je misschien een tiener een kleinigheidje daar voor geven.

Wie is er online