Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
friendly schreef:Maar ik vind dan wel weer dat ie dat al had kunnen zeggen voordat ie vraagt of TS dan thuis is.
Mer1980 schreef:Ik heb in oktober 2016 het contact definitief gebroken met mijn schoonloeder. Nadat ze mij uitschold met mijn dochter op haar arm was de maat vol na jarenlange treitersessies (politie op mijn dak dat ik geld zou hebben gestolen bij haar thuis, de BV uitwerken, mijn familie opbellen over hoe slecht ik was en uithoren, etc). Pas toen ik mijn scheiding had aangevraagd werd mijn man wakker. Na mediation tussen mij en mijn man nog bij elkaar. Schoonloeder is niet meer welkom bij ons, ook niet met verjaardagen. Mijn man gaat wel naar haar met de kids en dat is prima zolang ze niet negatief praat over mij waar de kids bij zijn, dan is het ook afgelopen. Helaas zitten wij nog midden in de ellende daar mijn man een bedrijf heeft met haar, ik hoop dat dit snel achter de rug is. Ze blijft haat zaaien, liegen, bedriegen en stoken. Ik gun niet snel iemand het aller ergste, maar haar..... Oh ja, niet onbelangrijk, ik heb werkelijk geen flauw idee wat ik haar heb misdaan. Vroeger konden we prima door één deur en opeens niet meer. Ik heb echt geen idee. Als ik het haar vraag zegt ze dat ik het zelf wel weet. Niemand uit haar omgeving kan mij ook antwoord geven. Ik krijg alleen te horen dat ik slecht ben en alles bij elkaar zou liegen. Als ik vraag naar voorbeelden krijg ik geen antwoord. Ik weet het dus echt niet. Niemand eigenlijk. ik denk dat zij het zelf ook niet eens weet.
Nessa schreef:Dit is ontstaan omdat ik hun lieftallige zoontje heb weggehaald.
Ik ben de andere vrouw in zijn leven nu.
Mijn vriend accepteert dit dus ook echt niet. Zegt dit constant. En als ze problemen hebben met mij daar met mij over moeten hebben.
Hij heeft ze nu dus een ultimatum gegeven. Normaal doen of hem kwijtraken.
Nu willen ze dus wel praten met mij. Maar hun mening over mij zal daarin niet veranderen lijkt mij.
Zoals ik verder lees uit jullie berichten kan ik dus het beste wel het gesprek aangaan.
Maar inderdaad, voor mijn vriend.
friendly schreef:Maar ik vind dan wel weer dat ie dat al had kunnen zeggen voordat ie vraagt of TS dan thuis is. Mij zou het echt aan mijn derrière oxideren hoe mijn ouders over mijn partner denken, als ik mijn verjaardag of wat dan ook vier en hun mogen m om wat voor reden dan ook niet hebben ze er maar mee te dealen dat ie er is en gedragen ze zich maar. Ze hoeven niet met m te praten maar ik NIET enige vorm van aanpassing doen omdat hun het niet zint. Dan komen ze maar niet.
Nessa schreef:Dit is ontstaan omdat ik hun lieftallige zoontje heb weggehaald.
Ik ben de andere vrouw in zijn leven nu.
Mijn vriend accepteert dit dus ook echt niet. Zegt dit constant. En als ze problemen hebben met mij daar met mij over moeten hebben.
Hij heeft ze nu dus een ultimatum gegeven. Normaal doen of hem kwijtraken.
Nu willen ze dus wel praten met mij. Maar hun mening over mij zal daarin niet veranderen lijkt mij.
Zoals ik verder lees uit jullie berichten kan ik dus het beste wel het gesprek aangaan.
Maar inderdaad, voor mijn vriend.
Popstra schreef:Je schoonmoeder is een jaloers loeder.
Ik zou geen contact herstellen want die veranderd niet en je vriend er vrij in laten hen wel te bezoeken enz.
Ik zelf kom ook niet bij mn schoonfamilie. Al 20 jaar niet.
Mijn man komt wel gewoon bij zn moeder. Laat ik hem ook gewoon zn gang in gaan.
Gaat prima zo.