Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-16 13:22

Huilen tijdens een conflict

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-16 13:22

Huilen tijdens een conflict.. Ik ben vast niet de enige die last heeft van dit probleem, toch?

Huilen op ongelegen momenten, bij kritiek of juist positieve feedback. Of gewoon bij een onbenullige discussie met iemand, waarbij je het gevoel krijgt niet alles te kunnen zeggen wat je zou willen zeggen.

Het is nu al 2 keer voorgekomen dat ik in huilen uitbarste, tijdens een gesprek met mijn werkbegeleider. Voornamelijk uit het gevoel van onmacht.
Bij de eerste keer reageerde mijn werkbegeleider daar (voor mijn gevoel) negatief op. Waardoor de spanning bij het volgende gesprek al snel te veel werd, en het weer gebeurde.
Mijn werkbegeleider is een man, recht door zee, en op zijn werk zeer professioneel (hij is ook ontzettend aardig, met het hart echt op de juiste plek. Kijk ook enorm tegen hem op). Mijn gejank irriteerde hem voor mijn gevoel duidelijk.

We zien elkaar nauwelijks, omdat wij nooit samen werken. Wanneer we elkaar zien, is het dus vaak in combinatie met een 'gang van zaken' gesprekje. Ik merk aan mijzelf dat ik hem hierdoor ontloop, wanneer ik hier de mogelijkheid voor heb.

Voor begin december staat er een periodiek voortgangsgesprek met mijn werkbegeleider en praktijk begeleider op de planning. Om mijn voortgang binnen de opleiding te bespreken.
Ben er ontzettend zenuwachtig voor, en ben ontzettend bang dat ik mijn emoties weer niet onder controle kan houden. -O-

Er zijn vast wel meerdere bokkers met dit probleem.
Het zou prettig zijn om wat tips te krijgen, en jullie ervaringen te horen.

Loop namelijk behoorlijk vast hier in!

Groetjes

**Geplaatst**: 20-11-16 13:36

Geplaatst: 20-11-16 13:36

Ja hoor present. Vooral met een functioneringsgesprek zelfs al is het positief is het een soort ontlading als het dan eenmaal tijd is voor het gesprek. Ik kan ook huilen in de auto simpelweg omdat ik een mooi liedje hoor en de zon schijnt een ik gelukkig ben. Maar ik huil ik uit frustratie als iets me niet lukt en ik gewoon niet snap waarom niet, een soort onmacht. Gelukkig heb ik een gevoelige baas die huilt gerust mee :')

**Geplaatst**: 20-11-16 13:38

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 13:38

Ik huilde al toen ik bij de woningbouw de sleutels van nieuwe huis niet kreeg omdat er eerst een papier van bewindvoerder komen moest

Ben ook een echte huiler

, kan het soms inhouden maar soms niet haha .

**Geplaatst**: 20-11-16 13:39

Geplaatst: 20-11-16 13:39

Ja ik! Verschrikkelijk zeg.
Vroeger bv na een praktijkexamen kreeg je de uitslag en was ik alleen maar aan het huilen. En dan vroegen ze 'waarom huil je, je hebt het gewoon goed gedaan hoor' Maar het was alleen de spanning bij mij.

En als ik ruzie maak of een confrontatie aan moet gaan, begin ik eerst met huilen en dan kan ik pas iets zinnigs zeggen

**Geplaatst**: 20-11-16 13:42

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 13:42

Dat heb ik altijd gehad. Het is de laatste jaren gelukkig beter geworden. Niet handig. Wel menselijk.

**Geplaatst**: 20-11-16 13:44

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 13:44

Ik ben ook een ontzettende huiler. Soms moet ik huilen om dierenfilmpjes die ik heel schattig vind (vaker dan ik wil toegeven eigenlijk) en als ik me ook maar een beetje down voel en ik luister bepaalde muziek dan lig ik ook alweer flink te janken. Ik ben dan niet altijd verdrietig maar het is gewoon een soort reflex.

Vind het niet zo heel erg, maar mensen schrikken er vaak wel een beetje van.

**Geplaatst**: 20-11-16 13:45

Geplaatst: 20-11-16 13:45

Hoe "erger" je dit vind, hoe meer spanning er opgebouwd wordt.
Wat je kan doen is van tevoren, bij aanvang van het gesprek zeggen: "als ik begin te huilen, zegt dat niets over de inhoud van het gesprek maar wel iets over de spanning die zich bij mij opbouwt. Als ik huil, heb ik even twee minuten nodig om weer tot mezelf te komen en dan kunnen we weer verder".

**Geplaatst**: 20-11-16 13:47

Geplaatst: 20-11-16 13:47

Hier nog een huiler haha. Inderdaad met een gevoel van onmacht of oneerlijkheid en een gleufje frustratie. En zodra k begin te huilen baal ik alweer van mezelf, maar helaas niks aan te doen. Wel fijn dat ik niet de enige ben hahaha

**Geplaatst**: 20-11-16 13:52

Geplaatst: 20-11-16 13:52

Herkenbaar hoor! Alhoewel ik het niet zozeer heb bij functioneringsgesprek o.i.d, maar zeker wel bij frustratie, boosheid, onmacht...
Moet wel zeggen dat dit iets van de laatste 2 jaar is. Daarvoor huilde ik zelden, maar ik blokkeerde ook heel erg mijn emoties. Toen ik eenmaal uit die situatie stapte waarbij ik mijn emoties blokkeerde volgde er een periode waarin ik maandenlang elke dag huilde, soms ook uren achter elkaar. Vaak wist ik niet eens waarom ik precies huilde, maar ik kon gewoon niet anders.
Inmiddels is dat gelukkig wel weg, maar huil ik wel echt veel sneller dan voorheen. Niet alleen om negatieve emoties, maar ook soms door iets emotioneels in een film, dierenleed, als iets me op een postieve manier erg raakt.

Tuurlijk, het is niet fijn om te huilen. Maar ik denk altijd maar: ik ben het daarna tenminste kwijt. Voel me vaak na die tijd ook helemaal leeg (en moe haha) Maar ik ben het nare gevoel van spanning/negativiteit/whatever wel kwijt.
Mijn vriend zegt wel eens dat hij 'jaloers' is op dat ik relatief makkelijk kan huilen. Hij zou dit ook wel willen om de emotie kwijt te raken, maar wordt dan vaak boos in plaats van verdrietig en dat blijft veel langer hangen.

Echt tips heb ik niet voor je, maar ervaringen delen mocht ook toch? ;-)

**Geplaatst**: 20-11-16 13:55

Geplaatst: 20-11-16 13:55

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik heb hier de laatste tijd heel erg veel last van. Tijdens mijn werk kan ik het bijna altijd tegenhouden, je hoort het alleen wat aan mijn stem, maar er rollen dan geen tranen over mijn wangen.
Met mijn vriend in de buurt is het een totaal ander verhaal. Ruzie maken kan ik met hem niet, want dan barst ik in huilen uit. Echt vreselijk.

de eerste paar keren schrok hij zich kapot, maar inmiddels weet hij dat ik vaak huil om niks.

Ik lees mee, misschien komen er nog handige tips.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:10

Geplaatst: 20-11-16 14:10

Ja hoor, herkenbaar!!
Ik ben ook echt een Jantje lacht, Jantje huilt.
Super lastig, zeker wanneer het in het werkverkeer of bij onbekende gebeurt.
En hoe meer mensen me dan proberen te troosten hoe erger dat het wordt!!

Meestal helpt het om even een kwartier een frisse neus te gaan halen, zodat ik de tijd krijg mezelf weer tot controle te roepen......maar ja.......zeg dat maar eens als het "te laat "is.

En hoe vervelend en hoe lastig ik het zelf ook vind......eigenlijk is het ook een goede eigenschap.
Dit bén JIJ tenslotte......dit feak je niet......je bent puur.
Sommige mensen zouden willen dat ze emotioneel geladen kunnen zijn met een lach en een traan, maar hebben dat gewoon niet.
Kijk maar eens naar de Nederlandse televisie..........

Sommige presentatoren van feel good programma's doen!! alsof ze mee leven met de mensen, maar in feite kijken ze ook zo als ze een citroen uitpersen.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:12

Geplaatst: 20-11-16 14:12

Poeh ik heb het ook. Ik ben opzich helemaal geen huiler maar als ik gefrustreerd of boos ben in een discussie komen de tranen al snel. Heel vervelend want dat wil ik helemaal niet uitstralen op zon moment :')

**Geplaatst**: 20-11-16 14:12

Geplaatst: 20-11-16 14:12

Bij mij helpt het heel erg om het te accepteren, hoe meer ik er tegen vecht hoe erger het wordt. Dan gebeurt het maar, het is maar water tenslotte, en helemaal niet raarder dan lachen, boos worden of sarcastisch doen. Het is er gewoon en het mag er ook zijn.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:12

Geplaatst: 20-11-16 14:12

Hier ook, met name als ik een flinke discussie heb met mijn vriend om belangerijke dingen. Hij weet altijd precies wat hij moet zeggen, en ik kan nooit zo goed uit mijn woorden komen. Dus heb het gevoel dan dat ik me niet kan verweren en dan begint het dus. Is laatste tijd wel beter, maar dat komt omdat ik langzaam toch leer beter mijn gevoelens beter te verwoorden. Is misschien wel een ander verhaal dan dat van jou, maar het emotie stukje kan dus zeker wel verbeteren

Maar wat hier ook wel gezegt wordt, het is vrij normaal, we're all human

Misschien als je jezelf meer kan accepteren dat je de druk er wat meer afhaalt.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:15

Geplaatst: 20-11-16 14:15

Yep, hier ook. Baal er onwijs van dat ik zo snel huil. Voel me dan zo'n huilebalk terwijl dat qua karakter niet per se waar is.

Bij mij gebeurd het als ik iets wat mij een hoop stress bezorgd uit moet gaan spreken. Dan wordt het ineens "echt" en dan moet ik janken :')

Laatst bijgewerkt door Felicxa op 20-11-16 14:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-11-16 14:15

Geplaatst: 20-11-16 14:15

Sincere schreef:
Voor begin december staat er een periodiek voortgangsgesprek met mijn werkbegeleider en praktijk begeleider op de planning. Om mijn voortgang binnen de opleiding te bespreken.
Ben er ontzettend zenuwachtig voor, en ben ontzettend bang dat ik mijn emoties weer niet onder controle kan houden.

Begrijp ik uit het bovenstaande stuk dat het om een soort stage gaat en deze 'werkbegeleider' je bedrijfsmentor is? Dan is het zeker niet goed dat je je zo ongemakkelijk voelt bij deze meneer en dat mag je dan ook zeker met je begeleider van school bespreken! Juist doen. Als het om een stage / werkervaring plaats gaat, dan is het juist van belang dat je je op je gemak voelt.

Al is het natuurlijk een deel van het leerproces om ook hieraan te werken, maar daar mag je best wat begeleiding en hulp bij krijgen..

**Geplaatst**: 20-11-16 14:25

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 14:25

hier nog eentje.
ik huil idd ook bij conflicten,maar evenzeer bij echt alles op tv bv waar een zoutkorreltje gevoel bij komt kijken,bij iets rond de kindjes,bij dingen die ik lees,zie,hoor,.....

ook hier dus een echte huilebalk.

hog,eerlijk vind ik dat niet erg,want ik huil makkelijk,maar daarna kan ik al dat gevoel ook behoorlijk vlug kanaliseren,het zo positief mogelijk bekijken en verdergaan.

ik blijf ook niet hangen in een gevoel.

bij manlief bv ook,het kan hier heel luid gaan,en dan begin ik te wenen,floept het er daarna nog zo hard een uit en het is over.

liever zo dan van die mensen die dan bv een week niets zeggen tegen elkaar.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:28

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 14:28

Ik heb er ook snel last van, als ik iets uit moet leggen van iets dan sta ik tegen het janken aan.
Terwijl ik het helemaal niet wil, het is voor mij altijd de boosheid of iets wat ik niet leuk vind, dan zit ik tegen het huilen aan.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:30

Geplaatst: 20-11-16 14:30

Ik huil zelf bijna nooit. Maar als leidinggevende kan ik je verzekeren dat er in mijn bureau erg vaak gehuild wordt, door zowel mannen als vrouwen, bij fijne en minder fijne gesprekken. Ik vind dat absoluut niet erg en ik kan het ook heel erg goed plaatsen meestal. Dus jij maakt je er misschien wel drukker in dan je werkbegeleider.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:49

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 14:49

Ik huil echt bijna niet, maar met dat soort gesprekken heb ik altijd zoveel spanning dat ik echt moeite heb om de tranen in te houden, ben hierdoor vaak genoeg aandachttrekker genoemd en dat helpt ook niet mee.

**Geplaatst**: 20-11-16 14:56

Geplaatst: 20-11-16 14:56

Je kunt het trainen om rustig te blijven door op je ademhaling te letten, nadenken voordat je iets zegt en een flesje water in de buurt.
Proberen om naar je zelf te kijken als 3e persoon die het gesprek modereerd.

Huilen uit onmacht is natuurlijk en ook niet iets om voor te schamen, maar je maakt je leven makkelijker als je leert om frustratie en onmacht af te laten vloeien. Ik neem aan dat daar zelfs conflict trainingen voor bestaan.

**Geplaatst**: 20-11-16 19:30

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 19:30

Hier ook een huiler! Met name uit onmacht, in een conflict waarbij ik de kans niet krijg om me te verdedigen.. Ellendig is het.

**Geplaatst**: 20-11-16 19:34

Re: Huilen tijdens een conflict

Geplaatst: 20-11-16 19:34

Heeeel herkenbaar

**Geplaatst**: 20-11-16 19:34

Geplaatst: 20-11-16 19:34

Hier nog eentje... Te pas en te onpas komen er wel eens tranen, kan er ook écht niks aan doen. Mijn ouders kunnen er echt niet tegen waardoor het natuurlijk enkel erger wordt :} Vreselijk gevoel...

**Geplaatst**: 20-11-16 19:38

Geplaatst: 20-11-16 19:38

Hier ook een huilerd.

Bij mij komt het voornamelijk voort uit onmacht inderdaad.
Met name als ik mijn gevoel probeer te uiten en het afgedaan wordt als onzin wat ik zeg. Gebeurt redelijk vaak binnen het gezin.

Daarnaast heb ik ook nog eens een zeer laag zelfbeeld, dat werkt ook niet mee.

Ik hoor vaak van mensen dat het helemaal niet erg is als ik ga huilen, maar toch vind ik het verschrikkelijk van mezelf. Wrss omdat ik thuis dan te horen krijg, Jezus, ga je nou weer janken. Leuk, zo een familie.....