moonfish13 schreef:Los van de agressie, ik heb iets gehad met een ik denk manisch depressief persoon met flinke trauma's.
Hele diepe dalen waarbij hij iedereen wegduwde.
Hij heeft nooit hulp geaccepteert, en vroeg of laat klapt de bom gewoon.
Het is echt niet makkelijk, als je er nog niet te ver in zit zou ik zeggen laat het gaan, want in combi met je eigen situatie lijkt het me niet slim.
Zelf heb ik nu wat met een stabiel persoon, en wat een rust heeft dit me gegeven.
Hoeveel ik ook van hem gehouden heb, nooit weer.
Zelfde hier. Ik was erg stabiel (zowel mentaal als op het gebied van werk en zelfstandigheid) en heb 2 jaar een relatie gehad met iemand die erg onstabiel was, op de rand van een depressie. Hoge pieken en nog diepere dalen. En dat waren 2 behoorlijke rotjaren voor mij.
Zeggen "geliefden zijn elkaars therapeut", dat is echt geen goeie ingesteldheid voor zo'n situatie. Ik heb het in het begin ook gedacht, "ik kan hem wel helpen", maar uiteindelijk heeft hij alle energie uit me gezogen met zijn gedrag en is onze relatie behoorlijk dramatisch geëindigd. Hij was ontzettend van me afhankelijk en leunde in alles op mij, en dat was al voor mij als erg stabiele, rustige, zelfstandige persoon veel te veel druk en verantwoordelijkheid.
Dus als je nu al ergens denk "dit moet ik niet doen", doe het dan niet.
Geplaatst: 29-09-16 21:02 
in dit geval is een relatie aangaan, ook al zou dit meer romantisch dan verstandig zijn, best riskant. Als je beide psychisch (nog) niet stabiel bent, neem je elkaar mee in een negatieve spiraal als je in een slechte periode zit, ben ik bang. 
