Bokt.nl

Alja schreef:

ik herken het ook!
wil ook graag moeder worden maar een paar maanden geleden is mijn relatie hierop stuk gegaan dus het lijkt voor mij ook verder weg dan ooit...

gett schreef:

Ik herken het ook een beetje, altijd gehoopt jong moeder te worden..
Het kan nog steeds dat wel, maar ben niet zo goed in het liefdeleven, heb seizoenswerk en woon nog thuis.

Dus zal nog wel even duren.

Ook ik zie al veel oud klasgenootjes welke een kind hebben of zwanger zijn. Super leuk voor hun, maar voor mij soms zo frustrerend.

Gelukkig heeft m'n zus 3 hele leuke kinderen

Sammie schreef:

Hier is laatst nog een topic over geweest toch?

inowa schreef:

Yup,hier ook.

Ik ben bijna 26 en heb een vriend,we hebben allebei een kinderwens maar we stellen het bewust nog even uit.

Maar nu is 1 vriendin net bevallen,1 kennis is nu op dit moment aan het bevallen en mijn zus is eind oktober uitgerekend en een andere vriendin begin november.

Ik wil heel graag maar ons verstand wint het nu nog even.

Manny schreef:

Ik ben om deze reden gaan oppassen. Een aantal jaar geleden kreeg ik ook een hele sterke kinderwens. Omdat deze vere van realistisch is door mijn studie ben ik gaan zoeken naar een alternatief.
Nu pas ik met regelmaat op, ik merk dat hierdoor de kijk op kinderen een stuk realistischer is geworden en de ik de rammelende eierstokken alleen ergens ver in de verte nog hoor.

carika schreef:

Herkenbaar!
Ik heb wel een vriend maar we kennen elkaar pas een jaar.
We hebben gelukkig allebei een kinderwens maar willen ook alles eerst op orde hebben (huisjes kopen etc).
Vooral door fb(veel vriendinnen zijn zwanger)en baby's die we op straat tegen komen krijg ik regelmatig kriebels ... Maar nee nu nog niet,

gett schreef:

Vervelend is het als het om je heen wel allemaal gebeurd..

En liefdesleven is bij mijn geen pech, maar gewoon eigen stommiteit

Gelukkig heb ik er niet echt last van, maar het is meer de momenten wanneer je even om je heen kijkt, bedenkt hoe oud je bent (ben 22 ) en hoe je leven op dit moment is. Dan mis ik het..

Gelukkig heb ik niets te klagen over m'n leven!

Sammie schreef:

Ik zal nog wel es ff zoeken. Misschien een idee om de editknop te gebruiken ondertussen? Zijn wel heel veel berichten onder elkaar

Animal schreef:

Oh, hier precies hetzelfde! Alleen woon ik dan op kamers en ben ik 23.
Mijn jongere zusje ontdekte afgelopen tweede kerstdag dat ze per ongeluk zwanger geraakt was en ik was stiekem al die tijd wel enigszins jaloers. Nu is de kleine geboren en ik ben echt stapelgek op haar, als ik in de buurt ben moet ik altijd even knuffelen.


[ [url=m/slz0Zv.jpg]Afbeelding[/url] ]


In dezelfde periode heeft mijn oppaskindje er een zusje bijgekregen en is een vriendin van mij bevallen. Genoeg kinderen en baby's in de buurt dus! Oppassen zorgt er bij mij juist voor dat mijn eierstokken harder gaan rammelen, maar ik heb dan ook schatten van oppaskindjes

Ik kan echt geen kinderwagen voorbij laten gaan zonder erin te kijken, geen kleine kinderen zien lopen zonder weg te zwijmelen en alle mannen die ik zie lopen worden even kort gescreend of ze een 'geschikte vader' zouden zijn. Heel bizar als ik erover nadenk, maar mijn eierstokken nemen op die momenten eventjes mijn hersenen over. Laatst sprak ik er met mijn moeder over en die scheen precies hetzelfde gehad te hebben

Ook kan ik tijdens het winkelen de kinderafdeling niet negeren en dat heeft ervoor gezorgd dat ik al een lading té schattige slabbetjes en rompertjes heb liggen. Nu geef ik ze langzaamaan weg aan de mensen in mijn omgeving die een kleine hebben. Ik gebruik ze zelf toen niet en anders moet ik weer naar de baby-afdeling en mijn eierstokken proberen te bedwingen.

lieveli schreef:

Babykriebels, ik heb ze ook. Maar ook pas net 8 maanden verkering en 2 jaar studie voor de boeg. Het komt als het komt, jaloers of verdrietig zijn heeft geen zin. Zonde van je tijd, ik las laatst een stuk over dat mensen altijd hun geluk koppelen aan een doel. 'Ik ben pas gelukkig als' maar zo ga je eindeloos door zonder in het nu te leven.

Emmaa_ schreef:

Ik heb ook echt een kinderwens, ondanks het feit dat ik 19 ben en nog 3 jaar moet studeren. Ik krijg helemaal de kriebels van kleine baby's en ergens lijkt het me heerlijk om hoogzwanger te zijn

Kwanyin schreef:

Hier om even vooruit te kunnen : [LZP] Zwanger: Roze wolk met een zwarte rand

Ik moet zeggen dat ik het omgekeerde ervaar. Juist door die baby's in mijn buurt wordt mijn kinderwens wat getemperd. Ik voel wel dat ik zowat in een fase kom dat ik naar mijn vriend kan kijken en denk "wel met jou wil ik wel voortplanten hoor " .
Maar ik denk dat ik gewoon geen roze wolk zie als ik baby's zie, maar heel realistisch ben. Ik zie zwangerschappen met allerlei kwalen, de kans op een horrorbevalling, wenede babys, zieke babys, creches en al de dure kosten erbij, zien hoe je beknot wordt in je vrijheid, heb al meer dan eens gezien wat een gedoe het is als je kinderen ziek zijn terwijl je moet gaan werken...ik besef dat er vast wel leuke kanten aan zijn en ik geloof moeders ook als ze zeggen dat je moederliefde zo groot is dat al die dingen uiteindelijk vergeten worden, maar toch is het juist die ervaring in mijn omgeving die mij stevig met beide voeten op de grond zet.