Bokt.nl

LisanneeD schreef:

De donkere dagen rondom kerst, worden straks nog donkerder als jou lichtje niet meer brand.
Jou licht gaat langzaam uit en wat gaan wij je missen. Kerstmis een tijd van saamhorigheid en
gezelligheid. Maar een ook tijd waarin mensen worden gemist.
En tjonge wat heb ik een respect voor jou doorzettingsvermogen, tot vandaag het laatste stukje
hoop van je af is gepakt.De doktoren hebben gezegd helemaal niks meer te kunnen betekenen.
De uitzaaiingen zijn inmiddels zover, dat er verder helemaal geen behandeling meer mogelijk is.
Je wordt letterlijk opgegeven maar hoe moet je omgaan met het feit dat je wordt opgegeven...
Accepteren dat het klaar is, lijkt mij het moeilijkste wat er is.
Je weet dat je leven gaat eindigen maar je weet niet precies wanneer.
Hoe moet je leven met het feit dat het leven er straks niet meer is?
Hoe moet je leven met het feit dat je elke dag pijn hebt?
Wat doet het veel verdriet om te zien hoeveel pijn je hebt en hoe je niet meer je zelf bent.
De ziekte heeft je veranderd en je wordt nooit meer de oude.
God, wat ik ga je vreselijk missen en ik hoop dat we deze kerst voor de laatste keer
nog met zijn allen kunnen vieren.
Wat word het straks nog donkerder als jou lichtje er niet meer is.....

LisanneeD schreef:

De donkere dagen rondom kerst, worden straks nog donkerder als jou lichtje niet meer brand.
Jou licht gaat langzaam uit en wat gaan wij je missen. Kerstmis een tijd van saamhorigheid en
gezelligheid. Maar een ook tijd waarin mensen worden gemist.
En tjonge wat heb ik een respect voor jou doorzettingsvermogen, tot vandaag het laatste stukje
hoop van je af is gepakt.De doktoren hebben gezegd helemaal niks meer te kunnen betekenen.
De uitzaaiingen zijn inmiddels zover, dat er verder helemaal geen behandeling meer mogelijk is.
Je wordt letterlijk opgegeven maar hoe moet je omgaan met het feit dat je wordt opgegeven...
Accepteren dat het klaar is, lijkt mij het moeilijkste wat er is.
Je weet dat je leven gaat eindigen maar je weet niet precies wanneer.
Hoe moet je leven met het feit dat het leven er straks niet meer is?
Hoe moet je leven met het feit dat je elke dag pijn hebt?
Wat doet het veel verdriet om te zien hoeveel pijn je hebt en hoe je niet meer je zelf bent.
De ziekte heeft je veranderd en je wordt nooit meer de oude.
God, wat ik ga je vreselijk missen en ik hoop dat we deze kerst voor de laatste keer
nog met zijn allen kunnen vieren.
Wat word het straks nog donkerder als jou lichtje er niet meer is.....

Ayla_4Ever schreef:

Spoiler:

Desiderata
Max Ehrmann

Wees kalm temidden van het lawaai en de haast en bedenk, welke vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest.

Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom.

Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid of eenzaamheid geboren.

Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom ook vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn; houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld.

Streef naar geluk.

Ayla_4Ever schreef:

Vandaag tijdens een adviesgesprek, over het maken van een erg belangrijke keuze, las iemand mij Desiderata van Max Ehrman voor, ik vond het persoonlijk erg mooi.
Natuurlijk hoeft het niet iedereen aan te spreken, maar als je het wel wilt lezen, dan staat het in de spoiler.

Spoiler:

Desiderata
Max Ehrmann

Wees kalm temidden van het lawaai en de haast en bedenk, welke vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest.

Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom.

Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid of eenzaamheid geboren.

Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom ook vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn; houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld.

Streef naar geluk.

LisanneeD schreef:

2017 begon met een valse start

Tijdens de donkere dagen rond kerst en oud en nieuw, was ik blij dat jou lichtje bleef branden.
De dagen na oud en nieuw ging het minder en zag ik je lichtje steeds verder doven.
De sprankeling die altijd in je ogen zat, was van je afgenomen.
Je was er wel maar toch ook weer niet.
Nu heb je rust en ben je af van je zorgen.
Je lichtje ging uit maar je lichtje zal voor ons altijd blijven schijnen.
Daar boven in de hemel, zal je altijd zichtbaar blijven.
De hemel heeft er een mooie ster bij.