Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-13 19:43

Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-13 19:43

Na zojuist het zoveelste 'kanker topic' te hebben gelezen. En ik daarin zóveel reacties las van mensen die nu iemand in hun nabije omgeving hebben die kanker heeft en hier al dan niet aan zal komen te overlijden omdat genezing geen optie meer is. Dacht ik misschien is het wel fijn als er een algemeen topic is, waar je even je ei kwijt kan bij mensen die (helaas) begrijpen wat je doormaakt.

Kan me voorstellen dat sommige het juist niet prettig vinden, je hebt in je eigen leven al genoeg met kanker te maken, hoef je niet óók nog eens andermans verhaal te horen. Maar het kan wellicht juist fijn zijn om te praten met mensen buiten je familie die het begrijpen.

Ik maak dit topic natuurlijk niet voor niets, mijn moeder heeft namelijk uitgezaaiide borstkanker. 11 jaar geleden werd borstkanker geconstateerd, na de nodige chemo's en overige medicatie, ziekenhuis in, ziekenhuis uit was ze na 5 jaar genezen verklaard. Helaas bleek dat niet alles te zeggen, want zo'n anderhalf jaar geleden kregen we te horen dat het uitgezaaid was.

We weten niet hoe lang m'n moeder nog zal leven, dit jaar zou zomaar haar laatste kerst kunnen zijn. -O-

Momenteel is ze ook erg ziek door de bijwerkingen van haar medicatie (geen chemo), maar hoop dat ze er gauw weer een beetje bovenop komt, want zo is levensverlengend ook niet meer leuk.

Ik heb trouwens met vlagen dat ik het er moeilijk mee heb. Of dat het zich bij mij uit door opeens ziek te worden (terwijl ik zelden ziek ben). En op de mafste momenten sta ik opeens te janken omdat ik aan het denken ben over haar begrafenis en in m'n hoofd al bijna een speech aan 't maken ben...

Wellicht ook herkenbare dingen?

Hoop dat we elkaar door dit topic een beetje kunnen steunen.

**Geplaatst**: 17-12-13 19:52

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 19:52

Allereerst sterkte met de situatie.

In mijn omgeving heeft mijn moeders vriend kanker. Zij zijn nu 16 jaar samen dus hij is wel een vaderfiguur voor me.

Begon in 2009 met darmkanker, uitgezaaid naar de long. Beide geopereerd en chemo. Schoon verklaard.
2010 opnieuw in de long en de lever. Weer geopereerd. Lange en moeilijke herstelperiode.
Alles verwijderd en weer schoon verklaard.
Begin vorig jaar is er weer wat gevonden, de andere long, bijnier en lymf vlak bij het hart en borstbeen.
Helaas niet te opereren.
Eerste chemo heeft groei iets geremd, maar niet genoeg. Nu een nieuwe chemo.
3 weken geleden begonnen. In de tussentijd is het opnieuw gegroeid, en hij heeft ook erg last van die in zn bijnier vanwege hormoon aanmaak ed. En de chemo die hij nu heeft hakt er in.
Na de eerste al slijmvliesontsteking en opname van ruim een week in t ziekenhuis. Hij kon de plukken haar uit zn hoofd trekken dus heeft mn moeder hem kaal geschoren.. best heel confronterend.

Deze chemo heeft 40% kans van aanslaan. Prognose is maximaal 2 jaar, maar goed dat moet blijken.
Hij heeft aangegeven te willen stoppen met deze chemo als ie er nu weer ziek van word. Dus ja...

**Geplaatst**: 17-12-13 19:53

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 19:53

Ik meld me ook.

Had je waarschijnlijk wel verwacht. :Y)

Meeste info staat in het topic in mijn onderschrift, maar mijn papa ligt nu aan zijn tweede chemo, er is in oktober leukemie bij hem vastgesteld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-13 19:55

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-13 19:55

Bah, ook vreselijk om het steeds terug te krijgen dan. Hebben ze enig idee hoe dat komt?

Hoe sta jij er tegenover als hij stopt?

Seline: was inderdaad juist jouw topic dat ik zojuist las (maar niet in heb gereageerd) waardoor dat ik dit topic opende, beetje de druppel.

Ik heb je topic niet helemaal afgelezen

Maar is de prognose momenteel nog wel genezing?

**Geplaatst**: 17-12-13 19:56

Geplaatst: 17-12-13 19:56

@upendo Ja, dat verhaal heb ik toen gelezen weet ik nog. Hoe gaat het met hem en jullie?

Laatst bijgewerkt door Dott op 17-12-13 19:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-12-13 19:56

Geplaatst: 17-12-13 19:56

Ik meld me ook als dat mag.

Mijn moeder heeft sinds dat ik in groep acht zat een tumor in haar hoofd, nu dus langer dan vier jaar. Drie jaar lopen vechten en hele zware periodes gehad en nu is het dan eindelijk rustig. Het gaat nooit volledig weg en waarschijnlijk gaat ze er dus ook aan overlijden maar enige optie is een operatie waarna ze nooit meer kan praten of lopen... Dat was dus niet echt een optie. Klein maandje geleden heeft ze haar halfjaarlijkse controle gehad en toen was het 'goed'.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:00

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 20:00

Je verhaal is heftig Maartje.. Wel flink k-u-t dat ze zo achteruit gaat..
Dat vind ik het moeilijkst om te zien.. Die achteruitgang.

Dott.. Hopen hopen hopen! Houd de hoop dat het met die 40% goedkomt! Hoop doet leven is hier het motto.

Het gaat hier wat bagger, papa trekt de chemo slecht en ligt al een week aan de sondevoeding.
Bijna 10 kilo kwijt, de sfeer is niet tof en ik durf niet meer naar het ziekenhuis omdat ik bang ben voor de confrontatie met die man in dat bed met een bleek hoofd, ingevallen wangen en pluis als haar. Dus ren ik weg voor de confrontatie, hoe fout het ook is..

Naomi, fijn dat het voor nu 'goed' is. Geeft dat wel wat rust?

**Geplaatst**: 17-12-13 20:01

Geplaatst: 17-12-13 20:01

Maartje1990 schreef:
Bah, ook vreselijk om het steeds terug te krijgen dan. Hebben ze enig idee hoe dat komt?

Hoe sta jij er tegenover als hij stopt?

Seline: was inderdaad juist jouw topic dat ik zojuist las (maar niet in heb gereageerd) waardoor dat ik dit topic opende, beetje de druppel.

Ik heb je topic niet helemaal afgelezen Maar is de prognose momenteel nog wel genezing?

Nee, maar darmkanker is vaak vrij 'agressief' en zaait snel uit.
Mocht hij stoppen, ja het is zijn eigen keuze. Ik kan goed begrijpen dat ie liever een korter leven heeft zonder bijwerkingen dan een langer leven waarin je je continu beroerd voelt.
Ik ben zeg maar aan het idee "gewend" dat ie dat heeft en waars daaraan zal overlijden.

Nadenken over de crematie doe ik ook wel eens hoor. Mijn moeder wil volgend jaar met hem en mij om tafel van hoe hij het wil.. denk dat ik dat wel.moeilijk ga vinden..

**Geplaatst**: 17-12-13 20:03

Geplaatst: 17-12-13 20:03

upendo schreef:
Dott.. Hopen hopen hopen! Houd de hoop dat het met die 40% goedkomt! Hoop doet leven is hier het motto.

Het gaat hier wat bagger, papa trekt de chemo slecht en ligt al een week aan de sondevoeding.
Bijna 10 kilo kwijt, de sfeer is niet tof en ik durf niet meer naar het ziekenhuis omdat ik bang ben voor de confrontatie met die man in dat bed met een bleek hoofd, ingevallen wangen en pluis als haar. Dus ren ik weg voor de confrontatie, hoe fout het ook is..

Naomi, fijn dat het voor nu 'goed' is. Geeft dat wel wat rust?

Die 40% is dat het aanslaat. Genezen kan sowieso niet meer bij hem helaas.

Ik begrijp best dat je de confrontatie vermeid. Is het misschien een idee om.hem een brief te schrijven ofzo? Of zeg ik nu iets heel.doms? Met hoe je je voelt en waarom je t moeilijk vind?

**Geplaatst**: 17-12-13 20:04

Geplaatst: 17-12-13 20:04

Pff upendo! Zo erg is het hier niet geweest... Wel heeft mama hier een jaar alleen maar kotsend, zonder energie op bed gelegen en wat schrok ik toen ik haar kaal zag... Niet alleen de eerste keer maar altijd. Kan ook echt wel begrijpen dat je niet naar het ziekenhuis durft maar ik wil je toch aanraden om wel te gaan, hoe moeilijk het ook is...

Het geeft wel wat rust ja maar toch ben je dan ook weer bang voor de volgende controle... Zeker omdat vorig schooljaar aan het eind binnen drie maanden na constatering een moeder van een klasgenootje is overleden aan kanker, sindsdien ben ik er wel heel erg mee bezig eigenlijk.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:06

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 20:06

Ja logisch ook. Spanning die dat meebrengt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-13 20:11

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-13 20:11

Seline: Er is denk ik geen goed of fout hoe je er mee omgaat? Het is heel erg lastig om een van je ouders zo te zien. Ik woon op kamers, kom ieder weekend wel thuis (paarden ook daar) maar ben stiekem toch wel blij dat ik er niet altijd hoef te zijn hoor, want vind het nu al akelig om m'n moeder zo ziek te zien. Dus kan het goed begrijpen dat je niet echt naar het ziekenhuis 'durft'. Hoop dat je het niet erg vind als ik zeg dat ik het begrijp? Stoor me soms aan mensen die zeggen 'ach meid, begrijp hoe je je voelt', terwijl ze het niet hebben meegemaakt. Dus hoop dat je dat zo niet voelt (weet het helaas maar te goed).

Naomi: Natuurlijk mag je meepraten, voor iedereen die daar mee te maken heeft bedoeld en uiteraard ook mensen die 'ons' gewoon een steuntje in de rug willen geven.

Dot: Maar heeft hij niet een paar verschillende gehad?
Inderdaad akelig om daar over te praten, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer een fijn idee dat we 'precies' weten hoe zij het graag zou willen.

Ik heb het voor die reden soms wel eens over m'n eigen begrafenis of die van m'n vader of broer. Los van het stukje dat het vreselijk is als 1 van hen zou komen te overlijden, zou ik het ook 'akelig' vinden als ik dan helemaal niet zou weten hoe zij dat graag zouden hebben gehad.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:11

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 20:11

Sterkte iedereen :(:)

Ik meld me ook. Wij weten nu sinds zo´n twee weken dat mijn stiefmoeder al jaren darmkanker heeft. De overlevingskans is 0%. Ze gaat tussen nu en een jaar overlijden. Dan heb ik ook nog een (stief)zusje van 3 jaar, haar moeder gaat dus binnenkort overlijden, ik vind het zo erg voor haar. Dan blijft ze alleen met mijn vader achter, want ik ben daar alleen in het weekend. Sowieso was het een schok, maar dit maakt het voor mij veel erger. Alles gaat gewoon door, mensen tonen wel begrip, maar begrijpen het vaak ook niet.
Dit jaar dus alles voor het laatst samen. Samen voor het laatst een weekendje weg, voor het laatst feestdagen vieren, enz.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:17

Geplaatst: 17-12-13 20:17

Er zijn in mijn omgeving al zoveel mensen gestorven aan deze rotziekte, dat ik zelf echt denk dat het niet de vraag is OF we het krijgen maar meer WANNEER.
Ik vind vooral de aftakeling van mensen vreselijk, vaak veel te jonge mensen.
Mijn tante bijv. is afgelopen april nog gestorven na een jarenlang gevecht en gesmeekt voor een spuit dat het leven stopte.
Ze moest twee weken later dan haar sterfdatum nog 52 jaar worden.
Ik heb ook steeds meer het idee dat er wel middelen tegen zijn maar dat het nog allemaal te duur is, er is al zoveel onderzoek gedaan en al zoveel geld naartoe gegaan, er moet toch iets zijn.

Tja, steunen.............iedereen probeert mekaar te steunen, maar soms wil ik gewoon even afstand van iedereen, iedereen doet dat op z'n eigen manier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-13 20:20

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-13 20:20

Dat is wat ik ook zei natuurlijk. Begrijpelijk als mensen daar geen behoefte aan hebben

**Geplaatst**: 17-12-13 20:22

Geplaatst: 17-12-13 20:22

@Maartje jawel, dit is nu de 3e soort. Maar elke keer als ze een andere soort inzetten is de kans dat ie aanslaat weer kleiner. De vorige was nog 50% en deze dus maar 40%. Na deze hebben ze ook geen andere meer om in te zetten..
En is idd wel fijn om te weten hoe ze het willen. Hoewel ik al blij zou zijn dat iemand het voor mij zou regelen als ik zou overlijden. Mensen in mijn omgeving die me kennen zullen niet voor iets kiezen wat totaal niet bij me past denk ik..

@AmberBeauty, enorm heftig. Helemaal.met zo'n korte periode nog te gaan. Behandelen ze nog wel.of helemaal niet??

@jesito. Logisch ook. Jij bent de enige die precies weet hoe je je voelt. Soms is het alleen doen ook even fijn.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:29

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 20:29

(helaas) meld ik me ook

mijn oom (voor mij eigenlijk opa aangezien ik die nooit gehad heb) had prostaatkanker uitgezaaid tot in zijn nek. Ze hebben het 2 jaar ongeveer kunnen stil leggen daarna kreeg hij weer klachten. in 4 dagen tijd ging het behoorlijk hard achteruit en had hij verschrikkelijk veel pijn. hij is inmiddels overleden met bij ons in de gedachten dat hij eindelijk na die jaren geen pijn meer heeft.

**Geplaatst**: 17-12-13 20:43

Geplaatst: 17-12-13 20:43

jesito, dat snap ik heel goed hoor! Ik praat er in het echt ook niet graag over omdat ik sowieso al geen prater ben.

Ben ook heel erg op mezelf en ben eerlijk gezegd ook vaak liever alleen dan met vrienden/familie.

amberbeauty, heftig hoor! Ik heb ook dezelfde vraag, word ze nog behandelt? Veel sterkte in ieder geval

tailslover, gecondoleert! :(:)

Laatst bijgewerkt door fourseasons op 17-12-13 20:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-12-13 20:44

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 20:44

Ja. Ik ook.

**Geplaatst**: 17-12-13 21:23

Geplaatst: 17-12-13 21:23

Dan meld ik me helaas ook maar.. jij, (ts) kent mijn verhaal al maar zal het nog een keer vertellen. Sinds september dit jaar heeft mijn vader (56 jaar) de diagnose maagkanker gekregen, een zeldzame en agressieve vorm die in Nederland zelden voorkomt. Na verdere onderzoeken is gebleken dat het in veel andere organen en botten is uitgezaaid. Er is geen kans op genezing, alleen nog wat rekken d.m.v. chemo. Aankomende donderdag heeft hij zijn 3e chemokuur. Dan is hij een week flink ziek en daarna krabbelt hij wel weer wat op. Maar geestelijk is het echt enorm zwaar voor hem (en natuurlijk ook voor ons). Hij is inmiddels al 17 kilo afgevallen.

Het is verschrikkelijk, dit gun je niemand. Ik zit met mijn hoofd ook al bijna bij de crematie, wat ga ik dan zeggen? Moet er nog niet aan denken. Maar toch kan het straks ineens heel snel gaan. Dat dit de laatste kerst is met hem is heel groot.

voor iedereen die in dezelfde situatie zit, heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 17-12-13 21:53

Geplaatst: 17-12-13 21:53

naomi_g1998 dankje wel! hoop dat jou moeder er niet veel last (of pijn) aan gaat krijgen. Sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-13 22:43

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 22:43

De laatste twee mensen die in mijn omgeving gestorven zijn, wat ik van dichtbij mee heb gemaakt hebben gevochten.
Toen ze storven was het ook net alsof er buiten het verdriet een soort opluchting was.
Want die ellende is niet om aan te zien, het is bijna onmenselijk hoe iemand in zo'n razendsnel tempo aftakeld.
Om nog maar te zwijgen over de ondragelijke pijnen, de bijwerkingen van morfine en andere medicatie, soms niet meer kunnen eten enz.
Als zo iemand na lang knokken, wetende dat ie toch zal sterven, dan ook daadwerkelijk zijn laatste adem blaast is het net alsof er een blok hout van mijn schouders valt.
Herkend iemand dat?

Pasamba, schrijf dingen die je graag wil zeggen of muziek meteen op, zo vergeet je het dadelijk niet als het zover is.
Verder probeer nog van je vader te genieten (voor zover dat gaat) en praat met hem, zeg hem wat je voelt en vraag hem wat hij wil.
Soms vinden die mensen het fijn dingen zelf te beslissen.
Mijn tante bijv. heeft haar hele crematie nog zelf geregeld, ze heeft zelfs al onze afscheidsbrieven willen lezen.
Heel zwaar maar ook heel fijn.
Heel veel sterkte en kracht.

Mijn moeder zit momenteel met een gezwel in haar hoofd, het is echt de ene na de ander hier.

**Geplaatst**: 17-12-13 23:44

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 23:44

TailsLover1 lijkt wel of je over mijn buurman praat. Wat een verschrikkelijke ziekte is het toch.

**Geplaatst**: 17-12-13 23:57

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 17-12-13 23:57

Iedereen uiteraard sterkte met zijn kankerziekte, want dat is het gewoon letterlijk.

Bij mij gaat het niet lekker in de familie aan mijn moeders kant. haar ene broer pleegde een aantal jaar geleden euthanasie omdat hij de strijd tegen lever?kanker niet meer volhield, toen kwam mijn moeder met borstkanker wat goed af liep. Minder dan een jaar geleden kregen we te horen dat haar andere broer longkanker had en enkele maanden later pleegde ook hij euthanasie.

Nu had mijn moeder bijna alle reconstructies achter de rug bleek dat ze ook uitzaaiingen had…in haar hoofd. Het kon niet weggehaald worden, nu heeft ze net de bestralingen achter de rug en zijn we aan het wachten tot ze weer een mri krijg en dan de uitslag begin januari. Mocht de bestraling niet helpen is er niks meer aan te doen. En idd door alle medicijnen kan ze helemaal niks, zelfs traplopen gaat heel moeilijk.

En alsof dat nog niet genoeg is bleek dat mijn moeder ook drager is van de gen-mutatie brca-1, wat inhoud dat het erfelijk is…50% kans…en je raad het al, ik heb die kans ook. Dit betekent dat ik 60 tot 80% kans het op borstkanker, zou kunnen dat dit percentage is gezakt is…maar nog steeds vind ik het heel hoog.

Ik praat er niet echt over, niet omdat ik het daar te moeilijk mee heb maar gewoon omdat ik geen prater ben. Maar soms vind ik het fijn even mijn verhaal te vertellen.

**Geplaatst**: 18-12-13 00:07

Re: Kanker in directe omgeving, elkaar steunen.

Geplaatst: 18-12-13 00:07

Heel mooi topic. Mijn oom is bijna 2 jaar geleden overleden aan slokdarmkanker met uitzaaiingen naar het hoofd. Verschrikkelijk was het. Want zijn vrouw mijn tante dus, kreeg daarvoor te horen dat ze borstkanker gehad. Gelukkig was alles nog ingekapseld. Maar dat was heftig. En ik krijg enen vermoeden dat ik het ook misschien heb. Of nou ja ben er bang voor, ik voel namelijk in mijn nek onderhuidse bultjes. En ja ik heb op internet gekeken iets wat niet slim is. Maar wil wel om dingen uit te sluiten even afspraak gaan maken bij me huisarts want het zit me niet lekker..