Geplaatst Altijd heb ik met haar kunnen lachen en praten, ondanks de pesterijtjes. Sinds een maandje werkt ze 6 uur per dag, waarvan 3 op onze afdeling.We hebben toen aan haar gevraagt wat ze graag wilde doen, haar antwoord was me oude dingen en de vracht uitpakken. Dan blijft er voor mij vleesware snijden over en de kaas bediening.
Gister nog gezellig in onze pauze samen een peukje gedaan en weer aan de bak. Na de pauze moest ze weer naar de andere afdeling. Vandaag sta ik niks vermoedend achter de snijmachine als ik naar kantoor word geroepen. Het eerste wat L , mijn baas, zei je weet zeker al waarom je hier zit.Nou eigenlijk niet. Omdat er nog een collega (t) bij zit verwacht je gewoon een normaal gesprek.L begint te vertellen wat de reden was : ik heb klachten over je gehad, jij schint tegen s gezegt te hebben dat je allen voor het snijden op de afdeling staat dus uitpakken jou taak niet is maar die van s. Mijn reactie was WATTTTTTT
Hij vervolgd zijn verhaal en zegt hiervoor moet ik ondanks ik het niet wil een officiele waarschuwing voor geven maar jou reactie verklaard dat je het nooit gezegt hebt, wil ik jou kant ook horen. Ik zeg nee het tegendeel ze zitten me al vanaf het begin te jennen en dat kan t beamen. Die dit overgens ook beaamd. Hij sloot zijn gesprek en ik liep weg. Op het moment dat ik de deur uitloop schiet me te binnen ik moet er wel voor tekenen. Draai me om en zeg waar moet ik tekenen. L zegt nergens en verscheurt de OW.Ik ga weer naar de afdeling en daar staat een collega (sa) op me te wachten. Hij vroeg of ik al een gesprek met L heb gehad ? Waarop ik antwoord ja uiteraard dat weet inmiddels toch iedereen al. Hij bekend dat hij naar L is gegaan met het verhaal dus dat ik door hem het gesprek heb gehad. Ik raak emotioneel en hij besluit later terug te komen. In mijn koffie pauze besloot ik in een kantoortje mijn moeder te bellen, die niet opnam. Sa komt binnen lopen en sluit de deur. Hij wil mijn kant van het verhaal horen en leg hem het uit. Nog steeds ben ik emotioneel en vraag aan hem of hij zich wel eens met een voorwerp heeft vergeleken? Nee antwoord hij jij wel dan ? Ik zeg ja met een toiletrol hij moet een beetje grinneken en vraagt waarom. Ik antwoord het volgende: Een toiletrol blijf maar geven en geven maar men veegt er zijn reet mee af. Ik zeg zo is het nu presies het zelfde met mij.
Na met hem een gesprek gehad te hebben word ik overladen met collega's die willen weten wat er gaande is. Hier ben ik niet op in gegaan.
Later op de avond vraagt mijn baas L hoe voel je je? Dus ik zeg genaait door collega's.
Morgen ga ik weer naar SA met het feit dat s (die rot collega) een keertje tegen mij heeft gezegt collega d uittedagen ( hij heeft een zeer kort lontje) en dan naar L te gaan om te klagen.
Verder sta ik morgen weer met hun op de afdeling en heb geen idee hoe ik ze moet gaan aankijken. Een ding weet ik wel als ze er over beginnen ga ik er niet op in, dan gaan ze maar lekker naar SA.
Momenteel ben ik op zoek naar ander werk omdat dit een gebed zonder eind gaat worden
! Jammer had het de laatste tijd weer erg naar me zin op werk.Sorry voor het lange verhaal maar voel me kwaad, vernederd en bedrogen
Liefs,
moyra
dat meen ik serieus.. ben zo al is nooit meer naar mijn bijbaantje gegaan..
Waarop ik antwoord nou sa ik heb het niet anders achter gelaten als anders. Zegt die nee maar moest namens hun hun excuses aanbieden. Ik zeg tegen hem tjaa ik kan het wel aannemen maar kan het niet zomaar vergeten....