Na 1 jaar en 3 maand heb ik het net uitgemaakt met mijn vriend. Ik kan niet meer zeker zijn van mijn gevoel voor hem... Ik wil niet liegen tegen hem, of hem aan het lijntje houden.
Het doet pijn, echt pijn maar ik denk dat dit toch het beste is... De laatste tijd kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik dingen mistte. Ik kreeg het gevoel dat ik mijn jeugd weggooide Ik heb absoluut geen spijt van mijn tijd met hem, ik hou nog steeds van hem. Maar ik ben bang niet meer genoeg...
Hij zag het wel een beetje aankomen, hij merkte ook wel dat het gevoel minder werd. We hebben besloten vrienden te blijven. Hij was tenslotte ook m'n beste maatje..
Wat sneu zeg, zulke dingen zijn altijd moeilijk. Maar dat het nu over is Zegt niet dat ik jou niet mis Want 'n angst vult de leegte Stel dat ik me vergis En dat het dit niet is Is uit het nummer "als m'n hoofd m'n hart vertrouwt". Je weet wel dat het niet meer gaat eigenlijk, maar blijft toch twijfelen want tuurlijk geef je veel om hem. Ik vind het goed dat je eerlijk bent geweest en hij lijkt het ook goed op te vatten, ik hoop dat jullie gewoon vrienden kunnen blijven. Sterkte!