Geplaatst Gisteren horen wij ineens via via, dat het huis niet meer verhuurd wordt en dat er ook andere mensen in de maling zijn genomen. Wij zouden namelijk de hele tuin en er om heen opnieuw ontwerpen en inrichten, maar die andere zou de bestrating gaan doen.
Waren we dus niet zo blij mee. Mijn vriend gelijk maar naar een makelaar toe, dan maar via hem een particulier te vinden zodat het wel eerlijk gaat, we wouden al niet eens meer naast zo'n oplichter wonen. De makelaar zou direct voor ons op zoek gaan, en is overtuigd dat we misschien nog wel een mooier plekje vinden om met onze appaloosa's verder te gaan. Dat was dus een hele geruststelling 
Hebben we waarschijnlijk nog keus ook, en een huis wat er goed uitziet in plaats van opgeknapt moet worden 
's Middags kreeg mijn vriend gelijk weer een telefoontje van kennissen die nu in dat huis wonen, hij had hetzelfde gehoord, gelijk afgesproken, vanavond om 7 uur even langskomen dan spreken we die profiteur even aan op zijn misselijke gedrag.
Daarna kreeg mijn vriend weer een telefoontje: voicemail. Iemand belde naar aanleiding van een advertentie die wij hadden opgehangen in het dorp waar wij dus zouden gaan wonen. Deze familie had dus weiland in de aanbieding, ze zouden morgen (vandaag dus
) terugbellen. Ik baalde al, want weide waar wij gingen wonen, is toch wel zo'n 9 km van ons huidige huis vandaan. 
Ik naam even nagetrokken, blijkt dat ze in het begin van het dorp wonen, dus even hier de wijk doorfietsen, door het kleine bos heen en dan daar achter op een weg gelegen. Weer een lichtpuntje 
Als ik daar een mooi stukje kan huren, prima toch? 3 km en je bent er. Wij 's avonds naar die kennissen toe, wij zaten binnen even wat te drinken en kletsen, zien we de verhuurder rond het huis bezig met die andere man die het dus ook toegezegd had gekregen.
Er lagen al allemaal stenen e.d. Toen die man weg was gingen wij er heen. Dus mijn vriend zo wat hoor ik nou heb je het huisje al aan iemand anders toegezegd, nou ja, zegt die man, ik heb andere plannen gemaakt. Maar zegt mijn vriend, je hebt het huis al aan ons toegezegd een aantal weken geleden. Ja, zegt die man ik heb andere plannen, oh duh dacht ik zei je net ook al. Dus mijn vriend zegt weer ja maar vind je dat niet een klein beetje kinderachtig, als je nou van te voren had gezegd dat toen wij hier voor het eerst kwamen, dat het huis gewoon niet meer te huur was had je dat moeten zeggen. Ja maar zegt ie, dat was het wel, maar ik heb nu iemand anders gevonden. Een man en die kan van alles en we gaan nu straten. 
En daarna was de reden dat wij er niet in konden: Ja het huis is niet woonbaar Ja er wonen nu toch ook mensen in? Ja maar er kan nu niemand in wonen. Ja maar die stratenmaker gaat er nu toch in? Nee hoor, zegt hij ik ga er zelf in wonen. Dus ik zeg zo, zeker om daar ook rotzooi te kunnen maken, (zijn hele huis zit onder de troep en bende en viezigheid 
) Nee hoor, om het op te knappen. Ik zo ja en dit huis dat waar je nu in woont? Ja daar ga ik ook opknappen. Ik met m'n grote mond: Ohh, en je gaat die puinzooi in je eigen huis ook eens opruimen. Nee hoor zegt ie, opknappen. 
Hij bleef heel rustig net alsof die dom was 
Maar zeggen wij wat ga je die stratenmaker nou zeggen dan, die denkt dat hij nu ook in dat huis mag wonen. Ja zegt hij, die gaat er ook wonen, ik zo ga je met hem samenwonen ofzo Nee tuurlijk niet zegt ie, ik ga daar wonen. *lekker onduidelijk allemaal* Dus ik zeg, weet die man eigenlijk wel dat hem precies hetzelfde te wachten staat als ons? Nee hoor dat gebeurt niet, maar hij kan zo mooi stratenmaken. Nouja er zijn nog meer woorden gewisseld, mijn vriend kan zulke opmerkingen maken, ik kon soms mijn lachen niet inhouden. Nou ja maar weer terug gegaan naar dat huisje van die kennissen, en de mannen hadden al allemaal snode plannetjes Wat kabeltjes lossnijden, en dat soort ongein, oei oei oei. Kwam er dus op neer dat die kennissen van plan zijn het huis als een net zo grote puinzooi achter te laten als wanneer ze erin kwamen. Nouja, ik heb in ieder geval gelachen daar.Daarna zijn we weer naar huis gegaan, en onderweg even langs dat adres gereden waar ze weide wouden verhuren. *slik* Dikke kasteel van een boerderij
Er achter allemaal land, en voor ook nog allemaal weilanden, met een bakje en een heuse zwartbonte tinker 
Toen dacht ik ineens, hier kan die vrouw wel eens wonen die bij ons op school werkt. Die had het ook over een tinker en dat ze aan die weg woonde, en dat ik altijd langs mocht komen als ik dat een keer leuk vond. Nou hopelijk is het dezelfde, want dan zit het wel goed. Nouja, heeeel lang verhaal, maar kon ik het even van me afschrijven, ga ik weer verder met leren voor mijn tentamen voor morgen.
